____________
Ιδεολογική αντιπαράθεση Ρωσίας – Δύσης
Σκληρή ιδεολογική αντιπαράθεση γύρω από το νόημα της συμμαχικής νίκης στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έκρυβε η χθεσινή μεγαλειώδης τελετή στη Μόσχα. Από την 70ή επέτειο της συνθηκολόγησης της ναζιστικής Γερμανίας απουσίαζαν, όμως, οι ηγέτες των δυτικών κρατών, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επεκτατική πολιτική της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Το δυτικό διπλωματικό ράπισμα προς τον Ρώσο πρόεδρο συνοδεύεται από αμφισβήτηση της ίδιας της συμβολής της ΕΣΣΔ στη νίκη κατά του ναζισμού από ορισμένους ακαδημαϊκούς κύκλους. Την ίδια στιγμή, ιδιαίτερη εκδοτική επιτυχία γνωρίζουν ιστορικά συγγράμματα που πραγματεύονται τα "εγκλήματα" του Στάλιν συγκρίνοντάς τα με εκείνα του Χίτλερ. Τη σχολή σκέψης αυτή υπηρέτησαν κατά προτεραιότητα ο καθηγητής Ιστορίας του Yale Τίμοθι Σνάιντερ και ο συντηρητικός Αμερικανός ιστορικός Ρόμπερτ Σέρβις.
Η σκόπιμη αυτή ταύτιση ναζισμού και σταλινισμού επιτυγχάνεται χάρη σε "εύστοχες" έρευνες γύρω από τον λιμό στην Ουκρανία, τον οποίο προκάλεσε η "αλαζονικά αδιάφορη οικονομική πολιτική της σταλινικής κολεκτιβοποίησης". Τα 3 - 7 εκατομμύρια νεκροί στην Ουκρανία του 1932 - 33, οι απηνείς αυτοκαταστροφικές διώξεις και εκκαθαρίσεις αξιωματικών του Κόκκινου Στρατού το 1938, το Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ και ο "διαμοιρασμός της Πολωνίας", η "εγκληματικά δαπανηρή σε άνδρες και υλικό στρατηγική" τους πρώτους μήνες της ναζιστικής εισβολής και η "μεταπολεμική ψυχροπολεμική σταλινική παράνοια" γίνονται όλα αντικείμενα εκμετάλλευσης στον βωμό του στιγματισμού της πολιτικής Πούτιν.[1]
Η ρωσική προπαγάνδα
Το μεγαλείο του Κόκκινου Στρατού και ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος μνημονεύονται ευλαβικά κάθε 9η Μαΐου, με το καθεστώς να υιοθετεί αμφιβόλου γούστου αμερικανικά πρότυπα, όπως την αναπαράσταση της παρέλασης για την Οκτωβριανή Επανάσταση στην Κόκκινη Πλατεία του 1941, με στολές και εξοπλισμό εποχής ή την κατασκευή πιστού αντιγράφου μέρους του κατεστραμμένου Βερολίνου του 1945 σε μουσείο της Αγίας Πετρούπολης.
Η κρατική προπαγάνδα που παράγει το Κρεμλίνο ταυτίζει τη νίκη επί του ναζισμού με τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία, συγκρίνοντας την "εξέγερση" που οδήγησε στην ανατροπή του φιλορώσου προέδρου Γιανουκόβιτς με το δωσιλογικό και ακραίο εθνικιστικό κίνημα του Στεπάν Μπαντέρα.
Σε κύριο άρθρο τους τη Δευτέρα, οι Financial Times συνέστηναν στους δυτικούς ηγέτες να αδράξουν την ευκαιρία της 70ής επετείου της αντιναζιστικής νίκης για να δηλώσουν ότι παρά τις διαφορές τους με το Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν με τον ρωσικό λαό.
«Παρά την επιθυμία του κ. Πούτιν να μετατρέψει την επέτειο σε μιλιταριστική φιέστα, προς όφελος του καθεστώτος του, τα εκατομμύρια Ρώσοι και πολίτες της πρώην ΕΣΣΔ, που έχασαν τις ζωές τους για να απαλλάξουν τον πλανήτη από τον ναζισμό, αξίζουν κάτι καλύτερο. Στη Ρωσία –και παντού– αξίζουν τιμές για τη μεγαλειώδη θυσία τους, χωρίς να γίνονται αντικείμενο καμίας εκμετάλλευσης», έγραψε η εφημερίδα.
____________
Σημειώσεις (δικές μας):
[1]: Σε σχέση με τα περιεχόμενα της παραγράφου βλέπε και:
- Mario Sousa-Ψέματα σχετικά με την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης Ι: Χίτλερ και Χερστ
- Mario Sousa-Ψέματα σχετικά με την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης ΙΙ: Κόνκουεστ και Σολτζενίτσιν
- John Puntis-Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού (Ι)
- John Puntis-Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού (ΙI)
- John Puntis-Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού (ΙV) Επιστολές Robert Conquest και J. Arch Getty στο London Review of Books με αφορμή την κριτική του δεύτερου στο βιβλίο του πρώτου
- Who Makes the Nazis? Ουκρανία, Απρίλης 2012
- Grover Furr και Domenico Losurdo για την σταλινική περίοδο
*Προσθέσαμε τα λινκ και τα εισαγωγικά σε κάποιες εκφράσεις του κειμένου της "Κ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.