Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Η Ολοκληρωτική κατάργηση της πολιτικής.

«Βασική, πλέον, παράμετρος της ύπαρξης του ελληνικού κράτους- με βάση τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις που έχει συνομολογήσει- είναι η «αιώνια» δέσμευσή του στην εξυπηρέτηση των χρεών του. Υπό αυτήν την έννοια, ο έλεγχος των εσόδων του, της περιουσίας του και γενικότερα της οικονομίας του, έχουν ήδη παραδοθεί στα χέρια των δανειστών του. Η θεσμοθέτηση αυτού του ελέγχου μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος είναι, θα μπορούσε να πει κάποιος, η «τελική έφοδος» των δανειστών για την «κατάληψη» του ελληνικού κράτους…» γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας σε άρθρο του με τιτλο: «Συνταγματική Αναθεώρηση: Η τελική έφοδος».

Το Ελληνικό Σύνταγμα δεν περιέχει διάταξη που να προστατεύει ειδικά την «ελευθερία» των αγορών και του «ανταγωνισμού», ως δικαίωμα έναντι κρατικών επεμβάσεων. Για τους φιλελευθέρους ελευθερία δεν νοείται χωρίς το δικαίωμα μιας εταιρείας να διαμορφώνει την ανταγωνιστική της δράση και τα μέσα της ελεύθερα, και χωρίς η αγορά να είναι ελεύθερη ώστε ο καθένας (όχι όλοι, μόνο ο «καθένας») ελεύθερα να συναλλάσσεται. Από αυτην την «ελευθερία» σύμφωνα με τους τζιχαντιστές των αγορών πρέπει να εξαιρεθεί το Κράτος και τα συνεστημένα από αυτό νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου διότι το δημόσιο δεν μπορεί να είναι υποκείμενο ελευθεριών γενικώς και, συνεπώς, ούτε και της οικονομικής ελευθερίας.

Πρέπει λοιπόν να δώσουμε βαρύτητα στην αναθεώρηση που ετοιμάζει τα αστικό πολιτικό σύστημα γιατί η φιλελεύθερη ιδεολογία θεωρεί εξ ορισμού αποσταθεροποιητικό τον ρόλο του κράτους όσο αφορά τις «αγορές» και επιζητούν συνταγματικές αναθεωρήσεις στην κατεύθυνση του περιορισμού του κράτους και υπέρ των ιδιωτικών θεσμών, οι οποίες πρέπει να γίνουν στο επίπεδο του αστικού πολιτικού συστήματος.

Θεωρούν ότι το κράτος ασκεί καταναγκασμό στους φορείς των ιδιωτικών συμφερόντων. Γι αυτό η εξουσία πρέπει να περάσει στα ιδιωτικά συμφέροντα που θα ασκούν καταναγκασμό μέσω κάποιον άλλων ιδιωτικών τώρα φορέων.

Οι εκλεγμένες κυβερνήσεις δεν θα έχουν την δυνατότητα να καθορίζουν το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργούν. ( Ένα εφιαλτικό σενάριο αυτού του ιδιωτικού νομικού πλαισίου παρουσιάζω στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου μου «Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo» Εκδόσεις Κ. Ψ. Μ.)

Η αναθεώρηση του Συντάγματος εκτός του ότι αφορά την θεσμική κατοχύρωση ευνοϊκών συνθηκών για την εκδήλωση της επιχειρηματικότητας, θα σημάνει και την απολιτικοποίηση της πολιτικής, με αυτήν προσπαθούν να εμποδίσουν την εκδήλωση οποιασδήποτε προσπάθειας ανασχεδιασμού της κοινωνίας και να εξοβελίσουν τις εργατικές διεκδικήσεις.

Επιπροσθέτως όλη η ακαδημαϊκή κουβέντα της κυβέρνησης της «πρώτης φοράς αριστεράς» για εκλογή ενός προσώπου απευθείας από το λαό ο οποίος θα εκπροσωπεί την «Προεδρία της Δημοκρατίας», αποσκοπεί στην προετοιμασία των πολιτών ώστε να δίνουν στις όποιες εκλογικές διαδικασίες χαρακτήρα συνισταμένης ατομικότητας, που σιγά-σιγά θα οδηγήσει στην απόρριψη συλλογικών υποκειμένων, (κόμματα, πολιτικά προγράμματα, οικονομικά συστήματα, εργατικά σωματεία κτλπ) με στόχο να εξαφανίσουν ή να δυσχεράνουν την έκφραση οποιασδήποτε συλλογικής τοποθέτησης των πολιτών.

Αυτή η πρακτική θα οδηγήσει στην υποδούλωση και σε ένα ολοκληρωτικό ελεγχόμενο από εταιρείες καθεστώς στο οποίο ο πολίτης δεν θα έχει ούτε το δικαίωμα στην έκφραση, μιας και ουσιαστικά θα απαγορεύει την πολιτική δραστηριότητα άρα και τον κοινωνικό προβληματισμό. Θα δημιουργήσουν μια κοινωνία όπου οι σχέσεις ανάμεσα στους πολίτες θα διαμεσολαβούνται αποκλειστικά μέσω των ιδιωτικών θεσμών των αγορών.

Διότι για τους φιλελεύθερους η Δημοκρατία πρέπει αντιμετωπίζεται ως μια τεχνική για την εκλογική διαχείριση της Κρατικής εξουσίας η οποία με την σειρά της θα υπόκειται σε περιορισμούς ανάλογα με το κατά πόσον ευνοεί την ανάπτυξη της «ελεύθερης αγοράς» και την προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.

Ο μόνος χώρος που θα αφεθεί ο πολίτης να εκφράζεται ελεύθερα θα είναι το σπίτι του όπου μαζί με την οικογένεια του θα συζητούν ότι θέλουν μπροστά σε μια τηλεόραση, και όσο αφορά τον αλτρουισμό του θα είναι ελεύθερος να τον εκφράζει με άναρθρες κραυγές μέσα σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου απέναντι στους αγαπημένους του παίκτες. Ονειρεύονται και θα προσπαθήσουν με την «νομιμότητα» να επιβάλουν έναν ερημικό κόσμο καπιταλιστικής καθαρότητας όπου όλοι θα είμαστε κλεισμένοι στο καβούκι μας και θα κοιτάμε την πάρτη μας. Καραμπινάτος Φασισμός δηλαδή.

Γράφοντας στο 1927 ο ιεροφάντης των φιλελεύθερων Ludwig Heinrich von Mises επισημαίνει ότι «κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο φασισμός έχει ήδη καταξιωθεί στην ιστορία ως ο σωτήρας του ευρωπαϊκού πολιτισμού (…) διότι κατάφερε να διασώσει την ατομική ιδιοκτησία και το δικαίωμα στην ανταλλαγή»!

Αυτή η τοποθέτηση του von Mises δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των συνθηκών που επικρατούσαν την δεκαετία του 1920 στην Ευρώπη αλλά είναι χαρακτηριστική όλων των στάσεων και τάσεων του καπιταλισμού και στα επόμενα χρόνια. Γι αυτό και το βασικό στοιχείο της συνταγματικής αναθεώρησης που πρότεινε ο γκουρού των φιλελευθέρων Friedrich August von Hayek είναι η αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου από όσους εξαρτώνται άμεσα από τις προνοιακές δομές του Κράτους: συνταξιούχοι, άνεργοι, άποροι κλπ.

Θα τους αφήσουμε να νομοθετήσουν με τις πένες τους έναν κόσμο που θα στηρίζεται στον ανταγωνισμό μεταξύ εμπορικών εταιριών, στις διαταγές και στην υπακοή, ή θα καθορίσουμε εμείς τις ζωές μας;
Πηγή: redflecteur

8 σχόλια:

  1. Ωπ, τι έχουμε εδώ;
    https://www.youtube.com/watch?v=r6lsSKagFyc

    Κωνσταντοπούλου ταυτίζει ΚΚΕ και ΧΑ για τη στάση τους : οργανωμένη αποχή στη Βουλή λέει, παρεμπόδιση απαρτίας, οπότε δε συζητήθηκε η πορεία του χρέους, οι γερμανικές ωφειλές, η υπόθεση Siemens και η εμπλοκή του Στουρνάρα σ' αυτήν.
    Την κρίσιμη στιγμή λέει, δεν δίνει μάχες το ΚΚΕ.
    Οπότε ένοχο το ΚΚΕ για την Siemens που έδωσε μάχες μαζί με τους μνημονιακούς.
    Βγάλτε άκρη...

    Το κορίτσι καταρρέει στον καύσωνα. ΣΤΟΙΡΗΞΤΑΙ

    σαπόρ τουτούρκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι ο καύσωνας, δε περιμένεις κάτι άλλο. Για να λένε τέτοια υπάρχουν όλοι αυτοί. Για το "όλοι ίδιοι", που τόσα χρόνια είναι αποτελεσματικότατο. Η χαρά της κάθε ΧΑ.

      Διαγραφή
  2. Ενδιαφέρον κείμενο.
    Παρόλα αυτά το βρίσκω υπερβολικό. Καταρχήν το τέλος της ταξικής πάλης δεν νομοθετείτε, και κατά δεύτερον, στις ΗΠΑ που το έχουν κάνει αυτό, βλέπουμε ακόμα και εκεί, με την πιο βαθιά αντίδραση, να γίνονται μεγάλοι και σημαντικοί αγώνες και ας μην έχουν πολιτική βάση, αλλά μόνο συνδικαλιστική, η οποία είναι το πρόπλασμα της πρώτης...

    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Κώστας:
      Μπορεί το τέλος της ταξικής πάλης να μην νομοθετείται, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο καπιταλισμός δεν θωρακίζεται θεσμικά απέναντι της, ούτε πως δεν δοκιμάζει να την απονευρώσει πολιτικά , απαξιώνοντας την έννοια ακριβώς της συλλογικότητας ως τέτοιας. Αυτό αφορά το κείμενο.

      -Τυχαίο το "έξω τα κόμματα-έξω τα συνδικάτα" των "πλατειών";
      Κοίτα τι ωραία έρχεται και δένει με την θεσμική τους απαξίωση...

      Διαγραφή
    2. Σίγουρα παίρνουν μέτρα, αλλά ακόμα και εκεί που δεν έχουν άλλα μέτρα να πάρουν πέραν της ακραίας τρομοκρατίας, βλέπουμε ότι τελικά τίποτα δεν έχει τελειώσει.
      Θέλω να πω ότι σίγουρα προς τα εκεί το πάνε, αλλά έχει αποδειχτεί το πόσο μακριά μπορεί να σε πάει αυτή η τακτική.
      Γι'αυτό είπα ενδιαφέρον αλλά υπερβολικό.

      Κώστας

      Διαγραφή
    3. @Κώστας:
      Νομίζω πως το κείμενο ενδιαφέρεται να δείξει την στόχευση, και βαράει καμπανάκια επάνω σε αυτήν.
      Δεν προδικάζει και το αποτέλεσμα.

      Διαγραφή
  3. Ούτως ή άλλως, τα Συντάγματα, όπου γης, αφορούν το ... πόπολο !

    Είναι μια ... παραχώρηση του μεγάλου κεφαλαίου, των πέντε - δέκα ολιγαρχών, στον κόσμο της εργασίας, ως επίφαση ... δημοκρατίας!

    Δεν πρόκειται ΠΟΤΕ κάποιο Σύνταγμα, να περιέχει διάταξη π.χ. που να απαγορεύει τις απολύσεις ή την ανεργία!

    Αντίθετα, περιέχει και μάλλον θα διευρυνθεί αυτό, μια σειρά διατάξεις ποου απαλλάσουν το μεγάλο κεφάλαιο από φόρους ή άλλες δεσμεύσεις.

    Ένα μεγάλο θέατρο πάει να στηθεί αυτές τις μέρες ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @faros:
      Τα όρια των αστικών συνταγμάτων και της αστικής δημοκρατίας γενικότερα, είναι γνωστά.

      Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μας ενδιαφέρει η διεύρηνση ή η συρρίκνωση, των κάθε φορά ισχυόντων εξ αυτών.

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.