Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Με αφορμή μια φαιδρή δήλωση του πρωθυπουργού

Με αφορμή την πραγματικά φαιδρή δήλωση του πρωθυπουργού περί "συμφιλίωσης του πολίτη με την αστυνομία", που μας θύμισε το αλήστου μνήμης σποτ του ΑΝΤ1 επί Μητσοτάκη τις μέρες που καίγονταν το "Κάππα Μαρούσης" και δολοφονούνταν ο Τεμπονέρας, αναδημοσιέυουμε εδώ αποσπάσματα από ένα αρκετά παλιότερο κείμενο (από το 2012) της krotkaya, που διατηρεί την διαχρονικότητα των βασικών του διαπιστώσεων.
___________
[...]

Καταρχάς, αποδεχόμαστε για λόγους οικονομίας της συζήτησης πως η "δημοκρατία αποκαταστάθηκε το 1974". Οπότε δεν θα κάνω καμία αναφορά ούτε στον εμφύλιο, ούτε στο μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς, ούτε στη Χούντα. Από την αρχή όμως της μεταπολίτευσης και μετά, και ασχέτως του ποιο κόμμα κατείχε την εξουσία, θέλω να θυμίσω πως μετράμε τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς από αυτή την αστυνομία (είναι πολύ περισσότεροι, αλλά αναφέρομαι στις σημαντικότερες και πιο «διάσημες» περιπτώσεις: Κουμής-Κανελλοπούλου το 1980, Καλτεζάς το 1985, Γρηγορόπουλος το 2008 και Τόντι το 2009), και τουλάχιστον έναν από το παρακράτος (Τεμπονέρας το 1991). Δε θα μπω στον κόπο να αναφερθώ στα δεκάδες περιστατικά αστυνομικής βίας και καταστολής που γνωρίσαμε όλα αυτα τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Και δεν αναφέρομαι στον αναρχικό χώρο, που προφανώς έχει υπάρξει στοχοποιημένος, αναφέρομαι σε διαδηλώσεις εργαζομένων και φοιτητών (συνταξιούχοι, εξεταστικά κέντρα ΑΣΕΠ το 1998, επίσκεψη Κλίντον, καταλήψεις ΄90-΄91, Κάπα Μαρούσης, Πρυτανεία Πολυτεχνείου και τόσα πολλά άλλα, ων ουκ έστι αριθμός). Για όσους συμμετείχαν σε τέτοιες εκδηλώσεις ή είχαν έστω μια ελάχιστη επαφή με τα κοινωνικά και κινηματικά τεκταινόμενα, η αστυνομική καταστολή ήταν κάτι δεδομένο και αναμφισβήτητο.

Θα θυμίσω ακόμα πως εν έτει 1992, ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, απευθυνόμενος στους αστυνομικούς, είχε πει «Εσείς είστε το κράτος». Αν δεν με απατά η μνήμη μου, το σχετικό κοινωνικό πλαίσιο, ήταν οι διαμαρτυρίες για την ιδιωτικοποίηση των αστικών λεωφορείων.

Είχε δίκιο ο Μητσοτάκης, όπως και σε πολλά άλλα που με διακεκριμένο κυνισμό έχει πει. Η αστυνομία είναι -όχι το ίδιο το κράτος-, αλλά δομικός μηχανισμός του αστικού κράτους, απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία του. Ξεκινώντας από την αφετηρία πως οι κοινωνικοί συσχετισμοί είναι ταξικοί και πως εντός της κοινωνίας αναπτύσσονται αντίρροπες/αντίπαλες δυνάμεις, των οποίων τα συμφέροντα είναι συγκρουόμενα, γίνεται αντιληπτό ότι το αστικό κράτος είναι ένας μηχανισμός που λειτουργεί εξισορροπητικά για τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Το δημοκρατικό πολίτευμα εμπεριέχει αυτή την πραγματικότητα. Αποτελεί σύμβαση η αντίληψη ότι εντός μιας κοινωνίας, που λειτουργεί με τις αρχές τις αστικής δημοκρατίας, το κράτος υπάρχει για να εξυπηρετεί τον πολίτη. Το κράτος υπάρχει για να συντηρεί τις ισορροπίες. Σε περιόδους άμβλυνσης των συσχετισμών, σε περιόδους «ευημερίας», ας το πούμε έτσι, η καταστολή είναι πιο ήπια, καθότι η εξισορρόπηση επιτυγχάνεται με την χρήση ιδεολογικών μηχανισμών, όπως η εκπαίδευση, η θρησκεία ή η οικογένεια. Όταν όμως οι αντιθέσεις οξύνονται, σε καιρούς ισχνών αγελάδων, όταν το σύστημα βρίσκεται σε δυσπραγία και δεν είναι σε θέση να «βουλώνει στόματα» με κοινωνικές παροχές, τότε οι ιδεολογικοί μηχανισμοί δεν επαρκούν για να διατηρούνται οι ισορροπίες.
Για να το πούμε ακόμα απλούστερα, όταν το σύστημα περνά φάση ανάπτυξης και/ή τα κοινωνικά κινήματα έχουν τον συσχετισμό με το μέρος τους, οι παραγωγικές δυνάμεις, ο λαός, επωφελείται από τις παροχές που οι ανώτερες τάξεις έχουν την δυνατότητα να κάνουν, υποχωρώντας ελαφρώς, για να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους πιο μακροπρόθεσμα. Τότε οι ιδεολογικοί μηχανισμοί είναι αρκετοί για να διατηρείται η κοινωνική ειρήνη. Όταν το σύστημα περνά κρίση και η κάνουλα κλείνει, οι κοινωνικές παροχές μειώνονται (ή ελαχιστοποιούνται, αν μιλάμε για τον ευρπαϊκό νότο σήμερα), και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί είναι πολύ ανεπαρκείς για να διατηρείται η ισορροπία. Τότε πιθανά δε μας ενδιαφέρει καν η κοινωνική ειρήνη. Μας ενδιαφέρει απλά να κρατιούνται οι χαμηλές τάξεις ήσυχες. Και όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.  

Έτσι γίνεται πάρα πολύ προφανές για ποιο λόγο η καταστολή έχει ενταθεί σε πρωτόγνωρο, για τη γενιά μας τουλάχιστον, επίπεδο τα τελευταία 2,5 χρόνια (αρχής γενομένης μάλλον νωρίτερα, από το Δεκέμβρη του ’08, και πάντως σίγουρα από την Κερατέα). Γιατί πολύ απλά, η επιβολή της φτωχοποίησης ευρύτατων στρωμάτων της κοινωνίας είναι απολύτως αδύνατο να γίνει αναίμακτα. Η διαφωνία έγκειται στο γεγονός ότι, για τη δική μου ανάλυση, ο ρόλος της αστυνομίας ήταν πάντα αυτός, ο ίδιος. Η ένταση της καταστολής είναι που αυξομοιώνεται, ο ζήλος της αστυνομίας είναι που αυξάνει.

Ας μην ξεχνάμε εξάλλου, πως στην πραγματικότητα η αστυνομία στην Ελλάδα δεν επιχειρήθηκε καν να εκδημοκρατιστεί, ούτε καν για τα μάτια του κόσμου, μετά τη μεταπολίτευση. Οι βασανιστές της Χούντας δεν τιμωρήθηκαν ποτέ. Ας μην ξεχνάμε ακόμα, πως σε ευρύτερο επίπεδο, στην κοινωνία, οι Χίτες και οι γερμανοτσολιάδες της Κατοχής, οι παρακρατικοί του μετεμφυλιακού κράτους, οι χαφιέδες και οι κοτζαμπάσηδες της Χούντας ποτέ δεν περιθωριοποιήθηκαν. Ίσα ίσα, ενσωματώθηκαν μια χαρά στον κρατικό μηχανισμό της μεταπολίτευσης (εντός του οποίου υπάρχει και η αστυνομία), αλλά και σε πολιτικό επίπεδο αφομοιώθηκαν συχνά εντός των δύο μεγάλων κομμάτων.

[...]

...όλα αυτά είναι φανερά μόνο σε λίγους, περιθωριακούς, μυημένους στην μαρξιστική ανάλυση(;). Πέραν του γεγονότος ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς μαρξιστής, για να μπορεί να δει αυτή την πραγματικότητα, ενδεχομένως να έχει δίκιο στο γεγονός ότι ο ευρύτερος κόσμος δεν την αντιλαμβάνεται διά γυμνού οφθαλμού. Πλέον βέβαια, θα έλεγα εγώ, πως την αντιλαμβάνεται the hard way, με γκλομπ, χημικά και αύρες. Και πάλι όμως, είναι χρήσιμο, εκτός από την υλική αντίληψη της πραγματικότητας, να επισυμβαίνει και η θεωρητική. Όμως, ο καλύτερος τρόπος, η ορθότερη ανάλυση ίσως, κατά την πολύ ταπεινή άποψη της γράφουσας, δεν είναι η διατύπωση που κοτσάρησα παραπάνω. Γιατί τίποτα δεν έχει αλλάξει «στην καρδιά του πολιτεύματος»: σε αυτό το επιπεδο πάντα ίσχυε το ίδιο. Άλλαξαν όμως πολλά στις οικονομικές συνθήκες και στους κοινωνικούς συσχετισμούς. Αυτή η αλήθεια είναι που χρειάζεται να καταδεικνύεται.

Για να τελειώνουμε με τις αυταπάτες πως είναι εφικτή μια «καλή και λειτουργική, δημοκρατική μάλιστα, αστυνομία» εντός του σημερινού συστήματος. Με τον ίδιο τρόπο που δεν είναι εφικτή ούτε μια «καλή εκπαίδευση». Τόσο η αστυνομία, όσο και η εκπαίδευση είναι μηχανισμοί διόλου «αντικειμενικοί», είναι μηχανισμοί άρρηκτα δεμένοι με τη στοχοθεσία της πλευράς που έχει το πάνω χέρι στους συσχετισμούς εντός της κοινωνίας.

7 σχόλια:

  1. Ας μου επιτραπει να πω ότι δεν είναι και το πιο αντικειμενικό κείμενο, για ένα τόσο μεγάλο θέμα. Σωστά όλα αυτά για τους ταγματασφαλίτες που εντάχθηκαν ατιμώρητοι στο κράτος και όλοι καταλαβαίνουν ότι για να συμμετάσχεις στα σώματα δημόσιας τάξης, το πιο πιθανό είναι να είσαι δεξιών αντιλήψεων.

    Η αντίρρηση για την άποψη της krotkaya,, είναι ότι γραφει πολύ σωστά για τις δολοφονίες των Κουμής-Κανελλοπούλου, Καλτεζά, Γρηγορόπουλο αλλα ξεχνάει να αναφέρει ότι αυτοί οι δολοφόνοι δικάστηκαν, τιμωρήθηκαν και ξευτελίστηκαν από τα μέσα της κάθε εποχής. Γιατί δεν αναφέρει, έτσι για την ισορροπία του πράγματος, τις δολοφονίες επισης αρκετων ανθρώπων (άσχετα το τι ήταν) από αυτόκλητους δικαστές του δρόμου που στο όνομα μιας ιδεοληψιας, αποφάσισαν, τους δικασαν και τους εκτέλεσαν;

    Ναι ξέρω, ούτε εγώ δεν είμαι μάλλον αντικειμενικός, αλλα αν είχατε και εσείς ένα 22χρόνο αδελφό που μπήκε στο σώμα και κάνει περιπολίες το βραδυ με μηχανη 12ετιας, κινδυνεύοντας την ζωή του για 800 ψωροευρο, ίσως και να βλέπατε αλλιώς κάποια πράγματα. Δεν δικαιολογώ καταστάσεις, αλλα να υπαρχει και η άλλη οπτικη, καποιες φορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @rory:
      Λες πως "αυτοί οι δολοφόνοι δικάστηκαν, τιμωρήθηκαν και ξευτελίστηκαν από τα μέσα της κάθε εποχής", για τους φονιάδες των Κουμή-Κανελοπούλου-Καλτεζά-Γρηγορόπουλου, πράγμα που είναι απολύτως αναληθές.
      Κανείς από δαύτους δεν κάθησε φυλακή ούτε για το ελάχιστο που προβλέπει ο νόμος για κακούργημα.
      Εξού και η αστυνομία συνεχίζει να φέρεται κατά αυτό τον τρόπο.

      Για τα υπόλοιπα που λες τώρα, κάθε σύγκριση και συμψηφισμός είναι αυταπόδεικτα ατυχής. Η αστυνομία είναι κρατικός μηχανισμός και ως τέτοιος μπορεί να είναι τόσο δίκαια και δημοκρατική όσο το κράτος το οποίο υπηρετεί.
      Αυτό λέει η krotkaya, αυτό λέω και εγώ.
      Πως είναι αδύνατο σε ένα ταξικό κράτος να υπάρχει "δημοκρατική αστυνομία".
      Υ.Γ.
      Μια και τα δακρύβρεχτα δεν μου αρέσουν, ο αδερφός μπορεί να πάει να δουλέψει τίμια και σε καμμία αποθήκη ή σε καμμία οικοδομή άμα δεν του αρέσει να καταστέλει τους εργάτες για "800 ψωροευρο". Εκεί θέλει και θάρρος βέβαια, γιατί τα ποσοστά θνησιμότητας και σακατέματος των οικοδόμων εν ώρα εργασίας είναι πολλαπλάσια από των "οργάνων της τάξεως". Και ούτε παράσημο παίρνουν, ούτε σύνταξη οι χήρες και τα ορφανά τους άπαξ και φύγουν κάτω από την σκαλωσιά...

      Διαγραφή
    2. @rory:
      Για του λόγου το αληθές των παραπάνω:
      "Σκουλαρικάκιας και ροκάς ο νεαρός". Με αυτά τα επιχειρήματα αθωώθηκε ο δολοφόνος του Καλτεζά....
      Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/tag/athanasios-melistas/

      Για Κουμή-Κανελοπούλου:
      "...για το θάνατο των δύο διαδηλωτών καμία απάντηση δε δόθηκε, κανένας ένοχος δεν τιμωρήθηκε. Τα ονόματά τους κοντεύουν να ξεχαστούν στις μέρες μας, τοποθετούμενα στον τραγικό κατάλογο των νεκρών αγωνιστών για τους οποίους δεν αποδόθηκε ποτέ δικαιοσύνη. ..."
      http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AE%CF%82-%E2%80%93-%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B9-%CE%BE%CE%B5%CF%87%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82

      Διαγραφή
  2. Σεχτάρ ο Τρομερός20 Απριλίου 2015 στις 11:47 μ.μ.

    Στη Μαρφίν, στη "λουλουδού" της Καλλιδρομίου, στην 20/10/11, στα καψίματα της Πρυτανείας, αυτής της ...ακρόπολης του ...Καπιταλισμού!, ποιός ήταν ακριβώς ο επιτιθέμενος και ποιός ο "στοχοποιημένος"; Αναφέρω τα πιο τρανταχτά γιατί υπάρχουν και πολλά αφανή περιστατικά, που δυστυχώς (και ευτυχώς) έχω προσωπική εμπειρία, και που δεν χωράνε στα καθεστωτικά μέσα προβολής, όπως , αντίθετα, π.χ. τα σημερινά με τον Afaza και του άλλους μάρτυρες της δίκης. Τα φίλτρα έχουν υψηλή διαχωριστική ικανότητα και μεγάλη αξιοπιστία (για την πάρτη τους)...
    Ο "μπατσισμός" (αστυνομία-χρυσαυγήτες) και ο "αντιμπατσισμός" ("Α" και παρατρεχάμενοι του αριστερίστικου/"αριστερού" χώρου) είναι η αντανάκλαση του δικομματισμού στο χώρο του περιθωρίου ("όχι στα κόμματα-όχι στα συνδικάτα-να καεί το μπουρδέλο" κλπ.), όπου εξωθείται το μεγάλο εκείνο μέρος του Λαού, που αρχίζει να ψυλλιάζεται το θέατρο του επίσημου δικομματισμού ΝΔ-Πασοκο-τΣύριζα.
    Και παραέξω έχουμε και τους "ένοπλους συντρόφους" του γνωστού καλαμαρά της "Ελευθερο(CIA)τυπίας" Βότση, με το πολύ σκοτεινό παρελθόν επί χούντας (....και μετά;!;!).
    Για τον Ντάνο Κρυστάλλη ξέρει κανείς τίποτε;
    Η Αυτοκρατορία δεν αφήνει τίποτε τρωτό για το λαϊκό κίνημα, που πληρώνει ακριβά αναλύσεις τύπου "Ελευθεροτυπίας" και "λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων".
    Και η αφέλεια δεν είναι πάντα αθώα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Σεχτάρ ο Τρομερός:
      Το θέμα και η ουσία του άρθρου είναι το αδύνατο της ύπαρξης μιας "δημοκρατικής" αστυνομίας στην υπηρεσία ενός ταξικού κράτους.
      Μπορείς να μου εξηγήσεις σε τι ακριβώς σχετίζεται το σχόλιο σου με αυτό;

      Διαγραφή
  3. Σεχτάρ ο Τρομερός21 Απριλίου 2015 στις 11:18 μ.μ.

    Η ουσία του σχολίου μου, TRASH, είναι πως το "μπάτσοι-αντιμπάτσοι" είναι τόσο προοδευτικό, όσο και το "Δεξιά vs. Πασόκ+λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις". Δεν είναι ΜΟΝΟ η (~50% χρυσαυγήτικη) αστυνομία το εργαλείο καταστολής του ελληνικού αστικού κράτους κατά του λαϊκού κινήματος.
    Αν δεν φαίνεται καθαρά, φταίω εγώ.
    Οι καιροί ζορίζουν και πρέπει πολλοί στο "αντιμπατσικό" στρατόπεδο, όπως και στο "αντιδεξιό", "αντιμονοπωλιακό", "αντι-φασιστικό", "αριστερό" και δεν-ξέρω-γω-τι-άλλο, να αποφασίσουν με ποιούς θα παν και ποιούς θ' αφήσουν.
    Προφανώς και δεν υπονοώ εσένα η την κρότκαγια, αλλά η ανάρτηση μου έδωσε αυτό το "χρώμα", που κατά τη γνώμη μου είναι πίσω από την εποχή.
    Πολύ πιο μέσα στο σήμερα είναι, θαρρώ, τούτο:
    http://fadomduck2.blogspot.gr/2015/04/blog-post_79.html#more
    Συγχαρητήρια στον Θείο Τοτέμ κι από δώ (γιατί τώστειλα ήδη σε καμπόσους....).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Σεχτάρ ο Τρομερός:
      Για το "μπάτσοι-αντιμπάτσοι" που αναφέρεις:
      Όσο με αφορά τα πράγματα είναι κρυστάλινα.
      Η αστυνομία είναι ένας μηχανισμός του αστικού κράτους.
      Αν συμφωνείς με την δομή και την ουσία αυτού του κράτους τότε τα γκλομπ των ΜΑΤατζήδων είναι "ρομφαίες αρχαγγέλων" που έλεγε και μια ψυχή.
      Αν θεωρείς την δομή και την ουσία αυτού του κράτους εγκληματικές, τότε ΟΛΟΙ οι μπάτσοι είναι εγκληματίες.

      Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως όταν φταίει ο γάιδαρος (αστική τάξη) πρέπει κάποιος να κοιτάει το σαμάρι (αστυνομία).

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.