Η ταινία «Όσα παίρνει ο άνεμος» επέστρεψε στο HBO Max με αντιρατσιστικές επεξηγήσεις________
Η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του 1939 αποσύρθηκε πριν από δύο εβδομάδες από την πλατφόρμα εν μέσω των διαδηλώσεων κατά του συστημικού ρατσισμού και της αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ.
Η εμβληματική ταινία «Οσα παίρνει ο Ανεμος» επέστρεψε χθες στον κατάλογο της πλατφόρμας HBO Max μαζί με μια πλαισίωση που εντάσσει το έργο στην εποχή του.
Η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του 1939 (εδώ για όποιον τυχόν δεν την έχει δει) αποσύρθηκε πριν από δύο εβδομάδες από την πλατφόρμα εν μέσω των διαδηλώσεων κατά του συστημικού ρατσισμού και της αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ.
Η HBO Max, που ανήκει στην WarnerMedia, ανακοίνωσε τότε ότι θα επαναφέρει την ταινία στον κατάλογό της με μια προσθήκη για το ιστορικό της πλαίσιο.
Την Τετάρτη, η ταινία 3 ωρών και 58 λεπτών, σε σκηνοθεσία του Βίκτορ Φλέμινγκ, που βασίστηκε στο δημοφιλές ομώνυμο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ και ακολουθεί την θυελλώδη ιστορία αγάπης της κακομαθημένης Σκαρλετ Ο’ Χάρα και του ευαίσθητου, αλλά κυνικού εραστή Ρετ Μπάτλερ, συνοδευόταν από μια τετράλεπτη εισαγωγή και από την ηχογραφημένη συζήτηση ενός πάνελ στο φεστιβάλ Turner Classic Movie (TCM), το 2019.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται κατά την διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, σε μια φυτεία της Τζόρτζια, και αυτό για το οποίο «κατηγορήθηκε» η ταινία, είναι ότι ωραιοποιεί την στάση των πλούσιων λευκών του Νότου απέναντι στους μαύρους και το καθεστώς της δουλείας, καλύπτοντας τις διαφυλετικές εντάσεις με κάποιο είδος ρομαντισμού.
Στην εισαγωγή που συνοδεύει την ταινία, η παρουσιάστρια του TCM και καθηγήτρια Κινηματογραφικών Σπουδών και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του πανεπιστημίου του Σικάγου, η Ζακλίν Στιούαρτ, εξηγεί ότι «η ταινία παρουσιάζει τον προπολεμικό Νότο ως έναν όμορφο κόσμο χωρίς να αναγνωρίζει τη βαρβαρότητα της δουλοκτησίας στην οποία αυτός ο κόσμος βασιζόταν».
«Ογδόντα χρόνια μετά την αρχική της κυκλοφορία η ταινία έχει αναμφισβήτητη πολιτιστική βαρύτητα. Δεν είναι μόνο μια σημαντική καταγραφή των ρατσιστικών πρακτικών του Χόλιγουντ στο παρελθόν, αλλά και ένα έργο μαζικής κουλτούρας με διάρκεια στον χρόνο που μιλά απευθείας στις ρατσιστικές ανισότητες που εξακολουθούν σήμερα να υφίστανται στα μέσα ενημέρωσης και στην κοινωνία», πρόσθεσε η ίδια.
Η Στιούαρτ επισήμανε ότι η ταινία απέσπασε οκτώ βραβεία Όσκαρ, περιλαμβανομένου εκείνου της καλύτερης ταινίας, και έγραψε ιστορία όταν η Χάτι ΜακΝτάνιελ, η οποία υποδυόταν την υπηρέτρια, έγινε η πρώτη Αφροαμερικανίδα που απέσπασε το πολύτιμο αγαλματίδιο.
_______
Είχαμε γράψει μερικούς μήνες πριν για την "λογοκρισία ως "δημοκρατική" απαίτηση".
Από ότι φαίνεται λοιπόν, οι φόβοι αυτοί μόνο αβάσιμοι δεν ήταν.
Και για όποιον δεν κατάλαβε, ο δρόμος για την υποχρεωτική εισαγωγή μιας παράθεσης των "εγκλημάτων του κομμουνισμού" πριν από κάθε ταινία του Αϊζενστάιν ή κάθε ποιητική συλλογή του Ελιάρ και του Μπρεχτ, είναι πλέον ορθάνοιχτος ("ολοκληρωτισμός" αφού).
Στο όνομα της "αριστεράς και της προόδου" πάντα.
Σιγά που θα μας έκαναν την χάρη να προσπαθήσουν να ανοίξουν τέτοιον δρόμο με τους φασίστες που ξέρουμε να αντιμετωπίσουμε...
Τα παραπάνω η αυτιστική μεταμοντέρνα "αριστερά" τα θεωρεί και μεγάλες της επιτυχίες, την ίδια ώρα που η εργατική τάξη πρέπει πολύ σύντομα να συνειδητοποιήσει πως οι μυλόπετρες του φασισμού και του μεταμοντέρνου που προσπαθούν να την αλέσουν, είναι συμπληρωματικές και κάθε άλλο παρά αντιθετικές μεταξύ τους, και η βασική τους διαφορά βρίσκεται στην αισθητική τους και πουθενά αλλού.
Μετά θα είναι αργά για δάκρυα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.