Από τον οπορτουνισμό στην πλήρη αστικοποίηση, ένα τσιγάρο δρόμος...

-Πότε ένα τυπικό οπορτουνιστικό κόμμα, που το ψήφιζαν μερικές δεκάδες χιλιάδες βολεμένοι της μεσαίας τάξης, από συνήθεια, γίνεται κλασσικό σοσιαλδημοκρατικό;;;

-Όταν, λόγω καπιταλιστικής κρίσης, εν μια νυκτί το ψηφίζουν 1-2 εκατομμύρια ανώριμοι ψηφοφόροι, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα τιμωρήσουν (προσωρινά) τα αστικά κόμματα που ψήφιζαν αγεληδόν μέχρι τότε, για να συνεχίσουν, δήθεν ικανοποιημένοι ότι έκαναν το καθήκον τους, να κάθονται στον καναπέ τους. 

Πηγή:

"13+1" μηνύματα ανατροπής

Η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων που αποφάσισε η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ για τις 13 Περιφέρειες και τον Δήμο της Αθήνας ανοίγει την αυλαία των δημοτικών - περιφερειακών εκλογών. Σε μια περίοδο που τα κυβερνητικά κόμματα, αντιμέτωπα με την κοινωνία, αποδιαρθρώνονται πολιτικά, η ριζοσπαστική Αριστερά παίρνει δυναμικά την πολιτική πρωτοβουλία να καθορίσει το πλαίσιο της αντιπαράθεσης και των συμβολισμών των επικείμενων εκλογών.

Τα πρόσωπα, νέα και άφθαρτα, ως έκφραση και αιχμή των κοινωνικών και πολιτικών συλλογικοτήτων που οργανώνουν το ρεύμα δημοκρατικής ανατροπής, ανήκουν σε ολόκληρο το φάσμα των δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων. Οι επιλογές, αν και έγιναν από ένα κόμμα, υπερβαίνουν τη συνήθη τακτική των κομματικών περιχαρακώσεων. Τα πρόσωπα των υποψηφίων, με κορμό στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με ανοίγματα σε ανένταχτους πολίτες, αντιστοιχούν στον ευρύ χώρο που εκτείνεται από την ιστορική Αριστερά στο σύνολό της μέχρι τη σοσιαλιστική παράδοση και δημιουργούν ρήγματα στον συντηρητικό χώρο. Ανεξάρτητα από επιφυλάξεις, που σε πρώτη φάση είναι κατανοητές και συνηθισμένο να διατυπώνονται όταν ανακοινώνονται πρόσωπα, οι υποψηφιότητες αντικατοπτρίζουν το υπό διαμόρφωση νέο λαϊκό - δημοκρατικό ρεύμα που καθιστά παρελθόν τον καταρρέοντα μνημονιακό δικομματισμό.

Αυτή η πολιτική διάσταση, που έγινε αμέσως αντιληπτή από τους αντιπάλους, θα ήταν λάθος να υποβαθμιστεί από υπερβολές διαδικαστικού χαρακτήρα ή από εμμονές σε μια περιοριστική αντίληψη για τις συμμαχίες, που δεν λαμβάνουν υπόψη την κρίση εκπροσώπησης, ως αντανάκλαση της βαθιάς κοινωνικής κρίσης. Είναι ώρα για τολμηρές επιλογές που θα προωθούν τη λαϊκή - δημοκρατική ενότητα.

Τα πρόσωπα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα στη μάχη των δημοτικών - περιφερειακών εκλογών. Ωστόσο, η διαμόρφωση προγραμματικών στόχων, με κινηματικές αναφορές, που θα υλοποιούν την αρχή σύμφωνα με την οποία το τοπικό είναι και γενικό, αποτελεί το κύριο και αποφασιστικό στοιχείο για τη νικηφόρα έκβαση της μάχης. Θέσεις για την αλλαγή της καθημερινότητας, για το δικαίωμα στη μετακίνηση, για την ανακύκλωση και τα σκουπίδια, για την παραγωγική ανασυγκρότηση του αγροτικού, του βιομηχανικού και του τουριστικού τομέα, για την απασχόληση, για τη συνάρθρωση των περιβαλλοντικών στόχων με την αναγκαία αναπτυξιακή διαδικασία που θα υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών, για τη δημοκρατία, ώστε οι δήμοι να γίνουν κύτταρα για την αποφασιστική στροφή της κοινωνίας από τον φόβο και την απογοήτευση προς την ενεργό δράση και τη συμμετοχή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε όλο το βάθος της κομματικής δομής, καλείται να εμπνεύσει συλλογικότητες πολιτών ώστε να καταρτιστούν ψηφοδέλτια νίκης. Και οι διπλές κάλπες του Μαΐου να αποδειχθούν καταλύτης ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων. Αυτό φοβούνται οι αντίπαλοι, που παίζουν την τελευταία παρτίδα τους και μεθοδεύουν εμπόδια για τη συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές. Ακόμη δημιουργούν και πάλι φρούδες ελπίδες για "δωράκια" από τους πιστωτές. "Δωράκια" φαρμακερά, δάνεια με νέο Μνημόνιο, που θα αφορά όχι τη δημοσιονομική κατάσταση, αλλά την κατασκευή νεοφιλελεύθερου νάρθηκα στην κοινωνία, τις περιβόητες "διαρθρωτικές αλλαγές".

Η μάχη των εκλογών άρχισε, ενώ οι κοινωνικοί αγώνες, στις πόλεις και την Περιφέρεια, δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε η προεκλογική περίοδος να μετατραπεί σε ένα κοινωνικό εργαστήριο αγώνων και αλληλέγγυων εκπροσωπήσεων.

Οψόμεθα τον Μάιο!

Από την "Αυγή"  

(τα λινκ και οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας προσθήκες)