Ποιός θυμάται τον Πέπε Γκρίλο;

Οργή στο Twitter για σχόλιο του Γκρίλο: Να φύγουν τα ποντίκια, τα σκουπίδια και οι μετανάστες από τη Ρώμη

Πηγή: Κουτί της Πανδώρας

"είναι αναγκαίο να συγκροτηθούν δυνάμεις που θα προωθήσουν παραπέρα το επίπεδο συνειδητοποίησης που φαίνεται να αντανακλάται στην δυναμική του Γκρίλο, δηλαδή δυνάμεις οι οποίες θα μετουσιώσουν αυτήν την δυναμική σε ανατρεπτική δύναμη."

Γ. Ρούσης, Ίσκρα

 

Ποιος φοβάται τον Μπέπε Γκρίλο

Του Βασίλη Μουλόπουλου (από την Αυγή)

Αν το «κόμμα μη κόμμα» του Μπέπε Γκρίλο ήλθε πρώτο (ο συνασπισμός του Μπερσάνι έχασε το 28% των ψήφων από τις προηγούμενες εκλογές και εκείνος του Μπερλουσκόνι το 46%), κάποια αιτία θα υπάρχει. Το να εξορκίζεις το φαινόμενο, όπως κάνουν οι πολιτικά ορθοί αναλυτές, ως επικίνδυνο λαϊκισμό και να καταγγέλλεις τον Γκρίλο και το Κίνημα Πέντε Αστέρων σαν προϊόντα της αντιπολιτικής, σημαίνει να κρατάς τα μάτια σου ερμητικά κλειστά μπροστά στην κατάσταση εξαθλίωσης που έχει περιπέσει η πολιτική και όχι μόνο στην Ιταλία.

Σημαίνει να μη βλέπεις ότι η πολιτική σήμερα, η δημοκρατία σήμερα, έχει καταντήσει ιδιωτική υπόθεση μιας «κάστας» πολιτικών που έχει παραδώσει τη διαχείριση του κράτους και την κυβέρνηση της κοινωνίας στις αγορές.

Το τσουνάμι Γκρίλο δεν είναι ένα παροδικό συμβάν, ένα τυχαίο ατύχημα της συγκυρίας. Είναι τέκνο ενός κινήματος που αναπτύχθηκε στις πλατείες, είναι η πολιτική έκφραση μιας μάζας ανθρώπων που μετράνε στο πετσί τους το κόστος της κρίσης όχι μόνο με όρους χρηματικής απώλειας όσο με όρους ζωής, επιβίωσης, κοινωνικού ρόλου, προσωπικής αξιοπρέπειας.

Ο Γκρίλο φοβίζει γιατί χαλάει το παραμύθι της συναίνεσης. Το παραμύθι των υπεύθυνων πολιτικών δυνάμεων, της σταθερής διακυβέρνησης. Της Δεξιάς που συνθηματολογεί αριστερά και της Αριστεράς που πράττει δεξιά. Γιατί χαλάει τις παρτούζες των «πολιτικών δυνάμεων της ευθύνης».
Το να χρησιμοποιείς τη λέξη δημοκρατία για να υπερασπίζεσαι μια δημοκρατία που βρίσκεται σε κρίση (θεσμών, εκπροσώπησης, διακυβέρνησης) είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι σφύζει από υγεία ένας άνθρωπος που οι ακτινογραφίες τον δίνουν για ετοιμοθάνατο. Το να καταγγέλλεις τον Γκρίλο για μηδενιστική, ισοπεδωτική πολιτική απέναντι στους θεσμούς, τη Δημοκρατία, την πολιτική, είναι σαν να υπερασπίζεσαι τη χαμένη τιμή ενός ιστορικού κτηρίου που έχει γίνει οίκος ανοχής.

Εμένα ο Γκρίλο, όσο αμφιλεγόμενος, όσο λαϊκιστής, όσο κωμικός κι αν (λέγεται ότι) είναι, δεν με φοβίζει. Το αντίθετο. Έδειξε ότι οι λαοί της Ευρώπης αντιδρούν, αρνούνται να εφαρμόσουν τη θεραπεία που τους εξοντώνει. Έδειξε ότι οι φόβοι της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας επιβεβαιώνονται: η ελληνική ασθένεια της ανυπακοής στις πολιτικές της εξαπλώνεται.

Γι' αυτό, συντρόφισσες και σύντροφοι, μια παράκληση: ας αποφύγουμε τον όρο «αντιπολιτική», ιδίως όταν αναφερόμαστε σε φαινόμενα (συμφωνούμε ή διαφωνούμε με αυτά) που εκπροσωπούν πολιτικές ανατροπές στον ευρωπαϊκό πολιτικό κομφορμισμό.

Σας θυμίζω ότι οι γνωστοί πολιτικά ορθοί αναλυτές χρησιμοποιούν για το Κίνημα Πέντε Αστέρια τα ίδια επιχειρήματα και τους ίδιους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιούν και ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ.

Και αυτό κάτι σημαίνει.

ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩ 

(Του Πέτρου Παπακωσταντίνου [ΝΑΡ], δημοσιεύμένο στην "Iskra" [Λαφαζάνης]

Ο τίτλος αφορά τα ποσοστά του κόμματος του Πέπε Γκρίλο)

______________

Ποια είναι λοιπόν αυτά τα ελπιδοφόρα μηνύματα τα οποία εξέπεμψε κυρίως η υπερψήφιση του Μπέπε Γκρίλο και το χαμηλό ποσοστό του Μόντι ;
[..]
-Η γενικότερη απαξίωση του κοινοβουλευτικού ιταλικού πολιτικού κόσμου, ο οποίος σύσσωμος στηρίζει την αντιλαϊκή πολιτική.

Γιώργος Ρούσης/Βαθύ κόκκινο

_________

Παντως σχετικα με τις "σοβαρες αναλυσεις" περι των Ιταλικων εκλογων που δημοσιευονται στη χωρα μας ειμαι σχεδον σιγουρος οτι προκειται για δουλειες του ποδαριου αν δεν υπαρχουν αλλοι λογοι για τα σερβιριζομενα πολιτικα συμπερασματα. Ετσι, δεν γνωριζω κατα ποσον οι παραδοσιακες αντιευρωπαικες κορωνες της ρατσιστικης Lega Nord που επι δυο δεκαετιες συγκυβερνησε τη χωρα και ειχε το προσταγμα στις πιο πλουσιες περιφερειες του Ιταλικου Βορρα και εκανε χρυσες δουλειες με τον αναμφισβητητο Ευρωενωσιακο προσανατολισμο της χωρας πρεπει να παιρνονται στα σοβαρα.

Η Lega Nord απωλεσε περι το 1.5 εκ. ψηφων (50% της εκλογικης δυναμης). Που πηγαν? Μα φυσικα στο Grillo, διοτι αυτος εταξε οτι θα δρασει δυναμικα εναντια στους μεταναστες. Επιπλεον η νεοφασιστικη Alleanza Nazionale, το 2006 πριν ενωθει κατω απο την κομματικη ομπρελλα του Berlusconi (PDL) ελαμβανε περισσοτερες των 4 εκ. ψηφους. Σημερα, με την πολιτικη αυτοκτονια του Fini (και τελευταιου αρχηγου της), ολα τα φασιστικα υπολοιπα αθροιζουν περι το 1 εκ. ψηφους. Που πηγαν οι υπολοιπες? Πολυ πιθανα κατεληξαν στο κινημα του Grillo ο οποιος προεκλογικα εταξε επιδομα ανεργιας μονο για τους Ιταλους πολιτες δηλαδη με βαση την εθνικοτητα του εργαζομενου (εθνικοσοσιαλισμος α λα Ιταλικα στον 21ο αιωνα?). 

Από σχόλιο στο Lenin reloaded

Έργα και ημέραι του Μπέπε Γκρίλο, νέου ειδώλου της "ελληνικής αριστεράς"

Lenin reloaded 

Οι Ιταλοί έστειλαν ηχηρό μήνυμα στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών και τη Μέρκελ. 

(Για τον Γκρίλο και πάλι από το σάιτ του ΣΥΡΙΖΑ left.gr)

Μια και βαριέμαι να συνεχίσω να λινκάρω τους δυθύραμβους της ελληνικής "αριστεράς" για την εκλογική εκτόξευση του φασίστα Γκρίλο, όσο και τις εξαρχής δηλωμένες φασιστικές θέσεις του, σταματάω εδώ. Υπάρχει πάντως πλούσιο αρχείο για κάθε ενδιαφερόμενο...