Ρε άει στο διάολο... (ή καλώστονα κι ας άργησε...)

Να τεθεί εντός νόμου η Χ.Α.

Η άγρια δολοφονία ενός συμπολίτη μας, του μουσικού Παύλου Φύσσα, από «στέλεχος» της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής στη Νίκαια λειτούργησε ως αφύπνιση τόσο για το πολιτικό μας σύστημα, όσο και για την ελληνική κοινωνία. Δεν ήταν η πρώτη φορά που τραμπούκοι της οργάνωσης μαχαίρωσαν ένα νέο άνθρωπο. Ηταν, όμως, η πρώτη φορά που χάθηκε η ζωή ενός Ελληνα απλώς και μόνο γιατί αντιπαθούσε τις φασιστικές τους ιδέες. Στο παρελθόν, όταν οι επιθέσεις τους στρέφονταν εναντίον «παράνομων» μεταναστών, δεν συναντούσαν την ίδια, καθολική και απόλυτη πολιτική και κοινωνική καταδίκη και αποδοκιμασία... Ορισμένοι τότε συναινούσαν, επιλέγοντας -στην καλύτερη περίπτωση- τη σιωπή... Η ανοχή, άλλωστε, και το κλείσιμο του ματιού προς τη Χρυσή Αυγή από τμήμα του πολιτικού μας προσωπικού, από τμήμα του δημοσιογραφικού μας κόσμου και από τμήμα της κοινωνίας μας συνέβαλε τα μέγιστα στη γιγάντωση και την αποθράσυνσή της. Πόσοι, για παράδειγμα, δεν ψιθύρισαν «καλά της έκανε» ή... «σιγά τα αίματα» όταν ο Κασιδιάρης χαστούκισε σε πανελλήνια θέα και σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση τη βουλευτή Λιάνα Κανέλλη; Και πόσοι δεν σιώπησαν;

Η ΥΨΗΛΗ ΑΠΗΧΗΣΗ του νεοναζιστικού αυτού μορφώματος, που καταγράφηκε σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, έχει και άλλες βαθύτερες αιτίες. Η επιλογή της Χρυσής Αυγής από ένα υπολογίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων συνδέεται ευθέως με την πλήρη απαξίωση του μεταπολιτευτικού μοντέλου διακυβέρνησης της χώρας, μετά την πολιτική, ηθική και οικονομική της χρεωκοπία. Είναι προφανές ότι όσοι από τους πολίτες επιλέγουν τον Μιχαλολιάκο και τους πραιτωριανούς του θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό παίρνουν «εκδίκηση» από τα κόμματα και τους πολιτικούς που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού. Παίρνουν, δηλαδή, εκδίκηση από τους επαγγελματίες της πολιτικής που με την ανικανότητα και με τα δεκάδες σκάνδαλά τους, τα οποία παραμένουν ακόμη και σήμερα ατιμώρητα, έπληξαν βάναυσα την τιμή και την αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος. Και βέβαια η επιλογή της Χρυσής Αυγής είναι -όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν- επιλογή απελπισίας ορισμένων εκ των συμπολιτών μας που αναζητούν απεγνωσμένα και δεν βρίσκουν σοβαρές εναλλακτικές λύσεις απέναντι στη δυστυχία και τη μιζέρια που παράγει η παντελώς αποτυχημένη πολιτική της τρόικας και του μνημονίου.

ΕΝΑ ΑΠΟ τα πολιτικά στερεότυπα των τελευταίων ετών, στις αναλύσεις για την πολιτική προέλευση και ταυτότητα όσων ψήφιζαν το συγκεκριμένο κόμμα, ήταν η παραδοχή ότι «δεν είναι όλοι φασίστες». Αυτή η «προσέγγιση» δεν είναι πλέον καθόλου πειστική. Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, κανείς δεν μπορεί να παριστάνει τον «παραπλανημένο» ψηφοφόρο ή τον «παραπλανημένο» αναλυτή. Η Χρυσή Αυγή έχει πλέον αποδειχθεί στην πράξη ότι αποτελεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο νεοναζιστικό μόρφωμα, με παραστρατιωτική δομή και οργάνωση, που όχι μόνο δυναμιτίζει σε κάθε ευκαιρία την πολιτική μας ομαλότητα, όχι μόνο υπονομεύει τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, αλλά και δεν υπολογίζει καν την αξία της ανθρώπινης ζωής. Ηρθε, λοιπόν, τώρα η ώρα να τερματισθεί οριστικά η περίοδος της ανοχής ορισμένων απέναντι στο νοσηρό αυτό φαινόμενο και να αναληφθούν σοβαρές πολιτικές πρωτοβουλίες, να υπάρξει ισχυρή πολιτική βούληση και δράση για την αντιμετώπισή του. Και βέβαια τα πολιτικά κόμματα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου (ποιά είναι αυτά ρε Νίκο; γιατί μας το κρατάς μυστικό;) οφείλουν να συνεννοηθούν και να συνεργασθούν, ώστε τα μέτρα που θα ληφθούν να έχουν ευρεία πολιτική και κοινωνική συναίνεση.

ΟΣΟ ΓΙΑ το πολυσυζητημένο ερώτημα αν το συγκεκριμένο κόμμα πρέπει να τεθεί εκτός νόμου, ενδεχόμενο για το οποίο ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Νίκος Δένδιας δηλώνει σήμερα στην «R» ότι «υπό το φως των νέων δεδομένων και ενόψει της αναθεώρησης του Συντάγματος, πρέπει να συζητηθεί», η άποψή μας είναι διαφορετική. Από τη στιγμή που το νεοναζιστικό αυτό μόρφωμα παραπλάνησε τη Δικαιοσύνη και πήρε άδεια λειτουργίας, από τη στιγμή που παραπλάνησε τον ελληνικό λαό και μπήκε στη Βουλή, η απόφαση να διακοπεί τώρα -εκ των υστέρων- η λειτουργία του και να μπει λουκέτο στα γραφεία του μπορεί να έχει συνέπειες και αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδοκώμενα. Μπορεί, αντί να το εξαφανίσει, να το ενισχύσει. Ο τρόπος για να εξαφανισθεί από τον πολιτικό χάρτη η Χρυσή Αυγή, επιστρέφοντας στο περιθώριο που για δεκαετίες βρισκόταν, δεν είναι να τεθεί εκτός νόμου, αλλά επιτέλους ΕΝΤΟΣ νόμου. Να υπάρξει δηλαδή ισχυρή βούληση για την εφαρμογή του νόμου όταν ο αρχηγός, οι βουλευτές και τα στελέχη της προβαίνουν σε έκνομες ενέργειες και δραστηριότητες. Πρέπει να πάψουν να λειτουργούν και να κινούνται ως εάν ήταν υπεράνω του νόμου, όπως συχνά συνέβαινε στο πρόσφατο παρελθόν. Απαιτείται ΜΗΔΕΝΙΚΗ ανοχή.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ας μην ξεχνούμε παράλληλα ότι η καλύτερη και ίσως η μόνη «απάντηση» στη Χρυσή Αυγή είναι η αποκατάσταση του ηθικού κύρους της πολιτικής μας ζωής, ο σεβασμός στη δημοκρατική της οργάνωση, όπως αυτή περιγράφεται από το Σύνταγμα και η γενναία και αποτελεσματική αντιμετώπιση των μεγάλων λαϊκών προβλημάτων της εποχής. Δεν θα κουραστούμε να το λέμε και να το γράφουμε... Ξανά και ξανά...

___________

Να σχολιάσουμε και εμείς τους ..."πεφτοσυννεφάδες";