Κοίταγα τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών που βγήκαν χθες και σκέφτηκα, πως αν και ανολοκλήρωτα κατά 100% ακόμη, παρουσιάζουν κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία προς πολιτικό προβληματισμό.
Ο πρώτος πίνακας αφορά κυρίως αυτούς που ασχολούνται με τον φοιτητικό συνδικαλισμό και περιλαμβάνει τα συγκριτικά αποτελέσματα των εκλογών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, πέρσι και φέτος.
Νομίζω πως είναι αρκετά εύγλωττος από μόνος του για να σχολιαστεί περισσότερο.
Ο δεύτερος παρουσιάζει κάπως περισσότερο ενδιαφέρον, και χωρίς να μπορώ να πώ πως είμαι σε θέση να τον αναλύσω ουσιαστικά, θα τον παρουσιάσω εδώ προβαίνοντας σε κάποιες, οφθαλμοφανείς μόνο, παρατηρήσεις:
Ο πρώτος πίνακας αφορά κυρίως αυτούς που ασχολούνται με τον φοιτητικό συνδικαλισμό και περιλαμβάνει τα συγκριτικά αποτελέσματα των εκλογών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, πέρσι και φέτος.
Νομίζω πως είναι αρκετά εύγλωττος από μόνος του για να σχολιαστεί περισσότερο.
2015
|
2014
|
Διαφορά
| ||||
ΑΕΙ
|
ΤΕΙ
|
ΑΕΙ
|
ΤΕΙ
|
ΑΕΙ
|
ΤΕΙ
| |
ΔΑΠ
|
37,78%
|
45,80%
|
37,88%
|
46,76%
|
-0,01%
|
-0,96%
|
ΠΚΣ
|
19,30%
|
22,97%
|
18,38%
|
22,64%
|
+0,92%
|
+0,33%
|
ΠΑΣΠ
|
11,18%
|
18,51%
|
14,65%
|
19,39%
|
-3,47%
|
-0,88%
|
ΕΑΑΚ
|
13,31%
|
1,96%
|
12,97%
|
2,93%
|
+0,34%
|
-0,97%
|
ΑΡΕΝ
|
7,42%
|
2,11%
|
6,21%
|
2,30%
|
+1,21%
|
-0,19%
|
Άλλοι
|
8,85%
|
7,44%
|
7,96%
|
4,76%
|
+0,89%
|
+2,68%
|
Ο δεύτερος παρουσιάζει κάπως περισσότερο ενδιαφέρον, και χωρίς να μπορώ να πώ πως είμαι σε θέση να τον αναλύσω ουσιαστικά, θα τον παρουσιάσω εδώ προβαίνοντας σε κάποιες, οφθαλμοφανείς μόνο, παρατηρήσεις:
2015
|
|||
ΑΕΙ
|
ΤΕΙ
|
Διαφορά
|
|
ΔΑΠ
|
37,78%
|
45,80%
|
8,02%
|
ΠΚΣ
|
19,30%
|
22,97%
|
3,67%
|
ΠΑΣΠ
|
11,18%
|
18,51%
|
7,33%
|
ΕΑΑΚ
|
13,31%
|
1,96%
|
11,35%
|
ΑΡΕΝ
|
7,42%
|
2,11%
|
5,31%
|
Άλλοι
|
8,85%
|
7,44%
|
1,41%
|
Είναι αρχικά κραυγαλέα η διαφορά των ποσοστών των παρατάξεων (πλην ΠΚΣ και "λοιπών") ανάμεσα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Διαφορά σχετικά μεγάλη στις περιπτώσεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ (37,78%-45,8% & 11,18%-18,51% αντίστοιχα), που γίνεται τεράστια στην περίπτωση της ΑΡΕΝ με τα ποσοστά της στα ΤΕΙ να είναι κάτω από το 1/3 αυτών στα ΑΕΙ, και βαράει (και τρυπάει) το ταβάνι σε αυτή των ΕΑΑΚ με 1,96% και ...13,31%(!!!) αντίστοιχα.
Όποιος έχει κάποια ιδέα για το πως εξηγούνται τα παραπάνω, ας μας δώσει εδώ μια βοήθεια.
Και πάμε και στο τρίτο πινακάκι τώρα, που βγάζει κατ'εμέ και το περισσότερο "ψωμί".
Εδώ έχει μια αξία να δούμε τις αναλογίες ανάμεσα στα ποσοστά των φοιτητικών παρατάξεων στις προχθεσινές εκλογές, με αυτά των πολιτικών φορέων που τις στηρίζουν στις πρόσφατες βουλευτικές:
-Τι ακριβώς βλέπουμε εδώ;
Πέραν του γνωστού, πως οι πολιτικοί συσχετισμοί εντός των σχολών μικρή σχέση έχουν με αυτούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής, βλέπουμε και μια σειρά από άλλα πράγματα.
Το πρώτο που βγάζει μάτι είναι η σχεδόν πλήρης απουσία των κομμάτων-τσιχλόφουσκα που κυριάρχησαν στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό μετά το '12 και παρά τα -πράγματι εντυπωσιακά- εκλογικά τους αποτελέσματα, δεν φαίνεται να βρίσκουν πατήματα στο μαζικό κίνημα. Η τάση αυτή εξάλλου επιβεβαιώνεται σε ένα μεγάλο βαθμό και από τις τελευταίες εκλογές στην ΓΣΕΕ, αλλά και στα εργατικά συνδικάτα γενικότερα.
Ξαναγυρίζοντας στις σχολές τώρα, κυριαρχούν οι "παραδοσιακές" πολιτικές δυνάμεις και οι παρατάξεις που αυτές στηρίζουν.
Η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας, η ναζιστική συμμορία της Χ.Α. είναι (ευτυχώς) εντελώς ανύπαρκτη στις σχολές, και αυτό παρά την μεγάλη της διείσδυση στις νεαρές ηλικίες.
Το ίδιο ισχύει και για την ανυπαρξία του κόμματος-είμαστε τρέντυ του Θεοδωράκη, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό και για την ΑΡΕΝ του ΣΥΡΙΖΑ, που οι επιδόσεις του σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με 7,42% και ...2,11% αντίστοιχα, δεν είναι απλά για κλάματα για κυβερνών κόμμα, αλλά πολύ περισσότερο για ένα κόμμα που επί χρόνια έστηνε έντεχνα την εικόνα ενός "νεανικού" και "άνω του μέσου μορφωτικού επιπέδου" προφίλ. Ένα προφίλ που οι φοιτητικές (και όχι μόνο) εκλογές επιμένουν να κομματιάζουν άσπλαχνα σε κάθε ευκαιρία.
Να καταγραφούν ως δύναμη καν στις σχολές, δεν κατάφεραν τέλος, ούτε οι έτεροι συγκυβερνώντες των ΑΝΕΛ.
Έτσι λοιπόν στις σχολές, χωρίς τις διασπάσεις που έγιναν στην κεντρική πολιτική σκηνή, η "μεγάλη δεξιά παράταξη" ζει και βασιλεύει και η "ΔΑΠάρα" αναμενόμενα(;) θριαμβεύει.
Πράγμα το οποίο θα άξιζε να δημιουργήσει έναν προβληματισμό από μόνο του, καθώς το προεκλογικό κλιπάκι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με τον ελαφρώς βλάκα φλώρο που παρουσιάζει ως τάργκετ-γκρουπ της, όσο και με αυτά που λέει για τα "καλά" της, κανονικά θα έπρεπε να αρκέσει για να μην βρει ούτε την ψήφο της.
-Τι να πώ;
Ίσως γέρασα πολύ για να καταλάβω τον τρόπο σκέψης του σημερινού φοιτητή, ή τουλάχιστον ενός (πολύ) μεγάλου ποσοστού τους...
Τελική απορία:
-Που είναι η καταθλιπτικά κυρίαρχη, μετά το '80, στην ελληνική κοινωνία, "κεντροαριστερά" στις σχολές;
Είναι τρίτη και καταϊδρωμένη τόσο στα ΑΕΙ όσο και στα ΤΕΙ, ακόμη και εάν αρθροίσουμε τα ποσοστά της ΠΑΣΠ με αυτά της ΑΡΕΝ.
Αν και αυτό είναι μάλλον ευεξήγητο από την τάση της νεολαίας να αποφεύγει τις μεσοβέζικες λύσεις και να διαλέγει όσο πιο καθαρά μπορεί (άσχετα εάν δεν το καταφέρνει πάντα λόγω πείρας) συντήρηση ή ανατροπή.
Το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι πως η πλειοψηφεία της σπουδάζουσας νεολαίας μας εξακολουθεί να επιλέγει συντήρηση.
Ας ελπίσουμε πως η τάση αυτή θα είναι αναστρέψιμη, καθώς υπάρχουν τα στοιχεία που δικαιολογούν μια στοιχειώδη αισιοδοξία ως προς αυτό.
Διαφορά σχετικά μεγάλη στις περιπτώσεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ (37,78%-45,8% & 11,18%-18,51% αντίστοιχα), που γίνεται τεράστια στην περίπτωση της ΑΡΕΝ με τα ποσοστά της στα ΤΕΙ να είναι κάτω από το 1/3 αυτών στα ΑΕΙ, και βαράει (και τρυπάει) το ταβάνι σε αυτή των ΕΑΑΚ με 1,96% και ...13,31%(!!!) αντίστοιχα.
Όποιος έχει κάποια ιδέα για το πως εξηγούνται τα παραπάνω, ας μας δώσει εδώ μια βοήθεια.
Και πάμε και στο τρίτο πινακάκι τώρα, που βγάζει κατ'εμέ και το περισσότερο "ψωμί".
Εδώ έχει μια αξία να δούμε τις αναλογίες ανάμεσα στα ποσοστά των φοιτητικών παρατάξεων στις προχθεσινές εκλογές, με αυτά των πολιτικών φορέων που τις στηρίζουν στις πρόσφατες βουλευτικές:
2015
|
Βουλευτικές εκλογές 2015
|
|||
ΑΕΙ
|
ΤΕΙ
|
|||
ΔΑΠ
|
37,78%
|
45,80%
|
27,81%
|
ΝΔ
|
ΠΚΣ
|
19,30%
|
22,97%
|
5,47%
|
ΚΚΕ
|
ΠΑΣΠ
|
11,18%
|
18,51%
|
4,68%
|
ΠΑΣΟΚ
|
ΕΑΑΚ
|
13,31%
|
1,96%
|
0,64%
|
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
|
ΑΡΕΝ
|
7,42%
|
2,11%
|
36,34%
|
ΣΥΡΙΖΑ
|
Άλλοι
|
8,85%
|
7,44%
|
-
|
-
|
-Τι ακριβώς βλέπουμε εδώ;
Πέραν του γνωστού, πως οι πολιτικοί συσχετισμοί εντός των σχολών μικρή σχέση έχουν με αυτούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής, βλέπουμε και μια σειρά από άλλα πράγματα.
Το πρώτο που βγάζει μάτι είναι η σχεδόν πλήρης απουσία των κομμάτων-τσιχλόφουσκα που κυριάρχησαν στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό μετά το '12 και παρά τα -πράγματι εντυπωσιακά- εκλογικά τους αποτελέσματα, δεν φαίνεται να βρίσκουν πατήματα στο μαζικό κίνημα. Η τάση αυτή εξάλλου επιβεβαιώνεται σε ένα μεγάλο βαθμό και από τις τελευταίες εκλογές στην ΓΣΕΕ, αλλά και στα εργατικά συνδικάτα γενικότερα.
Ξαναγυρίζοντας στις σχολές τώρα, κυριαρχούν οι "παραδοσιακές" πολιτικές δυνάμεις και οι παρατάξεις που αυτές στηρίζουν.
Η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας, η ναζιστική συμμορία της Χ.Α. είναι (ευτυχώς) εντελώς ανύπαρκτη στις σχολές, και αυτό παρά την μεγάλη της διείσδυση στις νεαρές ηλικίες.
Το ίδιο ισχύει και για την ανυπαρξία του κόμματος-είμαστε τρέντυ του Θεοδωράκη, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό και για την ΑΡΕΝ του ΣΥΡΙΖΑ, που οι επιδόσεις του σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με 7,42% και ...2,11% αντίστοιχα, δεν είναι απλά για κλάματα για κυβερνών κόμμα, αλλά πολύ περισσότερο για ένα κόμμα που επί χρόνια έστηνε έντεχνα την εικόνα ενός "νεανικού" και "άνω του μέσου μορφωτικού επιπέδου" προφίλ. Ένα προφίλ που οι φοιτητικές (και όχι μόνο) εκλογές επιμένουν να κομματιάζουν άσπλαχνα σε κάθε ευκαιρία.
Να καταγραφούν ως δύναμη καν στις σχολές, δεν κατάφεραν τέλος, ούτε οι έτεροι συγκυβερνώντες των ΑΝΕΛ.
Έτσι λοιπόν στις σχολές, χωρίς τις διασπάσεις που έγιναν στην κεντρική πολιτική σκηνή, η "μεγάλη δεξιά παράταξη" ζει και βασιλεύει και η "ΔΑΠάρα" αναμενόμενα(;) θριαμβεύει.
Πράγμα το οποίο θα άξιζε να δημιουργήσει έναν προβληματισμό από μόνο του, καθώς το προεκλογικό κλιπάκι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με τον ελαφρώς βλάκα φλώρο που παρουσιάζει ως τάργκετ-γκρουπ της, όσο και με αυτά που λέει για τα "καλά" της, κανονικά θα έπρεπε να αρκέσει για να μην βρει ούτε την ψήφο της.
-Τι να πώ;
Ίσως γέρασα πολύ για να καταλάβω τον τρόπο σκέψης του σημερινού φοιτητή, ή τουλάχιστον ενός (πολύ) μεγάλου ποσοστού τους...
Τελική απορία:
-Που είναι η καταθλιπτικά κυρίαρχη, μετά το '80, στην ελληνική κοινωνία, "κεντροαριστερά" στις σχολές;
Είναι τρίτη και καταϊδρωμένη τόσο στα ΑΕΙ όσο και στα ΤΕΙ, ακόμη και εάν αρθροίσουμε τα ποσοστά της ΠΑΣΠ με αυτά της ΑΡΕΝ.
Αν και αυτό είναι μάλλον ευεξήγητο από την τάση της νεολαίας να αποφεύγει τις μεσοβέζικες λύσεις και να διαλέγει όσο πιο καθαρά μπορεί (άσχετα εάν δεν το καταφέρνει πάντα λόγω πείρας) συντήρηση ή ανατροπή.
Το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι πως η πλειοψηφεία της σπουδάζουσας νεολαίας μας εξακολουθεί να επιλέγει συντήρηση.
Ας ελπίσουμε πως η τάση αυτή θα είναι αναστρέψιμη, καθώς υπάρχουν τα στοιχεία που δικαιολογούν μια στοιχειώδη αισιοδοξία ως προς αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.