Με κρύο μυαλό για τα γεγονότα της Πέμπτης

Άργησα πολύ να γράψω γιατί δεν ήθελα αυτό να γίνει εν θερμώ. Επειδή πολλά έχουν ακουστεί και γραφτεί αυτές τις ημέρες, που κυμαίνονται από την τερατολογία έως το ψεύδος, νομίζω πως είναι χρήσιμο να καταθέσω και την προσωπική μου εμπειρία.

• Αρχικά είναι ψέμα πως οι αλυσίδες της περιφρούρησης δεν άφηναν κόσμο να περάσει ή ζήταγαν ταυτότητες (ακούστηκε μέχρι και αυτό!). Ο,ποιος ήθελε πέρναγε μέσα ή έξω από αυτές. Αυτό που έγινε ήταν πως δεν αφήσαμε να περάσουν οργανωμένα μπλοκ ανάμεσα στα δικά μας.
• Οι οδηγίες για την περιφρούρηση ήταν οι τυποποιημένες: «δεν απαντάμε σε προκλήσεις». Από αυτό συμπεραίνω (αν και δεν ήμουν μπροστά στην έναρξη των επεισοδίων) πως αποκλείεται να άρχισαν από εμάς.
• Οι επιθέσεις δεν έγιναν στην περιφρούρηση, αλλά στο σύνολο της απεργιακής συγκέντρωσης (έγιναν επιθέσεις σε μεριές που περιφρούρηση δεν υπήρχε καν, σε γέρους και γυναικόπαιδα) και μάλιστα με δολοφονική πρόθεση. Γιατί όταν ρίχνεις μολότωφ και μαρμαρόπλακες χύμα και πυκνά σε επίσης πυκνό πλήθος κόσμου, τότε τι άλλο παρά να σκοτώσεις επιδιώκεις; Τον όλο χαμό δεν τον επιδιώξαμε, αλλά ήταν αδύνατο να τον αποφύγουμε (εκτός εάν αποφασίσουμε πως για να κάνουν μία συγκέντρωση 50.000 άνθρωποι, θα πρέπει πρώτα να ζητήσουν την άδεια από τον κάθε κατά φαντασία επαναστάτη)
• Η απάντηση της περιφρούρησης ήταν μετριοπαθής το λιγότερο, αν πάρει κάποιος υπόψην την ένταση και την έκταση της επίθεσης. Ακόμη και οι λίγες πέτρες που έφυγαν, ήταν «εκτός γραμμής» (το «μην πετάτε πέτρες θα σκοτώσουμε κανέναν» ακούγοταν συνεχώς) ή από χύμα κόσμο (που είχε αφεθεί να περάσει πιο πριν μπροστά στον άγνωστο στρατιώτη) και πήγε πίσω από την περιφρούρηση. Αυτοί απομακρύνθηκαν στην συνέχεια.

Εδώ δεν έχει πέσει ούτε ένα δακρυγόνο. Ο,τι φαίνεται είναι από καπνογόνα και πυροσβεστήρες

• Ο σύντροφος Δημήτρης δεν πέθανε από αστυνομικά δακρυγόνα, για τον απλό λόγο πως μέχρι τότε δεν είχε πέσει ούτε ένα! Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική από τα καπνογόνα και τους πυροσβεστήρες.
• Οι κρότοι δεν ήταν από αστυνομικές κρότου-λάμψης αλλά από μεγάλες γηπεδικές κροτίδες (αυτές που τρώνε και δαχτυλάκια). Αυτή η πληροφορία παρατίθεται για να ξέρουμε και με τι έχουμε να κάνουμε.
• Η περιφρούρηση κοίταγε προς την πλατεία για τον απλό λόγο πως γνώριζε από που θα εκδηλωθεί η επίθεση. Οχι βέβαια επειδή μύρισε τα νύχια της, αλλά γιατί αυτή είχε προαναγγελθεί από το Ιντυμήντια, ήδη μέρες πριν.  
• Η επίθεση είχε εξαρχής στόχο τα απεργιακά μπλοκ. Οταν υποχωρήσαμε στην πανεπιστημίου, το ντου δεν συνέχισε προς την βουλή (αν αυτός ήταν ο στόχος τους) αλλά έστριψε προς το μέρος μας.
• Η περιφρούρηση φύλαγε την συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, και όχι φυσικά την βουλή. Απο ποιόν να την φυλάξει εξάλου; Μήπως είχε κάποιος την διάθεση ή την δυνατότητα να εισβάλει; Χωρίς να εξετάσουμε καθόλου το σκόπιμο μια τέτοιας κίνησης, απλά θα πούμε πως αν μπορούσαν ή ήθελαν θα το είχαν κάνει την προηγούμενη που το ΠΑΜΕ αποχώρησε νωρίς το μεσημέρι. Αρα όλα αυτά είναι εκ του πονηρού.

Απευθήνομαι σε όσους μπορεί να πιστεύουν ακόμη και τώρα, πως κάτι "επαναστατικό" κάνουν:

Τα έχετε καταφέρει μία χαρά! 4 εργαζόμενοι νεκροί (3 στην Μαρφίν +1) από τότε που άρχισαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις. Και όχι από την αστυνομία,έτσι; Δηλαδή το κανονικό παρακράτος πόσο καλύτερα θα τα κατάφερνε;