Εβδομάδα Κιλελέρ η προηγούμενη, οπότε είπαμε να τιμήσουμε την επέτειο με ταινιοπροβολή.
Ο Γιάννος, απ' την Κεφαλλονιά, πολέμησε τους Τούρκους μαζί με ομάδες αμαρτωλών και γρήγορα, με το θάρρος του, έγινε αρχηγός. Η ομάδα του ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατακτητών, που του παραχώρησαν τελικά το αρματωλίκι της Δωρίδας.
Ο Αστραπόγιαννος έγινε λαϊκός ήρωας από τους σκλαβωμένους Έλληνες, γιατί πάντα ήταν στο πλευρό των αδικημένων και πάντα καταδίωκε τους ισχυρούς.
Απ' το 1760 μέχρι και το 1782 τα κατορθώματά του ήταν τέτοια που έγιναν τραγούδια.
Με παγίδα παρασύρθηκε σε συμπλοκή με τους Τούρκους και τραυματίστηκε. Ζήτησε τότε από το σύντροφό του, το Λαμπέτη, να του δώσει τη χαριστική βολή για να μην πέσει στα χέρια των κατακτητών ζωντανός.
Το 1968 ο ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Πέτρος Μακεδόνας, έγραψε τον "Αστραπόγιαννο" μεταφέροντας τον αρματωλό στη μετά τουρκοκρατίας εποχή.
"Θρύλος έγιναν τα κατορθώματά του, κλεφτοτράγουδο η παλικαριά του. Ο Αστραπόγιαννος με τον νταϊφά του, φάνταζε το σκιάχτρο των τσιφλικάδων. Τρόμος στον ύπνο τους, κόμπος στη διψασμένη αχορτασιά τους να ρουφήξουν το αίμα των κολίγων.
Πίστεψε πως του δόθηκε θεόσταλτη εντολή να σώσει τους αδικημένους, πως το χρέος του είναι και το χρέος κάθε ανθρώπου: ν' αντιμάχεται τη βία και την καταπίεση."
Το 1970 ο Πέτρος Μακεδόνας διασκεύασε το βιβλίο του για τη μεγάλη οθόνη και σκηνοθέτησε ο Νίκος Τζήμας.
Ο Γιάννος, απ' την Κεφαλλονιά, πολέμησε τους Τούρκους μαζί με ομάδες αμαρτωλών και γρήγορα, με το θάρρος του, έγινε αρχηγός. Η ομάδα του ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατακτητών, που του παραχώρησαν τελικά το αρματωλίκι της Δωρίδας.
Ο Αστραπόγιαννος έγινε λαϊκός ήρωας από τους σκλαβωμένους Έλληνες, γιατί πάντα ήταν στο πλευρό των αδικημένων και πάντα καταδίωκε τους ισχυρούς.
Απ' το 1760 μέχρι και το 1782 τα κατορθώματά του ήταν τέτοια που έγιναν τραγούδια.
Με παγίδα παρασύρθηκε σε συμπλοκή με τους Τούρκους και τραυματίστηκε. Ζήτησε τότε από το σύντροφό του, το Λαμπέτη, να του δώσει τη χαριστική βολή για να μην πέσει στα χέρια των κατακτητών ζωντανός.
Το 1968 ο ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Πέτρος Μακεδόνας, έγραψε τον "Αστραπόγιαννο" μεταφέροντας τον αρματωλό στη μετά τουρκοκρατίας εποχή.
"Θρύλος έγιναν τα κατορθώματά του, κλεφτοτράγουδο η παλικαριά του. Ο Αστραπόγιαννος με τον νταϊφά του, φάνταζε το σκιάχτρο των τσιφλικάδων. Τρόμος στον ύπνο τους, κόμπος στη διψασμένη αχορτασιά τους να ρουφήξουν το αίμα των κολίγων.
Πίστεψε πως του δόθηκε θεόσταλτη εντολή να σώσει τους αδικημένους, πως το χρέος του είναι και το χρέος κάθε ανθρώπου: ν' αντιμάχεται τη βία και την καταπίεση."
Το 1970 ο Πέτρος Μακεδόνας διασκεύασε το βιβλίο του για τη μεγάλη οθόνη και σκηνοθέτησε ο Νίκος Τζήμας.
Ο Αστραπόγιαννος, τα κατορθώματα του οποίου έχουν γίνει τραγούδια, επιστρέφει στο χωριό του κι απογοητευμένος διαπιστώνει πως τη θέση του τούρκου Αγά έχει πάρει τώρα ο μεγαλοτσιφλικάς. Ερωτεύεται την κόρη του, συγκρούεται με το γιο του, τον σκοτώνει και φεύγει πάλι στα βουνά. Εκεί συναντά τους συντρόφους του και μαζί κάνουν επιδρομές εναντίον των πλουσίων. Κλέβει την κόρη του μεγαλοτσισφλικά και οι άντρες του, αφού του στήνουν παγίδα, τον σκοτώνουν.
Πρωταγωνίστησαν οι: Νίκος Κούρκουλος, Ελένη Ζαφειρίου, Σπύρος Καλογήρου, Νίκη Τριανταφυλλίδη, Βασίλης Τσάγκλος, Νίκος Γαλανός, Γιάννης Αργύρης, Λαυρέντης Διανέλλος, Πόπη Αστεριάδη, Νάσος Κεδράκας κ.ά.
Η ταινία απέσπασε δύο πρώτα βραβεία στο 11ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, καλύτερης ταινίας και πρώτου ανδρικού ρόλου για το Νίκο Κούρκουλο.
Πρωταγωνίστησαν οι: Νίκος Κούρκουλος, Ελένη Ζαφειρίου, Σπύρος Καλογήρου, Νίκη Τριανταφυλλίδη, Βασίλης Τσάγκλος, Νίκος Γαλανός, Γιάννης Αργύρης, Λαυρέντης Διανέλλος, Πόπη Αστεριάδη, Νάσος Κεδράκας κ.ά.
Η ταινία απέσπασε δύο πρώτα βραβεία στο 11ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, καλύτερης ταινίας και πρώτου ανδρικού ρόλου για το Νίκο Κούρκουλο.
Πηγή: το ΘΕΑΤΡΟ
1) Αξέχαστη η συγκλονιστική ομορφιά της Νίκης Τριανταφυλλίδη που μας άφησε πρόσφατα.
ΑπάντησηΔιαγραφή2) Πάντα ανατριχιάζω όταν φέρνω στο μυαλό τη σκηνή που οι χωροφύλακες έχουν στήσει ενέδρα αλλά ο σύντροφος του που είχε λυγίσει πετάγεται τη τελευταία στιγμή και φωνάζει "Φυλάξου καπετάνιο..." για να σκοτωθεί σώζοντας τον αστραπόγιαννο.
3) Ενδιαφέρουσα πτυχή το έτος κυκλοφορίας της ταινίας-αναδεικνύει τη δύναμη της ακτινοβολίας του αγροτικού κινήματος στη χώρα κατά τον 20ο αιώνα και ειδικά το πρώτο μισό αυτού.
ρα
@ρα:
ΔιαγραφήΕπίσης καταπληκτική μουσική, και η καλύτερη ίσως ερμηνεία του Ν.Κούρκουλου
Συμφωνώ απόλυτα και με τους δύο σας!
ΔιαγραφήΜαύρος.
Άσχετο με την ταινία και την ανάρτηση, αλλά μιας και μιλάμε για ταινία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα και έμαθα (δεν τη γνώριζα) σε περιοδικό στα Εξάρχεια αυτήν την ταινία:
http://www.imdb.com/title/tt0068226/?ref_=nm_flmg_act_23
Δεν την είδα την ταινία (και δεν υπάρχει και λόγος -αν και ένας ηθοποιός από αυτούς, έχει κάνει μια πολύ υπέροχη ερμηνεία σε άλλη ταινία), αλλά μου λύθηκαν πολλές απορίες!
ΑΛΗΣ
@ΑΛΗΣ:
ΔιαγραφήΑ, ναι είναι πολύ γνωστή ταινία.
Αλλά, τι κατάλαβες;
@TRASH :
ΔιαγραφήΚατάλαβα από που προέρχονται πολλά παιδικά νεφελώματα, θολώματα... μέχρι και “τραύματα”, θα τα έλεγα! Εσωτερικές συγκρούσεις, οι οποίες ήταν αιτία να αναλώσω αδίκως αρκετό χρόνο -από τα τρυφερά μου χρόνια- σε άτοπες υπαρξιακές και φιλοσοφικές αναλύσεις και αναζητήσεις. Και για να γίνω πιο σαφής.
Όταν ήμουν παιδάκι, έως 14-16 ετών, και συζητούσα πολιτικά με τους μεγάλους (θείους, θείες, συγγενείς, φίλους και γνωστούς -όλοι αυτοί σήμερα είναι πάνω από 60 ετών) όποτε φτάναμε στο θέμα “Στάλιν”, γινότανε μια πυρηνική έκρηξη στον εγκέφαλο μου! ΚΑΘΕ ΛΟΓΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΈΡΡΕΕ!!! ΧΑΝΟΤΑΝΕ ΚΑΘΕ ΝΟΗΜΑ, ΚΑΘΕ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΚΑΘΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕ! ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΜΑΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ, ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΣΚΟΝΗ! Ένιωθα πνευματικά ανάπηρος! ΑΧΡΗΣΤΟΣ! Όλοι αυτοί, λοιπόν, οι μεγάλοι (σε ηλικία) που συζητούσα μου λέγανε ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ: “ο Στάλιν, σκότωσε όλους τους συντρόφους του! Όλους τους άξιους! ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΚΟΥΜΑΝΤΟ!” (αυτά για γενοκτονίες και μύρια νεκρούς τα έμαθα αργότερα -ευτυχώς, διότι θα είχα ΑΥΤΟΕΓΚΛΕΙΣΤΕΙ).
Εγώ από την ιστορία πάλι, είχα μάθει ότι ο Στάλιν “σκότωσε” τον μέγα ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟ, τον μέγα ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗ, ΤΟΝ ΠΙΟ ΠΟΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΗΛΗΚΙ-ΑΡΧΗΓΗΛΗΚΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ! ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ!!! Ότι η ΕΣΣΔ ήταν ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ (δηλ της ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ) και αυτός (ο Στάλιν) ήταν ο “αρχηγός” αυτού του κράτους (της καλοσύνης, του ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ).
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ (ο Στάλιν) ΝΑ ΕΚΑΝΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΟΥΣΤΙΕΣ;;;;;;;;; ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΕΚΑΝΕ;;;;;;;;
Εκεί παθενα ΣΟΚ! ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ!
Θα ήτανε, έλεγα, ψυχανωμαλος ο άνθρωπος! ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗΣ! ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΜΕΣΑ!!!
Αλλά σαν παιδακι έλεγα, μεγάλοι (σε ηλικία) είναι, κάτι θα ξέρουν. Αυτοί, ομως, οι μεγάλοι (σε ηλικία) δε μου δίνανε την εντύπωση ότι το είχανε ψάξει και πολύ το πράγμα. Ότι το είχαν μελετήσει, εξετάσει, ερευνήσει. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι τους αρέσανε τα ΚΑΟΥΜΠΟΙΚΑ!!! Αλλα όπως είπα, λόγω της ηλικίας τους, τα δεχόμουνα.
Όταν, λοιπόν, πριν 2 βράδια διάβασα στο περιοδικό στα Εξάρχεια (ειρήσθω εν παρόδω με έπιασε πανικός στην αρχή -νόμιζα ότι κρατούσα το μέγα μυστικό του εχθρού, και αν με καταλαβαίνανε την είχα βάψει) για την ταινία, και ιδιαίτερα τους συντελεστές (ηθοποιούς κλπ) της ταινίας, ένιωσα η ζωή μου να γυρνάει στην αρχή!
ΑΛΗΣ
https://www.youtube.com/watch?v=yA4_na4Z6Bw
Και για Budget: $2,500,000... καλή δουλειά έκανε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΗΣ
Στον "Αστραπόγιαννο" στο 01:00:40 ο Φώτης Τόνγκας (Γρηγόρης Ευαγγελάτος) και ο Γιάννος Ζαχαρής-Αστραπόγιαννος (Νίκος Κούρκουλος) χαράζουν τα χέρια τους και τα ενώνουν. Αυτό είναι μια εθιμοτυπική τελετή που κάνανε κατά βάση οι Σταυραδερφοί.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στην περίοδο της τουρκοκρατίας εκείνοι που γίνονταν
κλέφτες, για πολιτικούς λόγους, λέγονταν ζορμπάδες,(απ΄
την τούρκικη λέξη ζορμπάς, που σημαίνει αντάρτης). Αυτοί
τά βαζαν πότε με τους κοτσαμπάσηδες και πότε με τους
βοεβοντάδες και τους πασάδες.
Πολλές φορές οι αδικίες, οι βαρείς φόροι και οι τυρρανικοί
προεστοί, ανάγκαζαν τον κατατρεγμένο Έλληνα ραγιά, να κάμει
όνειρο και σκοπό και να βροντοφωνάξει: Θα γίνω κλέφτης
στ΄ Άγραφα.
Οι κλέφτες ζούσαν συνήθως σε μικρές ευκίνητες ομάδες
κρυμμένοι σε σπηλιές ή σε ξωκλήσια και μοναστήρια και
πάντοτε σχεδόν κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Μέσα στις δύσκολες αυτές συνθήκες της βουνίσιας ζωής,
στις κακουχίες, μπροστά στη φωτιά της συμπλοκής και στο
θάνατο, αναπτύχθηκαν ακατάλυτοι δεσμοί αλληλοβοήθειας.
Ο πιο μεγάλος δεσμός, σίγουρα ήταν αυτός του Σταυραδερφού, που ξεπέρναγε σε δύναμη κάθε σχέση αίματος και φιλίας. Ήταν ένας δεσμός αμοιβαίας αγάπης και προστασίας ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους κλέφτες που ορίζονταν συνήθως με όρκο στο Ευαγγέλιο ή στο Σταυρό (απ΄ όπου προέρχεται και η ονομασία), ή με την ευχή κάποιου παπά σε μικρή εκκλησιαστική ιεροτελεστία ή
ακόμα και το ισχυρότερο με την ένωση αίματος.
Στην τελευταία περίπτωση χάραζαν με το μαχαίρι τά χέρια
τους να τρέξει αίμα, κι ύστερα τα ένωναν σε σφιχτό χαιρετισμό,
ενώ συγχρόνως έδωναν και την υπόσχεση της αμοιβαίας
αγάπης και προστασίας."
(δε θυμάμαι από ποια ιστοσελίδα το είχα βρει για να δώσω link...)
ΑΛΗΣ
ΑΛΗ, τον σταυραδερφό τον ήξερα και σαν "αδερφοποιτό" (= αδελφοποίητος, μάλλον). Ηταν μια εθιμική αδελφοποίηση, που είχε μεγάλη σημασία, γιατί αυτός, που είχε πολλούς και ισχυρούς αδερφοποιτούς, είχε μεγάλη δύναμη, κυρίως στρατιωτική, γιατί αναφέρεται, όπως λες, μεταξύ κλεφτών, αλλά και οικονομική. Ηταν σχέση πολύ ανώτερη από την κουμπαριά, που επίσης εκείνα τα χρόνια ήταν πιο ισχυρή (δηλαδή δεσμευτική) από όσο την ξέρουμε σήμερα. Και συνεχιζότανε και στους απογόνους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα πολύ γνωστό ιστορικό παράδειγμα ήταν η αδελφοποίηση του Κολοκοτρώνη με τον Αλή-Φαρμάκη. Οι ίδιοι δε γνωρίζονταν προσωπικά, αλλά ήταν γνωστό, πως ήταν αδερφοποιτοί οι παππούδες τους. Σχέση που επέβαλε στον καπτα-Θοδωρή να παρατήσει την ασφάλεια της Ζακύνθου, εν μέσω του μεγαλύτερου κατατρεγμού, που αντιμετώπησε από μερηάς Τούρκων, (επικηρυγμένος για μεγάλο ποσό), και να τρέξει στον πύργο του Αλή-Φαρμάκη, στο Μοναστηράκι Γορτυνίας, για να ενισχύσει την άμυνά του, που πολιορκούνταν από στρατεύματα του Βελή-Πασά. Μάλιστα προσφέρθηκε να παραδοθεί στους Τούρκους με αντάλλαγμα την αμνήστευση του Αλή-Φαρμάκη, πράγμα, που πρότειναν οι ίδιοι οι Τούρκοι, αλλά αρνήθηκε, προς αιώνια τιμή του, ο Αλή-Φαρμάκης. Η αδερφοποίηση ήταν σχέση ζωής-θανάτου, δεν ήταν παίξε-γέλασε...
Ο Αλή Φαρμάκης ήταν Τουρκαλβανός, με τούρκικες ρίζες και από τη μάνα του, που ανήκε σε οικογένεια σουλτάνων. Θάπρεπε να υπάρχει ένας αδριάντας του στη Γορτυνία γιατί αγωνίστηκε για απελευθέρωση του Μωρηά από τον Οθωμανικό ζυγό, και γιατί μας δίδαξε, πως η λεβεντιά και η ανδρειωσύνη δε γνωρίζουν ρατσιστικά σύνορα.