 |
| Από την διαδήλωση στη Μασσαλία |
Στην απεργία πήραν μέρος εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους (Μεταφορές, Εκπαίδευση κτλ.), ενώ σημαντική ήταν και η συμμετοχή της νεολαίας, ειδικά μαθητών από τη μέση εκπαίδευση. Οι διαδηλώσεις έγιναν σε αρκετές περιπτώσεις μέσα σε βροχή και παρά το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργούν κυβέρνηση και άλλες αστικές δυνάμεις, ενώ η χώρα παραμένει σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», μετά το μακελειό της 13ης Νοέμβρη.
O νόμος «Ελ-Κομρί» (σ.σ. από το όνομα της γαλλο-μαροκινής υπουργού Εργασίας Μίριαμ Ελ Κομρί) μεταξύ άλλων, διευκολύνει δραστικά τις απολύσεις, διευρύνει τα περιθώρια της μεγαλοεργοδοσίας για «προσαρμογή» του ωραρίου εργασίας στις εκάστοτε ανάγκες της (με εργαλεία τύπου «διευθέτησης» ωρών εργασίας όπως έχει γίνει σε άλλες χώρες όπως και η Ελλάδα) και αναβαθμίζει τις επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας αχρηστεύοντας ουσιαστικά τις κλαδικές.
Ο νόμος «Ελ Κομρί» τέθηκε στο επίκεντρο διαφόρων αλλαγών, δίνοντας το δικαίωμα στην κυβέρνηση να εμφανίζεται «ανοικτή στο διάλογο» και σε «βελτιώσεις», χωρίς ωστόσο να αλλάζει στο ελάχιστο ο ταξικός του πυρήνας. Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς επισήμανε πάλι ότι δεν άλλαξε ο στόχος, του να δοθεί «μεγαλύτερη ανακούφιση» για τους εργοδότες. Για αυτό άλλωστε και δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον «αυξανόμενο ανταγωνισμό» που έχουν να αντιμετωπίσουν οι επιχειρηματίες...
Πηγή: 902
Σε ολη αυτην την τραγωδια καταστρεπτικο ρολο εχουνε παιξει τα ξεπουλημενα τομαρια της Εργατικης αραστικρατιας. Και βεβαια σε καθε περιπτωση βαραινει καταθλιπτικα η απουσια Κ.Κ που εγινε σκονη και θρυψαλα απο τον Ευρωκομμουνισμο. Αξεχαστη η Οπορτουνιστικη τριαδα Μαρσαι Καριλιο Μπερλιγκουερ. Το να βγαινουνε στο δρομο οι εργατες ειναι πολυ θετικο σε καθε περιπτωση. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΗ Γαλλική εργατική τάξη έχει πολύ μεγάλη παράδοση αγώνων και οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος, και την συνεχίζει.
Η απουσία ενός επαναστατικού ΚΚ, έκανε την ζημιά του να μην πάει η ταξική συνείδηση και αγωνιστικότητα ένα βήμα παραπέρα, και να μην μετατραπεί σε πολιτική συνείδηση.
Βλέποντας πάντως τους μεγαλειώδεις (τηρουμένων των αναλογιών) αγώνες των Γάλλων και των αμερικάνων εργατών αυτή την περίοδο, έχεις ένα αίσθημα πως δεν είναι τελικά τόσο άσχημα τα πράγματα, όσο θα φαίνονταν με την πρωτη ανάγνωση.
Αντιστέκεται η εργατική τάξη, σε ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις και περιφέρεια.
Πολυ σωστα. Αντισταση υπαρχει δεν υπαρχει αμφιβολια. Το επομενο βημα ειναι το ζητημα και αυτο φοβουνται παντα. 63 χρονια μετα τον θανατο του ο Μεγαλος Γεωργιανός ειναι παντα εδω. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΠάντως νομίζω το επόμενο βήμα, θα έρθει στη ημερησία αργά ή γρήγορα, είτε υπάρχουν επανασταστικά κόμματα είτε όχι, και έτσι πιθανότατα να δημιουργηθούν (στην βάση και διεθνών εξελίξεων)!
ΔιαγραφήΑπό την στιγμή που δεν μπορούν πια οι αστικές τάξεις να δώσουν, οι αγώνες θα φουντώνουν ή θα καταστέλλονται, και αυτή η διαδικασία θα φέρει το δια ταύτα στο φως κάποια στιγμή.
Βέβαια δεν βλέπω τους αστούς να έχουν πολλά περιθώρια ελιγμών, η το γυρνάνε άμεσα στον εθνικισμό - φασισμό (κάτι που το κάνουν αργά αλλά σταθερά προς το παρών), ή κινδυνεύουν...
Κώστας
Εχεις δικιο οτι το επομενο βημα θα ερθει στην ημερησια διαταξη.Το καθοριστικο ομως ειναι τα νεοσυστατα Κ.Κ στην Γαλλια και στην Ιταλια να αρχισουνε να δυναμωνουνε εκτος απο κοσμο και με ιδεολογικες επεξεργασιες. Και αυτος ο δρομος ειναι δυσκολος γιατι τα Τσακαλια.....ειναι παντα διαθεσιμα. Εθνικισμο και Φασισμο τα εχουνε για τον Μπαμπουλα.Ανοιχτα τους βολευει μονο στην Ανατολη γιατι εκει ειχανε φροντισει τα Τσακάλια.....να συκοφαντηθη απο μεσα ο Σοσιαλισμός. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΑυστηρά ως προσωπική εκτίμηση, δε θα συμμερισθώ την εκτίμησή σας, σύντροφοι, για ύπαρξη τάσεων υπολογίσιμης αντίστασης σε μερικές περιπτώσεις, έστω, λαών. Βέβαια, οι εξελίξεις σε ΗΠΑ και Γαλλία (τις οποίες ανέδειξε, σωστά, και ο Trash), αποτελούν κάποιες ενδείξεις, αλλα μάλλον ως "θετικές εκπλήξεις" πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και όχι ως μέρος συνολικότερων διαδικασιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρο ολίγων ημερων, μάλιστα, ανέτρεξα στο ηλεκτρονικό αρχείο του "Ριζοσπαστη" αναφορικά με το ζήτημα της νομοθέτησης περί "εγκληματικής οργάνωσης κλπ." την περίοδο του 2001 (για προσωπικούς λόγους). Θυμήθηκα τη συχνότητα και την ένταση των τότε πολυήμερων αντιδράσεων. Για ένα ζήτημα για το οποίο στη σημερινή εποχή δε θα υπήρχαν, σε καμία περίπτωση, ανάλογες κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα, ένα ακόμη παράδειγμα από την τότε περίοδο: οι μαζικότατες κινητοποιήσεις ενάντια στην υιοθέτηση του αντιασφαλιστικού σχεδίου νόμου. Με συγκεντρώσεις μέχρι και ενός εκατομμυρίου διαδηλωτών (εκτός, εάν δε θυμάμαι σωστά). Και ποια ήταν αυτή η περίοδος; Ήταν αυτή των πρώτων ετών μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές καθώς και αυτήν των υψηλότατων ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης. Στην απεργιακή κινητοποίηση της 4ης Φλεβάρη, σε αρκετά δυσμένεστερες συνθήκες διαβίωσης και έναντι ακόμη πιο δραστικών αντιασφαλιστικών ανατροπών, η συμμετοχή - σε επίπεδο διαδήλωσης - προσέγγισε τις εκατό χιλιάδες. Και θεωρήθηκε και επιτυχημένη! Και ήταν, βέβαια, εν σχέσει με τις συνθήκες απόλυτης υποχώρησης του διαστήματος 2012 - 2015.
Ίσως ένας από τους παράγοντες που επιδρούσε με θετικό τρόπο μέχρι και το 2000 περίπου, ήταν η ενεργητική συμμετοχή, ακόμη, "γενεων" που διέθεταν αγωνιστικά βιώματα "άλλων" δεκαετιών.
Να σου συμπληρωσω στον προβληματισμο που βαζεις Συντροφε. Εχει παιξει μεγαλο ρολο στο σημερα η αναδιαταξη του Αστικου πολιτικού σκηνικού το 2012 οταν το ΠΑΣΟΚ σχεδον διαλύθηκε και η Αστικη ταξη επαιξε το χαρτι του Σύριζα. Η Επαναληπτικες εκλογες σε ενα μηνα για να χτυπηθει το ΚΚΕ και η αναγκαστικη απωλεια κοσμου που ειχαμε παιζει καθοριστικο ρολο. Μαζι με την απαγοητευση που εφερε ο Συριζα στον κοσμο με αποτελεσμα να τα θεωρει ολα μοιραια. Πρεπει να θεωρουμε το 2012 χρονια Σταθμο και τεραστια επιτυχια τον κοσμο που αντιδρα σημερα. Ειναι η Μαγιά ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@Orestis Komep:
Διαγραφή-Το ποτήρι είναι μισογεμάτο τελικά ή μισοάδειο λοιπόν;
Μικρή σημασία έχει πλέον, αφού μέχρι πρότινος έδειχνε σχεδόν, εντελώς άδειο.
Η Ελλάδα περνάει πράγματι φάση συντηριτικοποίησης, και όντως οι έλληνες του 2000 ήταν πολύ διαφορετικοί από αυτούς του '16.
Στις περισσότερο ανεπτυγμένες ιμπεριαλιστικές χώρες πάλι, που αυτή η συντηριτικοποίηση έχει συντελεστεί εδώ και πάρα πολύ καιρό, και το εργατικό κίνημα αρχίζει να ξανακάνειβήματα από την αρχή.
Εδώ με δεδομένη την πείρα που υπάρχει, ίσως να χρειαστούμε πολύ λιγότερο χρόνο για να το ανασυντάξουμε. Μην ξεχνάμε πως ούτε στις ΕΠΑ, ούτε στην Γαλλία, υπάρχει ΚΚ άξιο λόγου, παρόλα αυτά η εργατική τάξη αντιστέκεται.
Αυτό είναι και το ελπιδοφόρο εξάλλου.
Όταν οι δάσκαλοι μας έλεγαν πως η εργατική τάξη είναι "αντικειμενικά επαναστατική", πάταγαν πολύ γερά στα πόδια τους.
@Πναγιώτη,
ΔιαγραφήΣυμφωνώ στα αίτια που περιγράφεις. Πράγματι, στην περίπτωση του Ελληνικού λαού υπάρχει και το επιπρόσθετο ''στοιχείο'' της άκρατης κινδυνολογίας και μεγάλο μέρος των εργαζόμενων όχι μόνον έχει επηρεαστεί αλλά αναπαράγει τα κυρίαρχα ''θέματα κινδυνολογίας'' σαν να πρόκειται για ''καθήκον''.
@Trash,
ΔιαγραφήΣτα παραδείγματα τα οποία παρέθεσα, αμέλησα αυτό της ανάπτυξης ισχυρού αντιμπεριαλιστικού κινήματος ενάντια στις επεμβάσεις σε πρώην Γιουγκοσλαβία και Ιράκ.
Ναι, συμφωνώ απόλυτα στους παράγοντες τους οποίους αναδεικνύεις.
Στο σημείο, ωστόσο, στο οποίο δε θα συμφωνήσω τόσο είναι στο ότι θεωρείς τις εξελισσόμενες κινητοποιήσεις σε ΗΠΑ και Γαλλία ως ''οριακό σημείο'', από το οποίο υπάρχει προοπτική ανασύνταξης (εάν το έχω αντιληφθεί σωστά).
Υπάρχουν, ωστόσο, πολύ περισσότερα ''αντιπαραδείγματα''. Δε θα αναφερθώ στα πλέον γνωστά (ενίσχυση φασιστικών κομμάτων κλπ.). Υπάρχει, λ.χ., η ρητή βούληση της νυν (αλλά και πρώην) κυβέρνησης της Σερβίας για ένταση των διεργασιών προκειμένου να επιβεβαιωθεί ο ''στόχος'' της προσχώρησης σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ασχέτως του χρόνου επίτευξης, θα ανέμενα από το συγκεκριμένο λαό πολύ σφοδρότερες αντιδράσεις και όχι τη διαφαινόμενη εύκολη επανεκλογή της παρούσας κυβέρνησης - ένα από τα πολλά αρνητικά παραδείγματα.
Προφανώς, δε θα διαφωνήσω στην τελική επισήμανσή σου.
Όμως, οι αντιδραστικές εξελίξεις είναι σχετικά ραγδαίες. Επίκειται σε σχετικά μεσοπρόθεσμο διάστημα η εκδήλωση νέου κύκλου κρίσης ή, ακόμη, και έκρηξη γενικευμένου πολέμου. Δεν υπάρχει, πλέον, περιθώριο χρόνου για τη σοβαρή ανασυγκρότηση των ΚΚ, για την αύξηση της επιρροής των κινημάτων κ.ο.κ.
Κατά τη γνώμη μου, η ''ελπίδα'' συνάγεται, σχεδόν αποκλειστικά πλέον, από την επιτάχυνση των εξελίξεων στο πεδίο της οικονομικής βάσης.
@Orestis Komep:
ΔιαγραφήΌχι, δεν δίνω στις κινητοποιήσεις αυτές την σημασία ενός "οριακού σημείου".
Αλλά το γεγονός πως η εργατική τάξη, όχι μόνο οργανώνεται και αντιδρά, σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες από την Ελλάδα, αλλά πετυχαίνει και νίκες (ΕΠΑ), είναι ένα άξιο λόγου αισιόδοξο γεγονός.
Πολύ περισσότερο που η αντίδραση της εργατικής τάξης στις ιμπεριαλιστικές μητροπόολεις, έχει αναγκάστικα την επίδραση της και παγκόσμια.
-Όποιες εξελίξεις προκύπτουν σε επίπεδο κινήματος σε Γαλλία και ΕΠΑ, νομίζω πως είναι έτσι και αλλιώς αποτέλεσμα των εξελίξεων στην οικονομική βάση που έχουν προηγηθεί.
Μέσα στην σαπίλα που υπάρχει και που είναι πολύ χειρότερη από την αρχή του 20ου αιώνα (παρόμοια εποχή), εγώ βλέπω αυτές τις ειδήσεις σαν κάτι πολύ θετικό, καθώς με δεδομένη την κατάσταση του Ε.Κ., θα έπρεπε αυτά να τα ακούμε/βλέπουμε στον ύπνο μας μόνο!
ΔιαγραφήΠέραν αυτού, φαίνεται ότι υπάρχει μια βάση στην οποία μπορεί να αναπτυχθεί ριζοσπαστισμός και χωρίς επαναστατικά κόμματα, μέσα στην μαυρίλα! Αυτό εμένα μου λέει ότι αργά ή γρήγορα αυτό θα ζωντανέψει, ακόμα και αν πρέπει αυτοί οι λαοί (μαζί και εμείς) να περάσουν μέσα από τον πόλεμο και/ή τον φασισμό!
Κώστας
Δε θα διαφωνήσω, απλώς, στην ουσία επισημαίνω την ταχύτητα των εξελίξεων σε επίπεδο οικονομικής βάσης και την απολύτως δυσανάλογη βραδύτητα της ωρίμανσης του υποκειμενικού παράγοντα.
ΔιαγραφήΕπίσης, στην παρατήρηση του φίλου Κώστα περί της δράσης των ΚΚ, νομίζω πως - ειδικά στις σύγχρονες συνθήκες - η απουσία ουσιαστικής παρέμβασης ΚΚ δεν ''επιτρέπει'' μία πιο μακροπρόθεσμη διατήρηση αυτού του ριζοσπαστισμού.
@Orestis Komep:
ΔιαγραφήΜα το ζήτημα πλέον είναι η δημιουγία νέων ΚΚ ως αποτέλεσμα του (όποιου) αναπτυσόμενου ριζοσπαστισμού σε αυτές τις χώρες. Όχι το αντίστροφο.
Μιλάμε για χώρες που το κίνημα έπιασε πάτο και ξεκινάει από την αρχή. Από την τόσο αρχή. Την δημιουργία ΚΚ σαν αποτέλεσμα ενός αναπτυσόμενου εργατικού κινήματος.
Ακόμη και αν βρίσκονται στην "αρχή της αρχής", αυτό είναι κάτι. Πολύ σημαντικό...
@Orestis Komep:
ΔιαγραφήΠαρεπιπτόντος απόψε:
https://twitter.com/averomnia/status/717444976905428992
@Trash,
ΔιαγραφήΧαίρομαι για αυτό. Ειδικά σε συνθήκες έντασης της καταστολής με την επίκληση γνωστών προσχημάτων.
Δεν αντιλέγω στη σχέση που θέτεις μεταξύ ανάπτυξης ριζοσπαστισμού και συγκρότησης ΚΚ. Όμως, μου φαίνεται (ίσως και εξαιτίας απειρίας) εξαιρετικά μελλοντικό.
Δυσκολος δρομος Ανηφορικος αλλα δεν υπαρχει αλλος για τους λαους ωστε να βγουμε απο την Βαρβαροτητα.Καθηκον μας ειναι να κρατησουμε την φλογα αναμενη για την δεδομονη στιγμη που θα μας δοθει η δυνατοτητα. Ειναι μακροχρονιος αγωνας Αντοχης ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή11.50 Σιγουρα ειναι δυσκολο ειμαστε σε εποχη ηττας και επικρατησης της Αντεπαναστασης αλλα ο τροχος της Ιστοριας δεν σταματαει παρολο οτι μερικες φορες φρεναρει. Αισιοδοξια χρειαζεται.Δυσκολες εποχες για ολους μας αλλα το φως ειναι μπροστα. Ο Λενιν και ο Μεγαλος Γεωργιανος με το μουστακι μας δειχνουνε τον δρομο Συντροφε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήNα πω επίσης ότι πολλά ΚΚ που μεγαλούργησαν στο παρελθόν, το κάνανε σε δύσκολες περιόδους παρόλο που ήταν σχετικά νέα. Αυτό γιατί όταν ο τροχός παίρνει μπρος, όπως έλεγε και ο Βλαδίμηρος, λίγοι μήνες επανάστασης διαπαιδαγωγούν καλύτερα από δεκαετίες πολιτικής στασιμότητας (ή κάπως έτσι).
ΔιαγραφήΚώστας
http://www.partyofcommunistsusa.org/home-1.html
Διαγραφήgorf