Διαδήλωση-παρέλαση, της «Ένωσης των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» |
Το κείμενο του Sergio Bologna «Ναζισμός και εργατική τάξη» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις antifa scribta σε 1000 αντίτυπα τον Σεπτέμβριο του 2011.
Πρόκειται για την διάλεξη που έδωσε ο Sergio Bologna στο συνέδριο που διοργανώθηκε στο εργατικό κέντρο του Μιλάνου στις 3/6/1993, με αφορμή τα 60 χρόνια από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.
...
Ο Μπολόνια θα υποστηρίξει και θα αποδείξει ότι όχι μόνο δεν ισχύει η θέση σύμφωνα με την οποία βασικός υποστηρικτής του Χίτλερ ήταν η γερμανική εργατική τάξη, αλλά ότι η οργανωμένη εργατική τάξη, στην πραγματικότητα στάθηκε το τελευταίο εμπόδιο στην άνοδο του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος στην εξουσία.
...
Η αντιφασιστική μάχη στην Γερμανία του μεσοπολέμου δόθηκε από την εργατική τάξη με πλήρη συνείδηση της σημασίας της, ύπηρξε μακρόχρονη, πικρή και αιματηρή, και χάθηκε με την καθολική στρατιωτική και πολιτική ήττα του 1933.
Το εγχείρημα της «αναθεώρησης» της Γερμανικής ιστορίας ξεκίνησε την δεκαετία του ’80, απέκτησε πολιτικό νόημα και μαζί ορμή μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και είχε συνειδητό στόχο το γκρέμισμα των ιδεολογημάτων που είχαν συνοδεύσει το «γερμανικό θαύμα» (την αναγέννηση του γερμανικού κράτους μετά τον Β’ΠΠ) και την αντικατάσταση τους με καινούρια. Φυσικά, εφόσον αυτός που έκανε το γκρέμισμα ήταν οι ιδεολόγοι του κεφαλαίου, τα νέα ιδεολογήματα ήταν για χρήση δική τους και των αφεντικών τους. Οι «νέοι ιστορικοί» έβαλαν σκοπό να παλέψουν με τα γερμανικά «ενοχικά σύνδρομα» που συνόδευαν την ενασχόληση τους με την ιστορία του Β’ΠΠ, να αποκαταστήσουν την περηφάνια του γερμανικού έθνους, να ξεπλύνουν την αστική τάξη και να ενοχοποιήσουν την εργατική, για την άνοδο του Χίτλερ στη εξουσία. Το έργο τους λοιπόν, δεν ήταν ασήμαντο. Ούτε λίγο ούτε πολύ,θέλησαν (και ακόμη θέλουν) να κατασκευάσουν μία νέα κυρίαρχη ιδεολογία κομμένη και ραμμένη για τις ανάγκες του μεταψυχροπολεμικού γερμανικού ιμπεριαλισμού.
Όπως αποδεικνύεται, εκείνη η αντιφασιστική μάχη ήταν λυσσασμένη και συνειδητή. Δόθηκε από εργάτες και άνεργους που για να ηττηθούν χρειάστηκε η επιστράτευση ολόκληρου του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού. Σήμερα δεν μπορεί καν να ελπίζει κανείς στην επανάληψη αυτής της χαμένης μάχης –η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Μας μένει μόνο η κληρονομιά των ξεχασμένων αδερφών που αντιμέτωποι με την χειρότερη κρατική βία, κράτησαν την αξιοπρέπεια και το μίσος τους μέχρι τέλους.
...
(Αποσπάσματα από τον πρόλογο του antifa scribta)
Εύγε για την ανάρτηση. Το κείμενο το διάβασα πριν περίπου 2 μήνες σε φωτοτυπίες και δεν ήξερα πως να το ανεβάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Αντρέας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πληροφορίες για το γερμανικό αντιφασιστικό κίνημα των δεκαετιών '30-'40 είναι γενικά δυσεύρετες, τις ελληνόφωνες δε (νομίζω πως μόνο στην DDR είχε γίνει κάποια συστηματική μελέτη για το ζήτημα)- τις ψάχνουμε με το σταγονόμετρο.
Από τα λίγα στοιχεία που έχω συλλέξει*, δεν με εντυπωσίασε τόσο ο (αναμενόμενος) άφταστος ηρωισμός και μαχητικότητα του γερμανικού εργατικού αντιφασιστικού κινήματος της εποχής, όσο η απρόσμενη -για τις εντυπώσεις που γενικά έχουμε- μαζικότητα του.
*Είχα αναδημοσιεύσει και ένα άρθρο για την αντιφασιστική δράση εντός της Βέρμαχτ κατά την διάρκεια του πολέμου.
-Για να αναβάσεις κείμενο χρειάζονται:
Εγγραφή στο scribd ή σε ανάλογο uploader
Ενα πρόγραμμα δημιουργίας pdf, πχ το primo pdf
Αν θέλεις μετά να ανεβάσεις σε μπλοκ:
-κάνεις copy το embed code
-Γυρνάς στο ΗΤΜL mode και κάνεις paste
Βασικά το πρόβλημά μου δεν ήταν τόσο το "ηλεκτρονικό κομμάτι" όσο ότι ήταν εκτός για μένα το να σκανάρω τόσες σελίδες ώστε να φέρω το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφη. Πάντως προσωπικά βρήκα το συγκεκριμένο βιβλίο εξαιρετικά διαφωτιστικό και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Δεν έχω διαβάσει κάτι άλλο του συγκεκριμένου Ιταλού συνδικαλιστή. Θα με ενδιέφερε αν έχεις υπόψιν σου και άλλες εργασίες του.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ανδρέας:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Οπότε θεώρησε τις "τεχνικές" συμβουλές μου άκυρες! :)
-Ούτε εγώ έχω κάτι άλλο υπόψην μου, αν και φαντάζομαι πως δύσκολα θα υπάρχει και κάτι άλλο στα ελληνικά...
Αναγκαία διόρθωση
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ TRASH,
Δεν ξέρω από πού προέρχονται οι φωτογραφίες της ανάρτησής σου. Αν πάντως προέρχονται μαζί με τις λεζάντες τους από το βιβλίο που προτείνεις προς ανάγνωση, εύχομαι το περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο αυτήν την περίοδο αδυνατώ να διαβάσω για λόγους που θα πω στο τέλος, να μην είναι σαν τις λεζάντες των φωτογραφιών.
Εξηγούμαι αρχίζοντας με μιαν απαραίτητη συντομότατη λόγω χρόνου και χώρου εισαγωγή.
Όλα τα μεγάλα γερμανικά πολιτικά κόμματα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (1918–1933) είχαν το καθένα τους ένα είδος «κομματικού στρατιωτικού σχηματισμού». Λέω «ένα είδος» γιατί το νομικό καθεστώς που διείπε την δημιουργία και λειτουργία αυτών των σχηματισμών δεν ήταν από συνταγματικής πλευράς σαφές, πράγμα που βοηθούσε αφάνταστα την άκρως αντιδραστική γερμανική δικαιοσύνη στις αυθαιρεσίες της: στο να θέτει εκτός νόμου τους στρατιωτικούς σχηματισμούς κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών που ήταν σχηματισμοί αυτοάμυνας και να κάνει «τα στραβά μάτια» μπροστά στα εγκλήματα των στρατιωτικών σχηματισμών των ναζί και των εθνικιστών που ήταν επιθετικοί σχηματισμοί για την διάπραξη δολοφονιών και άλλων βιαιοπραγιών.
Ο κάθε κομματικός στρατιωτικός μηχανισμός απ’ αυτούς είχε δικές του ιδιαίτερες στολές, ιδιαίτερα διακριτικά και ιδιαίτερους βαθμούς καθώς και σημαίες και εμβλήματα. Βασικό χαρακτηριστικό διάκρισης ήταν το ιδιαίτερο πηλίκιο που έφεραν τα μέλη του κάθε κομματικού στρατιωτικού μηχανισμού.
Τώρα στο καθαυτό ζήτημα. Η πρώτη φωτογραφία δεν απεικονίζει «Γερμανούς αντιφασίστες πολιτοφύλακες», αλλά τον Πρόεδρο του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, Ερνστ Ταίλμαν, με στολή της «Ένωσης των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» σε παρέλαση της «Ένωσης» που ήταν ο στρατιωτικός σχηματισμός αυτοάμυνας του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας. Η λεζάντα της δεύτερης φωτογραφίας «Συμπλοκή με χωροφύλακες και ναζί» τουλάχιστον δεν είναι ακριβής αφού από τις στολές ναζί μεν δεν φαίνονται, αλλά μόνο ένοπλοι αστυφύλακες και μαχητές της «Ένωσης». Μαχητές της «Ένωσης» απεικονίζει επίσης η φωτογραφία του εξώφυλλου του βιβλίου.
Περισσότερα δεν μπορώ τώρα να γράψω, γιατί ασχολούμαι με την συστηματική μελέτη για μια βιβλιοπαρουσίαση της πραγματείας του γερμανού κομμουνιστή ιστορικού Κουρτ Γκοσβάιλερ «Κεφάλαιο, Ράιχσβερ και Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα 1919–1924» (Βερολίνο/ΓΛΔ 1982). Για το πραγματικά εξαιρετικά υψηλό επίπεδο της έρευνας του φασισμού και δη του γερμανικού στην ΓΛΔ επιφυλάσσομαι να γράψω άλλη φορά.
Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
Οι λεζάντες είναι δικές μου, σαν απόδωση αυτών που βρήκα στο νετ.
Διαγραφή-Τον Τέλμαν να σου πω, ακόμη και τώρα που μου το λες, δυσκολεύομαι να τον αναγνωρίσω. Αν έχεις στοιχεία για την φωτό, ευχαρίστως να αλλάξω και την λεζάντα. Η περιγραφή "αντιφασίστας" αντί "κομμουνιστής", έχεις δίκιο- δεν είναι απόλυτα ακριβής- αλλά από τις γνώσεις που έχω στην συγκεκριμένη περίοδο και όσο αφορά τις μαχητικές ομάδες, ταυτίζοταν.
-Για την δεύτερη φωτό, αρκέστηκα να αποδώσω την περιγραφή της πό το άρθρο που την βρήκα. φαίνονται πάντως οι χωροφύλακες, καθώς και ένα χέρι στον γνωστό ναζιστικό χαιρετισμό.
-Η επιλογή να φαίνονται στις φωτό μόνο οι κόκκινες πολιτοφυλακές, με τις χαρακτηριστικές τραγιάσκες και τα "ρώσικα" (μονοκόματα στο κάτω μέρος) χιτώνια, είναι επίσης δική μου.
-Περιμένουμε περισσότερα από την μελέτη σου.
-Κάθε διόρθωση ευπρόσδεκτη...
@Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής:
ΔιαγραφήΥ.Γ.
Μια και μιλάμε για μία περίοδο για την οποία οι γνώσεις που έχουμε είναι ελάχιστες, περιμένουμε περισσότερα από τους συντρόφους που έχουν πρ΄σβαση στην γερμανόφωνη βιβλιογραφία, και ιδιέταιρα στης DDR, αν έχει απομείνει και εκεί κάτι...Α
Επί τροχάδην
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Η φωτογραφία είναι από την διαδήλωση-παρέλαση, με την οποία ολοκληρώθηκε η 3η Παγγερμανική Συνάντηση της «Ένωσης των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» που πραγματοποιήθηκε στις 5 και 6 Ιουνίου του 1927 στο Πάρκο Σίλλερ της συνοικίας Βέντινγκ του Βερολίνου. Καλύτερη φωτογραφία, στην οποία απεικονίζεται ευκρινέστερα ο Ερνστ Ταίλμαν επικεφαλής της διαδήλωσης-παρέλασης αυτής θα βρεις εδώ:
http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Datei:Bundesarchiv_Bild_183-Z0127-305,_Berlin_1927,_Reichstreffen_RFB,_Th%C3%A4lmann,_Leow.jpg&filetimestamp=20120313135517
2) Όχι, «αντιφασίστας» και «κομμουνιστής» δεν ταυτίζονταν ιδίως μετά το 1932 οπότε (τέλη Μαΐου) ιδρύθηκε από το ΚΚΓ η «Αντιφασιστική Δράση», στην οποία συμμετείχαν εκτός των κομμουνιστών εργάτες σοσιαλδημοκράτες και χριστιανοί (μέλη των αντίστοιχων συνδικαλιστικών ενώσεων), ανοργάνωτοι συνδικαλιστές κι εργάτες καθώς και κάποιοι αναρχικοί. Την καθοδήγηση της «Δράσης» είχε το ΚΚΓ. Σημειωτέον ότι η «Ένωση των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» είχε τεθεί από τις 3 Μαΐου του 1929 εκτός νόμου.
3) Τα μονοκόμματα —«ρωσικά» όπως τα λες— χιτώνια ήταν μέρος της στολής της «Ένωσης των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου», όπως θα δεις κι από την φωτογραφία, στην οποία σε παράπεμψα. Επίσης ο όρος «πολιτοφυλακή» σ’ ό,τι αφορά την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης αν χρησιμοποιείται για στρατιωτικούς σχηματισμούς αυτοάμυνας, δεν είναι σωστός γιατί παραπέμπει σε παρακρατικές ένοπλες αντεπαναστατικές οργανώσεις, από τις οποίες ξεπήδησαν τα «Τάγματα Εφόδου» (Ες-Α) και οι «Μοίρες Ασφάλειας» (Ες-Ες) των Ναζί. Σωστός όρος είναι «Ενώσεις Μαχητών».
4) Ο ηρωικός, μαζικός, πολυδιάστατος, πολυαίματος και ανυποχώρητος αγώνας των γερμανικών κομμουνιστικών στρατιωτικών μηχανισμών αυτοάμυνας είναι εν πολλοίς στην σημερινή Ελλάδα άγνωστος, κι αυτό έχει τους λόγους του που η εξέτασή τους δεν είναι του παρόντος. Πάντως στον «Ριζοσπάστη» της δεκαετίας του 1920 και των αρχών της δεκαετίας του 1930 υπάρχει πλούσιο ρεπορτάζ για τις πολύμορφες δραστηριότητές τους.
5) Τώρα για την βιβλιογραφία της ΓΛΔ γύρω από το θέμα γερμανικός φασισμός πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν, ιδίως για την μεγάλη της αξία, αλλά τώρα δεν προλαβαίνω. Σημαντικό πάντως είναι για τον μέσο Έλληνα να πάψει άκριτα κι αδιάκριτα να βλέπει στο πρόσωπο του κάθε Γερμανού έναν Ναζί ή Γκεσταπίτη ή Εσεσίτη, κι αυτό όχι μόνο χάριν της ιστορικής αλήθειας —συχνό υποκριτικό αξίωμα των αστών—, αλλά και για λόγους προλεταριακού διεθνισμού.
Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
@Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Η λεζάντα διορθώθηκε
-Τις στολές των κόκκινων μαχητών, τις ξεχωρίζω εύκολα, μία και παρεπέμπουν αισθητικά σε αυτές του σοβιετικού κόκκινου στρατού. Μην έχοντας δει στολές άλλων
πολιτοφυλακών πλην των κομμουνιστικών και των ναζιστικών, υπέθεσα πως απλά δεν υπήρχαν ή τουλάχιστον δεν είχαν σημαντικό ρόλο. Οπως είπα υπάρχει ένδεια
πληροφοριών για την περίοδο στην ελληνόφωνη βιβλιογραφία.
-Ο όρος πολιτοφυλακή, ίσως να μην είναι πολιτικά σωστός όπως επισημαίνεις, οστώσο είναι "τεχνικά" σωστός μια και δίνει να καταλάβει κάποιος χωρίς ιδιέταιρες γνώσεις της περιόδου, το τι ακριβώς ήταν αυτές οι ομάδες. Πάντως και στα αγγλικά, τον όρο "militia" συνάντησα.
-Ο λόγος που προσπαθώ να μαζέψω ό,τι μπορώ για την γερμανική αντιφασιστική δράση στις δεκαετίες '30-'40 είναι ακριβώς αυτός που αναφέρεις στο κλείσιμο σου:
" Σημαντικό πάντως είναι για τον μέσο Έλληνα να πάψει άκριτα κι αδιάκριτα να βλέπει στο πρόσωπο του κάθε Γερμανού έναν Ναζί ή Γκεσταπίτη ή Εσεσίτη, κι αυτό όχι μόνο χάριν της ιστορικής αλήθειας —συχνό υποκριτικό αξίωμα των αστών—, αλλά και για λόγους προλεταριακού διεθνισμού."
Ιδιέταιρα σε μία περίοδο που ο "αντιγερμανισμός" είναι σε άνοδική και παράλληλη με του φασισμού (τι ειρωνία της ιστορίας) πορεία στην Ελλάδα. Εχουν γίνει μόδα και τα δύο...
-Ευχαριστώ για τον χρόνο και τις παρεμβάσεις σου. Αν έχεις κάτι άλλο (δυστυχώς μόνο ελληνικά μπορώ να διαβάσω με κάποια ευχέρια) και προλαβαίνεις, στείλε μου ένα μέηλ, αν θες...
Στα πεταχτά
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε TRASH,
1) Η παρατήρησή σου «Ιδιαίτερα σε μία περίοδο που ο “αντιγερμανισμός” είναι σε ανοδική και παράλληλη με του φασισμού (τι ειρωνεία της ιστορίας) πορεία στην Ελλάδα. Έχουν γίνει μόδα και τα δύο...» είναι ευστοχότατη.
2) Για να σχηματίσεις μιαν ακριβέστερη εικόνα των αυθεντικών στολών που φορούσαν τα μέλη της «Ένωσης Μαχητών των Κόκκινου Μετώπου» δες τις έγχρωμες φωτογραφίες εδώ:
http://www.museum-digital.de/san/singleimage.php?imagenr=20603&inwi=1&w=1911&h=924
κι εδώ:
http://www.museum-digital.de/san/singleimage.php?imagenr=20605&inwi=1&w=1911&h=924
κι εδώ:
http://www.museum-digital.de/san/singleimage.php?imagenr=20604&inwi=1&w=1911&h=924
Λείπει δυστυχώς φωτογραφία της ζώνης με τον αορτήρα και την χαρακτηριστική πόρπη, αλλά υπάρχει το περιβραχιόνιο στο χιτώνιο. Σημείωσε ότι τα απεικονιζόμενα στις φωτογραφίες —όλες προέρχονται από το Μουσείο της Επαρχίας Όστερμπουργκ που βρίσκεται στην ομώνυμη πόλη του Ομοσπονδιακού Κρατιδίου της Σαξωνίας-Ανχάλτης— χιτώνιο και πηλίκιο χρονολογούνται γύρω στο 1930, δηλαδή αφού η «Ένωση» είχε τεθεί εκτός νόμου, γι’ αυτό και το πηλίκιο φέρει μόνο κόκκινη κονκάρδα αντί του πεντάκτινου κόκκινου αστεριού με το χρυσό σφυροδρέπανο που ήταν το επίσημο έμβλημα και σύμβολο του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας.
3) Θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω όσο μπορώ, δηλαδή όσο μου το επιτρέπει ο ελεύθερος χρόνος μου και προπαντός η κατάσταση της υγείας μου που είναι κάκιστη.
Με πολλούς χαιρετισμούς από την ομιχλώδη Ανατολική Βαλτική,
Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις Ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
@Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις Ακτές της Ανατολικής Βαλτικής:
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για όλα, και σου στέλνω και τις καλύτερες ευχές μου για την υγεία σου, από την βροχερή αυτές τις μέρες, Αθήνα
Κι ένα παρόραμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί «Ένωσης Μαχητών των Κόκκινου Μετώπου» να διαβαστεί παρακαλώ «Ένωσης των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου».
Συγνώμη!
Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις Ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
Συμπληρωματικά και διόρθωση λάθους
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε TRASH,
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τους χαιρετισμούς σου και τις ευχές σου. Ακολουθούν κάποιες συμπληρωματικές φωτογραφίες για το θέμα μαζί με μια διόρθωση ενός λάθους που έκανα πριν. Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Μουσείο Γερμανικής Ιστορίας του Βερολίνου όπου και φυλάσσονται τα σπάνια αυτά κειμήλια.
http://www.dhm.de/datenbank/img.php?img=xx000483&format=1
Η κονκάρδα-σήμα πηλικίου μέλους της «Ένωσης Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» (1924/1929). Αυτό ήταν μέχρι να τεθεί εκτός νόμου το 1929 η «Ένωση» το έμβλημα που έφεραν στο πηλίκιό τους τα μέλη της κι όχι όπως έγραψα προηγουμένως κατά λάθος το πεντάκτινο αστέρι με το σφυροδρέπανο που ήταν αποκλειστικό έμβλημα του ΚΚΓ.
http://www.dhm.de/datenbank/img.php?img=xx000318&format=1
Η κονκάρδα-σήμα που έφεραν τα μέλη της «Ένωσης Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» όταν κυκλοφορούσαν με πολιτικά (1924/1929). Η επιγραφή λέει: «Ένωση Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου – Αναγνωρισμένο από τον Νόμο Σωματείο»
http://www.dhm.de/datenbank/img.php?img=mi000583&format=1
Ζώνη στολής μέλους της «Ένωσης Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» (1924/1933).
http://www.dhm.de/datenbank/img.php?img=mi006952&format=1
Ζώνη στολής μέλους της «Ένωσης Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» (1924/1929).
http://www.dhm.de/datenbank/img.php?img=mi006912&format=1
Η σημαία του 14ου Τμήματος (Περιοχή Νόυκελν του Βερολίνου) της «Ένωσης Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» (1924/1929). Η επιγραφή λέει: «Ας κηρύξουμε το μίσος στους τυράννους και στα στέμματα, ας αποτίσουμε τιμή στον λαό που τον έχει αλυσοδέσει η ανέχεια».
Να ’σαι πάντα καλά,
Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
@Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής:
ΔιαγραφήΟι πληροφορίες αυτές μπορούν ηδη να αποτελέσουν υλικό ξεχωριστής ανάρτησης. Ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σου.
Και κάτι τελευταίο, προς το παρόν τουλάχιστον
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε TRASH,
Εφόσον, αν κατάλαβα καλά, σχεδιάζεις ανάρτηση σχετικά με την αντιφασιστική πάλη της γερμανικής εργατικής τάξης υπό την καθοδήγηση του ΚΚΓ, θα μπορούσες να αντλήσεις πληροφοριακό υλικό για την «Ένωση Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» (ΕΜΚΜ) από το αγγλόγλωσσο —ελπίζω οι γνώσεις σου της αγγλικής να επαρκούν— σχετικό λήμμα της Wikipedia που θα βρεις εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Rotfrontk%C3%A4mpferbund
Στο λήμμα που θα πρέπει για ευνόητους λόγους να χρησιμοποιήσεις με την επιβαλλόμενη ιδιαίτερη προσοχή, υπάρχουν αρκετά στοιχεία για την ιστορική διαδρομή της ΕΜΚΜ, την οργανωτική της δομή και τον χαρακτήρα της.
Ο ηρωικός, πολυαίματος και γεμάτος αυταπάρνηση αγώνας των μαχητών και μαχητριών της ΕΜΚΜ, έστω κι αν δεν μπόρεσε να αποτρέψει την επικράτηση του ναζισμού στην Γερμανία με τα γνωστά ολέθρια για την ίδια την χώρα αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο αποτελέσματα, αποτελεί εν τούτοις σπουδαία υποθήκη και παρακαταθήκη για το κομμουνιστικό κίνημα κι αξίζει να γίνει γνωστή στην ελληνική εργατική τάξη.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία, καλή ανάρτηση και καλή συνέχεια!
Σε καληνυχτίζω,
Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
Με τα αγγλικά ελπίζω να την παλέψω κάπως.
ΔιαγραφήΕίναι όντως δέσιμο χεριών τελικά, για αρκετά πράγματα η μη επαρκής γνώση άλλων γλωσσών. Και είναι ένα πρόβλημα που δεν λύνεται με την αυτομόρφωση...
Οταν ξαναπιάσω το ζήτημα, περιμένω και πάλι τις διορθώσεις σου.
-Βροχή λέει η ΕΜΥ για σήμερα! Παρηγορήσου, και εμείς Λονδίνο καταντήσαμε... :-)