Άκουγα χθες, στην εκδήλωση για τα 90 χρόνια του Μίκη, μεταξύ άλλων και το "Θάλασσες μας ζώνουν".
"...Σαν χτυπάει ο λαός μας/ σειέται και η στεριά!"
"...Σαν χτυπάει ο λαός μας/ σειέται και η στεριά!"
Δεν μπόρεσα να αποφύγω την παραπονιάρικη και πικρή απορία που επιτέθηκε αμέσως στο μυαλό μου.
-Ποιός νά'ταν άραγε αυτός ο λαός που όταν χτυπούσε "σειώταν και η στεριά";
-Και πως ν'αποφύγω την σύγκριση εκείνου του περίεργου λαού με τον δικό μου, "κάτι φουκαράδες/ τους ραγιάδες";
Από την κατοχή μέχρι και το 1950 χάθηκε το 8% του ελληνικού πληθυσμού. Αυτό το ποσοστό χάθηκε από λιμό, πολεμικές συρράξεις και μετανάστευση μετά τον εμφύλιο ήτοι 600.000 άτομα. Αν σκεφτείς σε αυτή τη δεκαετία ποιοι απόμειναν σε αυτόν τόπο και ποιοι έφυγαν, τότε να για ποιο λαό μιλάς. Αυτούς που πέθαναν και το 5% του σήμερα. gorf
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://digilib.lib.unipi.gr/spoudai/bitstream/spoudai/642/1/t32_n1_141to155.pdf
Ο Χατζιδάκις είχε πει σε μια συζήτηση με το Θεοδωράκη «Οι καλύτεροι πέθαναν στον Εμφύλιο»
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΗΣ
Φτου γαμότο ... Δίκιο έχεις !
ΑπάντησηΔιαγραφή@faros:
ΔιαγραφήΈλπιζα να έχω άδικο...
Καταλαβαίνω πως το θέτεις, αλλά μην ξεχνάμε ότι η ταξική πάλη έχει μεγάλα σκαμπανεβάσματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γενιά του 40 ήταν και αυτή που είχε "σκύψει" το κεφάλι στην χούντα του Μεταξά, κάνοντας συνέχεια αγώνες βέβαια, αλλά πάντα με τις αντίστοιχες αναλογίες, καθώς μιλάμε για πιο δύσκολες εποχές, επιρροή της μεγάλης Οκτωβριανής σοσιαλιστικής επανάστασης κλπ.
Κώστας
Υπάρχουν, ωστόσο, διαφοροποιήσεις που καθιστούν την τρέχουσα περίοδο ιδιαίτερη. Στο πεδίο των συνθηκών διαβίωσης έχουν μεσολαβήσει οι δεκατίες βελτίωσης των υλικών όρων και η συνεπακόλουθη συγκρότηση ευρύτερων μικρομεσαίων στρωμάτων. Μεσολάβησαν, ακόμη, οι εξελίξεις με τις αντεπαναστατικές ανατροπές και τη συνδεόμενη ραγδαία υποχώρηση του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, σε διεθνές επίπεδο. Αυτός ο συνδυασμός - υπαρκτών βιωμάτων καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και σοβαρής οπισθοδρόμησης στο πεδίο των συνειδήσεων - αποτρέπει την ανάδειξη του βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα των λαϊκών κατακτήσεων στο πλαίσιο του καπιταλιστικού σχηματισμού.
ΔιαγραφήΚ.
@Κ.:
ΔιαγραφήΝομίζω πως η ανάλυση για το πως φτάσαμε μέχρι εδώ ακολουθεί (και μάλλον θα συμφωνήσουμε κιόλας σε αυτήν).
Το σημαντικό είναι να (παρα)δεχτούμε πως όντως έχουμε φτάσει μέχρι εδώ.
Μετά από αυτό το καθοριστικό βήμα, βλέπουμε και τα υπόλοιπα (πως φτάσαμε, πως θα βγούμε, κλπ)
Σύμφωνοι, απλά εγώ τα ανέφερα αυτά, για να πω πως κανείς λαός δεν δείχνει τι μπορεί να κάνει, αν δεν τον φέρουν σε αυτό το σημείο.
ΔιαγραφήΦανταζόταν κανένας οι Ουκρανοί να πολεμάνε τους φασίστες; Εγώ πάντως όχι...
Κώστας
@Κώστας:
ΔιαγραφήΜε δεδομένο πως η Ουκρανία είχε το μαζικότερο αντιφασιστικό αντάρτικο στον Β'ΠΠ, εγώ τους "Ουκρανούς" να πολεμάνε τους φασίστες, τους φανταζόμουνα.
Να πολεμάνε ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ δεν το φαντάζομουνα
Πέρα από την πίκρα και το παράπονο του τι απέγινε ο λαός, που μικρός μου έμαθαν πως είμαι μέρος του, υπάρχει και η συνειδητοποίηση του με τι ακριβώς έχουμε να κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ελληνικός λαός δεν είναι:
-Ο λαός της εθνικής αντίστασης
-Ο λαός της εποποιΐας του ΔΣΕ
-Ο λαός των ηρώων του μετεμφυλιακού κράτους
-Ο λαός του Πολυτεχνείου
Δεν είναι έστω:
-Ο λαός που ζήταγε "φόλα στους σκύλους της ΕΣΑ" στην μεταπολίτευση
-Ο λαός που ζήταγε "σοσιαλισμό" (με όλη του την στρεβλή αντίληψη για τον όρο) και έξοδο από ΕΟΚ-ΝΑΤΟ το '81
-Ο λαός που υποστήριξε όλα τα εθνικοαπελευθερωτικά επί της γης κινήματα μέχρι την δεκαετία του '90
-Ο λαός που που διαδήλωνε ενάντια στον ιμπεριαλισμό στις επεμβάσεις του στην Γιουγκοσλαβία.
Είναι ένας άγνωστος λαός που πλέον θεωρεί "πταίσμα" τα παρακάλια της ελληνικής κυβέρνησης για νέα αμερικάνικη βάση (την στιγμή που αγωνίστηκε επί δεκαετίες για να ξεκουμπιστούν οι κερατάδες), όταν απλά του υπόσχονται το ότι ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ διαπραγματευτούν το ποσοσστό εξαθλίωσης των παιδιών του.
Δεν ξέρω πρακτικά τι σημαίνουν οι παραπάνω διαπιστώσεις, αλλά νομίζω πως ήταν αναγκαίο να γίνουν
Πολύ σωστή παρατήρηση.
ΔιαγραφήΚ.
Κάθε χρόνο σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ περνάνε 100000 άτομα. Έτσι για να ξέρουμε ότι εκτός από τον σωματικό θάνατο τον λαό τον σκοτώνει και ο πνευματικός θάνατος. gorf
ΑπάντησηΔιαγραφή