Ο απεργιακός «Ριζοσπάστης» και η απεργία των δημοσιογράφων για την ΕΡΤ

Ο «Ριζοσπάστης» που κυκλοφορεί σήμερα(σ.σ. χθες) Κυριακή είναι απεργιακός. Τυπώθηκε χωρίς το ένθετο της Ιστορίας και το 24σέλιδο ένθετο «7 Μέρες», που περιέχονται στην κλασική κυριακάτικη ύλη της εφημερίδας και διακινείται στην τιμή του 1,50 ευρώ, αντί για 2,50 που κοστίζει ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης». Ο απεργιακός «Ριζοσπάστης» καταγράφει το ρεπορτάζ από την απεργία και τη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της Πέμπτης για την ΕΡΤ, προβάλλει τις δραστηριότητες του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος για να εκφραστεί η αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της δημόσιας τηλεόρασης, περιέχει άρθρα και σχόλια για τη στάση και τους ελιγμούς των κομμάτων της συγκυβέρνησης και των άλλων πολιτικών δυνάμεων, για το στρατηγικό χαρακτήρα της επίθεσης που εξαπολύει η κυβέρνηση σε βάρος όλων των εργαζόμενων και του λαού. Στην αιχμή αυτής της επίθεσης βρίσκεται τώρα η ΕΡΤ.
Η έκδοση και κυκλοφορία του απεργιακού «Ριζοσπάστη», είναι μια ακόμα συμβολή του ΚΚΕ και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Κόμματος στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ και όλων των εργαζόμενων στους οργανισμούς του Δημοσίου, που με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης οδηγούνται σε λουκέτο-εξπρές, με χιλιάδες απολύσεις. Ο απεργιακός «Ριζοσπάστης» είναι το «αντίπαλο δέος» στη «δημοσιογραφία» των μεγαλοεργολάβων – μεγαλοεκδοτών, που κυκλοφόρησαν απεργοσπαστικά φύλλα. Για τα δικά τους συμφέροντα και για τα συμφέροντα του κράτους, που τους υπηρετεί, γίνεται πρώτα απ’ όλα τα κλείσιμο της ΕΡΤ. Από αυτή την άποψη, η απεργοσπασία που επέβαλαν στα Μέσα τους και το περιεχόμενο των κυριακάτικων έντυπων, που κυκλοφόρησαν το Σάββατο, δεν απαντά στα συμφέροντα των εργαζομένων, υπονομεύει αντικειμενικά τον αγώνα τους.
 
Για την απεργοσπαστική έκδοση των κυριακάτικων φύλλων του αστικού Τύπου έχει τεράστιες ευθύνες η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ. Στην πραγματικότητα, ούτε ήθελε, ούτε μπορούσε να περιφρουρήσει την απεργία που η ίδια αποφάσισε, κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων στο Διασωματειακό των Ενώσεων του Τύπου και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους συναδέλφους δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους της ΕΡΤ. Αυτό απέδειξε η στάση της στις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του Διασωματειακού, που έγιναν απ’ όταν αποφασίστηκε το λουκέτο στην ΕΡΤ. Αυτό δείχνει η στάση της γενικά στις απεργίες του κλάδου, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τις απεργίες των δημοσιογράφων το Δεκέμβρη του 2010 και τον Απρίλη του 2011, την οποία υπονόμευσε ανοιχτά ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, στρώνοντας ξανά το έδαφος στους μεγαλοεκδότες να βγάλουν απεργοσπαστικά φύλλα. Για περισσότερα στοιχεία δείτε τα σχετικά άρθρα του «Ριζοσπάστη»:

1. Για την απεργία στα ΜΜΕ και την προσπάθεια να συκοφαντηθεί ο «Ρ»
2. Υποκρισία χωρίς όρια
3. Με αφορμή την απεργία στα ΜΜΕ
4. Η τετραήμερη απεργία στα ΜΜΕ

Τα γεγονότα στην απεργία, που τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη, μιλούν από μόνα τους:
Το απόγευμα της Τρίτης, μετά την ανακοίνωση του λουκέτου στη δημόσια τηλεόραση και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η κινητοποίηση των εργαζόμενων στην ΕΡΤ, στο χώρο του Ραδιομεγάρου έγινε έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Με ευθύνη της πλειοψηφίας, δεν κατέληξε σε καμία απόφαση, παρά το γεγονός ότι η «Δημοσιογραφική Συνεργασία», που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, κατέθεσε συγκεκριμένο πλαίσιο για συντονισμένη πάλη.
Το ίδιο βράδυ, το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ κάλεσε τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ «να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, σε συντονισμό με άλλους κλάδους εργαζομένων». Κάτω από την πίεση του ΠΑΜΕ και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, η ΕΣΗΕΑ αποφάσισε τελικά 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες από την Τετάρτη στα ηλεκτρονικά Μέσα, εξαιρώντας τον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό «902», τον «Flash» και το «Κόκκινο» γιατί μετέδιδαν τις εκπομπές των εργαζομένων της ΕΡΤ. Για τις εφημερίδες, αποφάσισε καταρχήν απεργία την Πέμπτη, με θολές αναφορές στο ενδεχόμενο να συνδυαστεί με απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχε ακόμα αποφασιστεί.
Όπως απέδειξε η συμμετοχή στην απεργία της Πέμπτης, οι προϋποθέσεις για κλιμάκωση του αγώνα υπήρχαν και στο χώρο των ΜΜΕ, γεγονός που όξυνε αντικειμενικά την επιθετικότητα των μεγαλοεκδοτών και καθιστούσε επιτακτική την ανάγκη να παρθούν ουσιαστικά μέτρα περιφρούρησης της απεργίας, με ευθύνη και της ΕΣΗΕΑ. Αντ’ αυτού, η πλειοψηφία αποφάσισε συνέχιση της απεργίας την Παρασκευή, χωρίς να προτείνει και πολύ περισσότερο να πάρει κανένα μέτρο για την επιτυχία της.
Στη νέα συνεδρίαση του Διασωματειακού, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, οι εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων υποστήριξαν την ανάγκη η απεργία του κλάδου να περιφρουρηθεί και να γίνει υπόθεση των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς, προκειμένου να έχει επιτυχία. Εκείνη την ώρα ήταν ήδη γνωστές οι προθέσεις εκδοτών και καναλαρχών να σπάσουν την απεργία, εκδίδοντας κυριακάτικα φύλλα και βγάζοντας δελτία ειδήσεων στον αέρα.
Την ώρα που συνεδρίαζε το Διασωματειακό, αναμενόταν και η απόφαση του δικαστηρίου, στο οποίο είχαν προσφύγει τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα (ΔΟΛ, ΠΗΓΑΣΟΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, αλλά και η REAL NEWS, το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ κ.ά.), ζητώντας να κηρυχτεί η απεργία παράνομη, όπως και έγινε.
Ταυτόχρονα έφταναν οι πληροφορίες ότι σε αυτές τις εφημερίδες, η ύλη είχε συγκεντρωθεί και ήταν έτοιμες να πάνε στο τυπογραφείο, αν δεν τυπώνονταν ήδη.
Απέναντι στην κατάσταση που διαμορφωνόταν, πατενταρισμένοι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, μέλη του Μεικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, πρότειναν ούτε λίγο ούτε πολύ τη λήξη της απεργίας. Αυτή όμως που έδωσε στην κυριολεξία τα ρέστα της, ήταν η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ, που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκυβέρνηση.

Τι έκαναν οι συνδικαλιστές της;
Έδειξαν από την αρχή της συνεδρίασης την πρόθεσή τους να αποφύγουν επί της ουσίας κάθε σύγκρουση με την εργοδοσία, παρά τους φραστικούς λεονταρισμούς.
Σήκωσαν ψηλά τα χέρια απέναντι στις απεργοσπαστικές κινήσεις των εκδοτών, ρίχνοντας την ευθύνη για την περιφρούρηση στα σωματεία των εργαζομένων στα τυπογραφεία και τα πρακτορεία διανομής Τύπου, στον τελευταίο δηλαδή κρίκο της αλυσίδας παραγωγής.
Αρνήθηκαν επιδεικτικά να πάρουν θέση απέναντι στο γεγονός ότι οι κυριακάτικες εφημερίδες είχαν ήδη συγκεντρώσει την ύλη, εκβιάζοντας τους εργαζόμενους.
Γνώριζαν από την προηγούμενη μέρα ότι σε μερικές εφημερίδες είχε επιχειρηθεί να στηθούν ακόμη και «συνελεύσεις εργαζομένων» που θα ζητούσαν τη διακοπή της απεργίας και αυτό το... αντιμετώπισαν με ένα SMS προς τους δημοσιογράφους ότι «συνελεύσεις συγκαλεί μόνο η ΕΣΗΕΑ»!
Με τη στάση τους και τις διαρροές τους έστελναν το μήνυμα ότι «η απεργία τελειώνει», αφήνοντας έτσι τελείως έκθετους και ανυπεράσπιστους τους δημοσιογράφους απέναντι στις πιέσεις των διευθυντικών στελεχών.
Περιορίστηκαν στο να δεσμευτούν για την παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ όσων στελεχών «πιέζουν» τους εργαζόμενους να εργαστούν. Θεώρησαν την έκδοση εφημερίδων δεδομένη, περίπου σαν αναγκαίο κακό.
Μάλιστα, ο προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, έφτασε στο σημείο να προτείνει να εκδοθούν κανονικά τη Δευτέρα οι κυριακάτικες εφημερίδες «που θα σεβόντουσαν την απεργία», με το σκεπτικό ότι αυτές οι εφημερίδες «δεν πρέπει να τιμωρηθούν»! Νομιμοποιώντας έτσι και τυπικά την απεργοσπασία και λέγοντας έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, ότι η απεργία τελειώνει την Κυριακή!
Στο όνομα της «ευελιξίας της τακτικής», η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ πρότεινε να δοθεί άδεια στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα να μεταδίδουν σύντομα δελτία ειδήσεων που να περιορίζονται δήθεν στο θέμα της ΕΡΤ, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στους καναλάρχες να εκπέμψουν κανονικό ενημερωτικό πρόγραμμα.
Από την προηγούμενη κιόλας μέρα, το μήνυμα είχε δοθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο. Αντί να πάρει μέτρα για την οργάνωση και τη συνέχιση της απεργίας, το Διασωματειακό συζητούσε σχεδόν όλη τη μέρα για την πρόταση της προσκείμενης στον ΣΥΡΙΖΑ ηγεσίας της Ένωσης Προσωπικού Εφημερίδων Αθήνας να εκδοθούν κανονικά οι κυριακάτικες εφημερίδες!
Στη συνεδρίαση της Παρασκευής, οι εκπρόσωποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν διαφοροποιήθηκαν επί της ουσίας, ρίχνοντας κι αυτοί την ευθύνη για την περιφρούρηση της απεργίας στα σωματεία των εργαζομένων, στα πρακτορεία και τα τυπογραφεία.

Έτσι αφού για άλλη μια φορά, όπως και τον Απρίλη του 2011, η εργοδοτική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ άφησε απροστάτευτους τους δημοσιογράφους στους εκβιασμούς της εργοδοσίας να παραδώσουν ύλη για τα κυριακάτικα φύλλα, ενώ δεν έκανε καμιά ενέργεια μέσα στις ίδιες τις εφημερίδες για να μην περάσουν οι εκβιασμοί, έριξε την ευθύνη στους λιθογράφους και στους εργαζόμενους στα Πρακτορεία Διανομής για την κυκλοφορία των φύλλων.

Αν αυτό δεν είναι απροκάλυπτη υποκρισία μπροστά στη δική της αδιαφορία για τους δημοσιογράφους που τους ανάγκασαν να δώσουν ύλη, τότε τι είναι;
Η πάγια τακτική να «προκηρύσσουν  αγώνες», αλλά να μη συγκρούονται με τ' αφεντικά. Και αντικειμενικά μ' αυτή τους την τακτική  αφήνουν τους εργαζόμενους να ενημερώνονται  μόνο από τα αστικά ΜΜΕ που είναι ενάντια στους εργαζόμενους της ΕΡΤ, συνολικά ενάντια στην εργατική τάξη. Γι' αυτό κάνουν επίθεση στον «Ριζοσπάστη», που κυκλοφόρησε ακριβώς για να υπάρχει και στην έντυπη ενημέρωση η φωνή των εργαζομένων στην ΕΡΤ, όλων των εργαζομένων, μετά από την με δική τους ευθύνη κυκλοφορία των αστικών εφημερίδων.
Οι εκπρόσωποι της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» κατήγγειλαν τη μεθόδευση της ηγεσίας της ΕΣΗΕΑ, υποστηρίζοντας πως πρόκειται ουσιαστικά για πρόταση λήξης της απεργίας, πρόταση σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από την απόφαση της προηγούμενης μέρας και κάλεσαν τα Διοικητικά Συμβούλια των Σωματείων να συνεδριάσουν και να πάρει ο καθένας την ευθύνη του για το πώς θα συνεχιστεί και θα περιφρουρηθεί ο απεργιακός αγώνας.
Αυτή η πρόταση δεν έγινε δεκτή από τις άλλες δυνάμεις που κρύφτηκαν πίσω από μια απόφαση των παριστάμενων στη συζήτηση (πρόεδροι και μέλη ΔΣ, μέλη του Μεικτού της ΕΣΗΕΑ, υποψήφιοι στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, «παρατηρητές» κ.ά.) για «συνέχιση της απεργίας». Χωρίς όμως να αποφασιστεί τίποτα επί του πρακτέου.
Ο «Ριζοσπάστης», η τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το portal του «902», το ραδιόφωνο του «904» στη Θεσσαλονίκη στέκονται αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό των εργαζόμενων της ΕΡΤ.
Παρά τις απειλές από την κυβέρνηση, το ΕΣΡ, την DIGEA, τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ του ΚΚΕ συνεχίζουν να μεταδίδουν τις εκπομπές των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Δεν εκφράζουν απλά την αυτονόητη αλληλεγγύη του ΚΚΕ στον αγώνα τους, αλλά παρεμβαίνουν επί της ουσίας στη διαπάλη που αντικειμενικά οξύνεται για το ποιο κίνημα έχουν ανάγκη σήμερα οι εργαζόμενοι και ο λαός για να νικήσουν.
Σ’ αυτή τη διαπάλη είναι ολοένα και πιο φανερές οι δυο γραμμές που συγκρούονται και στο χώρο των εργαζόμενων στον Τύπο και τα ΜΜΕ, με τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ από τη μια και τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό από την άλλη.
Αυτό που επιβεβαιώνει η πείρα είναι ότι με τέτοιες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, που με το ένα πόδι πατούν στην όχθη της εργοδοσίας και της συγκυβέρνησης και με το άλλο προσπαθούν να υπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες για αλλαγή διαχειριστή στη διακυβέρνηση, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος προς όφελος των εργαζόμενων στον Τύπο.
Η ανάγκη να συναντηθούν οι εργαζόμενοι στον Τύπο και τα ΜΜΕ με το ταξικό εργατικό κίνημα, να πυκνώσουν τις γραμμές της Λαϊκής Συμμαχίας είναι επιτακτική. Βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα αποτελέσει η ενίσχυση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, στις 18 και 19 Ιούνη.

902