Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Νεότερα από το ανατολικό μέτωπο: «Αντιτρομοκρατική» επιχείρηση στο Σλαβιάνσκ ανακοίνωσε το Κίεβο


Την έναρξη μίας «αντιτρομοκρατικής» επιχείρησης για να τερματιστεί ο έλεγχος του Σλαβιάνσκ από αυτονομιστές ανακοίνωσε ο "υπουργός" Εσωτερικών της Ουκρανίας Αρσέν Αβάκοφ.

«Μια αντιτρομοκρατική επιχείρηση άρχισε στο Σλαβιάνσκ. Διευθύνεται από το αντιτρομοκρατικό κέντρο της υπηρεσίας κρατικής ασφαλείας. Συμμετέχουν δυνάμεις από όλες τις μονάδες ασφαλείας της χώρας. Ας είναι ο Θεός μαζί μας», ανέφερε ο κ. Αβάκοφ στη σελίδα του στο Facebook.

Ένοπλοι φιλορώσοι κατέλαβαν το Σάββατο κτήρια της αστυνομίας και των υπηρεσιών ασφαλείας στο Σλαβιάνσκ.
Πηγή: Κουτί της Πανδώρας
Video:
H κατάληψη του αστυνομικού τμήματος του Κραματόρσκ  από ένοπλους με διακριτικό τις αντιφασιστικές πορτοκαλί-μαύρες κορδέλες.



Λίγο αργότερα η σημαία της Ουκρανίας στην είσοδο έχει αντικατασταθεί



Ταυτόχρονα ο "Λαϊκός Στρατός του Ντόνεσκ" στήνει σημεία ελέγχου στις εισόδους της πόλης:



Ενώ οι δυνάμεις καταστολής που είχαν σταλθεί από το Κίεβο ενώθηκαν με τον λαό και διακύρηξαν την πίστη τους στην "Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνεσκ"
"...Είμαστε όλοι μαζί εδώ με ένα και μόνο σκοπό. Για να υπερασπιστούμε Ντόνετσκ. Είμαστε με το λαό. Δεν έχουμε πάει ποτέ σε βάρος του λαού. Μην ακούτε την παραπληροφόρηση από το Κίεβο. Εμείς ποτέ δεν θα σηκώσουμε τα όπλα εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών..." 
Από την ομιλία του αξιωματικού της Berkut στο Ντόνετσκ, 12 Απρ 2014



Ο Ουκρανός ΥΠΕΞ κατηγορεί τον Λαβρόφ για την κατάσταση στη νοτιοανατολική Ουκρανία


Ο ΥΠΕΞ της Ουκρανίας Αντρέι Ντεστσίτσια απευθύνθηκε στον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφκαι «προσπάθησε να κατηγορήσει τη Ρωσία για την επιδείνωση της κατάστασης στη νότια και τη νοτιοανατολική Ουκρανία», υποστηρίζοντας ότι «Ρώσοι πράκτορες δρουν σε αυτές τις περιοχές και κάποιοι από αυτούς φέρεται ότι έχουν συλληφθεί», ανέφερε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών. «Ο Λαβρόφ τόνισε ότι δεν υπάρχει λόγος να γίνονται τέτοιου είδους δηλώσεις και υπενθύμισε ότι η και Ουάσινγκτον καταγγέλλει τη Ρωσία για τα ίδια πράγματα, αλλά δεν έχει γίνει καμιά αναφορά σε συγκεκριμένα γεγονότα», συνεχίζει η δήλωση του υπουργείου.

Ο Σεργκέι Λαβρόφ υπογράμμισε ότι «οι σημερινές Αρχές του Κιέβου φέρουν την ευθύνη για την αποφυγή χρήσης βίας στα νότια και τα νοτιοανατολικά της Ουκρανίας» και επισήμανε στον Ουκρανό ομόλογό του ότι οι συνεχείς απειλές του Κιέβου ότι θα ξεκινήσει εφόδους στα κτίρια που έχουν υπό κατάληψη οι διαδηλωτές στο Ντόνετσκ και στο Λουγκάνσκ «είναι απαράδεκτες».

Απαντώντας σε ερώτηση του Ντεστσίτσια σχετικά με την προοπτική μιας τετραμερούς συνάντησης (Ευρωπαϊκή Ένωση, Ρωσία, ΗΠΑ, Ουκρανία) για το ουκρανικό, ο Ρώσος ΥΠΕΞ είπε ότι η προετοιμασία της συνάντησης αναφορικά με την ουσία, τη μορφή και τον χρόνο που θα πραγματοποιηθεί συνεχίζει να συζητείται μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον.
Πηγή: Η Ρωσία τώρα
Update:

32 σχόλια:

  1. https://www.youtube.com/watch?v=2Re2NLrXV5c&feature=youtu.be
    Κατάληψη αστυνομικού τμήματος στο Κραματορσκ

    Decadent

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Decadent:
      Είναι το ίδιο βίντεο που είχε ανέβει και ανέφερε το Σλαβιάνσκ σαν τόπο των γεγονότων. Ακούω στην αρχή όμως την λέξη "κραμαντόσρκα" και τώρα έχει κατέβει.
      Επανορθώνω άμεσα.

      Διαγραφή
  2. Δεν με ενδιαφέρει πια αν οι Ουκρανοί καταστρέφουν την ίδια τους την κοινωνία. Εγώ κοιτάω να δω τη θα γίνει με τη δικη μου και το μέλλον μου.

    Γιατί θα πρέπει να με νοιάξει η τύχη του τιγκα διαπλεκόμενου Γιανουκόβιτς και γιατί θα πρέπει να υποστηρίζω τον καπιταλιστή Πούτιν εναντια στην καπιταλιστική λυκοφιλία ΕΕ- ΕΠΑ;

    Όσο για το ΚΚ Ουκρανίας, που κατά την γνώμη μου έχει τόση σχεση με κομμουνιστικά ιδεώδη όσο έχει το Πασοκ με σοσιαλιστικά, ας φρόντιζε να απέχει από την υποστήριξη της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς που τελικά κατέστρεψε και διαμέλισε μια ολόκληρη χωρα. 'Aγιοι δεν είναι σε καμια περίπτωση. Ο Σιμονιένκο μπλέχτηκε με τα πίτουρα και ήταν αναμενόμενη και η κατάληξη του δήθεν κομμουνιστικού κόμματος.

    Ας φάει ξανά Τιμοσένκο στο σβερκο τωρα ο σοφος λαος της Ουκρανίας, ισως να το αξίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @genova:
      Τώρα που οι αντιφασίστες αντιστέκονται, "δεν σε ενδιαφέρει πια".
      Να φανταστώ πως πριν που "σε ενδιέφερε" μια χαρά θα υποστήριξες ως "εξέγερση" το ναζιστικό πραξικόπημα;

      Για τα υπόλοιπα ρίξε μια ματιά σε όλες τις αναρτήσεις του μπλογκ με ετικέτα "Ουκρανία" και στην απάντηση στο σχόλιο του Ιστρολικού παρακάτω.

      Διαγραφή
    2. @genova:
      Και μια πολύ απάντηση για να προβοκάρω και εγώ με την σειρά μου την κουβέντα. Ρωτάς:
      "...γιατί θα πρέπει να υποστηρίζω τον καπιταλιστή Πούτιν εναντια στην καπιταλιστική λυκοφιλία ΕΕ- ΕΠΑ;..."
      Απαντάω λοιπόν.
      Γιατί:
      α)Ο Ρώσικος ιμπεριαλισμός δεν χρησιμοποιεί ως όχημα του τον απροκάλυπτο ναζισμό.
      β)Γιατί ο δυτικός ιμπεριαλισμός είναι ο κυρίαρχος, και φυσικά ο μεγαλύτερος εχθρώς των λαϊκών κινημάτων σε διεθνές επίπεδο
      γ)Γιατί ο δυτικός ιμπεριαλισμός είναι ο "δικός μας" ιμπεριαλισμός, και κατά συνέπεια η πάλη απέναντι του έχει προτεραιότητα ακόμη και εάν δεν υπήρχαν τα α) και β).
      Και δ) γιατί η υποστήριξη του αντιφασιστικού κινήματος της Αν.Ουκρανίας δεν σημαίνει ούτε υποστήριξη του Πούτιν ούτε του Γιανουκόβιτς αλλά την υποστήριξη στο δικαίωμα ενός λαού να μην ανεχτεί ένα ναζιστικό πραξικόπημα στο κεφάλι του. Αν η ιμπεριαλιστική Ρωσία υποστηρίζει για τους δικούς της λόγους αυτήν την κίνηση, τόσο το χειρότερο για τους λακέδες του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού που μας έχουν πρήξει για τις "δημοκρατικές του αξίες".

      Διαγραφή
    3. @genova:
      "Και μια πολύ απάντηση"=
      Και μια πολύ σύντομη απάντηση

      Διαγραφή
  3. Μια σημείωση.

    Η πορτοκαλί-μαύρη κορδέλα δεν έχει κάποιον έμφυτο αντιφασιστικό συμβολισμό. Είναι η κορδέλα του Αγιού Γεωργίου και ήταν παράσημο του Αυτοκρατορικού Στρατού στην προεπαναστατική εποχή. Κατά τον ΒΠΠ και μετά τη νική απονεμήθηκε για πρώτη νομίζω φορά και απο την Σοβιετική κυβέρνηση ως διάκριση/μετάλλιο. Χρησιμοποιείται και φέρεται συχνά στους εορτασμούς της Νίκης, αλλά καλό είναι να έχουμε υπόψην ότι το γεγονός ότι εμείς σωστά αντιλαμβανόμαστε τη Νίκη στο ΒΠΠ ως Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, δεν σημαίνει ότι το ίδιο ισχύει και για όλο τον κόσμο που την γιορτάζει στις χώρες της ΕΣΣΔ. Ο Ρωσικός εθνικισμός έχει ιδιοποιηθεί διάφορες πτυχές του σοβιετικού παρελθόντος και ιδίως αυτές που αφορούν τα γεγονότα του ΒΠΠ. Ο Ρωσικός στρατός παρελάβνει στις επετείους της Νίκης με κόκκινες σημαίες αστέρια και σφυροδρέπανα. Αυτό δεν τον κάνει ούτε κόκκινο, ούτε αντιφασιστικό. Στο βίντεο της ομιλίας του αξιωματικού, εκτός από την σημαία της Λαικής Δημοκρατίας του Ντόνιετσκ (με τον δικέφαλο και τον Αη Γιώργη...) διακρίνεται και μια κιτρινόμαυρη σημαία που φέρει επίσης δικέφαλο. Αυτή δυστυχώς δεν είναι της ΑΕΚ, αλλά της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ιστρολλικός:
      Η κορδέλα του "αγίου Γεωργίου" πράγματι ήταν στρατιωτικό σύμβολο τιμής από την εποχή του Τσάρου.
      Μετά την χρήση του όμως στο παράσημο για την "νίκη στον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο" (που μάλιστα φέρει και το πορτραίτο του Στάλιν στην μια του πλευρά) και ως τιμητικό σύμβολο στις μονάδες "φρουρών" (ομαδικός τιμητικός τίτλος) του κόκκινου στρατού απέκτησε εντελώς διαφορετική σημασία και έχει συνδεθεί άμεσα με την αντιφασιστική νίκη.

      Τα παραπάνω διαπιστώνονται εύκολα με μια συζήτηση με κάποιον που έχει ζήσει στην πρώην ΕΣΣΔ και ένα απλό saerch με αναζήτηση st George ribbon στο google.

      Από εκεί και πέρα, ο λαός της Αν.Ουκρανίας βιώνει εκτός των άλλων και εθνική καταπίεση και είναι απόλυτα λογικό να χρησιμοποιεί και τα εθνικά του σύμβολα. Οι αντιφασιστικές και φιλοσοβιετικές αναφορές των εξεγερμένων Ουκρανών (και Ρώσων της Ουκρανίας) είναι ωστόσο ξεκάθαρες σε όλες τους τις εκδηλώσεις.

      Τέλος, στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ όχι μόνο την αντιλαμβάνονται ως "αντιφασιστική νίκη" αυτήν στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, αλλά από όσο ξέρω εξακολουθούν να την αποκαλούν και έτσι.

      Και μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση από εδώ:
      http://leninreloaded.blogspot.com/2014/04/blog-post_6170.html?showComment=1397413599970#c7685514296260072197

      "...Όπως έχω ήδη γράψει, αυτό που εξ αρχής δεν θέλησαν [οι γάλλοι συμπολίτες μου] να δουν είναι ότι πρόκειται για έναν λαό που δεν νιώθει ούτε ουκρανικός (—όπως άλλωστε και εγώ δεν νιώθω ότι είμαι «προβηγκιανή»), ούτε ρωσικός, αλλά σοβιετικός. Ένας λαός, λοιπόν, που δεν του ζητήθηκε η γνώμη· ή, μάλλον, την εποχή που έγινε το σχετικό δημοψήφισμα, μια συμμορία απατεώνων [Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, Κράβτσουκ], αποφασισμένων να λαφυραγωγήσουν τη χώρα, όχι μόνο δεν τον σεβάστηκαν, αλλά χρησιμοποίησαν τον εθνικισμό για να καταστρώσουν μια μαφιόζικη — «οικογενειακή» — επιχείρηση λεηλασίας σε βάρος του· το ίδιο σενάριο που παίχτηκε και στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Θα ήταν ενδιαφέρον να επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε αυτήν την ιστορία, πώς και γιατί ο κομμουνισμός έφτασε σε τέτοιο σημείο εκφυλισμού, γιατί ο [κρατικός;] μηχανισμός μπόρεσε να επιβάλει αυτή τη γενική άρνηση τής πραγματικότητας, τη ίδια μάλιστα στιγμή που, με τη βοήθεια τής Δύσης (που, όπως γνωρίζουμε, προΐστατο τής διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων), δεν δίστασε να ενδυθεί τον μανδύα τής δημοκρατίας. — Τι άλλο να κάνουν οι άνθρωποι; Έχουν φτάσει σε σημείο απόγνωσης, αφού ουσιαστικά τόσο η ουκρανική και η ρωσική ολιγαρχία όσο και οι δυτικές μας «δημοκρατίες» έχουν αλλεργία στους εργατικούς αγώνες (οι οποίοι εδώ, όπως και στην περίπτωση τής Βοσνίας, καταγγέλλονται αδιακρίτως ως «εθνικισμοί»). Θα προσπαθήσουν, λοιπόν, να ξεστρατίσουν τους αγώνες και τις προσδοκίες τους και το μόνο πρόσφορο μέσο για το σκοπό αυτό είναι ο φασισμός. Γι' αυτό άλλωστε επιδιώκεται η απαγόρευση τού κομμουνιστικού κόμματος, την ίδια στιγμή που παρέχεται διαρκής υποστήριξη στους νεοναζί. Και για τον ίδιο λόγο όλοι οι ηγέτες και όλες οι κυβερνήσεις μας, είτε πρόκειται για τη γαλλική και την ισραηλινή, είτε για τα αφεντικά τους τους αμερικάνους, προτίθενται να μας διηγηθούν, με την ευγενική βοήθεια των ΜΜΕ, μια ανύπαρκτη ιστορία...."

      Διαγραφή
    2. Βεβαίως η κορδέλα έχει συνδεθεί με τη νίκη στο Μεγάλο Πατριωτικό, το είπα και παραπάνω. Ο Πόλεμος γενικά μνημονεύεται ως ΜΠΠ και Νίκη επί των Γερμανο-Φασιστών Εισβολέων. Αλλά αυτό λίγα πράγματα λέει. Το Ρωσικό κράτος είναι ιμπεριαλιστικό, ακροδεξιό και πανω απ'ολα αντεπαναστατικό κράτος το οποίο προέκυψε από την ανατροπή της ΕΣΣΔ. Τα μέλη των υπηρεσιών ασφαλείας του αυτοαποκαλούνται Τσεκίστι, στο στρατό συνηθίζεται η προσφώνηση σύντροφε (κατά το κύριε σε μας) και βεβαίως υπάρχουν οπαδοί του Στάλιν που καμία σχέση με κομμουνισμό και αντιφασισμό δεν έχουν, όπως για παράδειγμα μέλη διαφόρων πατριωτικών οργανώσεων.

      Το σχόλιο του βαλτενντεγκεβαλτ το διάβασα. Ισχύει ότι επί Γκορμπατσώφ έγινε δημοψήφισμα για την διάλυση της ΕΣΣΔ το οποίο βγήκε 70% κατά, ενώ λίγο πάνω από 50% ήταν το ποσοστό υπέρ της διατήρησης του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της χώρας με τους υπέρ της πλήρης ανατροπής του συστήματος να είναι κάτω από 15% (όλα αυτά από μνήμης). Αυτό όμως δεν λέει ότι αυτοχαρακτηρίζονται ως Σοβιετικοί οι άνθρωποι και τέλος πάντων δεν ξέρω πως θα μπορούσε να διαπιστωθεί κάτι τέτοιο χωρίς επισταμένη έρευνα. Η δε σύγκριση της Ουκρανίας με την Προβηγκία είναι τελείως άστοχη αλλά αυτό δεν είναι της στιγμής.

      Το ζήτημα είναι άλλο. Προφανώς υπάρχουν γνήσιοι αντιφασίστες άνθρωποι που αντιδρούν στα γεγονότα του Κιέβου. Αλλά το να βλέπεις "αντιφασιστική εξέγερση" χωρίς να βλέπεις τον ρόλο του Ρωσικού ιμπεριαλισμού είναι εθελοτυφλία, οπώς και το να θεωρείς αντιφασιστικό και φιλοσοβιετικό πρόταγμα το αίτημα για προσχώρηση στην Ρωσική Ομοσπονδία της Ορθοδοξίας με τον Άγιο Νικόλαο τον Β', των Κοζάκων, του Ευρασιατισμού, της αντεπανάστασης στην τελική.

      Το Κόμμα έχει κρατήσει ξεκάθαρη και πολύ σωστή στάση στο ζήτημα. Ο λαός της Ουκρανίας είναι θύμα ιμπεριαλιστικής επέμβασης ΗΠΑ ΕΕ Ρωσίας. Το ότι οι ΗΠΑ-ΕΕ την ξεκίνησαν δεν μειώνει σε τίποτα το ρόλο της δεύτερης (η Βρετανία δεν ήταν λιγότερο ιμπεριαλιστική στον ΑΠΠ επείδη τον ξεκίνησε η Γερμανία). Ο λαός δεν θα δει χαίρι στην ΡΟ. Πρέπει να προβληματιστεί και να βγάλει τα συμπεράσματά του από την ανατροπή. Η εξέγερση είναι κάτω από ξένη σημαία.

      Διαγραφή
    3. @Ιστρολλικός:
      Θα πιάσω το βασικό από αυτά που είπες.
      Και θα σου κάνω δύο ερωτήσεις:
      1)Που παράλειψα να αναφέρω το ρόλο του Ρώσικου ιμπεριαλισμού;
      Πολύ περισσότερο όταν λέω, σε απαντητικό σε άλλον αναγνώστη σχόλιο, παραπάνω:
      "...η υποστήριξη του αντιφασιστικού κινήματος της Αν.Ουκρανίας δεν σημαίνει ούτε υποστήριξη του Πούτιν ούτε του Γιανουκόβιτς αλλά την υποστήριξη στο δικαίωμα ενός λαού να μην ανεχτεί ένα ναζιστικό πραξικόπημα στο κεφάλι του. Αν η ιμπεριαλιστική Ρωσία υποστηρίζει για τους δικούς της λόγους αυτήν την κίνηση, τόσο το χειρότερο για τους λακέδες του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού που μας έχουν πρήξει για τις "δημοκρατικές του αξίες"
      2)Η ανακήρυξη "Λαίκών Δημοκρατιών" σε Ντόνεσκ και Χάρκοβο, "Λαίκών Στρατών" και "Λαϊκών συμβουλίων", η εκτεταμένη χρήση των συμβόλων της ΕΣΣΔ και αυτών της αντιφασιστικής νίκης, εσένα σε παραπέμπει σε Τσαρικούς;
      Και ένα υποερώτημα εδώ:
      -Οι "Τσαρικοί" αυτοί πως συνυπάρχουν με τα σοβιετικά σύμβολα απροβλημάτιστα;
      Υ.Γ.
      Το Κόμμα δεν κράτησε ίσες αποστάσεις από την πρώτη στιγμή. Έκανε διάβημα στην Ουκρανική πρεσβεία, πορεία στα γραφεία της ΕΕ, και χαρακτήρισε άκρως υποκριτική την στάση των δυτικών απέναντι στα γεγονότα. Ούτε κάποια Ρώσικη παρέμβαση κατήγγειλε, ούτε στην Ρώσικη πρεσβεία διαμαρτυρήθηκε. Άλλο να μην ταυτίζεσαι (και σωστά) με τον Πούτιν, και άλλο να κρατάς "ίσες αποστάσεις" που θα ήταν κραυγαλέα αντιλενινιστικό.
      Υ.Γ.2
      Η Ρωσία είναι "ακροδεξιό" κράτος;
      Εγώ "ακροδεξιό" κράτος με μνημεία του Λένιν και του κόκκινου στρατού στην επικράτεια του, το οποίο μάλιστα διατηρεί στην "εθνική μυθολογία" του την αντιφασιστική νίκη, εγώ δεν μπορώ να φανταστώ. Θεωρώ αυτό σου το σχόλιο εντελώς άστοχο. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για το ΜΟΝΑΔΙΚΟ κράτος στην Ευρώπη που η ταύτιση φασισμού-κομμουνισμού ΔΕΝ είναι κυρίαρχη ιδεολογία...

      Διαγραφή
    4. @Ιστρολλικός:
      Και κάτι ακόμη. Γράφεις:
      "η Βρετανία δεν ήταν λιγότερο ιμπεριαλιστική στον ΑΠΠ επείδη τον ξεκίνησε η Γερμανία"
      Στον Β' ΠΠ η Βρετανία δεν ήταν λιγότερο ιμπεριαλιστική από ότι στον Α'.
      Μεταξύ όμως των δύο πολέμων είχε μεσολαβήσει εκτός των άλλων και η γέννηση του φασισμού, οπότε θεωρήθηκε "αντιφασιστικό" κράτος και σύμμαχος υπό όρους και προϋποθέσεις. Η Εντύπωση που έχω είναι πως κ η Ρωσία του Πούτιν αντιμετωπίζεται ανάλογα.

      Διαγραφή
    5. @Ιστρολλικός:
      Να διορθωθεί στην πρώτη μου απάντηση το
      "Ούτε κάποια Ρώσικη παρέμβαση κατήγγειλε," σε
      Ούτε κάποια Ρώσικη παρέμβαση κατήγγειλε ειδικά,

      Διαγραφή
    6. @TRASH:

      Μπορεί να μην κατάλαβα καλά, αλλά θεωρείς ότι το ρόλο της Βρετανίας στον Α' ΠΠ και Β΄ ΠΠ τον υποδύεται σήμερα η Ρωσία;

      ΑΛΗΣ

      Διαγραφή
    7. @ΑΛΗΣ:
      Όχι, μάλλον η δική μου διατύπωση ήταν λάθος.
      Πως την αντιμετωπίζουν οι Ουκρανοί κομμουνιστές και αντιφασίστες όπως την Αγγλία στον Β'ΠΠ εννοούσα.
      Και όσο αφορά την συγκεκριμένη περιοχή μόνο, θα μπορούσε η σύγκριση να έχει κάποια βάση.
      Φυσικά οι διαφορές τόσο με τον 1ο (δεν υπήρχε φασισμός αλλά ούτε και σοσιαλιστική χώρα) όσο και τον 2ο ΠΠ (υπήρχαν και τα δύο) είναι τεράστιες για να μπορούν να γίνουν συγκρίσεις στο σήμερα (υπάρχει φασισμός αλλά όχι κάποια σοσιαλιστική χώρα, στην Ευρώπη τουλάχισρον), αλλά δεν είμαι αυτός που τις άρχισε.

      Διαγραφή
    8. με συγχωρείς για την σημείο προς σημείο απάντηση, δεν θέλω να δώσω τόνο αντιπαράθεσης, απλά είναι πιο λειτουργικό.

      1) Θεωρώ ότι υποτιμάς τον ρόλο του Ρωσικού ιμπεριαλισμού γιατί φαίνεται να θεωρείς ότι παίζει απλά υποστηρικτικό και οχι καθοδηγητικό ρόλο στα πράγματα. Πιστεύω ότι η θέση που προβάλεις είναι κάτι ανάλογο της ιδέας ότι οι Μαϊντανοί διαδήλωναν επειδή τους συνεπήρε αυθόρμητα και ακηδεμόνευτα το όνειρο της Ενωμένης Ευρώπης των Αγορών και της Δημοκρατίας. Εάν υπάρχει ανεξάρτητο αντιφασιστικό κίνημα το οποίο έχει την υποστήριξη και όχι την καθοδήγηση της Ρωσίας, τότε θα μπορούσαμε να το διαπιστώσουμε. Υπάρχει κάποια οργάνωση, πολιτικό κόμμα, μέτωπο κλπ που να καθοδηγεί τα πράγματα; Έχει κάποιο πρόγραμμα με συγκεκριμένες θέσεις που να μην οδηγούν στο διαμελισμό της Ουκρανίας; Εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Αντίθετα, βλέπω το ΚΚ να λέει ότι η ακροδεξιά ρίχνει νερό στο μύλο της Ρωσίας. Βλέπω το ΚΕΚΡ να προειδοποιεί ενάντια στις πατριωτικές κορώνες, να καταδικάζει το ΚΚΡΟ που θεωρεί ότι ο Πούτιν έγινε τάχαμου αντιφασίστας και να θυμίζει ότι ο βασικός εχθρός είναι η αστική τάξη και η εξουσία της και στις δύο πλευρές.

      2) Δεν μίλησα για Τσαρισμό. Τσάρος δεν υπάρχει, ούτε ευγενείς, ούτε φεουδαρχία. Μίλησα για ρωσικό εθνικισμό, την ιδεολογία της αντεπανάστασης και του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Ο ρωσικός εθνικισμός είναι μια σούπα στην οποία χωράει ο δικέφαλος, ο τσάρος, ο Στάλιν και η Νίκη στο Μεγάλο Πατριωτικό. Αυτό που δεν χωράει ποτέ είναι η Οκτωβριανή, την οποία, σε αντίθεση με τη Νίκη, δεν μνημονεύει το ρωσικό κράτος. Στην δική σου εικόνα πως χωράει ο Αη Γιώργης και η μαυροκίτρινη τσαρική σημαία στην σοβιετική αντιφασιστική συνείδηση;

      Τα "Λαϊκά" ονόματα λίγα λένε. "Λαϊκός" ήταν και ο Συναγερμός του Καρατζαφέρη, "Λαϊκή" είναι και η κεντρική τράπεζα της Κίνας. Επί της ουσίας, τι Λαϊκό ταξικό περιεχόμενο έχει η Δημοκρατία του Ντoνιέτσκ; Μήπως αντι να έγιναν οι ματατζήδες της αντεπανάστασης αντιφασίστες είναι πιο πιθανό να υποκινούνται από τα ταξικά συμφέροντα τον ολιγαρχών που ρίχτηκαν από την αλλαγή κυβέρνησης στο Κίεβο;

      Διαγραφή
    9. Στα υστερόγραφα τώρα.

      Είναι οι ίσες αποστάσεις απέναντι στους ιμπεριαλιστές "αντιλενινισμός"; Πως;

      Το Κόμμα φυσικά και φρόντισε να αναδείξει τον ρόλο του Ευρωαμερικανικού ιμπεριαλισμού στην κρίση. Αυτό ήταν το καθήκον του. Στην ΕΕ δρα, την αστική ιδεολογία της ΕΕ έχει κύριο καθήκον να αντιπαλεύει και στην προκειμένη κατάσταση, η ιδεολογία αυτή ήθελε την Ρωσία τραμπούκο που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, ενώ στην πραγματικότητα απλά προσπαθεί να προστατεύσει τα συμφέροντά ενάντια σε μια απόπειρα αλλαγής των ισορροπιών σε βάρος της. Εγώ δεν είδα ακόμα το Κόμμα να μιλάει για αντιφασιστική στάση της Ρωσίας πάντως. Δεύτερο, οι ρώσοι κομμουνιστές τι πρέπει να κάνουνε; Να υποστηρίξουνε κρητικά τον αντιφασίστα Πούτιν όπως κάνει το ΚΚΡΟ ή να καλέσουν τον λαό να μην παλέψει κάτω από ξένες σημαίες όπως κάνει το ΚΕΚΡ;

      ΥΓ 2
      Η αριστεροσύνη δεν μετριέται με Λένιν και Στάλιν όπως και η δεξιοσύνη δεν μετριέται με σβάστικες. Ο φασισμός (και γενικότερα ο αστισμός) έχει πολλά ποδάρια και δεν χρειάζεται να έχει αναφορές στους Ναζί για να εκτελεί τον ρόλο του ως η πιο σκληρή μορφή της αστικής εξουσίας. Ξαναλέω λοιπόν ότι το κράτος της Ρωσίας είναι ακροδεξιό γιατί είναι το κράτος της αντεπανάστασης, το κράτος που θωρακίζει μια εξουσία που προέκυψε από και επέβαλε ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά πισωγυρίσματα που γνωρίσαμε. Ο αντιδραστικός του χαρακτήρας εκφράζεται στην αντιδραστική εθνικιστική ιδεολογία του, που καπηλεύεται και δεν συντηρεί τη μνήμη της Αντιφασιστικής Νίκης (η οποία αποκομμένη απο την κληρονομιά της Οκτωβριανής είναι κενό γράμμα). Εκφράζεται στο σκοταδιστικό ρόλο που παίζει, με την υποστήριξη του κράτους, η εκκλησία στη δημόσια ζωή. Πάνω απ'όλα στην βίαια εργοδοτική τρομοκρατία απέναντι σε αγωνιζόμενους συνδικαλιστές και στον αποκλεισμό από την πολιτική ζωή δυνάμεων που μπορούν να αποτελέσουν έναν πόλο αντεπίθεσης (το ΡΟΤ ΦΡΟΝΤ έκανε χρόνια να αναγνωριστεί ως κόμμα). Τα αγάλματα του Λένιν - που σώθηκαν μετά απο κινητοποιήσεις σε πολλές περιπτώσεις - δεν τα αλλάζουν αυτά.

      Διαγραφή
    10. @Ιστρολικός:
      Θα απαντήσω και εγώ σημείο προς σημείο, παρότι νομίζω πως φτάσαμε στο σημείο ανακύκλωσης της συζήτησης καθώς μοιάζει να μην λαμβάνεις υπόψην σου κάποια πράγματα που έχουν ήδη ειπωθεί και θα πρέπει να τα επαναλάβω.
      1)Θα αρχίσω από το τέλος, δηλαδή από το συμπέρασμα που βγαίνει από τα λεγόμενα σου και που για εμένα δεν είναι αποδεκτό, και είναι από ότι καταλαβαίνω το ότι θα έπρεπε ο Ουκρανικός λαός να ανεχτεί το ναζιστικό πραξικόπημα που έγινε στο κεφάλι του ή στην καλύτερη να μην αναζητήσει διεθνείς συμμάχους στην προσπάθεια του να αντιταχθεί σε αυτό προκειμένου να κερδίσει την συμπάθεια σου. Εδώ λες δηλαδή καθαρά αυτό που λέει και ο πρώτος σχολιαστής, πως αφού δεν έχουν την επαναστατική «καθαρότητα» που θα θέλαμε –καλά να πάθουνε! Εφόσον έχω καταλάβει σωστά, σε αυτό το κομμάτι δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε.
      Μιλάς σαν να μην γνωρίζεις καν για το ναζιστικό πραξικόπημα στην πραγματικότητα, ή σαν να το θεωρείς μια ασήμαντη λεπτομέρεια.

      2)Οι «ίσες αποστάσεις» είναι διαφορετικό πράγμα από την ταύτιση με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλισμό. Ούτε το κόμμα τις κράτησε (γράφω παραπάνω γιατί), ούτε και στην συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης έχουν κάποια βάση.
      Και θα επαναλάβω λοιπόν πως στην συγκεκριμένη κατάσταση οι «ίσες αποστάσεις» δεν θα ήταν μια Λενινιστική αντίληψη για την εκτίμηση της γιατί:
      α)Ο Ρώσικος ιμπεριαλισμός δεν χρησιμοποιεί ως όχημα του τον απροκάλυπτο ναζισμό.
      β)Γιατί ο δυτικός ιμπεριαλισμός είναι ο κυρίαρχος, και άρα ο μεγαλύτερος εχθρώς των λαϊκών κινημάτων σε διεθνές επίπεδο.
      γ)Γιατί ο δυτικός ιμπεριαλισμός είναι ο "δικός μας" ιμπεριαλισμός, και κατά συνέπεια η πάλη απέναντι του έχει προτεραιότητα ακόμη και εάν δεν υπήρχαν τα α) και β).
      Και δ) γιατί η υποστήριξη του αντιφασιστικού κινήματος της Αν.Ουκρανίας δεν σημαίνει ούτε υποστήριξη του Πούτιν ούτε του Γιανουκόβιτς αλλά την υποστήριξη στο δικαίωμα ενός λαού να μην ανεχτεί ένα ναζιστικό πραξικόπημα στο κεφάλι του. Αν η ιμπεριαλιστική Ρωσία υποστηρίζει για τους δικούς της λόγους αυτήν την κίνηση, τόσο το χειρότερο για τους λακέδες του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού που μας έχουν πρήξει για τις "δημοκρατικές του αξίες".

      Διαγραφή
    11. @Ιστρολικός:
      3)Το τι λέει το ΚΕΚΡ δεν έχει μεγάλη σημασία για τα καθ’ημάς, γιατί για να γυρίσουμε και πάλι στον Λενινισμό, το βασικό καθήκον του ΚΕΚΡ (όπως και το δικό μας εξάλλου) είναι η πάλη ενάντια στον «δικό του» ιμπεριαλισμό. Κατά συνέπεια καλά κάνει και καρατάει την στάση που κρατάει. Όπως και το ΚΚΕ καλά κάνει και δεν συμπλέει με τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό ή δεν κρατάει «ίσες αποστάσεις» από αυτόν. Ό,τι άλλο θα ήταν αντιλενινιστικό.

      4)Στο θέμα της «εδαφικής ακεραιότητας» της Ουκρανίας, θα μπορούσε κάποιος να σου αντιτείνει πως η ίδια η ύπαρξη της Ουκρανίας ως κράτος οφείλεται στην μη-σεβασμό της «εδαφικής ακεραιότητας» της ΕΣΣΔ. Όταν μιλάμε για πολυεθνικά κράτη τα πράγματα είναι αρκετά πιο περίπλοκα από ότι στα σχετικά «καθαρά» δυτικοευρωπαϊκά εθνικά κράτη.
      Και μπαίνει και εδώ ένα ζήτημα λενινισμού:
      -Από πότε το απαραβίαστο των συνόρων αποτελεί ταμπού για τους κομμουνιστές;
      Η ίδια η ΕΣΣΔ π.χ. ουδέποτε είχε τέτοια αντίληψη ακόμη και σε ότι αφορούσε τα ...ίδια τα δικά της σύνορα, τα οποία αυξομειώθηκαν αρκετά κατά την διάρκεια της ζωής της, από την συνθήκη του Μπρεστ και την ανεξαρτησία της Φιλανδίας, μέχρι την εδάφικη της επέκταση στις βαλτικές και την σημερινή Δ.Ουκρανία μετά τον Β’ΠΠ.
      Εδώ νομίζω πως μια ακόμη ανάγνωση του «μαρξισμός και εθνικό ζήτημα» του Ι.Β.Στάλιν θα ήταν χρήσιμη, καθώς η θέση των μπολσεβίκων εδώ είναι ξεκάθαρη. Το εθνικό ζήτημα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εφεδρεία του ταξικού. Και ως τέτοιο οι κομμουνιστές οφείλουν να επιδιώκουν την λύση του ανεξάρτητα από το εάν αυτό παραβιάζει σύνορα (που χαράχτηκαν πώς;) ή όχι. Το εάν αυτό θα συμβεί ή όχι επαφίεται στην συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κάθε φορά κατάστασης.
      Και εδώ η συγκεκριμένη ανάλυση προκύπτει μέσα από κάποια ερωτήματα:
      -Μπορεί λοιπόν το εθνικό ζήτημα των Ρώσων (και των άλλων εθνοτήτων) της Ουκρανίας να λυθεί στα πλαίσια του σημερινού Ουκρανικού ναζιστικού (να μην το ξεχνάμε) κράτους;
      -Έχουμε δεδομένη την ύπαρξη ενός καθαρά και δηλωμένα ναζιστικού κράτους στην Ευρώπη. Υπάρχει κάποιο κινηματικό συμφέρον στην μη-αποδυνάμωση του κράτους αυτού; Και πολύ περισσότερο όταν οι συμμορίτες που έχουν την εξουσία στο Κίεβο, την μία δηλώνουν πως θέλουν να αποκτήσουν ...πυρηνικά(!!!!) και την άλλη μιλάνε για εθνοκάθαρση 8.000.000(!!!!) Ρώσων της Ουκρανίας;
      -Μπορεί ο μισός περίπου πλυθησμός της Ουκρανίας (γιατί δεν είναι μόνο οι εθνικές μειονότητες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα αλλά όποιος δεν είναι φασίστας κυριολεκτικά) να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τους παραπάνω ψυχοπαθείς συμμορίτες χωρίς την βοήθεια της Ρωσίας, και με δεδομένη την πλήρη στήριξη των πιο πάνω συμμοριών από τον κυρίαρχο ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό;

      Διαγραφή
    12. @Ιστρολικός:
      -Για ποιό ακριβώς «αμάρτημα» κατηγορούνται εν τέλη οι εξεγερμένοι της αν.Ουκρανίας; Γιατί αντιστέκονται στο ναζιστικό πραξικόπημα ή γιατί κάποιοι από αυτούς αντιστέκονται και στην εθνική τους καταπίεση;

      Παρακάτω διακρίνω μια αντίφαση στα λεγόμενα σου. Από την μία μιλάς για «Ρώσικο εθνικισμό», αλλά φυσικά καταλαβαίνεις και ο ίδιος πως σε αυτό το σχήμα δεν χωράει ούτε η στάση άλλων εθνικών μειονοτήτων (π.χ. Έλληνες, Εβραίοι, κλπ), ούτε φυσικά η στάση η στάση πολύ μεγάλου μέρους των ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας της ίδιας της Ουκρανίας, που κάθε άλλο παρά Ρώσοι είναι και πόσο μάλλον και «εθνικιστές». Έτσι επανέρχεσαι σε άλλο σημείο και λες:
      «Μήπως αντι να έγιναν οι ματατζήδες της αντεπανάστασης αντιφασίστες είναι πιο πιθανό να υποκινούνται από τα ταξικά συμφέροντα τον ολιγαρχών που ρίχτηκαν από την αλλαγή κυβέρνησης στο Κίεβο;»
      Και εδώ ρωτάω εγώ:
      Εφόσον υπάρχει μια ενδοαστική διένεξη (που υπάρχει) και όχι μια «εθνικιστική» (μιλώντας για το καθοριστικό της κομμάτι) σύγκρουση, και το ένα της κομμάτι είναι ανοιχτά φασιστικό, από πότε οι κομμουνιστές (μπορούν να) είναι ουδέτεροι; Είπε δηλαδή το ΚΚΕ επί χούντας στην Ελλάδα πως η διαμάχη είναι ενδοαστική (τέτοια ήταν) και συνεπώς δεν μας αφορά;
      Άλλο να βάζεις τα δικά σου συνθήματα και να λες πως η πάλη ενάντια στον φασισμό είναι λιψή χωρίς πάλη ενάντια στον καπιταλισμό που τον γεννάει, και άλλο να λες πως η σύγκρουση αστικής δημοκρατίας (ο Γιανουκόβιτς ήταν σε αντίθεση με την σημερινή ηγεσία της Ουκρανίας εκλεγμένος) με τον απροκάλυπτο φασισμό δεν σε αφορά.
      -Πότε δεν υπερασπίστηκαν την αστική δημοκρατία ενάντια στον φασισμό οι κομμουνιστές για να αδιαφορήσουν τώρα;

      Διαγραφή
    13. @Ιστρολικός:
      Και για να κλείσω με το κομμάτι του «εθνικισμού», υπάρχει ακόμη μεγάλο μέρος του πλυθησμού των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ με «σοβιετική» εθνική συνείδηση. Καλό παράδειγμα είναι πως οι Ουκρανικοί σύνδεσμοι βετεράνων του Αφγανιστάν προσχώρησαν από την πρώτη στιγμή στην εξέγερση. Ή ακόμη και οι σοβιετικές σημαίες των Ουκρανών στρατιωτικών της Κριμαίας στην συνάντηση τους με τους Ρώσους κομμάντος.
      Αυτή η «σοβιετική» εθνική συνείδηση αν και απέχει πολύ φυσικά από το να είναι κομμουνιστική στράτευση ή ιδεολογία (δεν υποστήριξα κάτι τέτοιο) απέχει πολύ περισσότερο από το να είναι Ρώσικος «εθνικισμός» όπως το περιγράφεις εσύ (άσχετα εάν η Ρωσία προσπαθεί να παίξει με αυτήν) και έχει σαφές πολιτικό πρόσημο.
      Μάλιστα είναι αυτή ακριβώς η σοβιετική εθνική συνείδηση (και όχι φυσικά η επιρροή του ΚΚΡ) που έχει αναγκάσει την σημερινή Ρωσία να διατηρεί σε μεγάλο μέρος σοβιετικές παραδόσεις και σύμβολα. Υπό αυτό το πρίσμα πολλές φαινομενικές αντιφάσεις, όπως κάποιες που περιγράφεις, αίρονται.
      Καταλικτηκά θα έλεγα πως δεν θα χαρίσουμε και την ιστορία της ΕΣΣΔ στον Πούτιν.

      Περί «ακροδεξιού Ρώσικου κράτους» τώρα.
      Στα επιχειρήματα που έφερες δεν περιγράφεις ένα «ακροδεξιό», αλλά ένα τυπικό καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό κράτος, αφού αυτά για τα οποία μιλάς υσχίουν σε όλα και μάλιστα σε κάποια σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι στην Ρωσία.
      Δεν είναι και «πατριάρχης πασών των Ρωσιών» ο Ρώσος Πρόεδρος (σε αντίθεση με την βασίλισσα της Αγγλίας που είναι και ηγέτης της αγγλικανικής εκκλησσίας π.χ.), ούτε η Ρώσικη εκκλησσία έχει δική της ....πολεοδομία(!) όπως η Ελλάδα (ναοδομία) αφού έπιασες το θέμα της θρησκείας ως παράδειγμα. Ούτε Γκουαντάναμο διαθέτει η Ρώσικη Ομοσπονδία, ούτε προέδρους εκλεγμένους με αποδεδειγμένη νοθεία όπως στην δεύτερη θητεία του Μπους π.χ., ούτε το κομμουνιστικό κόμμα είναι παράνομο όπως στην Γερμανία (με νόμο του ...Χίτλερ!), ούτε τα κομμουνιστικά σύμβολα είναι απαγορευμένα όπως στην μισή Ευρώπη, ούτε μνημεία των SS υπάρχουν στην Ρωσία όπως στις Βαλτικές, κλπ κλπ κλπ.
      «Ακροδεξιό κράτος» είναι με κάθε επισημότητα και χωρίς κανένα πρόσχημα, η σημερινή Ουκρανία.
      Δεν την συγκρίνουμε με την ΕΣΣΔ την Ρωσία, αλλά με τα υπόλοιπα σημερινά ευρωπαϊκά κράτη, και σύγκριση με αυτά μόνο «ακροδεξιά» δεν είναι...
      Αντίθετα μάλιστα έχει πολύ καλές σχέσεις (για τους δικούς της λόγους φυσικά) και με την Κούβα, και με την Λ.Δ.Κορέας, ακόμη και με την «μπολιβαριανή» Βενεζουέλα.

      Διαγραφή
    14. @Ιστρολικός:
      Σόρι για το κατεβατό, αλλά προσπαθώ να είμαι πολύ αναλυτικός γιατί δεν θέλω να αφήσω περιθώρια παρερμηνείας σε ότι λέω.
      Θα συνεχίσω αργότερα....

      Διαγραφή
    15. @Ιστρολικός:

      Τι σχέση έχει ο ρωσικός εθνικισμός με τον Στάλιν και τη Νίκη στο Μεγάλο Πατριωτικό;

      ΑΛΗΣ

      Διαγραφή
    16. Θα κάνω μια επιγραμματική δευτερολογία για να κλείσουμε καθώς όντως ανακυκλώνεται η κουβέντα.

      1. Ο λαός της Ουκρανίας προφανώς και δεν πρέπει να ανεχτεί φασιστικό πραξικόπημα στο κεφάλι του. Το ζητούμενο εδώ δεν είναι αν η αντίδραση του έχει "επαναστατική καθαρότητα", ούτε φυσικά η ποιότητα των συμμάχων του. Το θέμα είναι εάν οι "Λαϊκές Δημοκρατίες" ψάχνουν σύμμαχο στη Ρωσία ή αν καθοδηγούνται από αυτή. Δεδομένης της απουσίας κάποιου πολιτικού φορέα που να εκφράζει το κίνημα αυτό με συγκεκριμένες θέσεις, εγώ δεν μπορώ να δω πως γίνεται να μην ισχύει το δεύτερο.

      2. Η συμπάθεια μας για κάθε λαό που αγωνίζεται είναι δεδομένη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να κρύβουμε τις θέσεις μας και τη γραμμή μας, ιδίως όταν υπάρχει κίνδυνος να παγιδευθεί ο κόσμος κάτω από ξένες σημαίες που θα τον βάλουν σε νέες περιπέτειες. Δες το χθεσινό άρθρο του Ρ για την κατάσταση που σωστά κατα τη γνώμη μου δεν μιλάει για αντιφασιστικό κίνημα και Λαικούς στρατούς και όταν το κάνει το κάνει πάντα σε εισαγωγικά.

      To KEKΡ και η Ένωση Κομμουνιστών Ουκρανίας βγάλανε κοινή ανακοίνωση για τα πράγματα χθες, η οποία δεν μιλάει για Λαϊκες Δημοκρατίες και λοιπά αστεία, αλλά καλεί σε κοινό αγώνα σε όλη την Ουκρανία, ακριβώς για να μην δεχτεί ο λαός το φασιστικό πραξικόπημα.

      Εδώ στα ρωσικά: http://rkrp-rpk.ru/content/view/10944/1/ Το μεταφραστηρι θα βγάλει κάποιο νόημα.

      3. Η εδαφική ακεραιότητα δεν είναι "ταμπού" όπως λες από φετίχ, αλλά επειδή όταν οι ιμπεριαλιστές ξαναχαράζουν σύνορα, το κάνουν με το αίμα των λαών όπως λέει και το σύνθημα. Η όποια σύγκριση/αναλογία με την ΕΣΣΔ είναι εντελώς άστοχη. Ένας διαμελισμός της Ουκρανίας σε αυτή την συγκηρία θα δημιουργήσει μια μόνιμη εστία αποσταθεροποίησης της περιοχής, θα στείλει την ταξική συνείδηση του λαού στα τάρταρα και θα θέσει σε κίνηση πολύ επικίνδυνες εξελίξεις. Το Κόμμα στη σημερινή του ανακοίνωση δείχνει καθαρά γιατί θα πρέπει να μας ανησυχεί ένα τέτοιο σενάριο και να μην λέμε, νταξ δεν είναι ταμπού τα σύνορα.

      4. Ο Ουκρανικός λαός δεν κατηγορείται για κανένα αμάρτημα. Σε εσένα έκανα κριτική (καλοπροαίρετα πάντα) γιατί θεώρω ότι υποτιμάς τον ρόλο του Ρωσικού ιμπεριαλισμού και τον βλέπεις λίγο καλοπροαίρετα. Ενδεχομένως να σε αδικώ, σε αυτή την περίπτωση απολογούμαι.

      5. Σοβιετική εθνική συνείδηση υπάρχει, αλλά εφόσον δεν υπάρχει πρωτοπορία ικανή να της δώσει ταξικό περιεχόμενο και να την καθοδηγήσει, χειραγωγείται εύκολα από τον Ρωσικό ιμπεριαλισμό.

      6. Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να χαρίσουμε την ιστορία της ΕΣΣΔ στον Πούτιν και γιαυτό λέω αυτά που λέω. Είναι σημαντικό να μην αφήσουμε τον αποστειρωμένο, φολκλορ σοβιετισμό που πουλάει το Ρωσικό κράτος να συγκαλύψει τον βαθύτατα αντιδραστικό του χαρακτήρα που προκύπτει από τη φύση του ως ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ κράτος. (Αντεπαναστατικό κράτος που, για να απαντήσω στις λεπτομέρειες, προφανώς και έθεσε εκτός νόμου το ΚΚΣΕ, προφανώς και εξέλεξε τον Γιέλτσιν με νοθεία το '96 και το '93 έβγαλε τα τανξ στο δρόμο για να περάσει το πακέτο των οικονομικών μεταρρυθμίσεων).

      Αυτά από μένα.

      ΥΓ Αλή, καμία σχέση δεν έχει, απλά προσπαθεί να καπηλευτεί το Σοβιετικό παρελθόν, χωρίς φυσικά την επαναστατική του διάσταση, προκειμένου να σταθεί ως ιδεολογία.

      Διαγραφή
    17. @Ιστρολλικός:
      Δεν είχα τελειώσει, αλλά δεν πειράζει μια και οι σημερινές εξελίξεις κατέστησαν την κουβέντα μας μάλλον ανεπίκαιρη.
      Ήδη η σημερινή ανακοίνωση του ΚΚΕ βάζει τα πράγματα στην θέση τους:

      http://fadomduck2.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4265.html

      "...«Η πραξικοπηματική κυβέρνηση του Κιέβου, που έχει τη στήριξη των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έστρεψε τις στρατιωτικές δυνάμεις της Ουκρανίας ενάντια στους διαδηλωτές και στο λαό της Ανατολικής Ουκρανίας, προκαλώντας μια νέα αιματοχυσία.

      Η σύγκρουση αυτή, που εκτυλίσσεται μετά την απροκάλυπτη επέμβαση των παραπάνω ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην Ουκρανία ..."

      Και νομίζω πως είναι ακριβώς αυτό που εννοούσα όταν έλεγα πως είναι άλλο πράγμα οι "ίσες αποστάσεις" και άλλο η ταύτιση με τον Ρώσικο ιμπεριαλισμό, ο ρόλος του οποίου μπαίνει στο σωστό πλαίσιο.

      Υπάρχει ακόμη ένα πρόβλημα σε ότι λες.
      Ακόμη και εάν δεχόμαστε (που δεν έχουμε τέτοια στοιχεία) πως οι Ουκρανοί αντιφασίστες εξεγερμένοι δεν είναι τίποτε άλλο από Ρώσοι πράκτορες όπως πάνω-κάτω ισχυρίζεσαι (εφόσον κατάλαβα ορθά), ακόμη και τότε δεν θα έβλεπα κανέναν λόγο ανοχής ή ουδετερότητας απέναντι στις δυνάμεις που αντιτίθονται σε ένα πραξικοπηματικά επιβεβλημένο ναζιστικό καθεστώς που επιβλήθηκε με την άμεση στήριξη του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.
      Για να το πω δηλαδή όσο πιο ωμά μπορώ, καμμία ανοχή και καμμία "ουδετερότητα" δεν είμαι διατεθειμένος να δείξω, ούτε απέναντι στον ναζισμό, ούτε απέναντι στον κυρίαρχο και "δικό μου" ιμπεριαλισμό. Θεωρώ δε την ανοχή απέναντι στον ναζισμό, όπως και στον (κυρίαρχο ας μην το ξεχνάμε) ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό παθητική του υποστήριξη.

      Μην παίρνεις όρκο πως ένας διαμελισμός της Ουκρανίας θα έχει τις επιπτώσεις που λες. Πολύ περισσότερο όταν κάποιοι Ουκρανοί εργάτες συζητάνε ήδη για εθνικοποιήσεις συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.
      ( http://fadomduck2.blogspot.gr/2014/04/blog-post_9368.html )

      Όσο για την "αποσταθεροποίηση" της περιοχής, έχω δύο ενστάσεις:
      1)Πως η περιοχή αποσταθεροποίηθηκε ήδη με το φασιστικό-ναζιστικό πραξικόπημα, οπότε είναι μάλλον αργά για να το συζητάμε
      2)Προτιμάω την "αποσταθεροποίηση" από την σταθεροποίηση ενός ανοιχτά ναζιστικού καθεστώτος σε μια ευρωπαϊκή χώρα 42.000.000 κατοίκων.

      Το Ρώσικο κράτος είναι τόσο αντεπαναστικό και αντιδραστικό όσο θα μπορούσε να είναι ένα οποιοδήποτε ιμπεριαλιστικό αστικό κράτος. Τα προ εικοσαετίας (και βάλε) γεγονότα που αναφέρεις δεν έχουν κάποια σχέση με το σήμερα. Πολύ περισσότερο που υπάρχουν αντικειμενικοί (δηλαδή συμφεροντολογικοί) λόγοι για το Ρώσικο κράτος να υποστηρίξει τα αντιφασιστικά κινήματα στην πρώην ΕΣΣΔ, όπως και τα κράτη που είναι στο στόχαστρο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, και φυσικά και τα δύο σοσιαλιστικά που μας έμειναν

      Διαγραφή
    18. @Ιστρολλικός:
      Από την άλλη οι αναφορές με επίθετα όπως "βαθιά αντιδραστικό" για το Ρώσικο κράτος είναι η αλήθεια πως με "αγριεύουν" κάπως, καθώς είναι η φρασεολογία που χρησιμοποιεί η "δική μας" ιμπεριαλιστική προπαγάνδα.

      Ο Ουκρανικός λαός σαφώς και κατηγορείται. Κατηγορείται γιατί τόλμησε να εξεγερθεί ενάντια στο ναζιφασιστικό παρξικόπημα χωρίς να έχει μια αρκετά συνειδητή πρωτοπορεία με την ανάλογη επιρροή. Εσύ το βλέπεις ως "αστείο", εγώ πάλι ως πιθανότητα έναρξης επαναστατικών διαδικασιών. Δεν είναι ρώσοι όλοι αυτοί που αρνούνται να χτυπήσουν τους εξεγερμένους αφενός, τα κοινωνικά αιτήματα δεν λείπουν αφετέρου. Η εικόνα που έχω εγώ είναι πως το πραξικόπημα απλά ξεχείλησε το ποτήρι της εξαθλίωσης. Και όταν αυτό συμβαίνει σε έναν λαό με σαφείς σοβιετικές και αντιφασιστικές αναφορές, δίνει μια προοπτική. Αυτό λέω και τίποτε παραπάνω ή παρακάτω από αυτό.

      Τα σύμβολα σαφώς και σημαίνουν πράγματα. Εάν δεν σήμαιναν δεν θα τα είχαν απαγορέψει στην μισή Ευρώπη.
      Νομίζω πως ο Αντώνης εδώ το πιάνει σωστά (http://leninreloaded.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4951.html)

      Τελειώνοντας θα κλείσω με ένα βιντεάκι από το Σλαβιάνσκ της "αστείας" Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνεσκ, όπου ο κόσμος περιμένει τα φασιστικά τανκς τραγουδώντας την διεθνή (πράγμα που δεν με παραπέμπει σε εθνικιστές κάποιου είδους)
      https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_GD-OQRKQtg

      Επίλογος.
      Νομίζω πως η ουσία της διαφοράς μας είναι η εξής:
      1)Εσύ δεν βλέπεις απολύτως καμμία επαναστατική προοπτική στα γεγονότα της Ουκρανίας, ενώ εγώ βλέπω έστω και μακρινή.
      2)Εσύ ελλείψη αυτής της προοπτικής θεωρείς τον αντιφασιστικό αγώνα που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι αδιάφορο, ενώ εγώ δε θα τον θεωρούσα τέτοιο ακόμη και εάν δεν διέκρινα καμμία επαναστατική προοπτική, ούτε καν σε βάθος χρόνου

      Διαγραφή
    19. @Ιστρολλικός:
      Συγνώμη για το απότομο του ύφους σε κάποια σημεία, είναι αποτέλεσμα κούρασης και όχι προσωπικής διένεξης.

      Διαγραφή
  4. Εγώ πάντως φοβάμαι πως πάλι ο κομμουνισμός θα την πληρώσει τη ζημιά. Και το ΠΟΛΥ χειρότερο είναι ότι ο κομμουνισμός τώρα δεν έχει και πλάτες! Παλιότερα υπήρχε μια ΕΣΣΔ... τώρα;

    Τη σημερινή Ρωσία δεν τη βλέπω και πολύ αγία... μακάρι, εύχομαι, να κάνω λάθος!

    ΑΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΑΛΗΣ:
      Δεν νομίζω να σύγκρινε κανείς (έχων σώας τα φρένας) την σημερινή Ρωσία με την ΕΣΣΔ...

      Διαγραφή
  5. @TRASH:

    Εγώ προσωπικά δεν έκανα καμία τέτοια σύγκριση. Ούτε κατά φαντασίαν!

    Αλλά κάποιοι άλλοι... σκέφτονται αλλιώς!

    ΑΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ καλή η συζήτηση που γίνεται και νομίζω ότι στον επίλογο σου Trash συγκεντρώνεις επιγραμματικά την ουσία της αντιπαράθεσης επιχειρημάτων . Για να μην γίνει πάλι ανακύκλωση της συζήτησης, να θίξω ακροθιγώς τα δυο θέματα του επιλόγου όπως τα αντιλαμβάνομαι και εγώ:

    Η επαναστατική προοπτική του ουκρανικού λάου θα είχε βάση εάν ο κόσμος έβλεπε σαν απόλυτο εχθρό την εμπλοκή του νατοϊκού άξονα στην χώρα τους και τους ακροδεξιούς. Όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει καθώς ένας τεράστιος όγκος των ουκρανών ήταν οι ίδιοι που ξεκίνησαν την εξέγερση, απαιτώντας από την κυβέρνηση Γιανουκοβιτς να πάρει αποστάσεις από την Ρωσία και να δεθεί στην ΕΕ. Το εάν αυτή την αντίδραση του λάου την εκμεταλλεύτηκαν ακροδεξιά στοιχεία, είναι μια άλλη κουβέντα, το γεγονός είναι ότι πρώτα έγινε η γενικευμένη εξέγερση των ουκρανών και μετά ήρθε στο προσκήνιο η ακροδεξιά κατεύθυνση.

    Επίσης, να μην υποτιμάμε το στοιχείο των ιστορικών διεργασιών του 2ΠΠ που οδήγησαν στην ανοχή αν όχι και στην αποδοχή των ακροδεξιών στην χώρα σαν θλιβερό απομεινάρι από την σύμπραξη ουκρανών και ss και οδήγησαν μέχρι και στην ανέγερση ανάλογων μνημείων, κάτι πρωτοφανές, όπως έγινε και σε άλλες χώρες τις βαλτικής. Άρα, υπάρχει κάτι παραπάνω από ένα ακροδεξιό ρεύμα στην Ουκρανία και δεν ήρθε ουρανοκατέβατο στην περιοχή.

    Παράλληλα, να μην ξεχνάμε ότι το ουκρανικό ΚΚ, που θα μπορούσε να παίξει το ρόλο της πρωτοπορίας στην εξέγερση των ουκρανών έστω καθοδηγώντας των αγώνα σε φιλολαϊκές πολιτικές, είχε κάψει το χαρτί του, αποδεχόμενο και στηρίζοντας την κυβέρνηση Γιανουκοβιτς.

    Τέλος, κοιτάζοντας το ιστορικό πρίσμα από παρόμοιες εμφυλιακές συρράξεις, θεωρώ αδύνατο η ακροδεξιά κατεύθυνση της ουκρανίας να μην πυροδότησε σαν αντίδραση τον ρωσικό εθνικισμό, θέτοντας σε δεύτερη και τρίτη μοίρα τον λεγόμενο αντιφασιστικό αγώνα. Μετά μάλιστα από την προσάρτηση της Κριμαίας, οι ακροδεξιοί ,από μοτοσικλετιστές μεχρι..Λεπεν, υμνούν τον Πουτιν :

    ( http://www.iefimerida.gr/news/147740/%CE%BF-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CF%8C%CF%82-%CE%BB%CE%B5-%CF%80%CE%B5%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%B3%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CE%BC%CE%B7%CE%B4%CE%AD%CE%BD-%CE%BB%CE%AC%CE%B8%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1 )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άρα, κατατάσσοντας την ουκρανική σύρραξη σε μια ενδοαστική αντιπαράθεση, με το ΚΚ αποδυναμωμένο και στιγματισμένο και με μια ιστορικά καταγεγραμμένη σύνδεση των ουκρανών σε εθνικοσοσιαλιστικές επιρροές, θεωρώ την όποια επαναστατική προοπτική απίθανη, τουλάχιστον με την μορφή που την αντιλαμβανόμαστε ταξικά.

    Και ένα προσωπικό σχολιο: Σε πολλά blogs βλέπω μια ιδιαίτερη συμπάθεια για την Ρωσία του Πούτιν κάτι που μου είναι ακατανόητο. Καταλαβαίνω ότι αποτελεί ένα ανάχωμα έναντι της αμερικανικης πολιτικής όμως αν δούμε στην μεγάλη κλίμακα, παρακολουθούμε τη σύγκρουση δυο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με την δικη της ατζέντα η κάθε μια, από την οποία λείπει εντελώς οποιαδήποτε φιλολαϊκή πολιτική. Επίσης δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι ο Πούτιν έχει στο μυαλό του να ανεγείρει της μνήμες της ΕΣΣΔ σε οποιαδήποτε επίπεδο πολιτικής, οπότε προς τι η συμπάθεια αυτού του απολυταρχικού ηγέτη;

    Εδώ σε πρόσφατες δηλώσεις του με τον άλλον ολιγαρχη Ερτογάν που σίγουρα τα βρίσκουν σε πολλά όσον αφορά την πολιτική τους:

    < Ο Ρώσος πρόεδρος αναφέρθηκε στην κρίσιμη κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί στην Ουκρανία, ενώ έγινε ακόμη ανταλλαγή απόψεων «για επίκαιρα ζητήματα της ρωσοτουρκικής συνεργασίας, μεταξύ άλλων και στον ενεργειακό τομέα».
    Νωρίτερα την ίδια μέρα, κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής συζήτησης με πολίτες, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν αναφέρθηκε στην ανάγκη αποκατάστασης των νομίμων δικαιωμάτων και συμφερόντων των λαών της Κριμαίας, που εκτοπίστηκαν τη σταλινική εποχή και πρωτίστως των Τατάρων της περιοχής, την προστασία των οποίων είχε υποσχεθεί από τα τέλη του 18ου αιώνα η Μ. Αικατερίνη, μετά την προσάρτηση της χερσονήσου από τη Ρωσική Αυτοκρατορία.
    Ο Πούτιν χαρακτήρισε την πολιτική αυτή μια «πολύ σοφή, σωστή πολιτική», την οποία ακριβώς προτίθεται να ακολουθήσει και ο ίδιος σήμερα, ενώ πρόσθεσε ότι λόγος γίνεται για αποκατάσταση «όχι μόνο των Τατάρων της Κριμαίας, διότι κατά την περίοδο των σταλινικών διώξεων υπέφεραν και οι Αρμένιοι και οι Γερμανοί και οι Έλληνες, γι' αυτό πρέπει να μην ξεχάσουμε τους εκπροσώπους όλων αυτών των λαών». >
    http://www.protothema.gr/world/article/371509/tilefoniki-sunomilia-poutin-erdogan-gia-tous-tatarous-tis-krimaias/

    Όπως τα βλέπω εγώ, ο Πουτιν πιο πολύ θέλει να βαδίζει στα χνάρια της αυτοκρ. Αικατερίνης παρά να αναστηλώσει τις μνήμες από μια κραταιά ΕΣΣΔ. Αν συνοψίσω και τα συγχαρητήρια που δέχεται από τον Λεπεν, με κάνει ακόμα πιο επιφυλακτικό γιατί θα πρέπει να τον βγάζω από το ιμπεριαλιστικό κάδρο που εκπροσωπούν και οι αμερικανοί. Ο ιμπεριαλισμός πιστεύω πρέπει να πολεμιέται συνολικά, αλλιώς το να μάχομαι εναντίων του “δικού μας ιμπεριαλισμού”, όπως λεει ο φίλος Τrash, που αναπόφευκτα θα δυναμώνει τον ιμπεριαλισμό του Πουτιν , θα οδηγήσει νομοτελειακά σε 2 μετρά και 2 σταθμά της όποιας αντίδρασης και σε αντιφάσεις .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Arbeiter:
      Ουδείς είπε πως ο Πούτιν έχει κάποια όρεξη να ανασυστήσει την ΕΣΣΔ, κατά συνέπεια δεν καταλαβαίνω την σκοπιμότητα της ανάπτυξης της σχετικής αντεπιχειρηματολογίας.
      Ακόμη ουδείς έβγαλε την σημερινή Ρωσία από το ιμπεριαλιστικό κάδρο.

      Το ζήτημα εάν είναι προς το γενικότερο συμφέρον των λαϊκών κινημάτων ένας πολυπολικός κόσμος που θα δίνει την δυνατότητα ελιγμών μεταξύ των ιμπεριαλιστικών αντιθεσέων, στην θέση του ευρωατλαντικού οδοστρωτήρα που βιώνουμε τα τελευταία 25 χρόνια, νομίζω πως είναι απλό στην απάντηση του. Δεν μιλάμε για ισοδύναμα πράγματα.
      Και αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος που "ουδετερότητα" σημαίνει πλάτες στον "δικό μας" ιμπεριαλισμό. Πολύ δε περισσότερο όταν χρησιμοποιούμε και αυτούσια τα προπαγανδιστικά του κλισέ όπως "ολιγάρχης", "αυταρχικός" κλπ όταν αναφερόμαστε αποκελιστικά σε μη-δυτικές χώρες, λες και υπάρχει "λαοκρατικός" και "ελευθεριακός" ιμπεριαλισμός που δεν είναι "ολιγαρχικός" και "αυταρχικός" στις χώρες αυτές.

      Ναι πράγματι, η Ρωσία που παίζει το αντιφασιστικό της χαρτί στην Ουκρανία, δεν έχει κανένα πρόβλημα να έχει μια χαρά σχέσεις με φασιστικά κόμματα σε άλλες χώρες, της Ελλάδας περιλαμβανόμενης. Αλλά το θέμα εδώ είναι ο ρόλος της Ρωσίας στην Ουκρανία και όχι εάν η Ρωσία είναι η ΕΣΣΔ, που δεν το είπε και κανένας.

      Και τελικά νομίζω πως δεν χρειάζεται άλλη επιχειρηματολογία για το τι γίνεται στην Ουκρανία από την στιγμή που ήδη σήμερα οι εξεγερμένοι στα ανατολικά της χώρας δήλωσαν πως τους είναι αδιάφορο το τι αποφάσισε η Μόσχα με τους δυτικούς και πως θα συνεχίσουν το αγώνα ενάντια στο "φασιστικό πραξικόπημα".

      Μετά και από αυτό κάθε συζήτηση για τα κίνητρα και τους σκοπούς αυτών των ανθρώπων θεωρώ πως γίνεται πλέον εκ του πονηρού.
      http://www.902.gr/eidisi/diethni/41940/oykrania-den-egkataleipoyn-ta-kyvernitika-ktiria-oi-rosofonoi-diadilotes
      Υ.Γ.
      Στο λινκ σου από το πρώτο θέμα η μετάφραση δεν είναι σωστή. Θα δεις εδώ πως επί λέξη ο Πούτιν λέει όχι "περίοδο των σταλινικών διώξεων" αλλά
      ""...Ναι, υπήρξε μια περίοδος, όταν έναντι των Τάταρων της Κριμαίας, όπως και έναντι ορισμένων άλλων λαών της ΕΣΣΔ, επιδείχθηκε σκληρή αδικία. Θα πω ένα πράγμα: από τις διώξεις τότε υπέφεραν πολλά εκατομμύρια άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων και πρωτίστως, βέβαια, Ρώσοι στην εθνικότητα. Οι Τάταροι της Κριμαίας επέστρεψαν στην πατρική γη τους. Θεωρώ ότι πρέπει να ληφθούν όλε οι αναγκαίες πολιτικές, νομοθετικές αποφάσεις, οι οποίες θα ολοκληρώσουν τη διαδικασία της αποκατάστασης του λαού των Τάταρων της Κριμαίας, αποφάσεις, οι οποίες θα αποκαταστήσουν τα δικαιώματά τους και το καλό τους όνομα στο ακέραιο..."

      http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/420051/i-istoriki-omilia-poytin-sto-kremlino-gia-tin-epanenosi-me-tin-krimaia

      Λιγότερα δηλαδή από κάποια που έχουν πει οι ηγέτες της ίδιας της ...ΕΣΣΔ μετά το 1956....

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.