Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Ποιός θυμάται την "Αλληλεγγύη"; #3

Συνέχεια από εδώ (1 και 2)

Ο Βαλέσα ξεκινάει και συμβολικά το ντόμινο ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ των Λαϊκών
Δημοκρατιών. Και κάποιοι καραγκιόζηδες της "αριστεράς" εξακολουθούν
να κάνουν λόγο για ..."κατάρευση"

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Και μέσα και μετά από όλα αυτά, προκύπτει το ζωτικό ερώτημα:

- Και η Πολωνία; Τι κέρδισε η Πολωνία από αυτήν την ιστορία;

Ενα είναι το βέβαιο: Η Πολωνία βρίσκεται σε δραματική κατάσταση.


Δεκέμβρης 2012. Συσσίτιο απόρων στην σημερινή Πολωνία.
Κατ' αρχήν, οικονομικά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η βιομηχανική παραγωγή έχει μειωθεί πιθανότατα στο μισό του επιπέδου των μέσων της 10ετίας του '80, όταν η Πολωνία θεωρούνταν ότι «βρισκόταν σε βαθιά κρίση». Το χρέος δεν έπαψε να αυξάνεται. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη (και, αν πιστέψει κανείς μερικές μαρτυρίες, κλείνουν, κατά κανόνα, οι ανταγωνιστικές). Η ανεργία - ιδιαίτερα επικίνδυνη σε μια χώρα υψηλού δημογραφικού ρυθμού - εξαπλώνεται με ταχύτητα, έχοντας κιόλας φτάσει σε ποσοστό 12-17%. Για τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού, προβάλλει ο κίνδυνος της πείνας. Πολλοί εξαρτώνται από τα λαϊκά συσσίτια.

Οι περικοπές είναι γενικές και σε όλους τους τομείς. Ο χειμώνας του 1989-'90 ήταν ο πρώτος, από 10ετίες, που τα παιδιά δεν πήγαν χειμερινές διακοπές (καθώς θα χρειαζόταν 600.000 - 1.000.000 ζλότι το άτομο). Οι φοιτητές διαμαρτύρονται και ζητούν ποσοστά και σύστημα κρατικής ενίσχυσης της Παιδείας όμοιο με της ΛΔΠ - ποιος τους ακούει; Οι απεργίες διαδέχονται η μια την άλλη, χωρίς να είναι γνωστό αν γίνονται γι' αυτές μυστικές συναντήσεις στο Βατικανό.

Ενδιαφέρον έχουν δύο πράγματα:

Αριστερά: Προπαγανδιστικό κόμικ ενάντια στην 
"καταστολή του Γιαρουζέλσκι"
Δεξιά: Η πραγματικότητα (με τους δύο καπελάκηδες 
ανάμεσα στον κόσμο) ήταν κάπως διαφορετική
α) Τα εξωφρενικά αιτήματα της «Αλληλεγγύης», όχι μόνο δεν εφαρμόστηκαν, αλλά έχουν ξεχαστεί τελείως και κανείς δε μιλά γι' αυτά.

β) Μέσα στη γενική φτώχεια, χωρίζει όλο και πιο πολύ το στρώμα της νεόπλουτης ολιγαρχίας, που δρέπει τους καρπούς της «αυτοδιαχείρισης» και άλλων παρομοίων πομφολύγων.

Υπάρχει, όμως, και ένα τρίτο ενδιαφέρον στοιχείο:

Κανείς από τους έως τώρα «προστάτες» της δε σπεύδει να βοηθήσει την Πολωνία. Αυτό δεν είναι μόνον αληθινό, είναι και ολοφάνερο. Τόσο ολοφάνερο, ώστε το κατήγγειλε από το βήμα του Συμβουλίου της Ευρώπης ο πρώην πρόεδρος της «Α» και νυν Πρόεδρος της Πολωνίας, Λεχ Βαλέσα. Ο Πρόεδρος κατηγόρησε ευθέως τους έως τώρα πάτρωνες ότι εγκατέλειψαν την Πολωνία μόλις τη χρησιμοποίησαν και ότι εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να «κάνουν χρυσές δουλιές» και να «απομυζήσουν την αγορά μας». Επιστρέφοντας, επανέλαβε, προς χρήσιν των συμπατριωτών του, τα ίδια και χειρότερα.


Φυλλάδιο της "αλληλεγγύης" που ταυτίζει
τον ναζισμό με τον κομμουνισμό
Στον πολιτικοϊδεολογικό τομέα, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.
Η περίφημη «Δημοκρατία» αποδείχθηκε άλλη μια σαπουνόφουσκα. Οι Πολωνοί δεν ψηφίζουν. Στις εκλογές για την Προεδρία της 25ης Νοέμβρη 1990, η συμμετοχή ήταν, στον 1ο γύρο, 60% και, στον 2ο, παρά το θόρυβο που έγινε για τα αποτελέσματα του 1ου, 53%. Στις γενικές κοινοβουλευτικές εκλογές, η συμμετοχή ήταν 43%. Χαρακτηριστικό ήταν το ότι, και μεταξύ των συμμετεχόντων, τα άκυρα έφθασαν το 5,63% (!)

Πολωνοί ναζί "αλληλέγγυοι" στην Χ.Α.
Άτσα η δημοκρατία...
Η άγρια ποδοπάτηση των πατριωτικών αισθημάτων του λαού με τη μετατροπή των Πολωνών σε «ζητιάνους της Ευρώπης», ενώ η νεόπλουτη ολιγαρχία γίνεται όλο και πιο προκλητική, η άγρια αίσθηση της ταπεινωτικής εξαπάτησης και της πικρής απογοήτευσης, σε συνάρτηση με το οικονομικό αδιέξοδο, εξαπλώνουν την επιρροή των αντιδραστικών δυνάμεων. Οι νεαροί λούμπεν προλετάριοι και οι κατεστραμμένοι νοικοκυραίοι πυκνώνουν τις γραμμές των παραστρατιωτικών οργανώσεων. Μια νέα εστία εθνικών αντιθέσεων στην Ευρώπη υποβόσκει, καθώς, με την επικράτηση της «δημοκρατίας» και στη ΓΛΔ, οι μεταξύ Πολωνών και Γερμανών σχέσεις περιπλέκονται και εκτραχύνονται.

Οπως είναι πια φανερό, η πολωνική κοινωνία ανανεώθηκε, επιτέλους!

Παρ' όλα αυτά, παραμένει το βασικό ερώτημα: Τι κέρδισαν από όλα οι Πολωνοί εργαζόμενοι; Αλλά ποιος ενδιαφέρεται γι' αυτούς τώρα πια;
ΑΡΘΡΟ του Θανάση ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Ριζοσπάστης 13/6/2004)*
*Οι φωτογραφίες με τις λεζάντες τους, τα λινκ και οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας προσθήκες

Θα συνεχίσουμε... 

6 σχόλια:

  1. Η πορεία της Πολωνίας τη δεκαετία του 1990, μετά την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού, αποτελεί την καλύτερη απάντηση σχετικά με το τι ήταν η «Αλληλεγγύη».

    Αν δεχτούμε πλήρως όσα έλεγαν και λένε οι Δυτικοί, η «Αλληλεγγύη» ήταν ένα εργατικό συνδικάτο που δρούσε σε δικτατορικό καθεστώς. Πώς λοιπόν αυτό το μαζικό συνδικάτο δεν κατάφερε να αποτρέψει τις δυσμενέστατες για του Πολωνούς εργαζόμενους εξελίξεις που έφερε η ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού; Πολύ δε περισσότερο αφού μετά το 1989 δρούσε σε συνθήκες «ελευθερίας»;

    ΥΓ Για τα δεινά που ακολούθησαν την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Πολωνία κατατοπιστικό είναι επίσης αυτό το σχόλιο αναγνώστη στο Άμαζον που αναφέρεται στο (αμετάφραστο στα ελληνικά) βιβλίο ενός απογοητευμένου σοσιαλδημοκράτη, πρώην μέλους της «Αλληλεγγύης»: Από την Αλληλεγγύη στο Ξεπούλημα (From Solidarity to Sellout).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Χέρμαν:
      Σαφέστατα και "Η πορεία της Πολωνίας τη δεκαετία του 1990, μετά την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού, αποτελεί την καλύτερη απάντηση σχετικά με το τι ήταν η «Αλληλεγγύη»."

      Άλλο ένα ζήτημα που θέλω εγώ να βάλω όμως, είναι το εξής:
      Που είναι η αυτοκριτική των "αριστερών" έως και "ακροαριστερών" υποστηρικτών της "Α" που είχαν φτάσει στο σημείο να σπάσουν μέχρι και την "σύγχρονη εποχή" επειδή το ΚΚΕ έλεγε αυτό που σήμερα είναι παγκοίνως γνωστό, ότι δηλαδή ο Βαλέσα ήταν πράκρορας της CIA;
      Και αν υποθέσουμε πως όλοι αυτοί τότε ήταν θύματα παραπληροφόρησης. Τι συμπεράσματα έχουν βγάλει από αυτήν την υπόθεση, πέρα από να προσπαθούν να μην μιλάνε για αυτήν;

      Διαγραφή
  2. Εν τω μεταξύ στην Ουκρανία:

    http://www.antinews.gr/2013/12/02/236796/

    100.000 πληρωμένοι πράκτορες στους δρόμους για να μην γυρίσει η χώρα στην αγκαλιά της Ρωσίας, έστω και εάν πλέον δεν είναι κομμουνιστική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο θανάσης Παπαρήγας πέθανε το 2002. Το άρθρο όμως είναι πράγματι του 2004. Γνωρίζει κανείς αν πρόκειται για αναδημοσίευση ή για άρθρο που απλά τυπώθηκε αργότερα? gorf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @gorf:
      Αληθώς ο Θανάσης Παπαρήγας πέθανε το 2002.
      Για το άρθρο τώρα δεν γνωρίζω. Λογικά εάν ήταν αναδημοσίευση (από κάποια ΚΟΜΕΠ ίσως;), κάπου θα υπήρχε η επισήμανση για το πρωτότυπο από τον "Ρ"

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.