ΣΥΡΙΖΑ, εσωκομματική δημοκρατία, οι γνωστές cheerleaders και κάποιοι ευσεβείς πόθοι

*Oι υπογραμμίσεις, οι ηλεκτρονικές παραπομπές και οι φράσεις με κόκκινο χρώμα, είναι δικές μας προσθήκες)

_____________
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε έναν μικρό αιφνιδιασμό με τη δημοσιοποίηση των προτάσεων του Αλέξη Τσίπρα (ένα όργανο από μόνος του) για τις υποψηφιότητες που θα υποστηρίξει η Κουμουνδούρου στις εκλογές σε δήμους και περιφέρειες. Οι προτάσεις κατατέθηκαν την Παρασκευή στην Πολιτική Γραμματεία και τον τελικό λόγο για την επικύρωση τους έχει η Κεντρική Επιτροπή που συνεδριάζει σήμερα Σάββατο. Παρά τις αντιρρήσεις που εκφράζονται από την Αριστερή Πλατφόρμα κυρίως για τρεις δεξιόστροφες υποψηφιότητες στις περιφέρειες (Οδ. Βουδούρη, Μ. Σπύρου και Θ. Καρυπίδη) δύσκολα θα έχουμε ανατροπές. (αφού για μία ακόμη φορά αναμένεται μεγαλοπρεπής γαργάρα από την Α.Π.) Όπως δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας, (που κάνει και το κουμάντο) οι υποψήφιες αυτές είναι «ένας φρέσκος αέρας (κοπανιστός για μία ακόμη φορά, -μα τίποτε δεν έμαθε από την γκάφα Ολάντ, αυτό το παιδί;) στη βαριά ομίχλη της πολιτικής ζωής».

Προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα  (που κάνει και το κουμάντο) και μεγαλύτερη ίσως έκπληξη αποτελεί η επιλογή του -άγνωστου για τους μη παροικούντες την κομματική Ιερουσαλήμ- 33χρονου οικονομολόγου και μέλους της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Γαβριήλ Σακελλαρίδη για τη θέση του υποψηφίου δημάρχου Αθήνας. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι πλατιά γνωστός, η υποψηφιότητα αυτή έτυχε θερμής αποδοχής και απέσπασε θετικά σχόλια στα social media (που είναι και το μόνο ζητούμενο για έναν υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ), κυρίως για το συμβολισμό της ανανέωσης που περιέχει και προπαντός λόγω του νεαρού της ηλικίας(και γαμώ τα πολιτικά κριτήρια λέμε!) του Γ. Σακελλαρίδη. Ο ΣΥΡΙΖΑ στέλνει με αυτό τον τρόπο το μήνυμα ότι δίνει προτεραιότητα στη νεολαία (33 χρονών "νεολαίος";) που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης και της ανεργίας και επιχειρεί να δείξει ότι το κόμμα του αποτελεί τον πιο αυθεντικό εκφραστή των νεαρών ψηφοφόρων (ηλικιακά και όχι πολιτικά μιλώντας, όπως φαίνεται εξάλλου και από την ανάλυση που προηγήθηκε).

Ας αποφύγουμε την εύκολη σύγκριση ότι η επιλογή ενός 33χρονου μοιάζει με επανάληψη του χρίσματος για την Αθήνα που έδωσε (και προφανώς το σκυλομετάνιωσε) ο Αλ. Αλαβάνος στον άγνωστο τότε Αλ. Τσίπρα το 2006. Όχι μόνο γιατί ο Αλ. Τσίπρας δεν σκοπεύει να αποχωρήσει (αντίθετα, να μας κατσικωθεί σκοπεύει, το γνωρίζουμε άπαντες) αλλά και επειδή ο Γ. Σακελλαρίδης δεν είναι απλώς ένας κλώνος του Αλέξη, αλλά σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που τον ξέρουν έχει επιστημονική κατάρτιση και αγωνιστικό παρελθόν, παρόν και (ευχόμαστε) μέλλον.

-Τι είναι αυτά ρε Αλέξη; Υπουργείο μού'ταξες...

Ο Αλ. Τσίπρας προτείνει επίσης τη βουλευτή Ρένα Δούρου για την περιφέρεια Αττικής, μια νέα και δυναμική πολιτικό, με πλατιά απήχηση στις γυναίκες ψηφοφόρους (και στην πρεσβεία βεβαίως-βεβαίως). Επιτυχία για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αναμφίβολα η υποψηφιότητα της γνωστής παρουσιάστριας της ΕΡΤ Αγλαϊας Κυρίτση στο Βόρειο Αιγαίο. Η αποδοχή της πρότασης του Αλ. Τσίπρα από τη δημοσιογράφο αποτέλεσε έκπληξη σε αρκετούς καθώς η Α. Κυρίτση, σύμβολο του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, προέρχεται από το χώρο του ΚΚΕ (σ.σ.από το βιογραφικό της έχουν απαλειφθεί οι ανάλογες αναφορές) και η υποψηφιότητά της συμβολίζει τη διεύρυνση της επιρροής (που επιδιώκει ο) του ΣΥΡΙΖΑ. Οι υπόλοιπες προτάσεις δεν προκαλούν ακριβώς ενθουσιασμό (σε ποιόν;) καθώς αποτελούν ένα συνδυασμό καθαρά κομματικών επιλογών, επανάληψης των υποψηφιοτήτων του 2010 και της διεύρυνσης προς το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας (και γιατί δεν προκαλούν ενθουσιασμό ρε παιδιά; Έτσι δεν ανέβηκε από το 4% στο 27% το Τσιπρέικο;).

Κοτσακάς-Κουρουπλής-Τσίπρας: ΠΑΣΟΚ 66%

Με τις επιλογές τουλάχιστον στις περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι θεωρεί τις "αυτοδιοικητικές" κορυφαία πολιτική μάχη, την οποία θα δώσει με κομματικούς όρους και κεντρικό σχεδιασμό ("κεντρικό σχεδιασμό"; -φτού βρωμόλογα!) αποφεύγοντας τα λαμπερά ονόματα και τη φιλολογία περί δήθεν «ανεξάρτητων» και «ακομμάτιστων» υποψηφιοτήτων στην οποία επενδύουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ (και ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις προηγούμενες τοπικές εκλογές, σήμερα ακόμη στο συνδικαλιστικό κίνημα, και πάνω από όλα στις πλατείες της μικροαστικής αγανάκτησης). Η σπουδή στην ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων δείχνει ότι η Κουμουνδούρου επιθυμεί να αποφύγει μια επανάληψη του σίριαλ που εξελίχτηκε το 2010, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίστηκε στα δύο και σε πολλές περιφέρειες στήριξε διαφορετικούς υποψηφίους (και κατέληξε σε εκλογική πανωλεθρία -και κλάμα η κυρία ρε παιδάκι μου...). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συνάντησε και σε αυτές μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθειά του να εκφραστεί και στις δημοτικές η άνοδος της επιρροής του. Γεγονός είναι ότι στις περισσότερες πόλεις η οργανωτική του σύνθεση δεν είναι τόσο διαφορετική από αυτή του 2010 (και τότε μαζί με διάφορους "ακομμάτιστους" ΠΑΣΟΚους είχε κατέβει).

Η "αριστερή πλατφόρμα" του ΣΥΡΙΖΑ

Το ότι αυτή τη φορά οι διαφωνίες δεν εκδηλώθηκαν με τόσο δημόσιο τρόπο (η κουτάλα γαρ) δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχουν δυσκολίες στις διαδικασίες κατάρτισης των ψηφοδελτίων (με κορυφαία παραδείγματα το Περιστέρι και το Πέραμα) και συγκρούσεις (για την κουτάλα πάντα) ειδικά μεταξύ παλιών και νέων μελών. Ακόμα μπροστά στο «ρεύμα αυτοδυναμίας» (αυτό από που ακριβώς προκύπτει; Γιατί γκάλοπ με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 44%-45% δεν έχουμε δει ακόμη, ούτε καν φτιαχτό) ήταν αυξημένη η απροθυμία αρκετών στελεχών να αφήσουν τον (κυβερνητικό) γάμο και να πάνε για "αυτοδιοικητικά" πουρνάρια, με κάποιους να αφήνουν υπόνοιες ότι η Κουμμουνδούρου επιθυμεί να «ξεφορτωθεί» με εύσχημο τρόπο όσους δεν επιθυμεί να αξιοποιήσει σε κυβερνητικά πόστα. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, οι αντιρρήσεις αυτές ώς ένα βαθμό κάμφθηκαν καθώς η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει ότι οι μελλοντικές κυβερνητικές θέσεις (και η πρόσβαση στην κουτάλα που αυτές συνεπάγονται) είναι ανοιχτές για όσους εθελοντές στρατευθούν στον κομματικό στίβο.

ΜΑΟ.gr

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα (ένας είναι ο αρχηγός-αύριο πρωθυπουργός) να ρίξει στον εκλογικό στίβο κομματικά στελέχη διαψεύδει τη φιλολογία που έχει προηγηθεί περί σύναψης συμμαχιών ενόψει αυριανής (ευελπιστούν) κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

(Ξέρετε τι λένε για όσους μοιράζουν το τομάρι πριν σκοτώσουν το βόδι...)

Πηγή: MAO.gr

Υ.Γ.
Ποιός θυμάται την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στον Καμίνη;