ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΡΜΕΝΙΑΣ - ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ
Το Ναγκόρνο Καραμπάχ μέρος της σύγκρουσης καπιταλιστικών συμφερόντων
Την Αρμενία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ επισκέφτηκε η Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, από τη Δευτέρα έως την Τετάρτη. Ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση της πρεσβείας της Αρμενίας στην Ελλάδα και του πρέσβη, Γκατζίκ Γκαλαστιάν, είχε τη δυνατότητα να δει από κοντά την κατάσταση που διαμορφώθηκε με την ανάφλεξη των εχθροπραξιών από τις 2 Απρίλη ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία, που στηρίζει τα 4.400 τετραγωνικά χιλιόμετρα της γης του Ναγκόρνο Καραμπάχ (του «Ορεινού Μαύρου Κήπου» ή Αρτσαχ στα αρμένικα, με περίπου 150.000 Αρμένιους κατοίκους, που βρίσκεται μέσα στο Αζερμπαϊτζάν). Στο τμήμα αυτό του Νότιου Καυκάσου, που όσο υπήρχε η ΕΣΣΔ ήταν αυτόνομη περιοχή μέσα στο έδαφος της ΣΣΔ του Αζερμπαϊτζάν όπως και σε όλο τον Καύκασο, οι λαοί του - διαφορετικών εθνικοτήτων, πολιτιστικής κληρονομιάς και παραδόσεων - ζούσαν αρμονικά και προσπαθούσαν να οικοδομήσουν, απαλλαγμένοι από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, τη νέα κοινωνία.
Η υποχώρηση στις αρχές οικοδόμησης του σοσιαλισμού με ευθύνη του ΚΚΣΕ, η αντεπαναστατική ανατροπή και η καπιταλιστική παλινόρθωση από τα πάνω, επίσης από το ΚΚΣΕ, αναβίωσαν εθνικιστικές εντάσεις και έφεραν στο προσκήνιο τα συμφέροντα της αστικής τάξης κάθε ξεχωριστής πλέον χώρας μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, που δημιουργήθηκε από την καταλήστευση της λαϊκής περιουσίας. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ από το 1991 έχει ανακηρύξει την ανεξαρτησία του από το Αζερμπαϊτζάν, χωρίς όμως αυτό να έχει αναγνωριστεί διεθνώς. Το 1991 - 1994 έγινε ο πόλεμος Αρμενίας (με πληθυσμό σήμερα σχεδόν 3 εκατομμύρια) και Αζερμπαϊτζάν (με πληθυσμό σχεδόν 10 εκατ.) γι' αυτήν την περιοχή, από όπου προέκυψε ένα καθεστώς προσωρινής εκεχειρίας, με την Αρμενία να κατέχει 7 περιοχές (7.634 τ. χλμ.) γύρω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ, που θεωρεί «ζώνη ασφαλείας», και το Αζερμπαϊτζάν «κατεχόμενα εδάφη».
Αλλες χαρακτηριστικές συγκρούσεις στον Καύκασο μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση ήταν: Ο πόλεμος μεταξύ Οσέτιων και Ινγκουσίων, ο πόλεμος μεταξύ Οσέτιων και Γεωργιανών για τη Νότια Οσετία το 2008, η σύγκρουση μεταξύ Αμπχάζιων και Γεωργιανών, τα αποσχιστικά κινήματα από τη Ρωσία σε Τσετσενία και Νταγκεστάν. Εννοείται πως και ξένες, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επιδίωξαν και συνεχίζουν να επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν αυτές τις συγκρούσεις, άλλωστε «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».
Ετσι, αυτό που ανέδειξε ως κυρίαρχο στοιχείο η αντεπανάσταση είναι ότι συνολικά η περιοχή του Καυκάσου μετατράπηκε σε άλλο ένα πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Ρωσία από τη μια και τις ΗΠΑ, NATO και την ΕΕ και τους συμμάχους τους από την άλλη. Μια αντιπαράθεση, που στο υπόβαθρό της έχει τη σύγκρουση για τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της Κασπίας και της Μαύρης Θάλασσας, τους αγωγούς μεταφοράς τους στην Ευρώπη και άλλες αγορές και τις γεωστρατηγικές σφαίρες επιρροής.
Τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των επιχειρηματιών αιματοκυλούν τους λαούς
Αυτήν ακριβώς την πλευρά υπογράμμισε η Λ. Κανέλλη στην πρώτη συνάντηση που είχε στο Στεπανακέρτ, πρωτεύουσα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, με τον Ασχοτ Γκουλιάν, πρόεδρο της Βουλής του Ναγκόρνο Καραμπάχ, παρουσία του αντιπροέδρου της Βουλής της Αρμενίας, Εντουάρντ Σαμαρζάνοφ, του πρέσβη της Αρμενίας στην Ελλάδα, ενώ συνέπεσε και η επίσκεψη του Λετονού Σεργκέις Ποτάπκινς από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Η βουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι το Κόμμα είχε προβλέψει τη σημερινή εξέλιξη των συγκρούσεων, που δεν γίνονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά για τα συμφέροντα πολυεθνικών και επιχειρηματιών που έχουν σχέση με την Ενέργεια. «Οι λαοί πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο αυτούς που κερδίζουν από τον πόλεμο», σημείωσε χαρακτηριστικά, αναφερόμενη και στον πόλεμο που κάνουν οι ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ στη Συρία και αλλού, διαλύοντας χώρες, σπέρνοντας την καταστροφή και προκαλώντας καραβάνια προσφύγων, ξεριζωμένων, όπως αυτοί που φτάνουν στην Ελλάδα. Η Λιάνα Κανέλλη διευκρίνισε ότι «σκοπός της επίσκεψης είναι να δούμε και να κρίνουμε» και ότι το ΚΚΕ δίνει καθημερινά τη μάχη για την ενημέρωση του λαού, για να μπορεί να βλέπει τις αιτίες και για να συμβάλει όσο μπορεί στο να σταματήσουν να σκοτώνονται νέοι άνθρωποι σε νέους πολέμους για ξένα συμφέροντα.
Ακολούθησε συνάντηση - ενημέρωση από τον Πρόεδρο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, Μπάκο Σαχακιάν, και τον αντιπρόεδρο της 33μελούς Βουλής, Βαχράν Μπαλαγκιάν, όπου διατυπώθηκαν οι απόψεις της ηγεσίας αυτής της περιοχής, όπου βεβαίως κυριαρχούν οι συντηρητικές δυνάμεις, όπως άλλωστε και στην Αρμενία. Η βασική διατύπωση είναι ότι δεν πρόκειται να κάνουν πίσω από τα βασικά αποτελέσματα της συμφωνίας του 1994 που επιτηρεί η λεγόμενη Ομάδα του Μινσκ, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), στην οποία συμπροεδρεύουν η Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Γαλλία. Φυσικά, αυτή η συμφωνία αποτελεί για όλες τις πλευρές έναν προσωρινό συμβιβασμό, που σήμερα πρέπει να ιδωθεί κάτω από το πρίσμα της όξυνσης της σύγκρουσης μεταξύ της Τουρκίας (που στηρίζει ενεργητικά το Αζερμπαϊτζάν και με το πρόσχημα της μουσουλμανικής θρησκείας και της κοινής γλωσσικής ρίζας) και της Ρωσίας, που την ίδια ώρα που έχει βάσεις στην Αρμενία κι είναι μαζί μ' αυτήν στις διακρατικές συμμαχίες, τον Οργανισμό του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (Ρωσία, Αρμενία, Λευκορωσία, Καζακστάν και Κιργιστάν) και την Ευρασιατική Οικονομική Ενωση (όπου συμμετέχει επιπλέον το Τατζικιστάν), κάνει και μπίζνες με το Αζερμπαϊτζάν (ιδιαίτερα πωλήσεις οπλικών συστημάτων, κάτι που προκαλεί διαμαρτυρίες στην αρμενική πλευρά), έχοντας να αντιμετωπίσει και το πλέγμα των κοινών προβλημάτων, που έχουν προκύψει για τον καθορισμό του καθεστώτος της Κασπίας, από την οποία «βρέχονται» και η Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν. Ταυτόχρονα, η κόντρα της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ και σε άλλα πεδία, όπως η Συρία, η Ουκρανία, ο Ειρηνικός, επηρεάζει ακόμα περισσότερο τις τωρινές εξελίξεις και στο Νότιο Καύκασο.
Αυτά τα παραδείγματα ανέδειξε και η βουλευτής του ΚΚΕ στα τοπικά ΜΜΕ, δείχνοντας ότι η σκέψη των ανθρώπων πρέπει να κινηθεί προς την κατεύθυνση να δουν τις πραγματικές αιτίες στις ενδοκαπιταλιστικές και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς για το κέρδος. Διευκρίνισε επίσης με έμφαση ότι τα λεγόμενα «ανθρώπινα δικαιώματα» ή «οι αρχές της ΕΕ είναι αυτά που αιματοκυλούν τους λαούς» και ξεκαθάρισε ότι «οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν την ίδια ιδέα για την ΕΕ», ενώ η θέση του ΚΚΕ «είναι ενάντια σε αυτή τη συμμαχία του κεφαλαίου».
Σε ό,τι αφορά την τωρινή σύγκρουση, που εντοπίζεται σε περιοχές των συνόρων μεταξύ Ναγκόρνο Καραμπάχ και Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζεται με υφέσεις και εξάρσεις παρά την υποτιθέμενη νέα συμφωνία εκεχειρίας. Σύμφωνα με την αρμενική πλευρά είχαν έως προχτές σκοτωθεί 75 στρατιώτες και άμαχοι, ανάμεσά τους και παιδιά, ενώ υπάρχουν και δεκάδες τραυματίες (οι στρατιώτες, ως επί το πλείστον νέα παιδιά, υπολογίζονται σε πάνω από 60) ενώ η αζέρικη πλευρά, αν και δεν δίνει ακριβή αριθμό νεκρών και αγνοουμένων, υπολογίζεται ότι έχει πολλαπλάσιες απώλειες. Η εξήγηση που δόθηκε από την αρμενική πλευρά είναι ότι αποτράπηκε η επιχείρηση ενός αιφνιδιαστικού γρήγορου πολέμου από την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν, που είχε στόχο να αλλάξει τα δεδομένα της εκεχειρίας του 1994. Η στήριξη του Αζερμπαϊτζάν από την Τουρκία είναι ξεκάθαρη ενώ και στην Οργάνωση Ισλαμικής Συνεργασίας που συγκλήθηκε το διήμερο 14 - 15 Απρίλη στην Κωνσταντινούπολη επιχειρήθηκε στήριξη τόσο για το Ναγκόρνο Καραμπάχ όσο και για τους Τατάρους της Κριμαίας, που ενσωματώθηκε στη Ρωσία.
Η καπιταλιστική οικονομία εμπόδιο για ικανοποίηση στοιχειωδών λαϊκών αναγκών
Πάντως, η επίσκεψη στο Στεπανακέρτ δείχνει τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ορεσίβιος αυτός λαός, σε μια περιοχή απίστευτης μεν ομορφιάς, με ένα τοπίο, στα 2.500 μ. υψόμετρο, σκληρό και πετρώδες (ηφαιστειογενής περιοχή) και με τις τεράστιες δυσκολίες οδικής σύνδεσης, με το δίκτυο που είχε φτιαχτεί στη σοβιετική εποχή να είναι σε πολύ κακή κατάσταση, ασυντήρητο αφού από τις κρατικές αρχές δεν διατίθενται τα απαραίτητα κονδύλια. Μάλιστα, η μακρά διαδρομή η οποία γίνεται μόνο οδικώς (η αεροπορική σύνδεση με την πρωτεύουσα της Αρμενίας, Ερεβάν, έχει διακοπεί γιατί σύμφωνα με τους Αρμένιους οι Αζέροι έχουν απειλήσει ότι θα καταρρίψουν αεροσκάφη) και της οποίας την εμπειρία είχαμε (360 χιλιόμετρα από το Ερεβάν στο Στεπανακέρτ σε 6 ώρες με στάσεις), αποδεικνύει ότι οι προτεραιότητες που μπαίνουν για την κάλυψη αναγκών του πληθυσμού είναι πάντα συνάρτηση του κοινωνικού συστήματος που εξυπηρετεί ταξικά συμφέροντα. Αλλωστε, και στην ίδια την Αρμενία και στην πρωτεύουσά της, Ερεβάν, είναι εμφανής, ιδιαίτερα στα προάστια, η δυσκολία των όρων επιβίωσης για τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Η επίσκεψη της Λ. Κανέλλη ολοκληρώθηκε με κατάθεση λουλουδιών στο στρατιωτικό νεκροταφείο Γεραμπλούρ, με 718 πεσόντες τόσο από τον πόλεμο του 1991 - '94 όσο και από τις πρόσφατες συγκρούσεις, «ως απόδοση τιμής στις μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους για αλλότρια συμφέροντα», όπως υπογράμμισε με έμφαση η βουλευτής του ΚΚΕ, και επίσης κατάθεση λουλουδιών στο Μνημείο και επίσκεψη στο Μουσείο για τη γενοκτονία των Αρμενίων το 1915. Το μνημείο είναι ένα αρχιτεκτόνημα το οποίο κατασκευάστηκε το 1966 από δύο νέους αρχιτέκτονες και περιλαμβάνει βασικά δύο στοιχεία, ένα που συμβολίζει την απόδοση τιμής στους νεκρούς με τη συνεχώς αναμμένη φλόγα και ένα με 40μετρη κωνική στήλη που είναι η προσδοκία της ζωής. Περιέχει έναν κήπο με έλατα που φυτεύονται από προσωπικότητες (αρχηγούς κρατών και οργανισμών που επισκέπτονται το μνημείο). Επίσης, εντυπωσιακό είναι το υλικό που έχει καταγραφεί και εκτίθεται στο παρακείμενο μουσείο με όλη την πολύ πλούσια και πονεμένη Ιστορία της χώρας.
Το γεγονός ότι η βουλευτής του ΚΚΕ Λ. Κανέλλη επισκέφτηκε και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, για να δει από κοντά την κατάσταση, ενόχλησε σφόδρα την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, το υπουργείο Εξωτερικών, που μίλησε για «προκλητική ενέργεια», καθώς καμία επίσκεψη δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση του ίδιου αφού το θεωρεί τμήμα του, και δήλωσε ότι θα προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας. Ενδεικτικό πάντως είναι και το γεγονός ότι το κεντρικό πρακτορείο της Αρμενίας απέδωσε κατά ένα μέρος μόνο τις δημόσιες δηλώσεις της Λ. Κανέλλη, μιλώντας για Ελληνίδα βουλευτή, αποκρύβοντας ότι είναι του ΚΚΕ και επίσης ότι ανέδειξε τις αιτίες της σύγκρουσης σε αυτήν την περιοχή του Νότιου Καύκασου. Στάθηκε στην καταδίκη του πολέμου για συμφέροντα που δεν αφορούν τα λαϊκά στρώματα και στην ανάγκη οι λαοί να θυμούνται τις γενοκτονίες γιατί αν δεν το κάνουν είναι καταδικασμένοι να τις ζήσουν ως επανάληψη. Ταυτόχρονα, στην τελευταία συνάντηση με τον αντιπρόεδρο της αρμενικής Βουλής, Εντουάρντ Σαρμαζάνοφ, ειπώθηκε από τον ίδιο με ξεκάθαρο τρόπο ότι παρά τις διαφορές ανάμεσα στα κόμματα (εννοώντας το ΚΚΕ και τον συντηρητικό κυβερνητικό συνασπισμό της Αρμενίας), εκτιμήθηκε ιδιαίτερα ότι το ΚΚΕ, μέσω της βουλευτή του, ήρθε στην περιοχή για να διαμορφώσει το ίδιο άποψη για την κατάσταση. Το γεγονός αυτό ωστόσο επίσης καθόλου δεν αποδόθηκε στις αναφορές του αρμενικού πρακτορείου ειδήσεων για την επίσκεψη.
Πηγή: Ριζοσπάστης
Αυτη ειναι μια πολεμικη συγκρουση που αν δεν με γελαει η μνημη μου η πρωτες μαχες γινανε το 1988 λιγο πριν το Επισημο τελος της ΕΣΣΔ με την Περεστροικα στις δοξες της. Εθνικα ζητηματα που ειχε λυση η Επαναστατη των Μπολσεβικων του 1917 και που αναβιωνανε οσο η ΕΣΣΔ βαδιζε προς το τελος. Επισης θελω να τονισω για την Λιανα αν και συνεργαζομενη αποδιδει πλεον τις Συγχρονες επεξεργασιες του ΚΚΕ με εκπληκτική ακριβια εχωντας μπει απολυτα στο νοημα. Και παλι μπραβο της ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΕγώ πάλι ελπίζω να μην τις έχει αποδώσει με την δική σου ακρίβεια "τις σύγχρονες επεξεργασίες του ΚΚΕ" η Λιάνα, γιατί τότε ...φωτιά σπα μπατζάκια μας!
Τα Σεβη μου. Πραγματικα τις εχει αποδωσει με ακριβεια στο υπογραφω. Για το 1988 που λεω σωστα είναι η γερασα.....ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΜε εχεις παρει με πολυ κακο ματι. Θα με ματιάσεις.......ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΟι πρώτες μάχες έγιναν το 1991, το γράφει και το κείμενο του "Ρ" (που και πάλι δεν διάβασες πριν μπεις να το σχολιάσεις)
Το διαβασα για τις μαχες οτι ξεκινησανε το 1991.Αψιμαχιες πρεπει να ξικηνησανε το 1988. Τον Ριζοσπστη τον έχω. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΔεν ισχύει, δεν υπήρχε και λόγος εξάλλου.
Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ προέκυψαν ανεξάρτητα κράτη με συνοριακές-μειονοτικές διαφορές.
ΟΚ σε ευχαριστω. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΣίγουρα υπήρξαν ένοπλες συγκρούσεις με δεκάδες νεκρούς ήδη από το 1988. Αυτό είναι πέραν αμφισβήτησης. Η αγγλική wikipedia αναφέρεται σε ένοπλη σύγκρουση το 1963, με 18 νεκρούς, χωρίς όμως παραπομπή. Αυτό θα πρέπει να διερευνηθεί. Πάντως υπήρξαν μεγάλες διαδηλώσεις στην Αρμενία τις δεκαετίες '60 και '70.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Zafer Odličanović:
Διαγραφή-Μια και εγώ δεν καμμία ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των σοσιαλιστικών δημοκρατιών της ΕΣΣΔ και ΕΝΤΟΣ αυτής, θα ήθελα λίγα παραπάνω στοιχεία σε αυτό.
-Οι διαδηλώσεις είναι ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα από την πολεμική αναμέτρηση.
Καλημερα. Πατησα 1988 Ναγκορνο Καραμπαχ και αναφερει συγκρουσεις απο τοτε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΔεν ξέρω που τα βρίσκετε αυτά, ούτε γιατί μου κρατάς κρυφά. Εγώ άλλα βλέπω εδώ:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9D%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%81%CE%BD%CE%BF-%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%87
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΓια το 1988 εκείνο που βλέπω είναι βίαιες διαδηλώσεις με αίτημα την μεταφορά της περιοχής στην σοσιαλιστική δημοκρατία της Αρμενίας, αλλά πάντως όχι κάποια πολεμική σύραξη.
https://en.wikipedia.org/wiki/Nagorno-Karabakh_War
Η ενοπλη συγκρουση πρεπει να εγινε καπου στο 91-92. Βεβαια με τα γκεσεμια της περεστροικα οδηγους σιγουρα θα επιτρεπονταν σε καθε αντιδραστικη φωνη να υποσκαπτει την συναδελφωση των λαων με κινητοποιησεις. Τα πριν του 88' δεν θα μπορουσαν και εκ των πραγματων να εχουν τετοια αιτηματα λογω της αντιδρασης της σοβιετικης εξουσιας.
ΔιαγραφήΟ.Χ.Ε.Π.
Πατας Ναγκορνο καραμπαχ η παλια πληγη του Καυκασου και λεει για μαχες το 1988.Εγω το ειχα συγκρατησει γιατι ξεκινησανε πριν κλεισει το Αφγανισταν τον Φλεβαρη του 1989 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήTo είδα, είναι λάθος. Είναι διατυπωμένο έτσι ώστε να ταυτίζει τις βίαιες διαδηλώσεις του '88 με τον πόλεμο του '91.
http://www.huffingtonpost.gr/2016/04/03/nagorno-karabah-antiparathesi_n_9603666.html
Η περιοχή εξάλλουν επί ΕΣΣΔ ήταν αυτόνομη, δεν χρειάζονταν καμμία ένοπλη σύγκρουση για να πετύχουν κάτι τέτοιο.
Καμμιά δεκαπενταριά σχόλια και πάλι στο βρόντο.
Αμάν πια ρε Παναγιώτη, σκέψου λίγο πριν γράψεις κάτι δημόσια!
Δεν είμαι υποχρεωμένος κάθε φορά να τρέχω για να αποδείξω πως δεν ισχύει ότι σου έρθει κάφε φορά στο κεφάλι...
Έχω και άλλα πράγματα να κάνω στην ζωή μου...
Ενταξει οκ. Ζηταω συγνωμη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΜεταξύ ΣΣΔ βέβαια δεν υπήρξε κανένας πόλεμος, εξάλλου ούτε και μετά το '91 κυρήχθηκε ποτέ επίσημα πόλεμος μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέμε ότι υπήρξαν ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ "εθνοτήτων" επί ΕΣΣΔ:
wikipedia
[...]On 22 February 1988 a direct confrontation between Azerbaijanis and Armenians, near the town of Askeran (located on the road between Stepanakert and Agdam) in Nagorno-Karabakh, degenerated into a skirmish. During the clashes two Azerbaijani youths were killed[...]
[...] Within hours, a pogrom against Armenian residents began in Sumgait, a city some 25 kilometers north of Baku. The pogroms resulted in the deaths of 32 people (26 Armenians and 6 Azerbaijanis), according to official Soviet statistics, although many Armenians felt that the true figure was not reported.[...] According to the Azerbaijani government, between 27 and 29 November 1988 33 Azerbaijanis were killed in Spitak, Gugark, and Stepanavan and 216 in the 1987–1989 period.[79] According to Azerbaijani MP Arif Yunusov in November of the same year twenty Azerbaijanis from the Armenian village of Vartan were reportedly burned to death.[44] However, according to Armenian sources, the number of Azerbaijanis killed in the 1988–1989 period was 25.[...]
Interethnic fighting also spread throughout cities in Azerbaijan, including, in December 1988, in Kirovabad and Nakhichevan, where seven people (among them four soldiers) were killed and hundreds injured when Soviet army units attempted once more to stop attacks directed at Armenians.[81] Estimates differ on how many people were killed during the first two years of the conflict. The Azerbaijani government alleges that 216 Azerbaijanis were killed in Armenia, while the researcher Arif Yunusov gives 127 to those killed in 1988 alone. An October 1989 piece by Time, however, stated that over 100 people were estimated to have been killed since February 1988, in both Armenia and Azerbaijan.[...]
[...] The situation in Nagorno-Karabakh had grown so out of hand that in January 1989 the central government in Moscow temporarily took control of the region, a move welcomed by many Armenians.[...]
In January 1990, another pogrom directed at Armenians in Baku forced Gorbachev to declare a state of emergency and send troops from the MVD to restore order. Amid the rising independence movement in Azerbaijan, Gorbachev dispatched the military to dragoon the events, as the Soviet regime inched closer to collapse. Soviet troops received orders to occupy Baku at midnight on January 20, 1990. City residents, who saw tanks coming at about 5 AM, said the troops were the first to open fire.[...] A curfew was established and violent clashes between the soldiers and the surging Azerbaijan Popular Front were common, in the end leading to the deaths of 120 Azerbaijanis and eight MVD soldiers in Baku.[...] On 26 March 1990 several cars with Armenian paramilitaries arrived in the Armenian border village of Baganis. At dusk, they crossed the border storming the Azerbaijani village Bağanis Ayrum. About 20 houses were burned and 8 to 11 Azerbaijani villagers killed [...] According to the Soviet Ministry of Interior, one internal ministry officer and two police officers were killed, nine soldiers and thirteen residents were injured. According to Armenian media reports, five militants were killed and 25 were wounded; according to Azerbaijani media, about 30 were killed and 100 wounded.[89]
Αρκετοί νεκροί, ακόμα και αν τα 2/3 είναι αναληθή (που δεν το πιστεύω). Επίσης, άφησα τα κομμάτια που λένε για την ανάμειξη (΄ρα και την επίγνωση της κατάστασης) του κεντρικού Σοβιετικού κράτους.
@Zafer Odličanović:
ΔιαγραφήΑυτό ακριβώς λέω και εγώ. Πως δεν ύπηρξε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ ΣΣΔ.
Τα υπόλοιπα είναι αρκετά πιο περίπλοκα καθώς αφορούν και άλλα πράγματα, μπερδεύουν τις σοβιετικές με τις κατά τόπους αρχές (που στην ουσία ταυτίζονται εκείνη την περίοδο) και άλλα, από μια ματιά που έχω ρίξει και εγώ.
Για την αλήθεια των στοιχείων της wiki σε ότι αφορά την ΕΣΣΔ, κρατάω φυσικά και εγώ τις επιφυλάξεις μου
Ωραία, το φαντάστηκα ότι πρόκειται για παρεξήγηση. Πάντως το τουρκικό στοιχείο χρησιμοποιήθηκε και στη Λ.Δ. Βουλγαρίας ως παράγοντας αποσταθεροποίησης (βλ. τρομοκρατία '84-85)
ΑπάντησηΔιαγραφή