"Να πάρετε την τύχη της προοδευτικής παράταξης στα χέρια σας..."

«Να πάρετε την τύχη της προοδευτικής παράταξης στα χέρια σας, όπως η Κρήτη έκανε από τα χρόνια του Βενιζέλου μέχρι σήμερα». Μ' αυτά τα λόγια απευθύνθηκε ο Τσίπρας στους Χανιώτες που πήγαν να τον ακούσουν στις Μουρνιές. Ούτε Αριστερά ούτε ριζοσπαστισμός. Βενιζελισμός και τα μυαλά στα κάγκελα. Είχε φροντίσει, άλλωστε, να κάνει μια στάση και στο σπίτι του Βενιζέλου, για να σηματοδοτήσει και στο συμβολικό επίπεδο το σκοπό της περιοδείας του. Πρώτα στην Αχαΐα, κοιτίδα του παπανδρεϊσμού, μετά στην Κρήτη και δη στα Χανιά, κοιτίδα του βενιζελισμού. Ο Τσίπρας προσπαθεί να μαζέψει πασόκους στον ΣΥΡΙΖΑ κι αφήνει κάποιους μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ με το… αριστερόμετρο στο χέρι.

Για να μη μείνει καμιά αμφιβολία για το στόχο του, επέλεξε να δώσει συνέντευξη σε τοπικό κανάλι από τον προαύλιο χώρο των τάφων των Βενιζέλων στο Ακρωτήρι, χαρακτήρισε τον Βενιζέλο «μεγάλο εθνάρχη» (!!!) και διακήρυξε ότι όλοι οι πασόκοι που νοσταλγούν το παλιό καλό ΠΑΣΟΚ «της πρώτης περιόδου» (όχι από Σημίτη και μετά) δεν έχουν παρά να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι σήμερα ο «ντε φάκτο βασικός κορμός της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης». Ολόκληρη η συνέντευξη γύρω απ' αυτό το θέμα κινήθηκε. O Tσίπρας εμφανίστηκε ως συνεχιστής του βενιζελισμού και του παπανδρεϊσμού και ο δημοσιογράφος τον αβαντάριζε με τις ερωτήσεις του για να επαναλαμβάνει συνεχώς αυτό το πράγμα.

Τον ίδιο στόχο είχε και η συμμετοχή του Τσίπρα στη σύναξη των ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών, αυτή τη φορά με την ιδιότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όχι του πρωθυπουργού. Εκανε μια εντυπωσιακή αρχηγική παρουσία στις Βρυξέλλες (ο παλιόφιλος ο Γιούνκερ δεν του χάλασε το χατίρι για μια συνάντηση), ώστε η σύγκριση με την κακομοιριά που ανέδυε η παρουσία της Φώφης να είναι καταλυτική υπέρ του και να χρησιμεύσει στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι για την άγρα πασόκων. Ακόμα και στη Βουλή και στα αστικά ΜΜΕ, η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι πάρα πολύ πιο μεγάλη απ' αυτή του ΚΙΝΑΛ, οπότε οι συγκρίσεις γίνονται αυθόρμητα από τους πασόκους ψηφοφόρους. Και η ζυγαριά, βέβαια, γέρνει υπέρ του Τσίπρα. Αλλωστε, και σε προσωπικό επίπεδο δε χωρά σύγκριση μεταξύ Τσίπρα και Φώφης. Ούτε μεταξύ των φλώρων που έχει μαζέψει η Φώφη και των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν πλέον και τον αέρα και την πείρα από την υπουργική τους θητεία.

Ο Τσίπρας εμφανίζεται ως αδίστακτος δημαγωγός, αντιγράφοντας το ανδρεοπαπανδρεϊκό παράδειγμα. Στα Χανιά έφτασε να πει το εξής αμίμητο:
«Εγώ πολύ έχω κουραστεί να συζητάω πίσω από κλειστές πόρτες με στελέχη. Θέλω να μιλήσω με τον απλό κόσμο. Γιατί πιστεύω ότι πολλές φορές ο απλός κόσμος λέει μεγαλύτερες σοφίες από τις επεξεργασμένες σοφίες». Πέρα από την αηδιαστική δημαγωγία, εδώ μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς και μια απειλή προς τα στελέχη του «ΣΥΡΙΖΑ του 4%». Το επανέλαβε και στην τηλεοπτική συνέντευξη: «η δική μου άποψη είναι ότι πάντοτε όταν τα κόμματα της αριστεράς ήταν μαζικά και με επαφή στενή με το λαϊκό κόσμο, παρήγαγαν και πιο αριστερή γραμμή. Οταν γίνονται ελιτίστικα, όταν κλείνονται σε κλειστές συνεδριάσεις των πεφωτισμένων χωρίς επαφή με τις μάζες, χωρίς επαφή με τον κόσμο, τότε παρεκκλίνουν της γνήσιας αριστερής γραμμής. Αυτή είναι η εκτίμησή μου και αυτό έχει καταγραφεί και ιστορικά».

Και βέβαια, βάφτισε την πλατφόρμα i-syriza, που υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε ως φόρουμ ενημέρωσης και συζήτησης, πλατφόρμα εγγραφής μελών στον ΣΥΡΙΖΑ. Το είπε ευθέως σε ομιλία του: «Σας καλούμε όλους να γίνετε μέλη, με πολύ εύκολο τρόπο, αξιοποιώντας και τις νέες τεχνολογίες»! Την επόμενη μέρα κυκλοφόρησε και σχετικό σποτάκι με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Τσίπρα που λέει: «Πάρε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια σου, πληκτρολόγησε isyriza.gr και γίνε μέλος. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είσαι εσύ». Κι άσε τον Σκουρλέτη -που (υποτίθεται ότι) ενίσταται στη δημιουργία «κόμματος followers»- να κουρεύεται.

Αποκάλυψε και τη θέση που θα υποστηρίξει σε σχέση με την εκλογή προέδρου. Δήλωσε αντίθετος στην τακτική που εγκαινιάστηκε με την εκλογή του Γιωργάκη («όποιος βλέπει φως μπαίνει και ψηφίζει, ανεξάρτητα του εάν ψηφίζει το κόμμα στο οποίο πάει να εκλέξει πρόεδρο», είπε χαρακτηριστικά) τάχθηκε όμως υπέρ της εκλογής από όλα τα μέλη του κόμματος. Οχι για την επόμενη εκλογή, που ο πρόεδρος θα βγει από το συνέδριο, αλλά για το μέλλον. Στόχος του είναι να αποδυναμώσει τους μηχανισμούς των φραξιών, που στέλνουν αντιπροσώπους στο συνέδριο, και να αξιοποιήσει το «γκελ» που κάνει στη μάζα των μελών (ιδιαίτερα αν αυτή εμπλουτιστεί με πρώην πασόκους που έχουν συνηθίσει στις «διά βοής» εκλογές). Η εκλογή από το σύνολο των μελών είναι και μια προσωπική δικλίδα ασφάλειας για τον Τσίπρα. Μια εκλογή «από το λαό» με χαμηλή συμμετοχή (σχεδόν σίγουρο το έχουν αυτό) θα ήταν πλήγμα για το κύρος του «μεγάλου ηγέτη».

Του τα χάλασε λίγο ο ξάδερφος Τσίπρας, που τάχθηκε υπέρ της εκλογής από το λαό, επειδή αυτή θα αποτελούσε μείζον πολιτικό γεγονός «επιβεβαιώνοντας την απήχηση του Αλέξη Τσίπρα στο λαό και φέρνοντας εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κοντά μας» (κόψε κάτι, ρε μεγάλε). Για να εισπράξει το σχόλιο του Λάμπρου από το facebook: «Ρε τι τραβάμε με τα ξαδέλφια… (και δεν εννοώ τα δικά μου»). Σιγά, όμως, που θα δώσουν σημασία στον Λάμπρου, τον οποίο οι Τσιπραίοι θεωρούν γραφικό υπόλειμμα της εποχής του 4%.

Ο Τσίπρας θεωρεί ότι αυτός αποτελεί το «δυνατό χαρτί» του ΣΥΡΙΖΑ. Οτι η προσωπική του γοητεία διατηρεί τους δεσμούς του ΣΥΡΙΖΑ με την εκλογική του βάση. Γι' αυτό και βγήκε ο ίδιος σε περιοδείες σε όλη την Ελλάδα, στις οποίες προβάλλει τις δικές του θέσεις. Ετσι, καπελώνει τις φράξιες που έχουν αντίθετες θέσεις και αρνείται να διαπραγματευθεί μαζί τους. Ξέρει ότι δεν μπορούν να του κάνουν τίποτα, γιατί δεν έχουν εναλλακτική λύση για την αρχηγία. Αλλωστε, ολόκληρη η πορεία του Τσίπρα και της παρέας του στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια αλυσίδα από εσωκομματικά πραξικοπηματάκια, στα οποία οι άλλοι δεν μπορούσαν να αντιδράσουν και στο τέλος έδιναν μια μάχη οπισθοφυλακών για να μην τα χάσουν όλα. Το ίδιο θα επαναληφθεί και τώρα. Δεν πρόκειται, βέβαια, να εισρεύσουν οι μάζες των ψηφοφόρων στον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ, όμως ο Τσίπρας θα δώσει ρόλο στους πασόκους και θα επεκτείνει και ενισχύσει την προσωπική του ηγεμονία.

Πηγή: Κόντρα