.
Tα κλασσικά...
Με το που άρχισε το ΠΑΜΕ να ανεβαίνει την Πανεπιστημίου, όλες οι υπόλοιπες πορείες (ανταρσύες, σύριζοι, αναρχο- συνδικαλιστές κλπ) μπήκανε μπροστά από εμάς, φτάσανε μέχρι τις κλούβες, κοντράρανε λίγο για τα μάτια του κόσμου, και μετά κάνανε μεταβολή και κατέβηκαν προς τα 'μας, και αρχίσανε να φωνάζουν συνθήματα και να μας ειρωνεύονται (πιθανολογώ επειδή "δεν τους βοηθήσαμε" να φτάσουν στη βουλή πάλι, για να κατακτήσουν τον πλανήτη και να γαμήσουν το σύμπαν;)
Μετά η αστυνομία κυνήγαγε κάτι μπάχαλα, τα οποία όλως τυχαίως (πάλι) στο φεύγα μας επιτέθηκαν και διαλύθηκαν στα γύρω στενά, η αστυνομία μας πέταξε κάτι κρότου λάμψης και κάτι δακρυγόνα (τυχαία πάλι, λογικά τους μπάχαλους θα σημαδεύανε), οπότε η πορεία μας συντεταγμένα ξαναγύρισε στην Ομόνοια. Εμείς με την περιφρούρηση μείναμε κανένα μισάωρο πίσω στην Πανεπιστημίου, για να δώσουμε χρόνο στην πορεία να γυρίσει πίσω και για να μην έχουμε τίποτα κυνηγητά.
Αυτά.
Αυτά.
Το γνωστό συμπέρασμα ξαναβγαίνει. Όποτε είναι μπροστά το ΠΑΜΕ "εμποδίζει" τους υπόλοιπους "επαναστάτες" να καταλάβουν τη βουλή. Όποτε δεν είναι μπροστά το ΠΑΜΕ, αυτοεμποδίζονται μόνοι τους (αλλά πάλι φταίει το ΠΑΜΕ, γιατί τους εμποδίζει τηλεπαθητικά).
Καλό μήνα.
Πηγή: Θείος ΤοτέμΒλέπε ακόμη:
αν έχεις τύχη διάβαινε που λέει και η παροιμία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν προβληματισμό έχω και πάλι το εξής. Οι 500-1000 του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, α/α, κάλυψαν πάλι όλο το "ρεπορτάζ" σύσσωμου του αστικού τύπου. Από καθόλου μέχρι ελάχιστα, οι 6-7,000 εργαζόμενοι που διαδήλωσαν με το ΠΑΜΕ.
Προβληματισμός δεύτερος. Οι προβοκατορίσκοι και οι wanna be προβοκάτορες, στο παιχνίδι με τους συνεργάτες τους εμείς κάνουμε ότι τα σπάμε εσείς κάντε ότι μας κυνηγάτε, κατάφεραν και με την κάλυψη των οπορτουνιστών βεβαίως, να μην προσεγγίσει το ΠΑΜΕ την κόκκινη γραμμή. Εκεί δηλαδή που αν η ΕΛΑΣ έπαιρνε εντολή να απωθήσει το οργανωμένο εργατικό κίνημα, θα χρειάζονταν να φτύσει αίμα. Κι αν θα τα κατάφερνε. Γιατί οι σούπες της ομάδας ΔΙΑΣ ήταν διαδοχικές και μόνο στη θέα της αλυσίδας του ΠΑΜΕ που έσφιξε και καμπύλωσε σε περίπτωση χτυπήματος.
Τελικό αποτέλεσμα, Αστικό κράτος – εργατικό κίνημα: 2-0
Όχι ακριβώς, υπάρχει και κάτι που ποτέ δεν υπολογίζει κανένα κράτος.
Τη συνείδηση του κόσμου που ωριμάζει, που βλέπει πιο καθαρά, ποιος στέκεται στην πρώτη γραμμή έτοιμος να αντιμετωπίσει κάθε εχθρό παρά τα τυχαία –βεβαίως βεβαίως- κρότου λάμψης προς την πλευρά των εργατών. Τα ίδια κρότου – λάμψης και οι ίδιες μηχανές ΔΙΑΣ, έφταναν 30 δευτερόλεπτα για να εκκαθαρίσουν όλους τους υπόλοιπους πλην ΠΑΜΕ.
α.
@α.:
ΔιαγραφήΤο σχολίασα μεταξύ σοβαρού και αστείου στον Αντώνη πως οι Α/Α, εξωκοινοβούλιο και ΣΥΡΙΖΑ που μπήκαν μπροστά από τα μπλοκ μας "περιφρούρησαν" το Σύνταγμα από τις δυνάμεις του λαϊκού κινήματος.
Με την δική τους λογική θα είχαμε κάθε δίκιο να περάσουμε από επάνω τους. Εμείς φυσικά είμαστε (σε αντίθεση με αυτούς) σοβαροί άνθρωποι.
Κατά τα λοιπά ο κόσμος αυξάνεται συλλαλητήριο το συλλαλητήριο, και αυτό πρέπει να λογαριαστεί στον θετικό απολογισμό.
Μετά την απεργία στις 9 Απρίλη θα μπορούμε να βγάλουμε κάποια πιο θετικά συμπεράσματα για την πορεία ανασύνταξης του εργατικού-λαϊκού κινήματος μετά την επιδρομή βλακονίου του '11-'12...