-Πόσο «τρομοκρατικές» είναι όλες οι τρομοκρατικές δράσεις; (H άποψη Κοσίγκα)

[...]

-Έχει ίδια βαρύτητα σε ηθικό αξιολογικό επίπεδο ο χαρακτηρισμός μιας πράξης «ως πολιτικό έγκλημα» και ο χαρακτηρισμός μιας πράξης «ως τρομοκρατικό έγκλημα»;

Σ’ αυτό το σημείο έχει ενδιαφέρον να δούμε μια αποφορτισμένη άποψη για τον χαρακτηρισμό τέτοιων πράξεων, αυτή του Ιταλού γερουσιαστή Κοσίγκα. Ο Κοσίγκα ήταν Υπουργός Εσωτερικών και οπαδός της «σκληρής γραμμής» κατά της τρομοκρατίας, μαζί με τον Αντρεότι, κατά την περίοδο της δολοφονίας του Μόρο από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, και προέδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας στη συνέχεια. Σε επιστολή που απέστειλε το 2000 στον Περσιτσέντι, έναν από τους λίγους εναπομείναντες κρατούμενους των Ερυθρών Ταξιαρχιών, ο Κοσίγκα αναφέρει: 

«Αγαπητέ κ. Περσιτσέντι, εγώ πολέμησα σκληρά την τρομοκρατία αλλά πάντα θεώρησα ότι επρόκειτο για ένα σημαντικό και εξορκισταίο πολιτικό φαινόμενο, ότι έχει τις ρίζες του στην ιδιαίτερη κοινωνική πολιτική της χώρας και αντιθέτως δεν πρόκειται για ένα humus deliquenziale. Θεωρώ ότι ο εξτρεμισμός της Αριστεράς δεν ήταν τρομοκρατία με την ακριβή έννοια του όρου. Πράγματι δεν πίστευε πως μόνο με τρομοκρατικές ενέργειες θα μπορούσε να αλλάξει την πολιτική κατάσταση, αλλά επρόκειτο για μια ανατρεπτική Αριστερά όπως ήταν ο Ρωσικός μπολσεβικισμός, δηλαδή ένα πολιτικό κίνημα το οποίο βρέθηκε να πολεμά έναν κρατικό μηχανισμό χρησιμοποιώντας μεθόδους των απελευθερωτικών κινημάτων, συμπεριλαμβανομένης της εθνικής αντίστασης. Εσάς σας έπληξε η πολιτική συνένωση της χριστιανικής δημοκρατίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας και το γεγονός ότι δεν ήσαστε σε θέση να σύρετε τις μάζες σε μια αληθινή και ουσιαστική επανάσταση. Αλλά αυτό είναι μέρος μιας ιστορικής περιόδου για την Ιταλία που έκλεισε και τέλος πάντων αυτή η λεγόμενη "δικαιοσύνη" ασκήθηκε και ακόμη ασκείται εναντίον σας. Ακόμη και αν με νομικούς όρους νόμιμα ασκείται, είναι με την πολιτική έννοια, βεντέτα ή φόβος.»

Και σε συνέντευξή του για την υπόθεση ενός άλλου μέλους των Ερυθρών Ταξιαρχιών, του καθηγητή και συγγραφέα του διάσημου έργου «Η Αυτοκρατορία», Αντόνιο Νέγκρι, ο γερουσιαστής Κοσίγκα τονίζει: 

«Η τρομοκρατία είναι μια τεχνική αγώνα στην υπηρεσία της επανάστασης, δηλαδή της ανατροπής. Το να λες τρομοκράτες τους κόκκινους ερυθροταξιαρχίτες της δεκαετίας του ΄70 είναι πλαστογραφία της σημασιολογίας όπως όταν γράφεις Κοσίγκα με τα διπλά S των Ναζί. Με τους ειδικούς αντιτρομοκρατικούς νόμους μεταμορφώσαμε τους δικαστές σε πρωταγωνιστές που αγωνίζονται για κάτι. Κάναμε λενινιστικούς νόμους ή μάλλον νόμους Ιακωβίνου γι΄ αυτό αισθάνομαι λίγο υπεύθυνος για τις δικαστικές παρεκτροπές».
___________
Είναι γεγονός ότι ο όρος «τρομοκρατία», όπως όλες οι λέξεις προσλαμβάνουν διαφορετικό νόημα ανάλογα με τη χρήση τους την εποχή τους και την οπτική του υποκειμένου που τις νοηματοδοτεί. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ότι στο Μέγα Λεξικό της ελληνικής γλώσσας του Δημητράκου (πριν από 35 χρόνια!), τρομοκρατία είναι: 

«... [1] η δια του τρόμου επικράτηση – επιβολή και [2] η διακυβέρνηση του λαού δια της χρήσης βίαιων και σκληρών μέσων, επιβολή εξουσίας υπό κοινωνικής τινός τάξεως ή ομάδας προσώπων δια άκρως σκληρών μέτρων βίας»

... ενώ στο πρόσφατο Λεξικό του Μπαμπινιώτη (2002) διευκρινίζεται ότι: 

«...τρομοκρατία είναι η συστηματική χρήση βίας (δολοφονίες , βομβιστικές ενέργειες απειλές για καταστροφές, αεροπειρατείες) εκ μέρους ομάδων, οργανώσεων, μειονοτήτων, ακόμα και στρατών ή μυστικών υπηρεσιών, με στόχο να τρομοκρατήσουν λαούς, κυβερνήσεις ή πολιτικούς αντιπάλους προκειμένου να επιτύχουν τους πολιτικούς τους στόχους».

Βλέπουμε δηλαδή μια μεταλλαγή (σ.σ. αντιστροφή στην πραγματικότητα) στη σημασία του όρου τρομοκρατία μέσα στα χρόνια. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε με «φουκωικούς» όρους, ότι το terminus post quem, το σημείο δηλαδή μετά από το οποίο η τρομοκρατία αποκτά την νέα της έννοια, αυτή που χρησιμοποιούμε σήμερα και αυτή που θα γνωρίσουν οι επόμενες γενιές, δηλαδή μακράν της κρατικής τρομοκρατίας, είναι η 11η Σεπτεμβρίου.

[...] 

Πηγή

Βλέπε ακόμη:

• Μελαγχολικές συγκρίσεις με αφορμή την υπόθεση Κουφοντίνα 
• Μαθήματα προβοκάτσιας