Για την κριτική στο ΚΚΕ

μία  από τις "εμπεριστατωμένες" κριτικές στο ΚΚΕ...

Από σχόλιο που αλιεύσαμε στο "σφυροδρέπανο"

Vankas είπε...

Έχει τρελή πλάκα ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η κριτική στο ΚΚΕ από τα μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και τους όψιμους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ.
-Γίνεται κριτική στο ΚΚΕ γιατί πριν τις εκλογές έλεγε στο λαό να διορθώσει την ψήφο του γιατί αντιλαμβανόταν και καλά το λαό σαν αφελές μαθητούδι.
 -Από την άλλη τώρα γίνεται κριτική στο αφελές ΚΚΕ να διορθώσει τώρα την ηγεσία και την τακτική του λέγοντας στους αφελείς ψηφοφόρους του ΚΚΕ να διορθώσουν την ψήφο τους ουσιαστικά.

 Από τη μια γίνεται κριτική στην άκαμπτη γραφειοκρατική συγκεντρωτική δομή του, που υποτίθεται ότι μέσω της γραφειοκρατικής σχέσης αποσπά την ηγεσία από την αντίληψη της πραγματικότητας και τα κατώτερα στελέχη από τον ουσιαστικό έλεγχο σχετικά με την αντικειμενικότητα της εικόνας που μεταφέρουν, αν και αυτό το τελευταίο τείνουν να το ξεχνούν ορισμένοι (δεν μπορείς να κάνεις κριτική στη γραφειοκρατική σχέση και να τη στρέφεις μόνο ενάντια στην ηγεσία).
 Από την άλλη ακριβώς μέσω αυτής της γραφειοκρατικής δομής επιθυμούν μια εκ των άνωθεν αλλαγή της γραμμής της τακτικής και της ηγεσίας του κόμματος,εφόσον η αδαής βάση αυτή τη γραμμή στήριξε.
Ασκούν κριτική στο ΚΚΕ για το εκλογικό του αποτέλεσμα ως προς το στρατηγικό του στόχο τον κομμουνισμό. Και ζητούν ακριβώς απεμπόληση αυτού του στόχου με σκοπό τα καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα για την επίτευξη του στόχου αυτού.
Σωστό μαλλιοτράβηγμα. Αν αυτοί δεν είναι πολιτικοί απατεώνες τότε τι είναι;
Ασκείται κριτική στο ΚΚΕ γιατί προσπάθησε να μη συρθεί στην ουρά του αυθόρμητου κινήματος. Γιατί προσπάθησε να ανεβάσει τη συνειδητότητα του κινήματος αυτού πάνω από το αυθόρμητο, και όχι γιατί το έκανε ατελώς, λειψά, ή δεν το πέτυχε. Και αυτό γίνεται και από υποτιθέμενους θεωρητικούς του μαρξισμού, ακαδημαϊκούς που υποτίθεται ότι ακριβώς αυτό το σκοπό θεράπευαν πριν την κρίση της κεφαλαιοκρατίας.
Οπότε μια κριτική στο ΚΚΕ ως προς την αδυναμία του να επιτύχει το στρατηγικό του στόχο καθόλου δεν μπορεί να γίνεται με ανθρώπους που αρνούνται το στόχο αυτό.
Απέναντι τους κάθε κομμουνιστής, οργανωμένος ή μη, οφείλει να πολεμά λυσσαλέα χωρίς έλεος, και να υπερασπίζει την κομμουνιστική προοπτική, και στο όνομα του ΚΚΕ, ανεξάρτητα από τις αδυναμίες που αυτό έχει.Μόνο μεταξύ ανθρώπων που αναγνωρίζουν την κομμουνιστική προοπτική έχει νόημα η κριτική στο ΚΚΕ σχετικά με τις νομοτελείς αντιφάσεις του κόμματος, τις αδυναμίες της πρακτικής δουλειάς και θεωρητικής δουλειάς, τις αδυναμίες της ηγεσίας, της τακτικής κτλ. Οι υπόλοιποι καλά θα κάνουν να το βουλώνουν.
[...]


Ίσως τότε πολλοί φλύαροι φαφλατάδες καταλάβουν γιατί τόσα και τόσα πικρόχολα σχόλια για τα κομμουνιστικά κόμματα δεν είχαν πραγματικά κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, παρά τη φιλοδοξία τους να διαλύσουν κάτι που δεν κατανοούσαν.
Είναι τόσο θλιβερή η φλυαρία για επιστημονική φύση του μαρξισμού και ταυτόχρονα η απεμπόληση κάθε επιστημονικής μεθόδου στην εξέταση των κομμουνιστικών κομμάτων. Μια τέτοια προσπάθεια θα αναδείξει επίσης νομοτέλειες που είναι ανεξάρτητες από τη συνείδηση και διαδικασίες που κάθε σοβαρό κόμμα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν του. Σε ένα τέτοιο μονάχα έδαφος έχει νόημα για τους κομμουνιστές μια κριτική στη δουλειά των κομμουνιστικών κομμάτων.
Μια δουλειά που πρέπει σύμφωνα με τον Λένιν να αποτιμά κριτικά την πείρα του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.
Οπότε θλιβεροί επικριτές μας, αφήστε μας από την κορυφή της πιο ανεπτυγμένης κομμουνιστικής οργάνωσης σήμερα στον κόσμο, να διαγνώσουμε τις αντιφάσεις της δραστηριότητάς μας, τις οποίες ούτε καν διαισθάνεστε και μέσα στις οποίες εσείς τυφλά παραδέρνετε.