Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Σάμπρα και Σατίλα

Η ανάρτηση αφιερώνεται εξαιρετικά στα φασιστοειδή που μιλάνε για την "βία ως συστατικό στοιχείο της ισλαμικής κουλτούρας", και θυμίζει την μεγαλύτερη θρησκευτική σφαγή στον κόσμο μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, με θύματα ...μουσουλμάνους και θύτες χριστιανούς και ιουδαίους...
_____________
Ένα αίσθημα αδικίας πλανάται πάνω από τους προσφυγικούς καταυλισμούς της Σάμπρα και Σατίλα στη Βηρυτό, εκεί όπου πριν 33 χρόνια σφαγιάστηκαν από τους φαλαγγίτες συμμάχους του Ισραήλ 1.700 Παλαιστίνιοι πρόσφυγες. Ο γνωστός βρετανός δημοσιογράφος της Independent, Ρόμπερτ Φίσκ επισκέφτηκε το σημείο της τραγικής σφαγής για την οποία κανείς δεν τιμωρήθηκε.

Επιμέλεια: Γρηγόρης Καυκιάς

Στις 15-17 Σεπτεμβρίου 1982, λιβανικές φασιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις υπό το απαθές βλέμμα των ισραηλινών σφάγιασαν περισσότερους 1.700 παλαιστινίους κατοίκους των δύο αυτών προσφυγικών καταυλισμών στη Βηρυτό.

Η συντριπτική πλειοψηφία των δολοφονηθέντων ήταν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Πρόκειται για μια σφαγή που Ισραηλινός συγγραφέας τότε την παρομοίασε με αυτή των Γιουγκοσλάβων από τους υποστηρικτές των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η μνήμη είναι μάλλον το μόνο πράγμα που ‘’δικαιώνει’’ αυτή την αποτρόπαιη πράξη για την οποία κανείς ποτέ δεν βρέθηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης και δεν καταδικάστηκε. Σήμερα θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει αυτές τις δύο παραγκουπόλεις ως μνημεία για τους εγκληματίες που απέφυγαν την τιμωρία.

Ο Χάλεντ Αμπού Νουρ ήταν ένας έφηβος που ήθελε να μπει στην πολιτοφυλακή όταν εγκατέλειψε το στρατόπεδο για τα βουνά, προτού οι Φαλαγγίτες σύμμαχοι του Ισραήλ εισβάλλουν στην Σάμπρα και τη Σατίλα. Του άφησε αυτό ένα συναίσθημα ενοχής που δεν έμεινε εκεί να πολεμήσει τους δολοφόνους και βιαστές;

«Αυτό που νιώθουμε όλοι σήμερα είναι η κατάθλιψη», αναφέρει ο ίδιος και συνεχίζει «Απαιτήσαμε δικαιοσύνη, διεθνείς δίκες, αλλά τίποτα δεν έγινε. Ούτε ένας δεν κατηγορήθηκε ως υπεύθυνος. Ούτε ένας δεν βρέθηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης…. Εάν είχαν γίνει δίκες για αυτό που συνέβη εδώ 30 χρόνια πριν, οι δολοφονίες στη Γάζα δεν θα είχαν γίνει».

Είναι θλιβερό πως ουδείς Άραβας ηγέτης, πρόεδρος ή πρωθυπουργός χώρας, από όλους αυτούς που συγκεντρώθηκαν στο Μανχάταν το 2001 για να θρηνήσουν τους νεκρούς των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν επισκέφτηκε ποτέ τους μαζικούς τάφους των νεκρών στην Σάμπρα και τη Σατίλα.

Είναι μάλλον ειρωνεία πως η μόνη χώρα που διεξήγαγε μια επίσημη, πλην ατελή, έρευνα για τη σφαγή στους δυο καταυλισμούς ήταν το Ισραήλ. Ο ισραηλινός στρατός έστειλε τους δολοφόνους στα στρατόπεδα οι οποίοι παρακολουθούσαν –χωρίς να κάνουν τίποτα ― τη θηριωδία.

Σύμφωνα με αντιστράτηγο του Ισραήλ, ονόματι Άβι Γκραμπόβσκι η Επιτροπή Καχάν κατέστησε προσωπικά υπεύθυνο τον Υπουργό Άμυνας Άριελ Σαρόν επειδή έστειλε τους αδίστακτους αντί-Παλαιστίνιους Φαλαγγίτες στα στρατόπεδα για να «καθαρίσουμε τους τρομοκράτες». Ο Σαρόν όμως ποτέ δεν λογοδότησε για την πράξη του.

Αυτοί που βρέθηκαν στα στρατόπεδα την τρίτη και τελευταία μέρα της σφαγής, 18 Σεπτεμβρίου του 1982, θυμούνται τον γέρο με τις πυτζάμες να στέκεται με τη πλάτη του στο κεντρικό δρόμο και το μπαστούνι του δίπλα και τις δύο γυναίκες με ένα μωρό πυροβολημένους δίπλα σε ένα νεκρό άλογο. Πολλές γυναίκες βιάστηκαν πριν σκοτωθούν από τους εισβολείς, ενώ οι στρατοί από μύγες και η μυρωδιά της αποσύνθεσης είναι μερικά ακόμα από πράγματα που θυμάται κανείς από εκείνη τη μέρα.

Ο Αμπού Μάχερ, 65 ετών, θυμάται «Μία γειτόνισσα άρχισε να ουρλιάζει και βλέποντας έξω είδα να την πυροβολούν, καθώς η κόρη της άρχισε να τρέχει, ενώ οι δολοφόνοι την κυνηγούσαν φωνάζοντας ‘’Σκοτώστε τη, σκοτώστε τη, μην την αφήσετε να φύγει’’. Φώναξε σε μένα αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Tελικά ξέφυγε». 
Πηγή: ΤVXS
Βλέπε ακόμη:

6 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη εισβολή των Ισραηλινών στο Λίβανο που έγινε την ίδια εποχή είναι ότι πιο ξεδιάντροπο σε θέμα βαρβαρότητας από πλευράς ιμπεριαλισμού. Σχεδόν ομολογούσαν ότι έκαναν εισβολή για να χτυπήσουν τους καταυλισμούς των Παλαιστινίων.

    Ο.Χ.Ε.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ο.Χ.Ε.Π.:
      Αν θυμάμαι σωστά, δεν το ομολογούσαν καν "σχεδόν". Ανοιχτά το έλεγαν...

      Διαγραφή
    2. Δείτε την ταινία βαλς με τον μπασιρ!παρακαλώ!

      Διαγραφή
    3. @charalabos bal:
      Την έχω δει, θα την σύστηνα ανεπιφύλακτα, αλλά δεν την βρήκα πουθενά με ελληνικούς υπότιτλους για δώσω κάποιο λινκ (αυτό του gamato βγάζει πλέον σε μια λευκή σελίδα)

      Διαγραφή
  2. η πραγματικοτητα ειναι οτι 3300 αμαχοι σφαγιαστηκαν απο τους "χριστιανους" φασιστες φαλαγγιτες ,ηταν τετοια η εκταση της σφαγης που πολλους τους εθαψαν οι δικοι τους πριν καταμετρηθουν γιατι αυτο εγινε μετα απο μερες και τα πτωματα δεν μπορουσαν να παραμενουν αταφα ...Ο πραγματικος αριθμος των σφαγιασθεντων και οχι μονο, θα αποκαλυπτοταν απο τον σφαγεα τον Χομπεικα στα Διεθνη δικαστηρια πριν του κλεισει η Μοσσαντ το στομα στην Βυρηττο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Γκεόργκυ Ζούκωφ:
      Είναι απόλυτα σωστό αυτό που λες.
      Στον αριθμό των 1700 που δίνει το άρθρο δεν περιλαμβάνονται οι αγνοούμενοι, ούτε αυτοί που υπέκυψαν στα τραύματα τους τις επόμενες μέρες μετά την σφαγή, αλλά μόνοι όσοι καταγράφηκαν επί τόπου.
      Από Παλαιστινιακές πηγές, έχω δει και τον αριθμό 3.700

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.