Aπό:redflyplanet
Πάλι, ξανα-μανά, επιστρέφει η ίδια επιχειρηματολογία (κάπως πιο δειλά απ' την προηγούμενη φορά), ό,τι το ΠΑΜΕ δεν συγκρούεται γιατί είναι μέρος του συστήματος, το ΚΚΕ κάνει πίσω κτλ, κτλ.
Πάλι, ξανα-μανά, επιστρέφει η ίδια επιχειρηματολογία (κάπως πιο δειλά απ' την προηγούμενη φορά), ό,τι το ΠΑΜΕ δεν συγκρούεται γιατί είναι μέρος του συστήματος, το ΚΚΕ κάνει πίσω κτλ, κτλ.
Same
old shit, different day, τα' παμε μια,
τα' παμε δυο, χίλιες δεκαδυό, κι άλλες
τόσες θα τα πούμε μέχρι που να ξεκολλήσετε
βρε συναγωνισταί: Το ίδιο το κράτος ΔΕΝ
επιλέγει να συγκρουστεί με το ΠΑΜΕ κι
όχι το αντίστροφο. Γιατί, τι ζόρι θα
τραβούσανε αν βάζανε και καναδυο
διμοιρίες από κει που περνούσε το ΠΑΜΕ
(δεν ξέρω και τους δρόμους στην Αθήνα)
να διαλύσουν το πλήθος;
Ξέρετε
γιατί; Γιατί αν πραγματικά οι δυνάμεις
καταστολής αποφασίσουν να χτυπήσουν
το ΠΑΜΕ, τότε θα γίνει μάχη σκληρή που
δεν θα τελειώσει στους δρόμους. Έχει
και ευρύτερες πολιτικές επιπτώσεις
γιατί το ΚΚΕ, πώς να το κάνουμε βρε
αδερφέ, επηρεάζει κόσμο, έχει πατήματα
γερά μέσα στην κοινωνία, έχει και πόδια
μέσα στο αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα,
έχει και διεθνές κύρος και το κυριότερο:
έχει πολύ μεγάλη οργανωτική πείρα!
Το
βασικότερο πρόβλημα του συστήματος, εν
προκειμένω των αστικών κομμάτων (κι όχι
μόνο της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, οι μηχανισμοί
της ΝΔ και του ΛΑΟΣ είναι σε αγαστή
συνεργασία με τους κυβερνητικούς
μηχανισμούς – και μέσω κυβερνητικού
συνδικαλισμού -) είναι το πώς θα αποτρέψουν
τον κόσμο που αντικειμενικά ωθείται σε
οργισμένη αντίδραση, να μη περάσει κάτω
από την επιρροή του κουκουέ! Είναι ή δεν
είναι έτσι; Ακόμα και με διαφωνίες, και
με άρνηση των βασικών αρχών του κόμματος,
ο περισσότερος κόσμος έχει συνειδητοποιήσει
ότι οργανωτικά και πολιτικά, μόνο το
ΚΚΕ πληροί τις προϋποθέσεις να οργανώσει
μέτωπο αντίστασης και αντεπίθεσης. Μόνο
το ΚΚΕ έχει πλήρη και “ωμή”, φόρα-παρτίδα
πρόταση εξουσίας, χωρίς να μπερδεύει
τον κόσμο με ενδιάμεσες καταστάσεις,
με μεταβατικά προγράμματα, με προτάσεις
– ψιλά γράμματα για τους περισσότερους
(ευρωομόλογα, επαναδιαπραγμάτευση,
κούρεμα, ξύρισμα και ποδόλουτρο). Αυτό
ο κόσμος το ξέρει, κι ας μας σιχαίνεται
κατα βάθος ένα μέρος του. Εμείς τα ξέρουμε και τα
βλέπουμε: στην πραγματικά κρίσιμη
στιγμή, όταν χρειαστεί να συγκρουστείς
ουσιαστικά, όταν θα έχεις μαζέψει ικανές
δυνάμεις για να αμφισβητήσεις στα ίσα
την εξουσία, ένα πολύ μεγάλο μέρος του
κόσμου, μια “κρίσιμη μάζα” που λέμε θα
συνταχτεί μαζί μας.
Δεν είναι τίποτα
τυχαίο σ'αυτή τη ζωή και ολόκληρη ιστορία
του κομμουνιστικού κι επαναστατικού
κινήματος κάποια στιγμή θα επιστρέψει
ως εφαρμοσμένη ιστορική πείρα.
Κι
ας λεν σήμερα ότι απομονωνόμαστε,
σεχταρίζουμε, ζηλεύουμε ό,τι δεν το
οργανώνουμε εμείς κλπ. Η πραγματικότητα
θα φανεί όταν αντικειμενικά το μεγαλύτερο
μέρος του κόσμου προσγειωθεί απότομα.
Η διάχυτη απογοήτευση και μοιρολατρία
δεν είναι στατικό πράμα, οι μάζες ξέρετε
αλλάζουν απ' τη μια στιγμή στην άλλη.
Τώρα
το σύστημα, το οποίο βρίσκεται στα πρώτα
στάδια αδυναμίας να παραμείνει στην
εξουσία (με καθαρά δημοσκοπικά στοιχεία,
μας κυβερνάει ένα κόμμα πεντέξι μονάδες
πιο πάνω από μας, από μόνο του φυσικά
δεν λέει και τίποτα αλλά είναι κάτι) μας
παρακολουθεί διακριτικά ακόμα. Το
νιώθουμε στην ατμόσφαιρα, θα σας το
επιβεβαιώσουν κι άλλοι κουκουέδες. Τόσο
καιρό τα μέσα – κακό του κεφαλιού τους
– καλλιέργησαν την εικόνα των καλά
περιφρουρημένων μπλοκ του ΠΑΜΕ (και
όντως είναι) και έτσι μας έκαναν το δώρο
να μας φτιάξουν την εικόνα μιας ζεστής
αγωνιστικής αγκαλιάς που χωράει τους
πάντες, εκτός από ασφαλίτες και
προβοκάτορες.
Θα
προσπαθήσουν σε κάποια φάση τώρα να
χαλάσουν αυτή την εικόνα να μου το
θυμηθείτε. Έχουν γνώση όμως οι φύλακες!
Δεν παρασέρνονται σε κυνηγητά και
πετροπολέμους, μαζεύουν δυνάμεις. Και
όταν κρίνουν οι φύλακες ότι είναι η
κατάλληλη η στιγμή, κάτι “ιστορικής
σημασίας” θα γίνει που λέει κι ο Βενιζέλος
που του αρέσουν οι βαρυγδουπιές.
Ψάχτε,
ψάχτε αστοί επιτελείς να βρείτε πιο θα
είναι το κατάλληλο timing, αλλά
και πάλι θα βρεθείτε εξ απήνης. Γιατί
όση ιστορική πείρα και να αποκτήσετε,
όσο και να τελειοποιείτε τις μέθοδες
αντιμετώπισης των λαϊκών αντιδράσεων,
δεν θα μπορέσετε – από δω και στο εξής,
ξεμείνατε από options πλέον
– δεν θα μπορέσετε να εξαλείψετε τις
αιτίες της λαϊκής οργής.
Καληνύχτα
και καλή τύχη.
Όταν ο Λένιν έλεγε ότι μόνο ανίκανος πολιτικά θα έδινε μία μάχη που θα ήξερε ότι θα την χάσει, δεν αφορά μόνο εμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφορά και το κράτος. Που δίνει τις μάχες του εκεί που ξέρει ότι θα κερδίσει. Που δεν δίνει τις μάχες του εκεί που αμφιβάλει αν θα κερδίσει.
Η οργανωμένη δράση του ΠΑΜΕ, κάθε μέρα το μεγαλώνει και το μαζικοποιεί. Η επίθεση της εργατικής τάξης ξεκινάει πάντα με το λάθος της εξουσίας να της επιτεθεί δίχως να υπολογίζει τις συνέπειες.
Αυτή η μέρα δεν αργεί, αλλά η σημερινή δουλειά θα φέρει την επαναστατική ανατροπή. Το ρήγμα θα το δημιουργήσουμε σύντομα τώρα που το κράτος σταμάτησε να υπολογίζει τις συνέπειες.
Τα φερέφωνα της ήττας δεν φωνάσκουν τυχαίως για μια μάχη αυτοσκοπό. Ξέρουν ότι όλες αυτές οι μάχες είναι εκ των προτέρων χαμένες. Ξέρουν ότι οι γραμμές των εργαζομένων που θέλουν επαναστατική αλλαγή με όποια θυσία κι όποιο κόστος όλο και μεγαλώνουν.
Από τον Λένιν μάθαμε επίσης πως "θα ήταν αυτοκτονικό να ρίξουμε στην μάχη, την πρωτοπορεία μόνη της".
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ βασική διαφορά των κομμουνιστών από αυτούς που όπως σωστά λες "φωνάσκουν για μια μάχη αυτοσκοπό" είναι πως οι δεύτεροι, στην πραγματικότηντα δεν πιστεύουν στην νίκη, ακόμη και αν τους την χάριζαν, δεν έχουν το πρόγραμμα να την αξιοποιήσουν. Δεν έχουν πρόταση εξουσίας!
κάτι πλανάται στην ατμόσφαιρα πάντως. Ισως η ώρα του "γδικιωμού της εργατιάς" να είναι πιο κοντά από ότι φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση...