Nομίζω πως κάπου αρχίζει να κουράζει αυτή η υπερπροβολή του Τσε Γκεβάρα ως επαναστάτη, ως γιατρού, ως οικογενειάρχη κ.ο.κ.
Ως οι αλλαγές, οι ανατροπές εν τέλει οι επαναστάσεις να γίνονται από κάποιους ρομαντικούς που από μόνοι τους, επειδή έχουν θέληση και πίστη, τα ξεπερνούν όλα και νικούν.
Έτσι όμως ο Τσε παύει να είναι ιστορικό πρόσωπο που έδρασε σε συγκεκριμένες συνθήκες ως μέρος μιας συλλογικής οργάνωσης και γίνεται ένας ντεσπεράντος, όπως ταιριάζει στο (μικρο)αστικό ιδεολόγημα. Έτσι δεν αποδομείται ιστορικά σήμερα και ο Άρης Βελουχιώτης που απογυμνωμένος από τις ιστορικό πλαίσιο της εποχής που τον ανάδειξε διακοσμεί γραφεία υπουργών;
Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να μειώσω την συμβολή του Τσε στην επανάσταση της Κούβας, -υποθέτω θα είναι εξίσου σημαντική όσο και του Φιντέλ-, αλλά αυτή η μυθοπλασία που εστιάζει στη δράση του ενός, και μοναδικού, νομίζω πως αγνοεί, αν δεν απαξιώνει τους χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές/ριες που μέσα από τη δομή (κόμμα, οργανισμό, ένωση), ας το πει ο καθένας όπως θέλει, γίναν από αντικείμενο το υποκείμενο της Ιστορίας.
Πηγή: Ατέχνως
Εχει μια καταπληκτική ανάρτηση η Αγγαρα σχετικά με τον ΤΣΕ. Τα Σεβη μου. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιορθωση. Αγκάρρα. Το σκότωσα.......ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι λάθος ο τίτλος βέβαια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας σωστός τίτλος θα ήταν η αποδόμηση της προβολής του Τσε ως ξεκομμένου αγωνιστή από την τάξη του. Ή πιο σύντομα, η αποδόμηση της μικροαστικής προβολής του Τσε.
αυτή η μυθοπλασία που εστιάζει στη δράση του ενός, και μοναδικού, νομίζω πως αγνοεί, αν δεν απαξιώνει τους χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές/ριες που μέσα από τη δομή
Δεν απαξιώνει μόνο τους χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές, απαξιώνει την ίδια την δομή της εργατικής τάξης, ως τέτοια. Αυτός είναι ο στόχος τους.
«Στα επονομαζόμενα «λάθη του Στάλιν» βρίσκεται η διαφορά μεταξύ μιας επαναστατικής και μιας ρεβιζιονιστικής αντίληψης. Πρέπει να μελετήσεις τον Στάλιν στο ιστορικό πλαίσιο που κινήθηκε, όχι να τον δεις (αποκλειστικά) ως ένα είδος αγριάνθρωπου, αλλά στα συγκεκριμένα ιστορικά όρια. Ασπάστηκα τον κομμουνισμό εξαιτίας του πατερούλη Στάλιν και κανείς δεν πρέπει να ‘ρθει να μου πει ότι δεν πρέπει να διαβάζω Στάλιν. Τον διάβαζα όταν ήταν κάτι πολύ κακό να διαβάζεις γι’ αυτόν. Αυτό ήταν σε μια άλλη εποχή. Και επειδή δεν είμαι πολύ ευφυής, αλλά και ξεροκέφαλος, συνεχίζω να τον διαβάζω. Ιδιαίτερα σε αυτήν τη νέα περίοδο που είναι ακόμη χειρότερο να διαβάζεις (για τον Στάλιν). Τότε, όπως και τώρα, βρίσκω μια σειρά πραγμάτων που είναι πολύ καλά».
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://atexnos.gr/%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82/
σαπόρ τουτούρκι