Οπότε, ίσως η ίδια η λογική φύση του Μαρξισμού, η σαφώς μεγαλύτερή του ανταποκρισιμότητα όταν ανακύπτουν αντιφάσεις που να καθιστούν την "κοινή λογική" προβληματική, να τον καταδικάζει πολιτικά. Ίσως, αν και ήταν προσβάσιμος σε αγράμματους εργάτες το 1850, να έχει καταστεί υπερβολικά δυσνόητος για μορφωμένα και αστικοποιημένα στρώματα το 2012. Ίσως η αστική παιδεία να έχει απονεκρώσει το ίδιο το ένστικτο της επιβίωσης που ένας λιγότερο "μορφωμένος" κόσμος είχε, για αυτό και μπορούσε να κατανοήσει τη σημασία της συλλογικής πολιτικής και συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Από σχόλιο στο Lenin reloaded
Βασικα ολο και περισσοτερο μου θυμιζουμε τους χωρικους του μεσαιωνα και τους δουλοπαροικους, οσον αφορα τουλαχιστον την ελευθερη βουληση η οποια ειναι ελευθερη οσο περιφερεται απο μαλακια σε μαλακια, αλλα ανικανη να δεσμευθει σε κατι αξιολογο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΡΟΕ:
Διαγραφήεμένα μου θυμήζει λίγο αυτό που μου έλεγαν για την χούντα. Είσουν "ελευθερος" να σκεφτείς και να κάνεις τα πάντα, αρκεί να μην ήταν ενάντια σε αυτήν...
Καλημέρα σας !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέχεστε;
Για ευχές πέρασα. Είπα να γίνω κάπως κοινωνική.Είπα να ξεφύγω από τα πολιτικά δρώμενα, είπα βρε αδερφέ να πάρω σβάρνα την γειτονιά για καλό μήνα.
Αλλά δεν μου βγαίνει, όλο και κάτι γράφω για καλούς και αποτελεσματικούς αγώνες, για καλή δύναμη και ψυχραιμία.
Έτσι αλλιώς ή αλλιώτικα δεν το βάζουμε κάτω και μην φοβάσαι, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας θα τα καταφέρουμε. Θα τα καταφέρει η ίδια η ιστορία, μόνο είναι που δεν έχουμε σύμμαχό μας τον χρόνο.
Και άλλωστε δεν μπορούμε να αφήνουμε την ιστορία να παίρνει μόνη της πρωτοβουλίες!
Και μιας και διάβασα και το σχόλιο, σχετικά χθες αναρωτιόμουν ,διαβάζοντας για τόσες αυτοκτονίες και έλεγα:
Κοίτα που οι άνθρωποι το "πήδημα" το έχουν πιο εύκολο από τους αγώνες στο πεζοδρόμιο!
Και σηκώνει πολύ κουβέντα αυτό!
"Κοίτα που οι άνθρωποι το "πήδημα" το έχουν πιο εύκολο από τους αγώνες στο πεζοδρόμιο!"
ΔιαγραφήΑυτό ήταν που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε, αυτό ήταν που μας ξεπέρασε...
Ο Οργουελ στο 1984 μίλαγα για το "έγκλημα σκέψης" το "έγκλημα" δηλαδή να σκέφτεται κανείς ενάντια στο καθεστώς, και τους αντανακλαστικούς μηχανισμούς αποφυγής του που ανέπτυσαν οι πολίτες της "Ωκεανίας" προκειμένου να μην υποπέσουν σε αυτό.
Νομίζω πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα αντιστοιχο φαινόμενο, για το οποίο οι δάσκαλοι μας δεν μας είπαν τίποτε, γιατί απλά τους ήταν αδύνατο να το προβλέψουν...
Γεια και Καλό Μήνα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΌ,τι κι αν γίνει, το μέλλον της γης είναι να γίνει ΚΟΚΚΙΝΗ !
@faros:
ΔιαγραφήΚαλό σου μήνα και εσένα,
απλά για μία και μόνη στιγμή πιστέψαμε, πως θα μπορούσε να γίνει "κόκκινη από ζωή", χωρίς να χρειαστεί να γίνει πιο πριν "κόκκινη από θάνατο"...
Υπαρχουν πολλοι λογοι που δικαιολογουν εν μερη τη δυσκολια που μπορει να αντιμετωπιζει ενα επαναστατικο κομμα στο λεγομενο ανεπτυγμενο κοσμο οπου κατατασσετε και η Ελλαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα 1850 και μεχρι το 1950 υπηρχαν μεγαλες πληθυσμιακες ομαδες που ηταν προλεταριοι σχεδον κατα κυριολεξια(βλ.http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%BF&action=edit§ion=1).
Αυτοι οι πληθυσμοι ηταν ευκολοτερα προσεγγισιμοι απο επαναστατικες ιδεες, σε σχεση με την εγατικη ταξη οπως διαμορφωθηκε σε αυτες τις χωρες απο το 1950 και μετα η οποια αρχισε να απολαμβανει καποια προνομια και σε ικανο βαθμο να ενσωματωνεται στο συστημα. Ο "σπορος" του μικροαστισμου που επεσε στην εργατικη ταξη φυτρωσε και εβγαλε κλαρια.
Συνειδησεις αλλοτροιωθηκαν, λαϊκα στρωματα "εξαγοραστηκαν", εναντι πινακιου φακης παντα σε σχεση με τις αντικειμενικες δυνατοτητες των κοινωνιων και τωρα που φτασαμε "εδω στη ρωγμη του χρονου" οταν καποιος τους λεει οτι με τον αγωνα τους μπορουν να εχουν τα ΠΑΝΤΑ αυτοι αναζητουν ενα καβουκι μονο για να κρυφτουν απο την επερχομενη αντικειμενικη φτωχεια τους, το οποιο καβουκι δυστυχως για τους περισσοτερους δεν μπορει να υπαρξει.
Σημερα τα στρωματα αυτα θεωρουν οτι εχουν να χασουν περισσοτερα απο τις αλυσιδες τους, τις οποιες μαθαν με την καλλιεργεια της "καταναλωτικης συνειδησης" να αγαπανε.
Ετσι η μεγαλη πλειονοτητα επιμενει και ξορκιζει το "κακο" κατακεραυνωνοντας αυτους που επιμενουν να τους θυμιζουν οτι μπορουν και αξιζουν περισσοτερα γιατι πλεον ουτε στα ονειρα τους δεν αναζητουν επαναστασεις οπως εγραφε καποτε ο ποιητης, αλλα προσωπικες λυσεις ακομα και με οποιοδηποτε κοστος δικαιωνοντας το στιχο που λεει "θα σε κλωτσανε και θα σ' αρεσει".
@salot sor:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω, ίσως τελικά οι αστοί που επιστρατεύουν και ψυχολόγους να είναι πιο αποτελεσματικοί από εμάς, με την προσύλωση μας στην κοινωνιολογία, την πολιτική οικονομία, και την καρτεσιανή λογική. Ισως τελικά ο κόσμος του 2012 να είναι πιο μεταφυσικός από αυτόν του 1793...
απο την απαντηση σου απορρεει μια απογοητευση που δε δικαιολογειται απο καποιον που διακατεχεται απο μαρξιστικες αρχες, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι αυτη η απογοητευση σε κανει να τερματιζεις και την ενασχοληση σου με το συγκεκριμενο blog. Σιγουρα η προσωπο με προσωπο δραση μπορει να αποφερει πολλα περισσοτερα απο την οποια διαδικτυακη προσπαθεια η οποια ομως ειναι απαραιτητη για τους φιλους του κομματος ωστε να βοηθουν τη προπαγανδα που το συστημα παντα θα προσπαθει να αποσιωπα. Αυτο δεν ειναι υποδειξη προς εσενα αλλα καλο θα ηταν η παρουσια σου να συνεχιζε και στο διαδικτυο. Σιγουρα ξερεις οτι ο κοσμος δεν ειναι πιο "μεταφυσικος" απο το 1793(γιατι διαλεγεις αυτο το τος και οχι το 1789 ή αομα καλυτερα το 1917;) αλλα πολυ πιο συνθετος οσο ο παγκοσμιος πλεον καπιταλισμος προχωραει εξελισσεται και φτανει στην ανωτατη βαθμιδα του.ναι οι αστοι αυτοι την εποχη επιστρατευουν ψυχολογους-ειναι αραγε πραγματικη επιστημη η ψυχολογια, κατ εμε οχι αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα- όπως σε παλαιοτερες εποχες επιστρατευοταν οι θρησκειες. Ειλικρινα δεν πιστευω οτι καποιος κομμουνιστης πιστεψε εστω και για μία και μόνη στιγμή, πως θα μπορούσε να γίνει "κόκκινη από ζωή", χωρίς να χρειαστεί να γίνει πιο πριν "κόκκινη από θάνατο"...
ΔιαγραφήΜακαρι να δωσεις ολες τις δυναμεις σου "Πρόσωπο με πρόσωπο, μέσα στους χώρους δουλειάς, μέσα στο ταξικό καμίνι..." και τοτε σιγουρα θα εχεις προσφερει πολλα περισσοτερα στον κοινο σκοπο απο εμας τους "αργοσχολους" και αυταρεσκους καμμια φορα του διαδικτυου.
@salot sor:
ΔιαγραφήΦρρρρρρρρρρρρρρρρτ!!!!!!!!! Φάουλ! Και κίτρινη κάρτα!
-Μίλησα εγώ πουθενα για "αργόσχολους" ή "αυτάρεσκους" του διαδυκτίου και δεν το θυμάμαι;
Και πόσο καραγκιόζης θα είμουν αν υπονοούσα καν κάτι τέτοιο, με την δεδομένη ενασχόληση μου με το διαδύκτιο;
-Το σχόλιο περί κόκκινης γης, δεν αναφέροταν στην δυνατότητα μη βίαιης-επαναστατικής αλλαγής, αλλά στην δυνατότητα επαναστατικής αλλαγής, ΠΡΙΝ τον πλήρη εξανδραποδισμό ενός πληθυσμού. Αναφέροταν στην επαναστική διαδικασία ως μέσο αποτροπής αυτού του εξανδραποδισμού, και όχι σαν αποτέλεσμα του. Από ότι δείχνει, αυτό το όνειρο απομακρύνεται τάχυστα.
-Το 1793 επιλέχτηκε σαν ο τίτλος του βιβλίου του Ουγκώ που αναφέρεται στην Γαλλική επανάσταση. Την πρώτη με φιλοσοφικό υπόβαθρο τον "ορθό λόγο". Βλέπω πως είμαστε πίσω και από εκεί.
Από εκεί πέρα, και σε σχέση με το διαδύκτιο, υπάρχει ένα κατ'εμέ βασικό ζήτημα. Η φάση η οποία διανύουμε είναι αυτή της ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος.
Η δημοσιοποίηση λοιπόν των ό,ποιων προβληματισμών μου (μας) πάνω σε αυτήν, θα πρέπει να περπατάει πάνω στην κόψη του ξυραφιού, προσπαθόντας να ισσοροπήσει ανάμεσα στο να μην είναι γενικόλογη -άρα ισοπεδοτική-, αλλά ούτε και απολύτως συγκεκριμένη, προκειμένου κάποια πράγματα και καταστάσεις να μένουν μακρυά από "αδιάκριτα" μάτια και αυτιά.
Είναι μία ισσοροποία την οποία, εγώ προσωπικά, δεν ξέρω εάν μπορώ να την κρατήσω...
Οπότε νομίζω πως γίνεται σαφές πως δεν μέμφομαι κανέναν που έχει τον χρόνο και τις αντοχές να ασχοληθεί και με το νετ, αντίθετα τους εύχομαι καλή δύναμη...
Να μην ακούω και να μην διαβάζω τρελά, σε αυτή τη φάση όσον αφορά στη πάλη για το κέρδισα συνειδήσεων που διεξάγει το κίνημα βασικός αντίπαλος του είναι ένα illusion, πως δηλαδή ο καπιταλισμός μπορεί ακόμη να ταΐζει, να συντηρεί ικανοποιητικά τους ‘σκλάβους’ του. Είναι κανένας εδώ που πιστεύει σοβαρά πως αυτό θα μπορεί να συμβαίνει για καιρό? Όταν ΚΑΙ με τι δική μας κουφέτα, διαφώτιση, αυτό το ψέμα γκρεμιστεί, όχι τόσο από επιλογή, όσο από ανάγκη επιβίωσης ο τροχός που μοιάζει να έχει κωλύσει στη λάσπη θα κυλίσει. Ναι, σκλάβοι της ανάγκης μέχρι το τέλος, όμως αυτή είναι που θα δώσει και τη λύση
ΑπάντησηΔιαγραφή@Φαμφάρας:
ΔιαγραφήΗ λέξη κλειδί είναι το "ικανοποιητικά".
Βλέποντας το πόσο έχει πέσει ο πύχης του τι μπορεί και να θεωρείται "ικανοποιητικό", από τις 5 του Μάη μέχρι σήμερα μόλις, τρομάζω...
Είμαι έτοιμος να αρχίζω να σκέφτομαι ότι ίσως η δική μας κοινωνία είναι μεταμαρξιστική με την έννοια ότι το βάθος της αλλοτρίωσής της είναι πέρα από οτιδήποτε φαντάστηκε ο Μαρξ για τις κοινωνίες στις οποίες απευθύνθηκε. ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς τείνω πλέον να το πιστέψω.
Ο καιρός θα δείξει βέβαια.
@spiral architect:
ΔιαγραφήΗ απόλυτη ανοσία των συμπατριωτών μου απέναντι στον ορθό λόγο, όσο και στην ίδια τους την προσωπική εμπειρία(!) τον τελευταίο 1,5 χρόνο με έχει αφήσει άφωνο, όσο και αμήχανο.
Δεν έχω κάτι να αντιτάξω σε αυτό...
Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο του salot sor.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αξιοπερίεργο είναι πως μεγάλη μερίδα προλεταριων και προλεταριοποιημένων μικροαστών,όχι μόνο κρατά αρνητική στάση σε επαναστατικές ιδέες,αλλά αρνητική στάση στον αγώνα να κατακτήσουν κάτι μέσα στον καπιταλισμό,έστω..
Με απλά λόγια,δαιμονοποιούν,απεργίες, κινητοποιήσεις κλπ.Ταυτίζονται με τα συμφέροντα του κεφαλαίου,εφόσον αυτό βλέπουν σαν σωτήρα τους και με την κρυφή επιθυμία να γίνουν και αυτοι κεφάλαιο και αφεντικά.
Θα ακούσεις στην Ελλάδα του 2012 την άποψη, "όπως έχει δικαίωμα ο εργαζόμενος να κάνει απεργία,έτσι έχει και το αφεντικό,να λειτουργησει η επιχειρησή του."
Όμως αυτή η άποψη βγαίνει και απο στόματα εξαθλιωμένων!!
Δεν γνωρίζω αν το παραπάνω είναι χαρακτηριστικό μόνο του δουλοπρεπή νεοέλληνα που βιώνει μια τεραστια καπιταλιστική κρίση,ή συναντάτε και αλλού.Αν κρίνω όμως απο τα κομμουνιστικά κόμματα άλλων "δυτικών" χωρών,μάλλον συμβαίνει και αλλου και σε μεγαλύτερο βαθμό εφόσον αυτά πλέον δεν συμπεριφέρονται σαν κομμουνιστικά.
Ο καπιταλισμός ομως πεθαίνει..και πεθαίνει μόνος του.
Δεν ξερω ρε παιδια..προσπαθω να μην απογοητευομαι..
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολυ..
Γ.Κοκκινος
Υ.Γ
Σε ευχαριστω duck για την όμορφη αυτη γωνια.καλη τυχη σε οτι κανεις.
@Γ.Κοκκινος:
ΔιαγραφήΜία μεγάλη αντίφαση είναι πως σε χώρες που δεν υπάρχει "κανονικό" ΚΚ, η συνδικαλιστική (αλλά όχι και η επαναστατική φυσικά) συνείδηση της εργατικής τάξης είναι πολύ πιο αναπτυγμένη από ότι στην χώρα μας. Αν συγκρίνεις π.χ. τα ποσοστά των συνδικαλισμένων εργαζόμενων της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Κύπρου, ακόμη και της ...Αγγλίας(!) με τα δικά μας, είναι η μέρα με την νύχτα. Και αυτό είναι ένα ζήτημα που σηκώνει μεγάλο προβληματισμό, και απάντηση εγώ δεν έχω...
Για το θέμα της απογοήτευσης τώρα,
είναι αλήθεια πως και οι δύο τελευταίες δικές μου αναρτήσεις, πιθανόν να αποπνέουν κάποιο τέτοιο αίσθημα. Και ανθρώπινα είναι τα συναισθήματα, ακόμη και για τους κομμουνιστές, αρκεί να μην επηρρεάζουν την κρίση τους.
Θα έλεγα λοιπόν, πως περισσότερο από ό,τι άλλο, το σύνθημα της περιόδου θα έπρεπε να είναι "νέες καταστάσεις-νέα καθήκοντα", που έλεγε και ο ιστορικός μας ηγέτης.
Δεν είναι λοιπόν απογοήτευση, προσπάθεια να ψηλαφίσουμε τις "νέες καταστάσεις", προκειμένου να βάλουμε τα "νέα καθήκοντα" είναι...
Mην απογοητεύεστε! Ο κόσμος θα αλλάξει μόνο όταν το κόστος του να παραμείνει ίδιος θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος της όποιας αλλάγης! Την είπα και εγώ τη μαλακία μου και ησύχασα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Σταυρος Τ.:
ΔιαγραφήΚαθόλου μαλακία δεν είπες, αλλά ...δεν έχουμε ήδη φτάσει σε αυτό το σημείο;
Και σε ποιό στάδιο θα φτάσει η επιθυμία των συμπολιτών μας να μην θέλουν -απλά- να το δούν;