Επιγραμματικά πορίσματα από τις τώρα δημοσκοπήσεις για το "Ποτάμι"

Στο Ίσκρα δημοσιεύονται τέσσερις δημοσκοπήσεις (ALCO, MRB, Public Issue, ΠΑΜΑΚ), τρεις από τις οποίες αφορούν τις ευρωεκλογές. Οι δημοσκοπήσεις αυτές έχουν ήδη κυκλοφορήσει σε διάφορα ΜΜΕ, αλλά το Ίσκρα τις συγκεντρώνει μαζεμένες, πράγμα βολικό για την εξαγωγή κάποιων πορισμάτων.

• Στη δημοσκόπηση της ALCO, το "Ποτάμι" συγκεντρώνει, με αναγωγή στα έγκυρα, 9.8% της πρόθεσης ψήφου και αναδεικνύεται τρίτο κόμμα.
• Στη δημοσκόπηση της Public Issue, το "Ποτάμι" συγκεντρώνει, χωρίς αναγωγή, 7% και ξανα-αναδεικνύεται τρίτο κόμμα.
• Στη δε δημοσκόπηση του Παν. Μακεδονίας, το "Ποτάμι" συγκεντρώνει, χωρίς αναγωγή, 13% και παραμένει τρίτο κόμμα, με ελάχιστη διαφορά από τη δεύτερη ΝΔ, που συγκεντρώνει 13.5%.

Κατά μέσο όρο λοιπόν, ένα κόμμα στο οποίο ηγείται δημοσιογράφος, του οποίου τα στελέχη είναι δημοσιογράφοι, συγγραφείς νεοελληνικών μπεστ σέλλερ και ακαδημαϊκοί, το οποίο ιδρύθηκε απ' την τηλεόραση και τα κοινωνικά μέσα πριν τρεις βδομάδες, και το οποίο δεν έχει ίχνος κοινωνικής βάσης στο τοπικό επίπεδο, συγκεντρώνει γύρω στο10% της πρόθεσης ψήφου -- παραπάνω αν ληφθεί υπόψη η αναγωγή στις δύο από τις τρεις δημοσκοπήσεις.

Κάποια επιγραμματικά συμπεράσματα με δεδομένη την υπόθεση ότι η κατά μέσο όρο εικόνα των δημοσκοπήσεων έχει έστω ένα ποσοστό αξιοπιστίας:

1. Λεφτά υπάρχουν. Διότι αν και είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ που να την έχει "φάει" άγρια από την κρίση (και προσδοκά επιστροφή σε ευνοϊκότερο για τον ίδιο καθεστώς), αν και μπορεί επίσης να φανταστεί κανείς ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής στην ίδια θέση (που θέλει να "εκδικηθεί" γιατί δεν βλέπει άλλο μέσο επαναδιεκδίκησης κεκτημένων) και ακόμα και της ΝΔ που να ανήκει στα λαϊκά στρώματα (αλλά του 'μεινε οικογενειακό χούι να ψηφίζει δεξιά), ψηφοφόρο του κόμματος των σελέμπριτι που δεν είναι, συγκριτικά ομιλώντας, ευκατάστατος και κυριλέ με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν μπορεί να φανταστεί. Προφανώς, τα βάρη της κρίσης δεν έχουν πλακώσει όλους το ίδιο και συνεχίζουν να υφίστανται έντονα προνομιούχα στρώματα στην ελληνική κοινωνία -- να υφίσταται, δηλαδή, σκληρός πυρήνας της μέσης αστικής τάξης, που στηρίζει ασμένως το μεγάλο κεφάλαιο και το δικαίωμα να μη φοράει γραβάτα όταν το κάνει.

2. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, διαλυμένο, ΔΝΤ. Τα "εξαφανισμένα" ποσοστά του κόμματος του σοσιαλισμού με την καπιταλιστική έννοια "επανεμφανίστηκαν" ως δια μαγείας στο όνομα του "μετα-ιδεολογικού ευρωπαϊσμού" (ο Χριστός...), τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Αν πάρουμε μόνο την πρώτη δημοσκόπηση με αναγωγή, της ALCO, έχουμε 9.8% απ' το "Ποτάμι", συν 5.7% απ' την Ελιά, συν 2.4% απ' τη ΔΗΜΑΡ, ίσον 17.9%. Συν 21.2% απ' το ΠΑΣΟΚ νέου τύπου (τον ΣΥΡΙΖΑ λέω), ίσον 39.1%. Συνεπώς...

3. Η ισχύς εν τη διαιρέσει. Η "κεντροαριστερά" επιστρέφει σχεδόν στα ποσοστά που είχε πριν το Μνημόνιο του 2010, αλλά με ένα ταχυδακτυλουργικό που την καθιστά ακόμα πιο ευέλικτη, καθώς αντί για ένα μπαλαντέρ για συγκυβερνήσεις για τη σωτηρία του τόπου, το δίχως άλλο, έχεις πια τέσσερα, με αυξάνοντα ποσοστά ευελιξίας από τον ΣΥΡΙΖΑ (το πιο προβληματικό καθότι και το πιο εξαρτώμενο από την τήρηση κάποιων ρητορικών προσχημάτων) στη ΔΗΜΑΡ (συγκυβέρνησε, αλλά είχε ενοχές), στο "Ποτάμι" (δεν μασάει τα άντερά του, είναι ρητώς κόμμα χωρίς αρχές), στο ΠΑΣΟΚ (μήτρα και μητέρα κάθε κυβέρνησης σωτηρίας του τόπου).

4. Και Ποτάμι θα σας φτιάξουμε. Μετά τη μετεωρική άνοδο της Χρυσής Αυγής και του ΣΥΡΙΖΑ, το σύστημα κάνει επίδειξη ισχύος δημιουργώντας ένα ακόμα απίθανο κόμμα στη βάση της ακόμα πιο απίθανης συνταγής "ο Σημίτης μπορεί να είναι σέξι αν του βγάλεις την Ελιά" και με (αν)εδαφικές Κ.Ο τη Lifo, την Athens Voice και το Protagon, δηλαδή την Ελλάδα που είναι αποφασισμένη να πίνει Εσπρέσο Μακιάτο στο Starbucks που να χαλάσει ο κόσμος: Fiat patricii et pereat mundus. Ακόμα και αν όλες οι δημοσκοπήσεις είναι "φτιαχτές", το μήνυμα δεν αλλάζει: εξουσία είμαστε, ό,τι θέλουμε κάνουμε. Θα σας βγάζουμε κόμματα και θα σας πείθουμε, έστω και με ενορχηστρωμένες "μόδες", να τα ψηφίζετε μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία -- που δεν θα είναι και του σοσιαλισμού.

5. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι αρκετά ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να διαφαίνεται ως τώρα ότι το "Ποτάμι" παίρνει ένα ποσοστό ψήφων από ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, ωστόσο, το γεγονός ότι τα ποσοστά που εμφανίζει δεν ισούνται με το άθροισμα των ούτως ή άλλως παραπαιόντων ξαδέλφων του αποτελεί ένα εξόχου σημασίας μήνυμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ: ποτέ δεν μπορείς να είσαι αρκετά ΠΑΣΟΚ. Με τα λόγια του σημερινού "Ριζοσπάστη": 

"Το απότομο φούσκωμα του ΣΥΡΙΖΑ που παραμένει ένα κόμμα συνιστωσών, πολυσυλλεκτισμού προκαλεί αβεβαιότητα στην αστική τάξη, στον πιο σκληρό της πυρήνα, κατά πόσο η πλήρης προσαρμογή του στις ανάγκες της αστικής διακυβέρνησης θα γίνει με τον ίδιο εύκολο και απόλυτο τρόπο που έγινε με το ΠΑΣΟΚ την περίοδο '81 - '84. Από την άποψη αυτή, ασκούν πίεση στον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να λειάνει ορισμένες από τις αιχμές που διατηρεί και για εκλογικούς λόγους."

Καθώς λοιπόν η αστική τάξη κινείται για να εξασφαλίσει έναν "μπαλαντέρ" που θα αντικαταστήσει τους καμένους παλαιότερους ΛΑΟΣ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, καθώς είναι αρκετά πιθανό να στήσει επίσης ένα νέο και "σοβαρότερο" μαγαζί στο οικόπεδο της Χρυσής Αυγής, βεβαιώνεται ταυτόχρονα και ότι η δεξιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει τελειωμό. Και με δεδομένη την αδυναμία του εξωκοινοβουλίου να κάνει κάτι περισσότερο από αυριανίστικη και χαμηλών ιδεολογικών αξιώσεων αντιπολίτευση στους κομμουνιστές, πλησιάζει η ώρα που "αριστερός" και "όχι ΚΚΕ" θα ακούγεται κακόγουστο ανέκδοτο.

Πηγή: Lenin reloaded