Θέλουν το λαό με ξένες σημαίες

«Στροφή προς τις ΗΠΑ, ελπίδες για Κίνα και Ρωσία. Ενισχύεται ο ευρωσκεπτικισμός και αποδυναμώνεται ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα». Ετσι αναγγέλλει κυριακάτικη εφημερίδα τη δημοσκόπηση που φιλοξενεί στις σελίδες της και η οποία αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι Ελληνες αντιλαμβάνονται «τους συμμάχους μας στο εξωτερικό», σύμφωνα με τον σχολιαστή της δημοσκόπησης. Καθόλου τυχαία, η δημοσκόπηση έρχεται λίγες μόλις μέρες μετά την επίσκεψη του Αντ. Σαμαρά στις ΗΠΑ και τη θερμή υποδοχή που έτυχαν οι δηλώσεις Ομπάμα από το σύνολο του αστικού Τύπου. Ο χρόνος και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τέτοιες δημοσκοπήσεις δεν είναι καθόλου «αθώες».

 

Η κόντρα ΗΠΑ - Γερμανίας για τη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη οξύνεται. Η κάθε πλευρά, ακόμα και στο εσωτερικό της ίδιας χώρας, προσπαθεί να πλασάρει τα δικά της συμφέροντα, «δεμένα» με το μείγμα της διαχείρισης που προτείνει ή υπερασπίζεται. Ανάλογα προσαρμόζουν τις συμμαχίες τους οι ανταγωνιζόμενες μερίδες της αστικής τάξης. Στην Ελλάδα, υπάρχουν ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα που πιέζουν για επαναπροσδιορισμό των στρατηγικών συμμαχιών της Ελλάδας, προκειμένου να αποκομίσουν πλεονέκτημα απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Τις επιθυμίες τους αυτές και τους σχεδιασμούς, θέλουν να τους μετατρέψουν σε επιθυμίες του λαού, τον οποίο επιχειρούν να πείσουν ότι έχουν κοινά συμφέροντα. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, αξιοποιούνται δημοσκοπήσεις όπως αυτή που δημοσιεύτηκε την Κυριακή.

 

Τι λένε στο λαό; Οτι η μια ιμπεριαλιστική δύναμη, δηλαδή η Ευρωζώνη, δεν μπορεί να εξασφαλίσει γρήγορη ανάκαμψη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, επειδή το μείγμα διαχείρισης που εφαρμόζει είναι «λάθος». Αρα, αλλού πρέπει να στραφεί η Ελλάδα και να συμμαχήσει με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία, οι οποίες είναι διατεθειμένες να κάνουν επενδύσεις και να φέρουν γρηγορότερα την ανάπτυξη στην Ελλάδα, εφαρμόζοντας άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Μάνι - μάνι, η αστική τάξη, ανεξάρτητα από τις εσωτερικές της αντιθέσεις, έχει βάλει το σύνολο της στρατηγικής της σε βάρος του λαού. Από τη μια του λέει ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι το ζητούμενο και ότι από αυτή θα ωφεληθούν εξίσου οι καπιταλιστές και οι εργαζόμενοι. Από την άλλη, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που ο καθένας υπηρετεί, λέει στο λαό ότι η σωτηρία θα έρθει από τη συμμαχία με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή.

 

Πού αποσκοπούν όλα τα παραπάνω; Να κρυφτεί από το λαό η πραγματικότητα που λέει ότι η ανάπτυξη που θα έρθει θα είναι καπιταλιστική και προϋποθέτει τη δική του χρεοκοπία, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Οτι είτε με «κούρεμα» του χρέους και επεκτατικά μέτρα, είτε με δημοσιονομική πειθαρχία και περιοριστικά μέτρα, οι ανατροπές που υπηρετούν τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι δεδομένες και απαράβατες σε όλα τα μείγματα. Οτι είτε με στρατηγικό σύμμαχο τα μονοπώλια της ΕΕ, είτε των ΗΠΑ, ο λαός δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα. Η δική του σωτηρία δε βρίσκεται στη συμμαχία των αστών με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή, στο να σηκώνει ο λαός ξένες σημαίες. Σωτηρία είναι η Λαϊκή Συμμαχία, για την αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό Οργανισμό, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και την εξουσία στα χέρια του λαού.

Πηγή: Ριζοσπάστης