Ο Άρης Βελουχιώτης αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας και τη χαρακτήρισε λαθεμένη. Στο διάστημα Φεβρουάριος - Απρίλιος 1945 ανέλαβε με δική του ευθύνη πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση νέου αντάρτικου στρατού, παρά την αντίθετη απόφαση του ΚΚΕ.
Η 11η Ολομέλεια της ΚΕ (Απρίλιος 1945) διέγραψε τον Άρη και τον αποκήρυξε, δίχως να δώσει την απόφαση στη δημοσιότητα.
Στις 16 Ιουνίου 1945, την ημέρα που ο Άρης αυτοκτόνησε περικυκλωμένος από τον αστικό στρατό, στον «Ριζοσπάστη» δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση του ΠΓ που κατήγγειλε τον Βελουχιώτη, κάνοντας αναφορά και στην απόφαση της 11ης Ολομέλειας. Τρεις μέρες μετά την αυτοκτονία του, στις 19 Ιούνη 1945, ο «Ριζοσπάστης» σε άρθρο με τίτλο «ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ» έγραψε για τον Άρη:
«Ο τόσο τραγικός θάνατος του Άρη Βελουχιώτη προκαλεί θλίψη ανάμεσα στους πραγματικούς πατριώτες, αγωνιστές της εθνικής ιδέας. Γιατί ανεξάρτητα από τη θέση που πήρε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, θέση που αντικειμενικά εξυπηρετούσε την αντίδραση, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να ξεχνάει κανείς ότι ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του αγώνα της Αντίστασης και από τους πρωταθλητές στην οργάνωση του αντάρτικου κινήματος...».Μετά το θάνατο του Άρη και μέχρι την 7η Ολομέλεια της ΚΕ (1950), το ΚΚΕ δεν είχε τοποθετηθεί εναντίον της Συμφωνίας της Βάρκιζας και την αποκαλούσε «αναγκαίο ελιγμό».
Το Μάρτιο του 1962 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Νέος Κόσμος» άρθρο μέλους του τότε ΠΓ, στο οποίο γινόταν λόγος για αποκατάσταση σειράς στελεχών του ΚΚΕ, ανάμεσά τους και του Άρη. Το άρθρο ανέφερε:
«Η ΚΕ ακύρωσε αποφάσεις της παλιάς καθοδήγησης για διαγραφή ή καθαίρεση μελών της ΚΕ, που αποδείχτηκαν αβάσιμες και αδικαιολόγητες. Ταυτόχρονα αποκατέστησε τη μνήμη των συντρόφων [...] Άρη Βελουχιώτη [...] κ.ά.».Σχετική απόφαση δεν έχει βρεθεί στο Αρχείο του ΚΚΕ.
Γενικότερα, από την αρχή της δεκαετίας του 1960 και περισσότερο μετά το παραπάνω δημοσίευμα, εκ μέρους του Κόμματος υπήρξαν πράξεις πολιτικής αποκατάστασης του Άρη, που ουσιαστικά απέρριπταν τις κατηγορίες σε βάρος του ως προβοκάτορα κ.ά.
Αυτό αποτυπώνεται και στον Α' τόμο Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, 1918-1949, που γράφει:
«Ο Άρης ζυμωμένος και ατσαλωμένος στο ΚΚΕ και στο λαϊκό κίνημα αναδείχτηκε με την ηρωική δράση του σε ατρόμητο πολεμιστή και σε γνήσιο λαϊκό ηγέτη. Η τραγική θυσία του συγκίνησε βαθιά τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και όλους τους πατριώτες*».Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποφασίζει την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη. Θεωρεί ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
Παράλληλα η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη σημειώνει ότι η διαφωνία του Άρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δεν δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας, καθώς και την αξιοποίηση από τον Άρη της φήμης και του σεβασμού που είχε κατακτήσει την προηγούμενη περίοδο ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ. Η στάση του αυτή, που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν καθιστά δυνατή τη μετά θάνατο αποκατάσταση και της κομματικής του ιδιότητας.
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη καταγγέλλει την απόπειρα της αστικής και οπορτουνιστικής προπαγάνδας και ιστοριογραφίας που παίρνουν δήθεν υπό την προστασία τους τον Άρη, για να επιτεθούν στο ΚΚΕ. Στη λαϊκή συνείδηση, ο Άρης Βελουχιώτης είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Ο Άρης Βελουχιώτης τάχθηκε υπέρ της ένοπλης πάλης, που την απορρίπτουν όσοι επιχειρούν να τον οικειοποιηθούν.
16 Ιούλη 2011».
____________
*Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, 1918-1949, Α' τόμος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 517.
Πηγή: 902
Στα λογια ητανε και σωστα λεει οτι δεν υπαρχει αποφαση το 1960 για την Αποκατασταση του ΑΡΗ. Ποιοι να το κανανε αυτοι που τον διαγραψανε το 1945 και το 1956 με την Οπορτουνιστικη στροφη αναλαβανε την ηγεσια του Κομματος. Τα Σεβη μου για την Αναρτηση. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΘεώρησα πως επάνω σε ένα ζήτημα που ο καθένας λέει κυριολεκτικά ό,τι του κατέβει, η υπενθύμιση των επίσημων κομματικών αποφάσεων θα είναι χρήσιμη, τοποθετώντας τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.
Απολυτα σωστος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΜπράβο σας πολύ ωραία φιλτράρετε και βγάζετε ότι σας συμφέρει και η αναφορά που έκανα και που έχω το ντοκουμέντο για την καταγγελία των έξη χιλιάδων Ελλήνων κομμουνιστών στην κομμουνιστική διεθνούς και συγκεκριμένα που καταγγέλλουν το ΚΚΕ τον καιρό εκείνο για οπορτουνισμό για ρεβιζιονισμό και για προδοσία πήγε στα αζήτητα δεν το εγκρίνατε για κοινοποιηθεί αυτή την ιστορία μαθαίνετε στον κόσμο κρίμα - και άμα θέλετε το έχω το ντοκουμέντο να σας το κοινοποιήσω εδώ και τώρα που λένε - Άγγελος.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Άγγελος:
ΔιαγραφήΤο πρώτο σου σχόλιο κόπηκε γιατί δεν είχες βάλει ψευδώνυμο.
Δεν ξέρω τί είδους "ντοκουμέντα" έχεις, αλλά καλό είναι να τους ρίξεις μια μιατιά παραπάνω και να μην είσαι και τόσο εύπιστος.
Και αυτό γιατί για τον καιρό τον οποίο μιλάει το άρθρο και εσύ προφανώς (τέλη '44-αρχές '45) η κομμουνιστική διεθνής είχε ήδη αυτοδιαλυθεί, ενώ και ο ίδιος ο όρος "ρεβιζιονισμός" καθιερώθηκε μετά το '56 από τους αντιδρούντες στις αποφάσεις του 20ου συνέδριου του ΚΚΣΕ.
Προπολεμικά δε, "έξι χιλιάδες" δεν ήταν όλοι "οι έλληνες κομμουνιστές" (μιλώντας για τα κομματικά μέλη), για να στείλουν και τέτοια επιστολή στην κομιντερν.
Για του λόγου το αληθές:
"H Κομιντέρν λειτούργησε, κυρίως, ως όργανο συντονισμού του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, με μεγάλη βοήθεια από την Ε.Σ.Σ.Δ.. Το 1920 συστάθηκε η Εκτελεστική Γραμματεία της ΚΔ. Η Κομιντέρν διοργάνωσε 7 παγκόσμια συνέδρια (1ο: 1919, 2ο: 1920, 3ο: 1921, 4ο: 1922, 5ο:1924, 6ο: 1928, 7ο: 1935). Η Εκτελεστική Γραμματεία της ΚΔ συνήλθε σε Ευρεία Ολομέλεια 13 φορές, από το 1922 μέχρι το 1933.
Η Κομιντέρν αυτοδιαλύθηκε στις 15 Μάη 1943 κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου."
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%94%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE%CF%82
Ένα μικρό δείγμα αυτών που λέω γιατί το κείμενο είναι μεγάλο και δεν χωράει στο σχόλιο -----
ΔιαγραφήΑπ' την ιστορία της πάλης των ελλήνων κομμουνιστών ενάντια στο χρουτσωφικό ρεβιζιονισμό…
Το γράμμα (20.8.1958) των ελλήνων κομμουνιστών της Τασκένδης μας παραχώρησε απ' το Αρχείο του ο σ. Δημήτρης Τσαόπουλος
ΕΞΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΤΑΣΚΕΝΤΗΣ
απευθύνονται προς τις ΚΕ των
ΚΚΣΕ, Κίνας, Ιταλίας, Γαλλίας, Βουλγαρίας, Πολωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Βιετνάμ, Κούβας, Κορέας, Αλβανίας
Σύντροφοι!
Εμείς οι έξι χιλιάδες Κομμουνιστές Έλληνες που ζούμε σαν πολιτικοί πρόσφυγες στην πόλη Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης, θεωρούμε κομματικό καθήκον και χρέος μας να καταγγείλουμε σε Σας τη σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ που είναι οπορτουνιστική, ρεβιζιονιστική και πραξικοπηματικά κατάφερε να αναρριχηθεί στην ΚΕ του Κόμματος μας πράγμα που είχε ολέθρια συνέπεια ώστε αυτό να διασπαστεί και να πέσει σε βαθιά κρίση, να βρεθεί στο χάος.
Η σημερινή ΚΕ του ΚΚΕ δεν είναι η καθοδήγηση των επαναστατικών αγώνων του λαού μας. Και αυτό γιατί:
1) η ηγεσία αυτή είναι προϊόν της πολιτικής προβοκάτσιας που οργάνωσαν οι ρεβιζιονιστές οπορτουνιστές σε βάρος του ΚΚΕ στις 9.9.1955 σε μια απ' τις βασικότερες οργανώσεις του ΚΚΕ, στην Κομματική Οργάνωση Τασκένδης (ΚΟΤ) και στη συνέχεια προϊόν της πραξικοπηματικής σύγκλησης και απόφασης της 6ηςοπορτουνιστικής Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ 1956.
2) η πολιτική της ηγεσίας αυτής είναι η αναθεώρηση της σωστής επαναστατικής γραμμής που είχε το ΚΚΕ πριν την 6η Ολομέλεια 1956, είναι η αναθεώρηση της μαρξιστικής-λενινιστικής θεωρίας. 3) με την οπορτουνιστική γραμμή που εφάρμοσε και προσπαθεί να εφαρμόσει στο κίνημά μας ξεφεύγοντας από τις μαρξιστικές-λενινιστικές αρχές.
4) με την οπορτουνιστική πολιτική που ευνουχίζει την πάλη του λαού μας επιδιώκοντας να υποτάξει το κίνημά μας στα συμφέροντα της αστικής τάξης της Ελλάδας.
Θεωρούμε πως η ύπαρξη μιας τέτοιας ηγεσίας στο ΚΚΕ σήμερα αποτελεί την πιο χαρακτηριστική αντινομία προς το πνεύμα της διακήρυξης των αντιπροσώπων των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων στις 9.11.1957στη Μόσχα η οποία επισήμανε το ρεβιζιονισμό, το δεξιό οπορτουνισμό σαν το πιο κεντρικό κίνδυνο στο διεθνές εργατικό κίνημα στις σύγχρονες συνθήκες και το γεγονός αυτό στέκεται σοβαρό εμπόδιο στην εφαρμογή της αυτής της διακήρυξης στα πλαίσια του ΚΚΕ. Εμείς που αποτελούμε την συντριπτική πλειοψηφία των κομμουνιστών της ΚΟΤ απ' την πρώτη στιγμή όπως ήταν φυσικό δεν αναγνωρίσαμε και σταθήκαμε ενάντια στα οπορτουνιστικά κηρύγματα αυτής της «ηγεσίας» που ο βασικός πυρήνας των μελών της αποτελείται από υπόλογους απέναντι στο λαό και καταδικασμένους ομόφωνα από ολόκληρο το ΚΚΕ παλαιότερα για μια σειρά αντικομματικές, οπορτουνιστικές, εγκληματικές και προδοτικές ακόμα πράξεις τους απέναντι στο λαό μας 1941-1949 - ένα υπέροχο κίνημα του κόμματος και του λαού μας, το υπόταξε και το παρέδωσε ολοκληρωτικά στην αγλλική κατοχή. Για την έκφραση αυτής της γνώμης οι ρεβιζιονιστές μας διέγραψαν σε μια στιγμή ύστερα από διαταγή από την 6η Ολομέλεια του 1956.
Άγγελος.
@Άγγελος.:
ΔιαγραφήΤα γεγονότα που ακολούθησαν το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και την 6η ολομέλεια του '56, είναι γνωστά και έχει γίνει αναφορά από εδώ σε αυτά, στα ανάλογα αφιερώματα για τον Νίκο Ζαχαριάδη.
Όπως είναι βέβαια γνωστή και η κρίση του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος που ακολούθησε το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ.
Καμμία σχέση βεβαίως δεν έχουν με το θέμα που πραγματεύεται το ποστ, ούτε καν με την ίδια ιστορική περίοδο, όπως ισχυρίστηκες εσύ όταν ήρθες να ".κομίσεις γλαύκας εν Αθήναις".
Και φυσικά η επιστολή δεν αφορά καμμία κομιντέρν όπως μας είπες.
Ξεκαθάρισε λίγο τα πράγματα στο μυαλό σου, γιατί εάν δεν τρολάρεις συνειδητά εξ'αρχής, τα έχεις λίγο κουλουβάχαρτα...
Κανονικά το σχόλιο σου έπρεπε να κοπεί ως (εντελώς όμως!) εκτός θέματος. Δημοσιεύθηκε κατ'εξαίρεση για να δεις το πόσο άτοπο είναι να μας παρουσιάζεις ως "συνταρακτικά ντοκουμέντα" πράγματα τα οποία είναι κοινός τόπος.
Και μια και δεν σε βλέπω και ιδιέταιρα διαβασμένο επρί των "κομμουνιστικών", η επιστολή επιτίθεται στην ηγεσία που προέκυψε μετά το '56, και υποστηρίζει την προγούμενη. Αυτήν δηλαδή της περιόδου στην οποία και αναφέρεται το δικό μας ποστ.
@Άγγελος.:
ΔιαγραφήΟλόκληρη την επιστολή που παραθέτεις μπορεί κανείς να την βρει εδώ:
http://anasintaxi.awardspace.com/89.htm
Ελπίζω να μην έχεις και την απαίτηση να ασχοληθούμε στα σοβαρά με τους ανασυνταξαίους...
@Άγγελος.:
ΔιαγραφήΚαι φυσικά θα γνωρίζεις πως οι αποφάσεις της 6ης ολομέλειας στις οποίες επιτίθεται το κείμενο, έχουν ακυρωθεί από το ΚΚΕ, με την αποκατάσταση του Ν.Ζαχαριάδη ως πρώτου Γραμματέα του Κόμματος (ταυτόχρονα δηλαδή με την πολιτική αποκατάσταση του Βελουχιώτη).
Τι νόημα λοιπόν (πέραν του τρολαρίσματος) είχα η παράθεση τους στο συγκεκριμένο ποστ;
Δεν μίλησα για το σημερινό ΚΚΕ απλώς έδωσα ένα ιστορικό ντοκουμέντο το τι έγινε βέβαια στην συνέχεια μετά από όλα αυτά τα γεγονότα αυτό το ξέρετε και καλύτερα από εμένα τα γεγονότα ντοκουμέντα όμως και οι διαφορετικές απόψεις δεν παύουν να υπάρχουν - Άγγελος.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Άγγελος.:
ΔιαγραφήΈδωσες ένα ιστορικό ντοκουμέντο που
α)Στο ξεκούδουνο μας κατηγόρησες πως το "αποκρύπτουμε"
β)Είναι πασίγνωστο
γ)Δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με το θέμα της ανάρτησης, ούτε χρονικά, ούτε πολιτικά.
Και κάτι άλλο η ουσία είναι ότι ανεξάρτητα με τα όποια γεγονότα ακολούθησαν μετά πως το υπέροχο αυτό κίνημα του 45 πήγε χαμένο - Άγγελος.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Άγγελος.:
ΔιαγραφήΤο κίνημα δεν ήταν του '45, αλλά του '40-'49.
Και ΄"δεν πήγε χαμένο", αλλά απλά έχασε. Δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Και όχι μόνο γιατί ο μόνος αγώνας που πάει χαμένος είναι αυτός που δεν έγινε, αλλά και γιατί οι όποιες υγειείς δυνάμεις έχουν απομείνει στην Ελληνική κοινωνία ακόμη και σήμερα, από αυτό ακριβώς το κίνημα έλκουν την καταγωγή και τις αγωνιστικές τους παρακαταθήκες.
Αυτό είναι αλήθεια φίλε μου σήμερα ελπίζουμε στους καινούριους αγώνες του προλεταριάτου και όσο για το κείμενο που προανέφερα για εμένα δεν είναι άσχετο από τα λάθη του παρελθόντος παραδειγματιζόμαστε πάντα και το κείμενο το έχω ολόκληρο - ευχαριστώ για τον διάλογο - Άγγελος.
ΑπάντησηΔιαγραφή