From: Μαρξιστική Επιθεώρηση PRAXIS
Η κριτική που γίνεται στο, εξαιρετικά σημαντικό θέμα κατά τη γνώμη μας , θέμα του διεθνισμού είναι σε ορισμένα σημεία βάσιμη. Όμως δεν είναι δυνατόν να κάνουμε κριτική για το ότι το ΚΚΕ δεν θέτει αρκετά το θέμα της Ε.Ε όταν το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν στηρίξει (και δεν έχουν αναιρέσει τη στήριξη τους μέχρι τώρα) πρωτοβουλίες που ενισχύθηκαν οικονομικά από την Ε.Ε και συνεργάζονται με ΜΚΟ που συντηρούνται από το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο όπως η ΕΛΕ η διαφήμιζαν, εν μέσω κρίσης, την πολιτική της Ε.Ε στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!.(3) Και την ίδια στιγμή, χωρίς να αναιρέσουμε αυτήν την στήριξη, να συμμετέχουμε και σε "Πρωτοβουλίες κατά της Ε.Ε ώστε να καλυφθεί και η αντί-ΕΕ πλευρά.
Δεν γίνεται (όσον αναφορά μιά άλλη κριτική που ακούγεται) να κάνουμε κριτική στο ΠΑΜΕ για τη στάση του απέναντι στη ΓΣΕΕ, όταν από την αρχή της κρίσης το ΝΑΡ πραγματοποιεί προσυγκεντρώσεις για την συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στο Μουσείο, διπλά στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που καταγγέλλει, και το ΠΑΜΕ, με όλες τις αντιφάσεις του, πραγματοποιεί ξεχωριστές συγκεντρώσεις από τους πουλημένους εργατοπατέρες. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε κριτική για σεχταρισμό και να πρωτοστατούμε οι ίδιοι, στο εσωτερικό της δικής μας οργάνωσης, στην προσπάθεια κρυφής σπίλωσης και συκοφαντίας απέναντι σε όσους έχουν διαφορετική άποψη και όχι στην ανοιχτή κατάθεση προτάσεων, απόψεων και πολιτικών επιχειρημάτων. Για να μην αναφερθούμε στην στάση απέναντι στις πλατείες, την κατάργηση εργατικών πορειών ώστε να μην υπάρξει απομόνωση από τους "αγανακτισμένους", την σιωπή η συναίνεση απέναντι στα αντιδραστικά μικροαστικά συνθήματα της "κατάργησης των κομμάτων και των συνδικάτων", στα εθνικιστικά παραληρήματα και άλλα παρόμοια.
Δεν είμαστε ούτε μέλη, ούτε υποστηρικτές του ΚΚΕ. Όμως θέλουμε να είμαστε καθαροί: αν υπάρχει σήμερα δυνατότητα να ασκηθεί ουσιαστική κριτική σε αυτό το πολιτικό ρεύμα, απο την πλευρά της Μαρξιστική κριτικής, της κομμουνιστικής προοπτικής και του ταξικού εργατικού κινήματος, αυτή δεν μπορεί να γίνει, κατά τη γνώμη μας, από τις παραπάνω θέσεις και στάσεις. Δεν μπορεί δηλαδή να γίνει με τρόπο που τα εργατικά και κομμουνιστικά στοιχεία αυτού του ρεύματος να ωθούνται ακόμα πιο πίσω, στο "βούρκο της σοσιαλδημοκρατίας" όπως έλεγε και ο Λένιν. Η απάντηση στον Μαρξισμό-Λενινισμό δεν είναι ο Κευνσιανισμός με μαρξιστικό προσωπείο. Η απάντηση στην λαϊκή εξουσία δεν είναι οι καπιταλιστικές αριστερές κυβερνήσεις και οι εκβιασμοί της αστικής εξουσίας για την αυταπάτη του κοινωνικού καπιταλισμού εν μέσω κρίσης. Η απάντηση στην αποδέσμευση, με τα χαρακτηριστικά που την προτείνει το ΚΚΕ, δεν είναι η οικονομική ενίσχυση από την Ε.Ε στις πρωτοβουλίες που στηρίζουμε, οι διαφημίσεις της Ε.Ε και παράλληλα η αντι-ΕΕ φρασεολογία. Η απάντηση στον σεχταρισμό δεν είναι η ενσωμάτωση στην αριστερή σοσιαλδημοκρατία και η προσπάθεια συκοφάντησης κάθε διαφορετικής φωνής στο εσωτερικό μας, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής.
Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο και τους εργαζόμενους. Η, αν δεν γίνεται αλλιώς, αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε τουλάχιστον από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Όπως έχουμε δηλώσει, στόχος της μαρξιστικής επιθεώρησης PRAXIS δεν είναι γενικά η "παρέμβαση στην αριστερά" αλλά η ελάχιστη συμβολή στην υπέράσπιση της Μαρξιστικής Θεωρίας (την μόνη επαναστατική θεωρία που εμείς γνωρίζουμε) και του ταξικού εργατικού κινήματος. Και αυτή η προσπάθεια όχι μόνο υπερβαίνει αλλά προϋποθέτει, όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, τον εκφυλισμό της πολιτικής συζήτησης που κυριαρχεί σε μια σειρά χώρους. Με αυτά τα κριτήρια προσπαθήσαμε να κινηθούμε ώς τώρα και με αυτά θα συνεχίσουμε, χωρίς προφανώς να αλλάξουμε τίποτα ούτε στην πολιτική αναδημοσίευσης που είχαμε μέχρι τώρα, ούτε στις αρχές λειτουργίας του ιστολόγιου μας.
Η συντακτική επιτροπή.
Λάβαμε το παρακάτω κείμενο από blog που κινείται στον ευρύτερο χώρο της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας και σε αυτό αρθρογραφούν στελέχη του ΝΑΡ. Είναι η δεύτερη φορά που λαμβάνουμε κείμενο το οποίο είναι αφιερωμένο σε μια κριτική του ΚΚΕ (1). Το προηγούμενο ήταν ένα κείμενο για τον Δεκέμβρη το οποίο στάλθηκε στην επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου. Δεν το δημοσιεύσαμε όχι μόνο επειδή το ιστολόγιο μας δεν έχει χαρακτήρα καταγγελίας κομμάτων και οργανώσεων αλλά και επειδή πιστεύουμε ότι η επέτειος του θανάτου ενός 16χρονου παιδιού και της εξέγερσης του Δεκέμβρη δεν προσφέρεται για ενδοαριστερή αντιπαράθεση και πολιτική εκμετάλλευση.
Πολύ περισσότερο που η αναγκαία κριτική που πρέπει να γίνει για την στάση του ΚΚΕ δεν μπορεί να χρησιμεύει σαν αντεπιχείρημα για την στάση της "δικής μας" κομματικής ηγεσίας (της οποίας αποτελούμε ενεργό μέρος) που, σε ένα μεγάλο μέρος της, υποστήριζε την εξέγερση προς τα έξω και προς τα μέσα είτε απείχε είτε προσπαθούσε να την υπονομεύσει. Πέρα όμως από αυτό ο συγκεκριμένος χώρος έχει την ευθύνη, μιας χωρίς προηγούμενο πράξης, όταν αποπειράθηκε να..χρεωθεί και να εκμεταλλευτεί το αποτέλεσμα της πρωτόδικης απόφασης της δίκης στην Άμφισσα με ανακοίνωση της κομματικής του νεολαίας, ένα μήνα πριν τις δημοτικές εκλογές. Με αυτόν τον τρόπο αμαύρωσε έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο και μια νεολαία με ιστορία στους νεολαιίστικους αγώνες. (2)
Τώρα έχει αποσταλεί και άλλο κείμενο "αφιερωμένο" στο ΚΚΕ, αυτή τη φορά για τα ζητήματα του διεθνισμού. Το δημοσιεύουμε παρακάτω σε ξεχωριστό post, ώστε να κρίνει ο καθένας τις απόψεις που κατατίθενται. Σε αυτά τα πλαίσια καταθέτουμε και την δική μας άποψη.
Η κριτική που γίνεται στο, εξαιρετικά σημαντικό θέμα κατά τη γνώμη μας , θέμα του διεθνισμού είναι σε ορισμένα σημεία βάσιμη. Όμως δεν είναι δυνατόν να κάνουμε κριτική για το ότι το ΚΚΕ δεν θέτει αρκετά το θέμα της Ε.Ε όταν το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν στηρίξει (και δεν έχουν αναιρέσει τη στήριξη τους μέχρι τώρα) πρωτοβουλίες που ενισχύθηκαν οικονομικά από την Ε.Ε και συνεργάζονται με ΜΚΟ που συντηρούνται από το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο όπως η ΕΛΕ η διαφήμιζαν, εν μέσω κρίσης, την πολιτική της Ε.Ε στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!.(3) Και την ίδια στιγμή, χωρίς να αναιρέσουμε αυτήν την στήριξη, να συμμετέχουμε και σε "Πρωτοβουλίες κατά της Ε.Ε ώστε να καλυφθεί και η αντί-ΕΕ πλευρά.
Δεν γίνεται (όσον αναφορά μιά άλλη κριτική που ακούγεται) να κάνουμε κριτική στο ΠΑΜΕ για τη στάση του απέναντι στη ΓΣΕΕ, όταν από την αρχή της κρίσης το ΝΑΡ πραγματοποιεί προσυγκεντρώσεις για την συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στο Μουσείο, διπλά στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που καταγγέλλει, και το ΠΑΜΕ, με όλες τις αντιφάσεις του, πραγματοποιεί ξεχωριστές συγκεντρώσεις από τους πουλημένους εργατοπατέρες. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε κριτική για σεχταρισμό και να πρωτοστατούμε οι ίδιοι, στο εσωτερικό της δικής μας οργάνωσης, στην προσπάθεια κρυφής σπίλωσης και συκοφαντίας απέναντι σε όσους έχουν διαφορετική άποψη και όχι στην ανοιχτή κατάθεση προτάσεων, απόψεων και πολιτικών επιχειρημάτων. Για να μην αναφερθούμε στην στάση απέναντι στις πλατείες, την κατάργηση εργατικών πορειών ώστε να μην υπάρξει απομόνωση από τους "αγανακτισμένους", την σιωπή η συναίνεση απέναντι στα αντιδραστικά μικροαστικά συνθήματα της "κατάργησης των κομμάτων και των συνδικάτων", στα εθνικιστικά παραληρήματα και άλλα παρόμοια.
Δεν είμαστε ούτε μέλη, ούτε υποστηρικτές του ΚΚΕ. Όμως θέλουμε να είμαστε καθαροί: αν υπάρχει σήμερα δυνατότητα να ασκηθεί ουσιαστική κριτική σε αυτό το πολιτικό ρεύμα, απο την πλευρά της Μαρξιστική κριτικής, της κομμουνιστικής προοπτικής και του ταξικού εργατικού κινήματος, αυτή δεν μπορεί να γίνει, κατά τη γνώμη μας, από τις παραπάνω θέσεις και στάσεις. Δεν μπορεί δηλαδή να γίνει με τρόπο που τα εργατικά και κομμουνιστικά στοιχεία αυτού του ρεύματος να ωθούνται ακόμα πιο πίσω, στο "βούρκο της σοσιαλδημοκρατίας" όπως έλεγε και ο Λένιν. Η απάντηση στον Μαρξισμό-Λενινισμό δεν είναι ο Κευνσιανισμός με μαρξιστικό προσωπείο. Η απάντηση στην λαϊκή εξουσία δεν είναι οι καπιταλιστικές αριστερές κυβερνήσεις και οι εκβιασμοί της αστικής εξουσίας για την αυταπάτη του κοινωνικού καπιταλισμού εν μέσω κρίσης. Η απάντηση στην αποδέσμευση, με τα χαρακτηριστικά που την προτείνει το ΚΚΕ, δεν είναι η οικονομική ενίσχυση από την Ε.Ε στις πρωτοβουλίες που στηρίζουμε, οι διαφημίσεις της Ε.Ε και παράλληλα η αντι-ΕΕ φρασεολογία. Η απάντηση στον σεχταρισμό δεν είναι η ενσωμάτωση στην αριστερή σοσιαλδημοκρατία και η προσπάθεια συκοφάντησης κάθε διαφορετικής φωνής στο εσωτερικό μας, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής.
Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο και τους εργαζόμενους. Η, αν δεν γίνεται αλλιώς, αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε τουλάχιστον από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Όπως έχουμε δηλώσει, στόχος της μαρξιστικής επιθεώρησης PRAXIS δεν είναι γενικά η "παρέμβαση στην αριστερά" αλλά η ελάχιστη συμβολή στην υπέράσπιση της Μαρξιστικής Θεωρίας (την μόνη επαναστατική θεωρία που εμείς γνωρίζουμε) και του ταξικού εργατικού κινήματος. Και αυτή η προσπάθεια όχι μόνο υπερβαίνει αλλά προϋποθέτει, όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, τον εκφυλισμό της πολιτικής συζήτησης που κυριαρχεί σε μια σειρά χώρους. Με αυτά τα κριτήρια προσπαθήσαμε να κινηθούμε ώς τώρα και με αυτά θα συνεχίσουμε, χωρίς προφανώς να αλλάξουμε τίποτα ούτε στην πολιτική αναδημοσίευσης που είχαμε μέχρι τώρα, ούτε στις αρχές λειτουργίας του ιστολόγιου μας.
Η συντακτική επιτροπή.
1. Δεκέμβρης 2008: μια ημερομηνία υπό διαγραφή.
2. Ανακοίνωση ν.κ.α για τη δίκη της Άμφισσας 14/10/2010. Έγραφε η ανακοίνωση για την έκβαση της δίκης "μια εξέλιξη που δίχως άλλο οφείλεται και στις μεγάλες προσπάθειες που όλους αυτούς τους μήνες έκαναν εργατικά σωματεία, μέτωπα και οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για πολιτικοποίηση του θέματος". Στην πραγματικότητα βέβαια τα εργατικά σωματεία, τα μέτωπα και οι οργανώσεις του εξωκοινοβουλίου στους 10 μήνες της δίκης είχαν εξαφανιστεί με εξαίρεση την παράσταση που πραγματοποιήσε αντιπροσωπεία του ΝΑΡ, όταν έφτασε στο σημείο να κατηγορηθεί το ίδιο το ΝΑΡ επειδή αυτόπτες μάρτυρες ήταν μέλη του. Μάλιστα απέιχαν και απο πρωτοβουλίες που είχαν παρθεί για το κλίμα που επικρατούσε στη δίκη. Η παραπάνω ανακοίνωση είχε δημοσιευθεί ακριβώς ένα μήνα πρίν τις δημοτικές εκλογές (που έγιναν στα μέσα νοεμβρίου)
3. Debtocracy-Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου: Αυταπάτες και Χορηγίες/κείμενο της συντακτικής επιτροπής
2. Ανακοίνωση ν.κ.α για τη δίκη της Άμφισσας 14/10/2010. Έγραφε η ανακοίνωση για την έκβαση της δίκης "μια εξέλιξη που δίχως άλλο οφείλεται και στις μεγάλες προσπάθειες που όλους αυτούς τους μήνες έκαναν εργατικά σωματεία, μέτωπα και οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για πολιτικοποίηση του θέματος". Στην πραγματικότητα βέβαια τα εργατικά σωματεία, τα μέτωπα και οι οργανώσεις του εξωκοινοβουλίου στους 10 μήνες της δίκης είχαν εξαφανιστεί με εξαίρεση την παράσταση που πραγματοποιήσε αντιπροσωπεία του ΝΑΡ, όταν έφτασε στο σημείο να κατηγορηθεί το ίδιο το ΝΑΡ επειδή αυτόπτες μάρτυρες ήταν μέλη του. Μάλιστα απέιχαν και απο πρωτοβουλίες που είχαν παρθεί για το κλίμα που επικρατούσε στη δίκη. Η παραπάνω ανακοίνωση είχε δημοσιευθεί ακριβώς ένα μήνα πρίν τις δημοτικές εκλογές (που έγιναν στα μέσα νοεμβρίου)
3. Debtocracy-Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου: Αυταπάτες και Χορηγίες/κείμενο της συντακτικής επιτροπής
Να πω μια άποψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ΄αρχή, είναι πολύ θετικό να ασχολείται κανείς με τις δράσεις του ΚΚΕ, ειδικά αν ασκεί την όποια κριτική από την άποψη να γίνει αυτό καλύτερο.
Ετσι εκλαμβάνω εγώ την κριτική του "αριστερού μπλογκ".
Φυσικά, αυτός που ασκεί κριτική, μπορεί να δεχτεί επίσης κριτική. Κυρίως όταν βάζει στο κείμενό του αθέλητες ή και ηθελημένες ανακρίβειες - δεν με ενδιαφέρει να τις απαριθμήσω, δεν θα είχε δα κανένα ενδιαφέρον αυτό.
Ο Διεθνισμός του ΚΚΕ, βασική, στρατηγική θα έλεγα επιλογή του Κόμματος από την πρώτη μέρα της Ίδρυσής του, είναι πολύ φυσικό να αποτελεί πεδίο ενασχόλισης παραγόντων, φυσικών προσώπων και πολιτική ή άλλων οντοτήτων.
Και γιατί ενοχλεί (τις περισσότερες φορές) και γιατί κάποιοι νομίζουν ότι θα βρουν πεδίο κριτικής που θα τους βοηθήσει στην προπαγάνδα τους, αλλά κυρίως γιατί δεν την αντιλαμβάνονται.
Να πούμε ξεκάθαρα: Ο Διεθνισμός του ΚΚΕ, δεν εξαντλείται (ούτε καν αποτελεί κύριο σημείο) στις όποιες διεθνείς συναντήσεις ή ανταλλαγές επιστολών για σημαντικά θέματα.
Ο Διεθνισμός του ΚΚΕ, έχει να κάνει με τις μπριγάδες στην Κούβα, με αποστολές εφοδίων σε πληττόμενους εργαζόμενους όπως στην Παλαιστίνη π.χ., με την έκφραση της αλληλεγγύης του με διαδηλώσεις έξω από πρεσβείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με παρεμβάσεις των ευρωβουλευτών του στην ΕΕ, ή σε άλλα φόρα, και πολλά άλλα!
Τώρα για την συνάντηση (την πρόσφατη) στην Αθήνα των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, φαίνεται, ότι αυτή (λόγω της συμμετοχής κομμάτων που το ΚΚΕ τα ..."έψαλλε") προβλημάτισε για το πως το Κόμμα μπορεί μια χαρά και να ανταλλάσει σκληρές πολιτικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και την ίδια στιγμή να κάθεται στο ίδιο τραπέζι.
Δεν πειράζει ...
Με την πάροδο του χρόνου, θα καταλάβουν όλοι πως γίνεται αυτό !
Ή κάποιους τους ενοχλεί αφάνταστα πως το ΚΚΕ εξελίσεται εκτός από ελληνικό και σε διεθνή πολιτικό πόλο...
ΑπάντησηΔιαγραφή