Η είδηση έχει γίνει πλέον γνωστή: η
ουκρανική χούντα απαγόρευσε στις 16 Δεκέμβρη οριστικά το ΚΚ Ουκρανίας,
στα πλαίσια της διαβόητης «αποκομμου-νιστικοποίησης» που προωθεί σε
συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές σπόνσορές της. Η ολόψυχη και χωρίς
όρους υπεράσπιση των κομμουνιστών της Ουκρανίας, που είναι δεδομένη και
πρέπει να δυναμώσει, δεν είναι απλώς αλληλεγγύη προς κάποιους τρίτους
που βρίσκονται μακριά· είναι πρώτα και κύρια πολιτική πάλη ενάντια στη
«δική μας» αστική τάξη, που είτε με την προηγούμενη είτε με την τωρινή
κυβέρνηση έχει υποστηρίξει το σιχαμένο καθεστώς του Κιέβου, και είναι
πάλη ενάντια στο «δικό μας» ιμπεριαλιστικό μπλοκ, ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, που
βρίσκεται πίσω από το πραξικόπημα που έφερε τη σημερινή χούντα στην
Ουκρανία.
Υπενθυμίζουμε τη σχετική τοποθέτηση του
συντρόφου Σεργκέι Κιριτσούκ της Μποροτμπά όταν είχε πρωτοξεκινήσει η
δίωξη του ΚΚ Ουκρανίας, ενώ σημειώνουμε και την καταγγελία της απόφασης
απαγόρευσης του κόμματος από τη Διεθνή Αμνηστία, που τη χαρακτηρίζει «αποφασιστικό χτύπημα για την ελευθερία του λόγου«.
Χωρίς περισσότερα σχόλια, αναδημοσιεύουμε α) το σχετικό άρθρο του 902 και β) μια έκκληση του ΚΚ Ουκρανίας (στα αγγλικά).
Την οριστική απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας αποφάσισε το Εφετείο μετά από δίκη-«παρωδία»
Την οριστική απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας αποφάσισε χθες το Διοικητικό Εφετείο του Κιέβου,
μετά από μία δίκη-«παρωδία» που επισφράγισε ουσιαστικά μία καθαρά
πολιτική δίωξη, που εκπορεύτηκε από την αντιδραστική κυβέρνηση των
φασιστικών και εθνικιστικών δυνάμεων, που κατέλαβε πραξικοπηματικά την
εξουσία μετά την ανατροπή του προέδρου Γιανουκόβιτς.
Συγκεκριμένα, το Εφετείο απέρριψε την
προσφυγή του ΚΚ της Ουκρανίας ενάντια στην απόφαση του Πρωτοβάθμιου
Διοικητικού Δικαστηρίου του Κιέβου για απαγόρευσή του.
Δίκη-«παρωδία»
Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη μήνυση εναντίον του ΚΚ Ουκρανίας κατατέθηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης, τον Ιούλη του 2014. Οι κατηγορίες κατέρρευσαν, διότι όλες οι λεγόμενες αποδείξεις για «παράνομες δραστηριότητες» του ΚΚΟ ήταν κατάφωρα στημένες.
Μάλιστα ο δικαστής που κλήθηκε αρχικά να
αναλάβει την υπόθεση, χαρακτήρισε τη διαδικασία «πολιτικά υποκινούμενη»
και παραιτήθηκε από την εκδίκασή της, ενώ το ίδιο έπραξαν και άλλοι
δικαστές. Το γεγονός αυτό ανάγκασε τις αντιδραστικές δυνάμεις που
βρίσκονται στην εξουσία στην Ουκρανία να μεταφέρουν την υπόθεση σε άλλο
δικαστήριο, που όμως δεν έχει τη δικαιοδοσία για τέτοιες περιπτώσεις.
Ζητούν αλλαγή ονόματος και συμβόλων
Η απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης για
την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας βασίστηκε στο πόρισμα της λεγόμενης
Ανεξάρτητης Επιτροπής. Αυτή η Επιτροπή αποτελούνταν από αξιωματούχους
του υπουργείου και ουσιαστικά συνεδρίαζε εν κρυπτώ, καθώς το ΚΚ δεν είχε
καν ενημερωθεί ότι εξεταζόταν η υπόθεσή του.
Στην απόφασή της η Επιτροπή χαρακτήριζε
το πρόγραμμα του κόμματος ασύμβατο με τις προβλέψεις του Συντάγματος,
χωρίς όμως να αναλύει ενδεχόμενες «παραβιάσεις».
Το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου
επιμένει ότι το κόμμα θα πρέπει να παραιτηθεί από το όνομα
«Κομμουνιστικό» και τα σύμβολά του, το αστέρι και το σφυροδρέπανο,
δηλαδή τα παγκοσμίως αναγνωρισμένα σύμβολα του διεθνούς κομμουνιστικού
κινήματος.
Το ΚΚ Ουκρανίας προσέφυγε κατά του
πορίσματος, αλλά χθες μετά από 6 συνεδριάσεις το Διοικητικό Εφετείο του
Κιέβου ανακοίνωσε την απόρριψη της προσφυγής του.
Πολιτική δίωξη
Από την πλευρά του το ΚΚ Ουκρανίας
δηλώνει ότι η δίκη αυτή είναι πολιτικά υποκινούμενη και έχει ως στόχο
να διαλύσει το κόμμα, τη μόνη πραγματική αντιπολίτευση στο αντιδραστικό
καθεστώς του Κιέβου.
Σημειώνει ότι είναι το μόνο κόμμα που
αντιτίθεται στη μετατροπή της Ουκρανίας σε αποικία, που αντιδρά στην
πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας που επιβάλλεται από το ΔΝΤ, με το πάγωμα
των μισθών και των συντάξεων, την αύξηση των τιμολογίων, που
αντιπαλεύει τη διαφθορά που αυξήθηκε σημαντικά αφότου οι φασιστικές και
εθνικιστικές δυνάμεις ήρθαν στην εξουσία.
Επίσης το ΚΚ Ουκρανίας δηλώνει ότι
τάσσεται υπέρ της ιστορικής αλήθειας και ενάντια στο φασισμό, γι’αυτό
δεν πρόκειται να αναγνωρίσει ως «ήρωες» τους συνεργάτες του Χίτλερ,
προσβάλλοντας τη μνήμη των στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού.
————————————————————
STATEMENT by Communist Party of Ukraine
Central Committee, Department for International Relations:
Dear comrades, colleagues and friends!
Yesterday, December 16, 20015 two judgments against the Communist Party of Ukraine were announced.
In the morning of December, 16 Kiev
Appeal Administrative Court rejected the appeal of the Communist Party
of Ukraine on the negative judgment of the District Administrative Court
of Kiev (DACK)on 4 CPU lawsuits against the Ministry of Justice (MoJ)
united to one case. So this judgment let DACK in the evening of 16th of
December 2015 as the court of the first instance contrary to the
Ukrainian law and international standards in written procedure without
participation of the parties to the procedure to announce another
judgment on the lawsuit of the Ministry of Justice on the CPU ban.
Recall that the first lawsuit against the
CPU was filed by the Ministry of Justice in July 2014. This case is
failed completely, because all the so-called “evidences” of CPU illegal
activities were grossly rigged. The charges against the Communist Party
were so absurd that judge Kuzmenko responsible for the case, stated that
this process is a politically motivated and disqualified himself. His
action was followed by all other judges of the District Administrative
Court of Kiev. That recusal led to the transfer of the case to another
court which does not have the jurisdiction over such cases. Wrath of the
regime was not long in coming – the court premises were searched.
Criminal proceedings against judges, including Kuzmenko, were started.
In spring 2015 the new so-called “laws on
decommunization” were adopted in Ukraine and came into force. No doubt
that these “decommunization laws” are contrary to the current
Constitution, international law, the Universal Declaration of Human
Rights, the European Convention for the Protection of Human Rights and
Fundamental Freedoms, the conclusions of the Venice Commission.
Nevertheless the new law-suit to ban the CPU on the basis of those laws was filed by the MoJ to the DACK.
Nevertheless the new law-suit to ban the CPU on the basis of those laws was filed by the MoJ to the DACK.
By a strange coincidence, and the «whims»
of the electronic system of distribution of cases among judges, this
new case again was «accidentally» distributed to the judge Kuzmenko,
which is under the criminal proceeding. In addition this judge about
year ago was conscripted to the zone of the armed conflict in the East
of Ukraine but somehow avoided from this military service. Moreover the
same judge banned two other communist parties this year.
The regime insists that that the Party
should waive its name “communist” and symbols: the star, hammer and
sickle – the universally recognized symbols of the world communist
movement.
To make the DACK began hearings and
turned to the written procedure to avoid the provision and review of
evidences and public discussion on the merits of law and facts.
To counteract efforts of the MoJ to ban
the Party and to defend its rights and interests, CPU submitted 4
lawsuits against the MoJ actions, inactions and acts. The DACK united 4
of them and contrary to the General Procedural Guaranties of the fair
trial as well as contrary to the Ukrainian law decided to reject this
united law-suit using the so-called written procedure. So, after 6 court
hearings Kiev Appeal Administrative Court rejected the appeal of the
CPU on decision above.
Even arguments of the CPU that
“decommunization laws” are to be reviewed by the Venice Commission and
this conclusion is expected at 18th of December, 2015 have not prevented
the court of such judgment. Obviously court was pushed to have such
decision prior to the Venice Commission conclusion despite the fact that
this conclusion hardly would be positive for the government of Ukraine,
so the law – the basis of the judgment should be improved or cancelled.
Given these circumstances it’s impossible
to talk about the impartiality and objectivity of further court
hearings on the suit of the MoJ to ban the CPU.
The court decision on the CPU ban grossly
and rigidly violated human rights and fundamental freedoms as well as
the Fundamental procedural guarantees. The court was obviously dependant
and partial deciding this case. The parties to the procedure were
deprived of the right to participate in the court hearings, almost all
motions of the CPU were rejected by the court.
1. Right to assembly, the freedom of opinion and political activities
All the actions of the state to ban the CPU are based on the Law «On conviction Communist and National Socialist (Nazi) totalitarian regimes in Ukraine and the prohibition of propaganda of its symbols» (decommunization law). This decommunization law is so ill-conceived, populist, undemocratic and anti-European, that it actually creates illogic in the functioning of state and public life.
All the actions of the state to ban the CPU are based on the Law «On conviction Communist and National Socialist (Nazi) totalitarian regimes in Ukraine and the prohibition of propaganda of its symbols» (decommunization law). This decommunization law is so ill-conceived, populist, undemocratic and anti-European, that it actually creates illogic in the functioning of state and public life.
Having undertaken a number of political
and legal obligations before the European Union, Ukraine must comply
with the basic European standards in the field of human rights and
freedoms. The mentioned standards totally oppose the ideology of the
decommunization. All advanced EU countries today have abolished laws
that banned the use of Communist ideology and symbolism of the Soviet
period.
To illustrate. In 2005, former socialist
states and the current EU members proposed at the EU Parliament to ban
Communist symbols. The European Commission rejected this initiative,
considering that it is inconsistent with the agenda on combating racism.
In December 2010, the European Commission
established a lack of consensus between Member States concerning the
rules providing criminal penalties for approval, denial or belittling
the danger of Communism. This was a result of an appeal from Ministers
of Foreign Affairs of Bulgaria, the Czech Republic, Hungary, Latvia,
Lithuania and Romania which failed.
Resolution № 213 (2009) of the European
Parliament on European conscience and totalitarianism firmly condemns
all totalitarian and undemocratic regimes, but it in does not mention
anything about the use of Communist symbols.
Usage of symbols of political movements
in the context of art.10 of the European Convention were considered
legal by the European Court of Human Rights in the following cases:
«Vazhnay vs Hungary» (case № 33629/06), judgment of 08.07.2008 p. (See. §
53 of the decision); «Fratanolo vs Hungary» (case № 29459/10), judgment
of 03.11.2011, «Faber vs Hungary» (case № 40721/08), judgment of
24.07.2012.
In this aspect it is also important to
recall the Conclusion of the Venice Commission and OSCE/ODIHR dated 2013
concerning legislative ban of symbols of the Communist era, which took
place in the Republic of Moldova. In this Conclusion, the Commission
firmly condemned the law banning the Communist ideology and symbols of
the Communist era adopted by the Parliament of the Republic of Moldova.
Moreover at the last page of the judgment placed by the minister of
justice Petrenko at late evening of the January, 16 the court stated
that this Venice Commission Conclusion should be ignored by the court.
As a result, the Constitutional Court of the Republic of Moldova annulled this law.
It is worth noting that in accordance
with the Instruction on the Regulation of Political Parties adopted by
the OSCE/ODIHR and Venice Commission «… the prohibition and dissolution
of political parties cannot happen because their ideas are unacceptable,
unattractive or offensive. If the party does not use violence and does
not threaten civil peace and democratic constitutional order of the
country, neither prohibition nor dissolution is justified.»
Another example which will help to
determine the constitutionality/unconstitutionality of the
decommunization law is an important judgment by the European Court of
Human Rights in the case «Vazhnay vs Hungary » in which the European
Court stated the following:
«… The possible propaganda of Communist ideology, however unbearable it may be, cannot be the sole reason for limiting the use of the symbol, especially multi-valued, especially with criminal sanctions. Pure demonstration or use of symbols by a person, including a member of a registered political party, who did not exhibit any sort of totalitarian ambitions, cannot be equated with dangerous propaganda.»
«… The possible propaganda of Communist ideology, however unbearable it may be, cannot be the sole reason for limiting the use of the symbol, especially multi-valued, especially with criminal sanctions. Pure demonstration or use of symbols by a person, including a member of a registered political party, who did not exhibit any sort of totalitarian ambitions, cannot be equated with dangerous propaganda.»
2. Participation in the local elections
CPU and other leftists were excluded from the political life. MoJ prohibited the CPU to participate in the local elections held 25th of October this year because of the accusations in the violation of the decommunization laws.
CPU and other leftists were excluded from the political life. MoJ prohibited the CPU to participate in the local elections held 25th of October this year because of the accusations in the violation of the decommunization laws.
3. Participation in the decision making process
The decision of the MoJ to go to court to ban the CPU is based on the conclusions of the so-called independent Commission. This Commission consists of the MoJ officials. Some of them are in direct subordination to the head of the Commission – deputy Minister. CPU representatives were not even informed on the Commission session on the CPU case. CPU asked in written several times on the concrete inconsistencies of the Program and Statute of the CPU. No any answer is obtained. Commission decision on inconsistency does not provide any concrete statement on inconsistency of the CPU with the requirements of the decommunization laws, but only general decision. The lawsuit as well does not describe any analysis of such violations. Just statement that party has not changed the documents.
The decision of the MoJ to go to court to ban the CPU is based on the conclusions of the so-called independent Commission. This Commission consists of the MoJ officials. Some of them are in direct subordination to the head of the Commission – deputy Minister. CPU representatives were not even informed on the Commission session on the CPU case. CPU asked in written several times on the concrete inconsistencies of the Program and Statute of the CPU. No any answer is obtained. Commission decision on inconsistency does not provide any concrete statement on inconsistency of the CPU with the requirements of the decommunization laws, but only general decision. The lawsuit as well does not describe any analysis of such violations. Just statement that party has not changed the documents.
Given these circumstances it’s impossible
to talk about the impartiality and objectivity of further court
hearings on the suit of the MoJ to ban the CPU.
We are confident that this trial is a
politically motivated and is aimed to destroy the Communist Party of
Ukraine – the only real opposition to the current regime.
Anyway, Communist Party of Ukraine will
continue its struggle for the rule of law and democracy, for the human
rights and fundamental freedoms.
CPU would be grateful for any support, assistance, help and solidarity in this unequal fight!
Το μοναδικό θετικό στοιχείο της όλης εξέλιξης συνίσταται στην πιο ριζοσπαστική ρητορική ή και πολιτική την οποία φαίνεται να ασπάζεται, πλέον, το ΚΚ Ουκρανίας. Παρότι παραμένει προσκολλημένο στο ρεφορμισμό (προς το παρόν).
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως το πλέον απογοητευτικό; Η έλλειψη ουσιαστικής και μαζικής αντίδρασης - αντίστασης (και) έναντι της αντικομμουνιστικής "εκστρατείας" τρομοκράτησης.
Οι Ουκρανοί καθίστανται, πλέον, συνυπεύθυνοι για τις συνέπειες που θα επακολουθήσουν.
Κ.
@Κ.:
ΔιαγραφήΓια το ΚΚ Ουκρανίας τα πράγματα είναι πλέον πάρα πολύ απλά. Και να θέλει να είναι ρεφορμιστικό, δεν μπορεί. Είναι παράνομο αφενός, και η μεγάλη του δύναμη ήταν πάντα στα νοτιοανατολικά χώρας, σε περιοχές που πλέον είναι σε εμπόλεμη κατάσταση ή στρατιωτικό νόμο και επιπλέον σε περιοχές που τα μέλη του έχουν φυλλοροήσει είτε στις ένοπλες πολιτοφυλακές, είτε στο ΚΚ Ντονέσκ.
Για τους "ουκρανούς" δεν θα είμουν τόσο απόλυτος. "Ουκρανοί" έκαναν την μαϊντάν, "Ουκρανοί" στελεχώνουν και τις αντιφασιστικές πολιτοφυλακές.
Προσωπικά πιστεύω πως την πάτησαν πολύ άσχημα στην αρχή του Μαϊντάν. Τώρα ισχύει το "μετά την απομάκρυνση από το ταμείο..."
"Για το ΚΚ Ουκρανίας τα πράγματα είναι πλέον πάρα πολύ απλά. Και να θέλει να είναι ρεφορμιστικό, δεν μπορεί."
ΔιαγραφήΜην το λες. Δεν ισχυει παντα γραμμικα αυτο παροτι υπαρχει συσχετιση παρανομιας-παλης με τον ρεφορμισμο. Η πειρα του ισπανικου κκ κατα την φρανκικη δικτατορια και τα πρωτα μεταδιδακτορικα χρονια δειχνει οτι και τα κομματα που ειναι σε παρανομια για παρατεταμενο χρονικο διαστημα μπορει να ρεφορμιζουν υπο προϋποθέσεις. Βεβαια δεν νομιζω οτι μπορουν να συγκριθουν οι δυο περιπτωσεις, απλως για το θεωρητικο της υποθεσης το λεω.
Ο.Χ.Ε.Π.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
ΔιαγραφήΣτο καθαρά θεωρητικό κομμάτι, το βασικό επιχείρημα του ρεφορμισμού είναι πως μπορεί να προκύψει σοσιαλιστικός μετασχηματισμός μέσα από αστοδημοκρατικές διαδικασίες. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει κομμάτια η παρανομία, αφού αφαιρεί ακριβώς αυτή την δυνατότητα.
Για να είμαι ειλικρινής πάντως, είχα στο μυαλό μου την ιστορία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος και το πως η επταετία δυέλυσε κυριολεκτικά την ό,ποια επιχειρηματολογία περί "διάχυσης στην ΕΔΑ" και "νόμιμης δράσης", αφού αφαίρεσε ακριβώς αυτές τις δυνατότητες. Εδώ τουλάχιστον φαίνεται καθαρά πως εδώ είναιτ ο σημείο που έχασαν το παιχνίδι οι έλληνες οπορτουνιστές και αναγκάστηκαν να φύγουν από το ΚΚΕ (αφού ήταν ολοφάνερο πως είχαν στερηθεί πλέον κάθε επιχειρηματολογίας), έναν περίπου χρόνο μετά, το 1968.
Να μου επιτρεψεις Συντροφε να σου συμπληρώσω κατι ακομα σχετικο. Κατα την γνωμη μου επαιξε επισης ρολο και η καθαιρεση του Χρουτσοφ το 1964 για δικους τους λογους βεβαια. Το 1965 υπηρξε αποφαση για την δημιουργια Κομματικων στηριγματων που ακομα και σε αυτο αντιδρούσανε λυσσασμενα. Επισης φτιαξανε το Εσωτερικο ωστε στην πορεια να εχουνε καπαρωσει τον τιτλο του κομματος. Αποδειξη οτι το 1974 η ηγεσια του ΚΚΕ εμφανιστηκε στο αεροδρομιο πριν ακομα την νομιμοποιηση ωστε να μη προλαβουνε τα παιδια...... να κλεψουνε τον τιτλο του κομματος με κινδυνο να τους συλλάβουνε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφήσ. Trash
ΔιαγραφήΠράγματι, υπάρχει η βάση προκειμένου το ΚΚ Ουκρανίας να μεταβάλλει στρατγηικού και τακτικού χαρακτήρα επιλογές, οι οποίες έως τώρα αποδείχθηκαν όχι μόνον εσφαλμένες αλλά και απολύτως αρνητικές για την εξέλιξη τόσο του εκεί κινήματος ευρύτερα, όσο και για αυτή καθαυτή την ύπαρξη του Κόμματος. Όχι ότι δεν θα επιχειρείτο η θέση σε απαγόρευση του ΚΚ εάν είχε υιοθετήσει τις πολιτικές θέσεις του ΚΚΕ, λ. χ., αλλά οπωσδήποτε θα είχαν προβληθεί πολύ πιο ουσιαστικές αντιστάσεις και εγκαίρως. Διότι προκαλεί και σε εμένα ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός της έλλειψης ουσιαστικής και οργανωμένης αντίδρασης εκ μέρους ενός Κόμματος το οποίο επιλέχθηκε μόλις προ ολίγων ετών από τρία εκατομμύρια, περίπου, ψηφοφόρους και κατά τη δεκαετία του '90 από ακόμη περισσότερους. Μάλιστα, δυστυχώς, η επίδραση του ρεφορμισμού είναι τέτοια που - ενώ έχουν μεσολαβήσει δεκαδες πράξεις διώξεων και βίας σε βάρος του στελεχιακού δυναμικού - η μόνη αξιόλογη παρουσία του ΚΚ φαίνεται να είναι σε επίπεδο διαδικτύου - και, μάλιστα, ακόμη και η συχνότητα των αναρτήσεων έχει αραιώσει!. Τουλάχιστον έχω σχηματίσει αυτήν την αίσθηση. Βέβαια, όπως σωστά θα παρατηρήσεις, οι δυνάμεις του ΚΚ Ουκρανίας ήταν ούτως ή άλλως περιορισμένες στα εδάφη τα οποία είναι υπό τον έλεγχο του φασιστικού καθεστώτος.
Κ.
@Κ.:
ΔιαγραφήΟι ρημάδες οι διαφορετικές συνθήκες και ιστορικές παρακαταθήκες του κάθε κόμματος...
Το ΚΚΕ π.χ. όντας 40+ χρόνια σε σκληρή παρανομία, ανέπτυξε (και υπάρχουν ακόμη στις παραδόσεις του) αντανακλαστικά και μηχανισμούς για να μπορεί να δράσει και να αντιδράσει, ακριβώς εντός αυτής. Αυτό ήταν άλωστε και το πλεονέκτημα του έναντι των αστικών κομμάτων την περίοδο της κατοχής.
Το ΚΚ Ουκ. πάλι, δεν έχει αναπτύξει κανέναν τέτοιο μηχανισμό τα τελευταία 100 σχεδόν χρόνια, αφού μετά το 1917 όχι μόνο δεν ήταν διωκόμενο, αλλά αντίθετα (ως μέρος του ΚΚΣΕ) ήταν κόμμα εξουσίας.
Κατά την δική μου αντίληψη, για αυτό βρέθηκε και τόσο ευάλωτο...
Συμφωνώ με τρας, οι Ουκρανοί (με οι χωρίς εισαγωγικά) δέχονται αυτά που συμβαίνουν και δεν αντιδράει κανείς. Εδώ δέχτηκαν τον Σαακσβίλι κυβερνήτη που είναι ξένος και πλήρως αντιδραστικός, τι να λέμε τώρα.
ΔιαγραφήΕπίσης είναι δυνατόν να απαγορεύεις μια γλώσσα που είναι μητρική μπορεί και για παραπάνω από το 50% του πληθυσμού; Τι να πούμε άλλο;
θα σημειωσω μονο οτι στην Ουκρανια υπαρχει και η Ενωση Κομμουνιστων που εχει το ιδιο προγραμμα με το ΚΚΕ και οτι στην ΑΝ.Ουκρανια ηδη εχουνε αρχισει η Εσωτερικες εκκαθαρισεις με δολοφονιες Κομμουνιστων. Ο τελευταιος μαλιστα συντροφος που δολοφονηθηκε σε παλαιοτερη δολοφονια ειχε αναφερει οτι οι δολοφονοι δεν βρισκονται στο Κιεβο αλλα στην Μοσχα...... καλο Σαββατοκυριακο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο που μου κανει εντυπωση ειναι πως ενα κομμα που εκλογικα ηταν στο 15% αν δεν κανω λαθος. Δηλαδη ηταν μαζικό την πατησε τοσο πολυ στο Μαινταν και ουσιαστικα δεχτηκε τα φασιστικα χτυπηματα χωρις να προσπαθησει να αμυνθει ή να απαντησει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω γιναμε μαρτυρες δολοφονιων στελεχων του, λιντσαρισματος του γραμματεα της ΚΟ στο Κιεβο, ξυλοδαρμου βουλευτων του, καψιμο γραφειων συνδικατων στην Οδησσο, το εβγαλαν εκτός νομου, βανδαλιζαν σοβιετικα μνημεια και οι αντιδράσεις ηταν ή μεμονονενες ή οι πιο οργανωμένες δεν εγιναν με δικη του πρωτοβουλία και δεν ξερω σε τι βαθμο στηρίχθηκε, στελεχωθηκε και οργανωθηκε απο αυτο αφου ξεκινησε με πρωτοβουλία ειτε αλλων ομαδων ειτε αυθορμητα του λαου.
Δεν μπορω να φανταστω οι φασιστες να δολοφονουν μελη του ΚΚΕ, να καινε γραφεια μας, να μας κυνηγανε παντου και εμεις να κανουμε απλα εφεσεις στα αστικα δικαστηρια...
ratm
Μιλαω για τον Συντροφο Μοζγκοβόι. ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω γενικά το ουκρανικό πρέπει να έχει άλλη αντιμετώπιση από όλους τους κομμουνιστές. Έχω την εντύπωση πως κρίνονται πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε. Μιλάμε για τον πρώτο λαϊκό αγώνα, την πρώτη λαϊκή αντίσταση σε ευρωπαϊκό έδαφος από το '40. Κατ'εμέ αυτό φοβάται και η ρωσσική ολιγαρχία και δεν βοηθάει, ενώ βλέπει ότι της χτυπούν τα τανκς την πόρτα. gorf
ΑπάντησηΔιαγραφή