Το μυστικό της κατασκευασμένης «κοινωνικής ευθύνης» αρχίζει από «ευ…»

Η ιστορία των “πιστοποιητικών” και των “εγκρίσεων”…

Αυτά (σ.σ. εδώ και εδώ) φαίνονται τερατώδη· και είναι. Υπάρχει όμως ακόμα μεγαλύτερο βάθος. Κάποιος θα όφειλε να αναρωτηθεί: «Μα τι νταλκάς είναι αυτός για έναν ιό που είτε έτσι είτε αλλιώς σ’ ένα χρόνο από τώρα θα είναι παρελθόν; Προς τι όλη αυτή η φασαρία για κάτι που όχι μόνο είναι γενικά περιορισμένης επικινδυνότητας αλλά, επιπλέον, είναι εντελώς προσωρινό; Τρελλάθηκαν εντελώς τα κράτη και οι λακέδες τους;»

Όχι, δεν τρελλάθηκαν! Κάντε τώρα την άσκηση σκέψης: αφαιρέστε απ’ όλη αυτή την κατασκευή τον προσωρινό covid και κρατείστε όλα τα υπόλοιπα στη θέση τους. Τι βλέπετε;

Α) Την κατασκευή και την εμπέδωση μιας ιδέας περί «κοινωνικής ευθύνης» κατασκευασμένης (ή επικυρωμένης) δια της βίας απ’ τα πάνω, απ’ τα κράτη και τα αφεντικά του καπιταλιστικού 21ου αιώνα…
Β) Τη νομιμοποίηση των καθολικών απαγορεύσεων σε οποιαδήποτε έκταση ή/και ένταση κρίνουν τα αφεντικά στο όνομα αυτής ακριβώς της «κοινωνικής ευθύνης»…
Γ) Τη νομιμοποίηση των διαρκών ελέγχων άρα και των διαρκών εγκρίσεων, πιστοποιήσεων «καταλληλότητας – για – ‘υπεύθυνη’ – κοινωνική – ζωή», όποια κι αν είναι κάθε φορά τα κριτήρια…
Δ) Ή, αντίστροφα, τη νομιμοποίηση των αποκλεισμών όσων θεωρούνται «μη εγκεκριμένοι», «ακατάλληλοι – για – ‘υπεύθυνη’ – κοινωνική – ζωή», όποια κι αν είναι κάθε φορά τα κριτήρια…

-Σας φαίνονται λίγα, ασήμαντα ή «κενά περιεχομένου»; Κακώς, κάκιστα. Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε τι σημαίνει (τι επιτρέπει…) αυτή η συμπαγής «βάση», τότε συνεχείστε την άσκηση σκέψης προσθέτοντας σ’ αυτήν την βάση κάτι απ’ τα πιο κάτω, ή οποιονδήποτε συνδυασμό τους:

– ένα οποιοδήποτε νόσημα, όχι υποχρεωτικά «μεταδοτικό», όπως ας πούμε διαγνωσμένο «ψυχολογικό πρόβλημα» (υπάρχει κάποιος από εσάς που θα γλύτωνε μια τέτοια σχολαστική διάγνωση;)

– οποιαδήποτε «ακατάλληλη συμπεριφορά», ακόμα και παρελθούσα, με «πιθανότητα υποτροπής», όπως αυτά τα στοιχεία προκύπτουν απ’ τον ατομικό ψηφιακό σας φάκελο…

– οποιαδήποτε «γενετική προδιάθεση» για οποιαδήποτε συμπεριφορά, νόσημα, στάση ζωής, επιλογή ή άποψη που «διαταράσσει την ομαλή κοινωνική ζωή» – σε σχέση με το “κανονικό” και το “ομαλό” όπως oρίζεται απ’ τις αρχές κάθε φορά…

Δεν θα ήταν αρκετά αυτά για να επενδύσουν κράτη και αφεντικά (του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος) τόσο βαριά και τόσο βίαια σε κάτι τόσο ασήμαντο και προσωρινό όπως ο τσαχπίνης; Είναι και παραείναι – μόνο που περισσότεροι / ες δεν τολμούν να τα αντικρίσουν σαν Το νόημα της εξουσίας (της βιοπολιτικής εξουσίας) στον υπόλοιπο 21ο αιώνα. Το πολύ πολύ να ρίξουν μια ροχάλα στον τάφο του Φουκώ· και καθάρισαν.

Έχουν όνομα αυτά. Λέγονται κοινωνικός ευγονισμός. Έχει μακρύ παρελθόν… Είναι κάποιος που δεν το ξέρει;

[...]

Πηγή: Sarajevo