Νάτη πάλι... η «ενότητα της αριστεράς» (...και οι +50 έδρες)

Ο ...γκουρού της διάσπασης, κόπτεται για την ...ενότητα!

Είχαμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο για τις προσπάθειες «ενότητας της αριστεράς» και τους κίνδυνους που αυτή κρύβει για το ταξικό κίνημα.

Λέγαμε λοιπόν χαρακτηριστικά:

«...υπάρχει και τρίτο πλάνο.

Αυτό του ιδεολογικού-πρακτικού ευνουχισμού του ΚΚ* μέσω σχημάτων τύπου «ενωμένης αριστεράς».

Δεν θεωρώ τυχαίο τον πόνο που πήρε τα αστικά ΜΜΕ για την «διασπασμένη» αριστερά που δεν μπορεί να διεκδικήσει την ...εξουσία. Μάλιστα τελευταία, τα σχετικά σχόλια διανθίζονται και από την παρατήρηση πως ο εκλογικός νόμος προβλέπει για το πρώτο κόμμα (που θεωρητικά θα μπορούσε να είναι μία σύμπραξη ΚΚΕ-ΣΥΝ) και ένα μπόνους 50 εδρών στο κοινοβούλιο. Αρα, μας λένε μέχρι αυτοδύναμη κυβέρνηση κάνουν! Το γεγονός πως ο εν ισχύ εκλογικός νόμος εξαιρεί από το μπόνους των +50 εδρών τους συνασπισμούς κομμάτων, και αυτό δεν έχει επισημανθεί από κανέναν στις σχετικές συζητήσεις, επιτείνει τις υποψίες για την πίεση που επιχειρείται να ασκηθεί στο ΚΚΕ και τον κόσμο του, σε μία τέτοια κατεύθυνση. Παράλληλα με αυτά όμως έχουμε και άλλες «περιφεριακές» κινήσεις προς αυτό. Χαρακτηριστική η πρόσκληση που στάλθηκε σε red blogs, και στην οποία απαντάει ο «κόκκινος άνεμος»...»

Δεν προλάβαμε λοιπόν να τα γράψουμε, και έρχεται ο «σύντροφος Αλαβάνος» να βγάλει δελτίο τύπου για το ίδιο ζήτημα.

Απολαύστε τον:

ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ – Δελτίο Τύπου

ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: “ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΧΑΡΙΖΕΙ 50 ΕΔΡΕΣ ΣΤΗ ΝΔ”

Συνέντευξη στο Κανάλι 10, (Γεωργιάδης και Κοκορίκος)

“Με την επιστολή υποταγής Σαμαρά κατέρρευσε όλη η φιλολογία περί αναδιαπραγματεύσεων των συμβάσεων με την τρόικα από τη ΝΔ. 

Σήμερα ο δικομματισμός είναι ένα κόμμα, το κόμμα της τρόικα. 

Για πρώτη φορά ο αριστερός χώρος μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική λύση. Κόμματα και οργανώσεις του ριζοσπαστικού χώρου πρέπει να βρεθούν σε ένα τραπέζι για ένα κοινό πρόγραμμα με βάση την παύση πληρωμών. 

Όχι όμως μόνο αυτό. Σε περίπτωση διαίρεσης του ριζοσπαστικού χώρου, μια αναμενόμενη πρώτη σε ψήφους ΝΔ στις εκλογές – που μπορεί να γίνουν σε λίγες βδομάδες – θα έχει το πριμ των 50 εδρών του εκλογικού νόμου. Σε περίπτωση ενότητάς του, ένα ενωμένο λαϊκό Μέτωπο έχει μεγάλη πια δυνατότητα να κατακτήσει την πρώτη θέση και να αφαιρέσει τις 50 έδρες από τη ΝΔ, ανεξάρτητα αν δεν τις πάρει και το ίδιο επειδή μπορεί να θεωρηθεί συνασπισμός κομμάτων. 

Από τις δυνάμεις της αριστεράς εξαρτάται αν εκ  των προτέρων θα χαρίσουν ή θα αφαιρέσουν από τη ΝΔ 50 έδρες, που μπορεί να κρίνουν την πορεία του τόπου. 

Οι ευθύνες είναι ιστορικές. 

Ελπίζω ότι καμία αριστερή δύναμη δεν θα θελήσει τελικά να έχει ένα τέτοιο στίγμα στήριξης της δεξιάς, σε μια στιγμή μάλιστα πρωτοφανούς κρίσης” 

Αθήνα 24.11.2011

(το δελτίο τύπου από εδώ)

Φυσικά ο «σύντροφος» Αλαβάνος είναι αρκετά έξυπνος για πέσει στην χοντροκοπιά να πει πως τις +50 έδρες θα μπορούσε να τις πάρει το «λαϊκό μέτωπο» που φαντασιώνεται, και έτσι να φανεί πως αγνοεί ακόμη και τον εκλογικό νόμο, οπότε και μας διευκρινίζει (αφήνοντας κάποια αμφιβολία ωστόσο, αφού προσθέτει και το «μπορεί» στην πρόταση του) πως: «...ένα ενωμένο λαϊκό Μέτωπο έχει μεγάλη πια δυνατότητα να κατακτήσει την πρώτη θέση και να αφαιρέσει τις 50 έδρες από τη ΝΔ, ανεξάρτητα αν δεν τις πάρει και το ίδιο επειδή μπορεί να θεωρηθεί συνασπισμός κομμάτων. ..»

-Τι κι’άν, οι ενωμένες αστικές (κατά τον Αλαβάνο) δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/ΛΆΟΣ) θα είχαν και σε αυτήν την περίπτωση απόλυτη πλειοψηφία όσον αφορά το αστικό κοινοβούλιο;

-Τι κι’άν, και σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσαν να περάσουν ό,τι νόμο θέλουν; Ο «σύντροφος» Αλέκος όλα αυτά τα περιφρονεί μπροστά στις μεγάλες προοπτικές που θεωρεί πως ανοίγονται...

Και φυσικά δεν σταματάει εδώ, συνεχίζει ακάθεκτος και μας λέει πως ελπίζει ότι «καμία αριστερή δύναμη (δηλαδή το ΚΚΕ) δεν θα θελήσει τελικά να έχει ένα τέτοιο στίγμα στήριξης της δεξιάς». Οχι μόνο δηλαδή στηρίζεται σε μία ψευδή υπόθεση (των +50 εδρών που τάχα, κάτι θα καθορίσουν), αλλά βάση αυτής καταλήγει και σε ένα εξίσου αυθαίρετο συμπέρασμα: Πως αν το ΚΚΕ αρνηθεί τον ιδεολογικό-πολιτικό του ευνουχισμό, θα αποκτήσει το «στίγμα» της στήριξης της ... «δεξιάς». Βλέπουμε δηλαδή ήδη την βάση, πάνω στην οποία θα στηριχθεί η επόμενη συκοφαντική επίθεση εναντίον του ΚΚΕ από την μεριά των οπορτουνιστών.

Και μετά είμαστε «ψυχωτικοί» που βλέπουμε παντού «προβοκάτσιες», ...έτσι;

Ταυτόχρονα με αυτά, βλέπουμε πως δημιουργήθηκε και μπλογκ με την επωνυμία «πρωτοβουλία πολιτών(!) για μια ενωμένη αριστερά».

Και τι μας λένε αυτοί οι καλοπροαίρετοι (θέλουμε να πιστεύουμε) άνθρωποι;

Ας πάμε λίγο στα σχόλια που έκαναν στον «κόκκινο Άνεμο» (κοιτάξτε στα σχόλια):

-          «...Απευθυνόμαστε σε ψηφοφόρους-φίλους και όχι σε μέλη του ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ...»

-          «...δεν επιθυμούμε την συμμετοχή στην πρωτοβουλία μας μελών κομμάτων,...»

Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, επιδιώκουν να ασκήσουν μια εξωκαταστατική (αφού η «πρωτοβουλία τους δεν αφορά τα μέλη των κομμάτων») πίεση, προς αλλαγή δεδομένων πολιτικών κατευθύνσεων. Σε διευκρινήσεις που ζητήθηκαν από μέρους μου, οι απαντήσεις που πήρα κάθε άλλο παρά ικανοποιητικές κρίνονται (από τον γράφοντα). Μπορείτε να τις βρείτε εδώ.

Ίσως να είμαι μυγιάγκιχτος και να βλέπω φαντάσματα, αλλά:

Γιατί η φιλοσοφία της «πρωτοβουλίας» αυτής, με παραπέμπει στις «αμεσοδημοκρατικές» μόδες του συρμού που επιδίωξαν να καταργήσουν κάθε συντεταγμένη δημοκρατική διαδικασία ούτως ώστε, στο όνομα της «άμεσης» ή της «συμμετοχικής», να καταργήσουν την δημοκρατία την ίδια;

Μέχρι στιγμής την περιφρόνηση των δημοκρατικών συντεταγμένων διαδικασιών την είχαμε δει σε τρεις περιπτώσεις, όλες από την αντίπαλη πλευρά του πολιτικού φάσματος.

• Την πρώτη με την εκλογή του ΓΑΠ ως πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ από την «βάση» του κόμματος. Αυτή μπορεί να θεωρηθεί μέχρι και ...φάρσα, αφού ήταν ο μοναδικός(!) υποψήφιος, και είχε ήδη εκλεγεί από τα ...όργανα(!!)
• Την δεύτερη, στην παντελώς αντικαταστατική εκλογή του Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ (η Ντόρα[κλα] είχε την πλειοψηφία στα όργανα). Ήταν ίσως η πρώτη φορά που το Μητσοτακέικο δικαιούταν να καταγγείλει μεθοδεύσεις σε βάρος του! Αλλά επειδή ακριβώς ήταν το ...Μητσοτακέικο, κανείς δεν τους έδωσε σημασία.
• Την Τρίτη φορά, αυτήν την φιλοσοφία την είδαμε να προσπαθεί να εφαρμοστεί από τους φοιτητές που ήταν ενάντια στις καταλήψεις (εδώ η κλιμάκωση της πρακτικής γίνεται φανερή). Μην έχοντας τα κότσια ή τα επιχειρήματα να υποστηρίξουν τις απόψεις τους στις συνελεύσεις, απλά τις παρέκαμψαν και μάζευαν υπογραφές στο ...ίντερνετ!

Τώρα λοιπόν και στα δικά μας (...και με τις υγείες μας), και μάλιστα ΚΑΙ από ανθρώπους που δηλώνουν ψηφοφόροι του Κόμματος (και που προφανώς η έννοια «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» τους είναι άγνωστη).

Οι πιέσεις λοιπόν προς την περίφημη «αριστερή ενότητα» αναμένεται να ενταθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα, και όχι μόνο από κακοπροαίρετο κόσμο.

Δημιουργείται λοιπόν ένα ακόμη πολιτικό μέτωπο, το οποίο κατά το γράφοντα, δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί με κανέναν τρόπο.

 

*Όλοι οι συμμαχικοί πολιτικοί σχηματισμοί αναγκαστικά, κινούνται στην βάση της πιο δεξιάς οπορτουνιστικής παρέκκλισης που έχουν στους κόλπους τους. Είναι λογικό:

Εάν ο Α θέλει να προχωρήσει 100, ο Β 50, και Γ 20 μέτρα, τότε όλοι μαζί μόνο μέχρι τα 20 μέτρα μπορούν να βαδίσουν ενωμένοι....