Σήμερα(σ.σ. της 17ης/6/2016) ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» κυκλοφορεί με ειδική ένθετη έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» που έχει τίτλο «23+ Παθιασμένα ψέματα για τον ένοπλο λαϊκό αγώνα 1941-1949», απάντηση στην αντικομμουνιστική διαστρέβλωση της Ιστορίας από το βιβλίο των Στάθη Καλύβα και Νίκου Μαραντζίδη με αφορμή τα 70 χρόνια του ΔΣΕ. Η συγκεκριμένη έκδοση συντάχθηκε από το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Οπως αναφέρεται στην εισαγωγή της έκδοσης, το βιβλίο των Στάθη Καλύβακαι Νίκου Μαραντζίδη «Εμφύλια Πάθη, 23 ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Εμφύλιο» γνώρισε ιδιαίτερη και θετική προβολή από τα αστικά ΜΜΕ («Καθημερινή», «Βήμα», «Ποντίκι», αλλά και «Lifo», «AthensVoice» κ.ά.), με αποκορύφωμα τις 4 θεματικές εκπομπές που μεταδόθηκαν από το ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΚΑΪ», καθώς και αναγνώριση εκ μέρους του αστικού πολιτικού προσωπικού (π.χ. Ευάγγελος Βενιζέλος).
Οι 100άδες σελίδες του βιβλίου περιέχουν σωρεία από ψέματα, που, για να τους προσδώσουν αντικειμενικότητα, τα ανακατεύουν με ορισμένα πραγματικά γεγονότα και κάποιες ορθές παραδοχές. Ομως, στο σύνολό του, το βιβλίο αποτελεί επιτομή διαστρέβλωσης των ιστορικών γεγονότων και κατασκευής «γεγονότων», αντάξια του ιδεολογικού ρεύματος στην ιστοριογραφία («νέο κύμα») που οι συγγραφείς εκφράζουν. Σε ένα μόνο ζήτημα είναι ειλικρινείς: Στο ότι υπερασπίζονται το καπιταλιστικό σύστημα ευθαρσώς, από τη σκοπιά μάλιστα της εκσυγχρονιστικής αντίληψης για την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Η χυδαία ψευδολογική επίθεση των συγγραφέων κατά του ΚΚΕ έχει ως αφετηρία της την εξ ορισμού καταδίκη της αυτοτελούς πολιτικής του δράσης.
Δηλαδή, επί της ουσίας θεωρούν ότι το ΚΚΕ δεν έχει το δικαίωμα να επεξεργάζεται και να υλοποιεί επαναστατική στρατηγική και τακτική, αλλά οφείλει να δρα σύμφωνα με τους όρους του αστικού κοινοβουλευτικού πλαισίου. Η αυτοτελής πολιτική του ΚΚΕ, μαζί με την ιδεολογία γενικά της ταξικής πάλης, ρίχνονται από τους δύο κονδυλοφόρους στο πυρ το εξώτερον.
Σε αυτό το έδαφος, επιτίθενται χυδαία και στον προλεταριακό διεθνισμό, από την ίδια αντικομμουνιστική βάση που δίκαζαν τα στρατοδικεία με τον μεταξικό νόμο 375 «περί κατασκοπίας», αναπαράγοντας και αυτοί με ύπουλο τρόπο το κλασικό ασφαλίτικο επιχείρημα ότι το ΚΚΕ ήταν όργανο της Μόσχας.
Οι συγγραφείς δεν ενδιαφέρονται μόνο για τη δυσφήμιση του παρελθόντος της ταξικής πάλης. Ενδιαφέρονται για τις σημερινές εξελίξεις και για τους μελλοντικούς κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει η αστική εξουσία στην Ελλάδα.
Ετσι «διαβάζουν» και παρουσιάζουν την Ιστορία από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Συνολικότερα, οι Καλύβας - Μαραντζίδης, που ανήκουν στο λεγόμενο «νέο κύμα», υιοθετούν επιχειρήματα μη αποδεκτά ακόμα και από αστούς συναδέλφους τους. Οι Καλύβας - Μαραντζίδης δεν διστάζουν, για παράδειγμα, να δικαιολογήσουν τους συνεργάτες των αρχών της τριπλής φασιστικής Κατοχής (1941-1944), να συκοφαντήσουν το δικαίωμα του λαού στην αντίσταση και βέβαια να πάρουν το μέρος των εγχώριων και ξένων καπιταλιστικών δυνάμεων που χτύπησαν το ΚΚΕ και το ΕΑΜ.
Οι του «νέου κύματος» συγκροτούν τη μία πλευρά ενός αναπαλαιωμένου δίπολου στην ιστοριογραφία. Στην άλλη πλευρά βρίσκονται οπορτουνιστές, σοσιαλδημοκράτες και άλλοι αστοί ιστοριογράφοι, με τις όποιες διαφορές έχουν μεταξύ τους. Ολοι αυτοί πολεμούν τις ακραίες αντικομμουνιστικές θέσεις του «νέου κύματος», επιχειρώντας έτσι να τονώσουν την «προοδευτικότητά» τους. Ωστόσο, ταυτίζονται με το «νέο κύμα» όσον αφορά το κύριο ζήτημα: την υπεράσπιση της αστικής εξουσίας. Αυτή είναι ο κοινός τους παρονομαστής.
Η «προοδευτική» ιστοριογραφία βάζει εμπόδια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, προκειμένου να αποτρέψει την εξαγωγή από τη δεκαετία του 1940 χρήσιμων συμπερασμάτων για την ταξική πάλη σήμερα.
Το υπ' αριθμόν 1 συμπέρασμα από αυτή τη δεκαετία είναι ότι η πάλη για την εργατική εξουσία παραμένει αναγκαία και επίκαιρη, όπως αναγκαία και επίκαιρη ήταν και στη διάρκεια της ΕΑΜικής Αντίστασης και μετά την Απελευθέρωση, οπότε διαμορφώθηκαν συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Οπως αναφέρεται στην εισαγωγή της έκδοσης, το βιβλίο των Στάθη Καλύβακαι Νίκου Μαραντζίδη «Εμφύλια Πάθη, 23 ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Εμφύλιο» γνώρισε ιδιαίτερη και θετική προβολή από τα αστικά ΜΜΕ («Καθημερινή», «Βήμα», «Ποντίκι», αλλά και «Lifo», «AthensVoice» κ.ά.), με αποκορύφωμα τις 4 θεματικές εκπομπές που μεταδόθηκαν από το ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΚΑΪ», καθώς και αναγνώριση εκ μέρους του αστικού πολιτικού προσωπικού (π.χ. Ευάγγελος Βενιζέλος).
Οι 100άδες σελίδες του βιβλίου περιέχουν σωρεία από ψέματα, που, για να τους προσδώσουν αντικειμενικότητα, τα ανακατεύουν με ορισμένα πραγματικά γεγονότα και κάποιες ορθές παραδοχές. Ομως, στο σύνολό του, το βιβλίο αποτελεί επιτομή διαστρέβλωσης των ιστορικών γεγονότων και κατασκευής «γεγονότων», αντάξια του ιδεολογικού ρεύματος στην ιστοριογραφία («νέο κύμα») που οι συγγραφείς εκφράζουν. Σε ένα μόνο ζήτημα είναι ειλικρινείς: Στο ότι υπερασπίζονται το καπιταλιστικό σύστημα ευθαρσώς, από τη σκοπιά μάλιστα της εκσυγχρονιστικής αντίληψης για την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Η χυδαία ψευδολογική επίθεση των συγγραφέων κατά του ΚΚΕ έχει ως αφετηρία της την εξ ορισμού καταδίκη της αυτοτελούς πολιτικής του δράσης.
Δηλαδή, επί της ουσίας θεωρούν ότι το ΚΚΕ δεν έχει το δικαίωμα να επεξεργάζεται και να υλοποιεί επαναστατική στρατηγική και τακτική, αλλά οφείλει να δρα σύμφωνα με τους όρους του αστικού κοινοβουλευτικού πλαισίου. Η αυτοτελής πολιτική του ΚΚΕ, μαζί με την ιδεολογία γενικά της ταξικής πάλης, ρίχνονται από τους δύο κονδυλοφόρους στο πυρ το εξώτερον.
Σε αυτό το έδαφος, επιτίθενται χυδαία και στον προλεταριακό διεθνισμό, από την ίδια αντικομμουνιστική βάση που δίκαζαν τα στρατοδικεία με τον μεταξικό νόμο 375 «περί κατασκοπίας», αναπαράγοντας και αυτοί με ύπουλο τρόπο το κλασικό ασφαλίτικο επιχείρημα ότι το ΚΚΕ ήταν όργανο της Μόσχας.
Οι συγγραφείς δεν ενδιαφέρονται μόνο για τη δυσφήμιση του παρελθόντος της ταξικής πάλης. Ενδιαφέρονται για τις σημερινές εξελίξεις και για τους μελλοντικούς κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει η αστική εξουσία στην Ελλάδα.
Ετσι «διαβάζουν» και παρουσιάζουν την Ιστορία από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Συνολικότερα, οι Καλύβας - Μαραντζίδης, που ανήκουν στο λεγόμενο «νέο κύμα», υιοθετούν επιχειρήματα μη αποδεκτά ακόμα και από αστούς συναδέλφους τους. Οι Καλύβας - Μαραντζίδης δεν διστάζουν, για παράδειγμα, να δικαιολογήσουν τους συνεργάτες των αρχών της τριπλής φασιστικής Κατοχής (1941-1944), να συκοφαντήσουν το δικαίωμα του λαού στην αντίσταση και βέβαια να πάρουν το μέρος των εγχώριων και ξένων καπιταλιστικών δυνάμεων που χτύπησαν το ΚΚΕ και το ΕΑΜ.
Οι του «νέου κύματος» συγκροτούν τη μία πλευρά ενός αναπαλαιωμένου δίπολου στην ιστοριογραφία. Στην άλλη πλευρά βρίσκονται οπορτουνιστές, σοσιαλδημοκράτες και άλλοι αστοί ιστοριογράφοι, με τις όποιες διαφορές έχουν μεταξύ τους. Ολοι αυτοί πολεμούν τις ακραίες αντικομμουνιστικές θέσεις του «νέου κύματος», επιχειρώντας έτσι να τονώσουν την «προοδευτικότητά» τους. Ωστόσο, ταυτίζονται με το «νέο κύμα» όσον αφορά το κύριο ζήτημα: την υπεράσπιση της αστικής εξουσίας. Αυτή είναι ο κοινός τους παρονομαστής.
Η «προοδευτική» ιστοριογραφία βάζει εμπόδια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, προκειμένου να αποτρέψει την εξαγωγή από τη δεκαετία του 1940 χρήσιμων συμπερασμάτων για την ταξική πάλη σήμερα.
Το υπ' αριθμόν 1 συμπέρασμα από αυτή τη δεκαετία είναι ότι η πάλη για την εργατική εξουσία παραμένει αναγκαία και επίκαιρη, όπως αναγκαία και επίκαιρη ήταν και στη διάρκεια της ΕΑΜικής Αντίστασης και μετά την Απελευθέρωση, οπότε διαμορφώθηκαν συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Πηγή: Ριζοσπάστης
Υ.Γ.
Το ένθετο μπορεί κανείς να το προμηθευτεί (και καλό είναι όποιος μπορεί να το κάνει) από την "Σύγχρονη Εποχή".
Το ανέβασμα του εδώ, στοχεύει κυρίως στην διευκόλυνση όσων μπορεί να έχασαν τον Κυριακάτικο Ρίζο της 17/6 και λόγω διαμονής στο εξωτερικό ή την επαρχία έχουν αντικειμενική δυσκολία να περάσουν από την "Σ.Ε.".
Ούτως ή άλλως, η οθόνη δεν συγκρίνεται με το χαρτί...
Τρομερά χρήσιμη, επίκαιρη και αναγκαία απάντηση, που αποκαλύπτει το μέγεθος της υποκρισίας των υποστηρικτών της αστικής τάξης.Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλες ,για άλλα ψέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ Να θυμίσουμε μόνο ότι με τον Καλύβα, είχε ασχοληθεί παλαιότερα και ο Ιός.
http://www.iospress.gr/ios2003/ios20031026a.htm , http://www.iospress.gr/letters/letter20031029.htm
To εχω πάρει. Είναι πραγματικα εξαιρετικο. Απαντάει και στους ανοιχτους Αντικομμουνιστες αλλα και στους ......υποτιθέμενους........φίλους. Οβερ.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο οτι καταλαβαινω απο τα υλικα που κυκλοφορουνε πλησιαζει η ωρα για τον 1ο Τόμο 1918 1949 Μεγάλες ωρες πραγματικα. Θα εχουμε απανωτα εγκεφαλικα απο τα παιδια........ Συντροφε. Αρε γελια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρας,πανω που θα γραφα σχολιο για το αν μπορεις να το ανεβασεις,βλεπω οτι το χεις κανει ηδη!Ωραιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όποιον ενδιαφέρεται, η σύγχρονη εποχή το έχει με ένα ευρό. Αυτό για όσους το είχανε χάσει σε φυσική μορφή όταν βγήκε με τον Ρίζο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας
Ευχαριστούμε Κώστα για την πληροφορία! Δεν το προμηθεύτηκα σε φυσική μορφή.
ΔιαγραφήΠολύ χρήσιμη, πάντως, και η ανάρτηση!