Κάντο όπως ο Ομπάμ(ι)ας (επαλήθευση)

• Σε ότι αφορά τον Ομπάμα είναι προφανές ότι υπάρχουν πτυχές της πολιτικής που ακολουθεί στις ΗΠΑ που βρίσκονται εν παραλληλία με τη βασική αντίληψη της δικής μας στρατηγικής για την αντιμετώπιση του χρέους.

Αλέξης Τσίπρας: Left.gr

• Εμείς δεχόμαστε τη συνέχεια του ελληνικού κράτους αλλά όχι τη συνέχεια της πολιτικής. Όλα τα κράτη αλλάζουν πολιτική. Η πολιτική Ομπάμα είναι διαφορετική από την πολιτική Μπους [...] -Τι θα κάνουμε με το χρέος. Το αυτονόητο. Αυτό που προτείνει το Διεθνές (Νομισματικό) Ταμείο.

Γιάννης Δραγασάκης

• Λέω κάτι παρόμοιο μ΄ αυτό που προσπαθεί να εφαρμόσει στις ΗΠΑ ο πρόεδρος Ομπάμα. Όμως στην Ελλάδα τα πράγματα είναι πιο ακραία απ΄ όσο μπορείτε να φανταστείτε».

Αλέξης Τσίπρας στο CNN

• Το χρέος φέρνει τον Τσίπρα κοντά στον Ομπάμα. Το «αμερικανικό όνειρο» του ΣΥΡΙΖΑ με την εκμετάλλευση της αντιπαράθεσης Ουάσιγκτον - Βερολίνου

Το Βήμα

• Εγκώμιο στον Ομπάμα έπλεξε ο Α. Τσίπρας:  Μιλώντας στο Ινστιτούτο Brookings στην Ουάσιγκτον ο Αλέξης Τσίπρας εκθείασε την πολιτική του Αμερικανού Προέδρου,Ομπάμα, ειδικά σε ότι αφορά στη μεσαία τάξη και επιτέθηκε σε εκείνους που απεργάζονται σχέδια λιτότητας. Διαβεβαίωσε μάλιστα ενώπιον του αμερικανικού ακροατηρίου του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρώπη.
• Κάντο -το κράτος πρόνοιας- όπως ο Ομπάμα: Υποχρεωτική ασφάλιση για όλους τους Αμερικάνους

Left.gr

__________

Για να δούμε λίγο και τι λένε και οι ίδιοι οι αμερικάνοι εργάτες για την ζωή τους...

Dave Johnson

Θα επιμολύνουν οι αμερικανικές αντεργατικές πολιτικές την Ευρώπη;

16 Φεβρουαρίου 2012
Alternet
Μτφρ.: Lenin Reloaded

Θέλω να στείλω ένα μήνυμα προειδοποίησης στους εργαζόμενους της Ευρώπης: 

όταν αφήνετε τις επιχειρήσεις σας να εξοικονομούν χρήματα με το να κακομεταχειρίζονται εργάτες σε άλλες χώρες, αυτό μπορεί να τους διδάξει ότι μπορούν να εξοικονομήσουν χρήματα με το να κακομεταχειριστούν εσάς. Εδώ στις ΗΠΑ αυτό το μάθαμε με τον δύσκολο τρόπο. Μπήκαμε σε συμφωνίες "ελεύθερου εμπορίου" που επέτρεψαν στις επιχειρήσεις μας να εκμεταλλεύονται την εργασία σε χώρες όπως η Κίνα, και οι πλουτοκράτες το χρησιμοποίησαν ως όπλο εναντίον μας για να κατεβάσουν τους μισθούς μας, να ξεφορτωθούν τα επιδόματά μας και να διαλύσουν τα συνδικάτα μας. Τώρα, οι δικοί σας ηγέτες εκμεταλλεύονται τη διάβρωση των εργασιακών δικαιωμάτων στη δική μας χώρα. Αν τους αφήσετε ανενόχλητους, θα σας φέρουν τις ίδιες εργασιακές συνθήκες που έχουμε εμείς.

[...] 

Εδώ, όλο και περισσότερο λένε στους εργάτες να ανεχτούν τις περικοπές στο μισθό, τις ώρες απασχόλησης, τα επιδόματα και την αξιοπρέπεια τους και να σκάσουν, αλλιώς θα πάρουν τις δουλειές και θα τις πάνε στην Κίνα.

[...] 

Οι εργαζόμενοι που προσπαθούν να οργανωθούν απομονώνονται, μετακινούνται, συκοφαντούνται, απολύονται, εξευτελίζονται, ό,τι χρειαστεί.

Σε χώρες όπως η Γερμανία οι εργάτες πληρώνονται ακόμα σχετικά καλά κι έχουν επιδόματα και δικαιώματα. Εδώ οι μισθοί μας και τα εργασιακά μας δικαιώματα έχουν φθαρεί τρομερά. [...] Μπορεί η ίδια αλυσίδα γεγονότων να φέρει την επίθεση στους μισθούς, τα επιδόματα και τα συνδικάτα στην Ευρώπη; [...] Πέρσι το Μάη, ένα άρθρο του Harold Meyerson στους LA Times με τίτλο "ΗΠΑ: Εκεί που έρχεται για κακόφημες παρέες η Ευρώπη" περιέγραφε πώς οι ευρωπαϊκές εταιρίες έρχονται εδώ και συμπεριφέρονται όπως οι αμερικάνικες.

Η κακόφημη παρέα γίνεται ραγδαία επιχειρησιακό μοντέλο για τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρίες, οι οποίες εδώ κάνουν πράγματα που δεν θα έκαναν ποτέ εκεί. Οι εταιρείες αυτές -- όχι τράπεζες, αλλά κατασκευαστές όπως οι BMW, Daimler, Volkswagen και η Siemens, και μεγάλες εταιρείες όπως η IKEA — έρχονται όλο και περισσότερο στις ΗΠΑ (ιδιαίτερα στον Νότοp) επειδή οι μισθοί είναι χαμηλοί και οι εργάτες δεν έχουν δικαιώματα. Στα δικά τους μάτια, έχουμε γίνει η νέα Κίνα. Η εργασία μας μπορεί να κοστίζει κάπως περισσότερο, αλλά προσφέρουμε μεγαλύτερη εξασφάλιση πνευματικής ιδιοκτησίας και πολύ λιγότερες απεργίες από τους άτακτους κινέζους συντρόφους μας.

Οι αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης και της Ιαπωνίας έχουν ανοίξει εργοστάσια στον μη συνδικαλισμένο Νότο εδώ και περίπου δύο δεκαετίες. Ούτε μία απ' αυτές δεν απέφυγε να διεξάγει εκστρατεία διάλυσης των συνδικάτων αν προσπαθήσουν να οργανωθούν οι εργάτες.
[...]
Όπως δείχνει η περσινή έκθεση της Human Rights Watch, εταιρείες οι οποίες δέχονται τα συνδικάτα, πληρώνουν μεσοαστικούς μισθούς και περιλαμβάνουν εργάτες στα ΔΣ τους στην Γερμανία και την Σκανδιναβία, απειλούν τους αμερικανούς εργαζόμενους με αντικατάσταση από άλλους αν διαμαρτυρηθούν για περικοπές μισθών [...] διατάσσουν τους εργάτες να καρφώνουν τους συναδέλφους τους για συνδικαλιστική δράση (αυτό το έκανε η T-Mobile, θυγατρική της Deutsche Telekom) και υιοθετούν πειθαρχικά μέτρα κατά εργατών που δεν μπόρεσαν να προσέλθουν στην εργασία τους για απρογραμμάτιστα ωράρια Σαββατοκύριακου που ανακοινώνονται Παρασκευή την νύχτα (αυτό το έκανε η IKEA [...])

Οι αντισυνδικαλιστικές δράσεις της T-Mobile

Ιδού ένα παράδειγμα. Η γερμανική Deutsche Telkom προσπαθεί να μετατρέψει την θυγατρική της στις ΗΠΑ T-Mobile σε εργασιακό σκουπιδότοπο χαμηλών μισθών και απαγόρευσης του συνδικαλισμού. Θα καταλήξει αυτή η προσπάθεια στο να εισαχθούν αυτές οι τακτικές στη Γερμανία ώστε να διαλύσουν τα γερμανικά συνδικάτα;

Δείτε πώς λειτουργεί τώρα η T-Mobile: Τον Μάη, οι εργαζόμενοι της T-Mobile στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης κατέθεσαν αίτηση για την εκλογή συνδικάτου. Τους επόμενους τρεις μήνες, η εταιρεία χρησιμοποίησε αντισυνδικαλιστικές τακτικές απομόνωσης και πίεσης για να διαβρώσει την υποστήριξη στο συνδικάτο. Αντί να αφήσει τους ίδιους τους εργάτες να αποφασίσουν αν θέλουν συνδικάτο, αντιτάχθηκαν στην προσπάθεια και έφεραν ειδική εταιρεία για την "αποφυγή του συνδικαλισμού."

Η εταιρεία χρησιμοποίησε δικαιολογίες για να αναβάλλει τις εκλογές και εξαπέλυσε προπαγανδιστική καμπάνια που ανάγκαζε τους εργάτες να ακούν διαρκώς για το γιατί πρέπει να υποπτεύονται τα κίνητρα του συνδικάτου, να υποπτεύονται τα επιδόματα που υποσχόταν το συνδικάτο, και άλλους λόγους για να μην ψηφίσουν για τη δημιουργία συνδικάτου. Απαίτησαν οι εργάτες να φύγουν από τη δουλειά για να πάνε σε συναντήσεις όπου τους έκαναν κηρύγματα, τους έδιναν ψευδείς πληροφορίες, τους είπαν πως θα χάσουν κι αυτά που έχουν, τους είπαν ότι θα πλήρωναν 5.000 δολάρια κάθε χρόνο για συμμετοχή στο συνδικάτο, τους είπαν ξανά και ξανά ότι το συνδικάτο λέει ψέματα, ότι οι συνδικαλιστές τους τα έλεγαν όλα για να πάρουν αυξήσεις, τους είπαν ότι δεν πρέπει καν να μιλούν ο ένας με τον άλλο για το συνδικάτο όση ώρα βρίσκονται στην εταιρεία, τους είπαν ότι αν ψήφιζαν τη δημιουργία συνδικάτου θα έχανα τις δουλειές τους και οι δουλειές θα πήγαιναν αλλού. Μετά από μια επαρκή δόση απ' αυτό, οι εργάτες απέσυραν την αίτηση.
[...]

Όλα αυτά ακούγονται συνηθισμένα πράματα στους αμερικανούς εργάτες, γιατί αυτά κάνουν οι αμερικάνικες εταιρείες. Αυτά αντιμετωπίζουν καθημερινά οι εργάτες αν προσπαθήσουν να οργανωθούν για να κάνουν τον χώρο δουλειάς πιο ασφαλή και να εξασφαλίσουν μισθό για όταν είναι άρρωστοι, αξιοπρεπές μηνιάτικο και κάποια επιδόματα. Το έχουμε μάλλον συνηθίσει να μας φέρνονται έτσι εδώ. Στην Αμερική, η συμμετοχή στα συνδικάτα πήγε από το 30% στο 7% επειδή επιτρέπουν στις εταιρείες να πολεμούν τον συνδικαλισμό, και να κάνουν διαρκώς τέτοια πράγματα.
[...]

Θα επιμολύνουν οι αμερικανικές αντεργατικές πολιτικές την Ευρώπη;

[...]

Θα μάθουν οι ευρωπαϊκές εταιρείες να χρησιμοποιούν τις αμερικανικές αντεργατικές πολιτικές κατά των ευρωπαίων εργατών τους; Ή θα τις σταματήσουν οι ευρωπαίοι εργάτες; Αν νομίζετε ότι αυτά που γίνονται εδώ δεν μπορούν να γίνουν στην Ευρώπη, κοιτάξτε τι κάνουν στους έλληνες εργάτες τώρα.
[...]
Γι αυτό προειδοποιώ τους ευρωπαίους εργάτες. Δώστε σημασία στο τι κάνουν οι εταιρείες σας στις ΗΠΑ. Δεν θέλετε να μάθουν να λειτουργούν όπως λειτουργούν πολλές αμερικανικές εταιρείες. Αλλιώς, οι δικοί σας μισθοί, τα δικά σας επιδόματα και οι δικές σας δουλειές θα βρεθούν στον αέρα. Όπως έγινε σε μας εδώ.