Με το να προσθέσει μια μικρή τροπολογία για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ιδιοκτησίας HDW) σε νομοσχέδιο για την «Ηλεκτρονική καταχώριση και εκτέλεση ιατρικών συνταγών και παραπεμπτικών ιατρικών πράξεων» κατάφερε να δώσει συγχωροχάρτι στη γερμανική εταιρία και να χρεώσει τον ελληνικό λαό με 1 δις ευρώ.
Η αρχή έγινε τo 2001 όταν ο τότε Υπουργός Εθνικής Αμύνης Άκης Τσοχατζόπουλος, εκμεταλλευόμενος το κλίμα που είχε δημιουργηθεί από δημοσιογράφους για μεγάλη ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, άρχισε να υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είχε κατεπείγουσα ανάγκη από υποβρύχια.
Εκείνη την εποχή, οι πιο συμφέρουσες επιλογές ήταν από την Σουηδία και την Ισπανία. Πάραυτα επιλέχθηκαν υποβρύχια το οποία δεν είχαν καν δοκιμαστεί, τα S214 της εταιρείας HDW, γερμανικών συμφερόντων, τα οποία ήταν ακόμα σε φάση πρωτοτύπου.
Προκειμένου να κατευθύνουν την αγορά προς την γερμανική εταιρεία, πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση σε ξενοδοχείο στην Ελβετία, όπου και αποφασίστηκε η δημιουργία 2 ομάδων εργασίας. Η μια θα αναλάμβανε να πείσει τις διάφορες επιτροπές – πολιτικούς και η άλλη που αποτελούνταν κυρίως από συνδικαλιστές θα αναλάμβανε να δημιουργήσει και να παρουσιάσει ένα σκηνικό κρίσης στα ναυπηγεία.
Με το πρόσχημα της αναταραχής που επικρατούσε στα ναυπηγεία και για την σωτηρία των εργαζομένων, η HDW μπήκε στο παιχνίδι υποσχόμενη ότι θα έφτιαχνε τα ναυπηγεία και θα έσωζε τους εργαζόμενους.
Μετά από τις αποκαλύψεις που ήρθαν από δίκες στο Μόναχο και ενώ διαπιστώθηκε παράλληλα ότι το υποβρύχιο έγερνε και ουδείς έπαιρνε το ρίσκο να το παραλάβει, εμφανίστηκε και το ΣΔΟΕ για να κάνει έρευνα στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά που άνηκαν τότε στην HDW. Εκεί το ΣΔΟΕ ήρθε αντιμέτωπο με πλαστά τιμολόγια, εικονικές τιμολογήσεις αλλά και μια έρευνα για θαλάσσιες έρευνες στη Βολιβία, η οποία όμως κατά σατανική σύμπτωση δεν έχει θάλασσα.
Οι αποζημιώσεις και οι ρήτρες που έπρεπε να καταβάλει η γερμανική εταιρεία υπολογίζονταν στα 500εκ ευρώ. Μαζί με τα υποβρύχια που έγερναν και τις καθυστερήσεις, όλα μαζί έφταναν το 1 δις.
Όλα αυτά πάλι με το πρόσχημα της σωτηρίας των εργαζομένων.
Ο κ Ισκαντάρ Σαφα όταν μπαίνει θέμα μη παράδοσης βγαίνει και εκθέτει τον Βενιζέλο ότι αυτός επέμενε για την προκαταβολή των ποσών. Χαρακτηριστικό των μεθοδεύσεων που έγιναν, αποτελεί και το γεγονός ότι στις 22 Σεπτεμβρίου 2010 το 75% των μετοχών του ναυπηγείου Σκαραμαγκά πουλήθηκε σε εταιρεία με μετοχικό κεφάλαιο μόλις 26.000 ευρώ.
Επίσης, η παράγραφος Η του άρθρου 22 που προέβλεπε ότι οι καταβολές των χρημάτων θα εξαρτιόταν από την πρόοδο των εργασιών, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς την ώρα της ψήφισης.
Ο Ε. Βενιζέλος όμως είχε και παρόμοια προϊστορία.
Το ίδιο είχε συμβεί και την δεκαετία του '90 με τα πετρέλαια Καβάλας, όταν η καναδική εταιρεία τελείωσε την εξόρυξη και έπρεπε να καταβάλει 500 εκ ευρώ για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και τις εξέδρες.
Τότε πάλι με το πρόσχημα της σωτηρίας των 246 εργαζομένων έδωσε τα πετρέλαια σε μια ελληνική εταιρεία και την προικοδότησε με 5 εκ. ευρώ για τις εξορύξεις. Και φυσικά τα έξοδα της αποκατάστασης θα επιβάρυναν το ελληνικό δημόσιο.
Όλα για τους εργαζόμενους λοιπόν καταστρέφοντας ένα δυναμικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας. Το ΣΔΟΕ ακόμα ερευνά τα μέλη του σωματείου Τρίαινα των τελευταίων 15 χρόνων. Ένας από αυτούς είναι και το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μίχας, πρώην νομάρχης Πειραιά και μέχρι πριν από μερικούς μήνες πρόεδρος στον ΕΦΕΤ.
Οι αποζημιώσεις και οι ρήτρες που έπρεπε να καταβάλει η γερμανική εταιρεία υπολογίζονταν στα 500εκ ευρώ. Μαζί με τα υποβρύχια που έγερναν και τις καθυστερήσεις, όλα μαζί έφταναν το 1 δις.
Ο από μηχανής Θεός…Βενιζέλος
Εκεί λοιπόν εμφανίζεται ο Ε. Βενιζέλος ο οποίος ψηφίζει μια τροπολογία στο Ν.3885/2010 για την «Ηλεκτρονική καταχώριση και εκτέλεση ιατρικών συνταγών και παραπεμπτικών ιατρικών πράξεων» η οποία απαλλάσσει την HDW από κάθε ρήτρα, πρόστιμο και φορολογικό έλεγχο. Αναλαμβάνει επίσης να πριμοδοτήσει την γερμανική εταιρεία με την αγορά άλλων 2 υποβρυχίων αξίας 500 εκ., προκαταβάλλοντας μάλιστα και ολόκληρο το ποσό.Όλα αυτά πάλι με το πρόσχημα της σωτηρίας των εργαζομένων.
Ο κ Ισκαντάρ Σαφα όταν μπαίνει θέμα μη παράδοσης βγαίνει και εκθέτει τον Βενιζέλο ότι αυτός επέμενε για την προκαταβολή των ποσών. Χαρακτηριστικό των μεθοδεύσεων που έγιναν, αποτελεί και το γεγονός ότι στις 22 Σεπτεμβρίου 2010 το 75% των μετοχών του ναυπηγείου Σκαραμαγκά πουλήθηκε σε εταιρεία με μετοχικό κεφάλαιο μόλις 26.000 ευρώ.
Επίσης, η παράγραφος Η του άρθρου 22 που προέβλεπε ότι οι καταβολές των χρημάτων θα εξαρτιόταν από την πρόοδο των εργασιών, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς την ώρα της ψήφισης.
Τα ίδια και στον Πρίνο
Το ίδιο είχε συμβεί και την δεκαετία του '90 με τα πετρέλαια Καβάλας, όταν η καναδική εταιρεία τελείωσε την εξόρυξη και έπρεπε να καταβάλει 500 εκ ευρώ για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και τις εξέδρες.
Τότε πάλι με το πρόσχημα της σωτηρίας των 246 εργαζομένων έδωσε τα πετρέλαια σε μια ελληνική εταιρεία και την προικοδότησε με 5 εκ. ευρώ για τις εξορύξεις. Και φυσικά τα έξοδα της αποκατάστασης θα επιβάρυναν το ελληνικό δημόσιο.
Όλα για τους εργαζόμενους λοιπόν καταστρέφοντας ένα δυναμικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας. Το ΣΔΟΕ ακόμα ερευνά τα μέλη του σωματείου Τρίαινα των τελευταίων 15 χρόνων. Ένας από αυτούς είναι και το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μίχας, πρώην νομάρχης Πειραιά και μέχρι πριν από μερικούς μήνες πρόεδρος στον ΕΦΕΤ.
Από το "κουτί της Πανδώρας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.