Το απόσπασμα κειμένου που ακολουθεί είναι από την "περιεκτική δημοκρατία".
Παρά την ουσιαστική διαφωνία μας με επί μέρους κομμάτια του όπως π.χ. η έκφραση "υπερεθνική ελίτ", "παγκόσμια διακυβέρνηση" κ.α. καθώς δεν θεωρούμε πως ο καπιταλισμός έχει ξεπαράσει (ούτε και πως μπορεί να το κάνει) το ιμπεριαλιστικό του στάδιο, και πως οι θεωρίες περί "υπεριμπεριαλισμού" έχουν απαντηθεί επαρκώς,
το παραθέτουμε ως έχει σαν μία καλή πηγή στοιχείων και προβληματισμού για τους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς και κοινωνικούς σχεδιασμούς.
_________
Η ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ, Η ΕΕ, ΤΟ «ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ Η «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ» ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ-«ΚΑΡΑΜΕΛΑ» ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» ΟΤΙ «ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥΜΕ» ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΒΛΕΠΕ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ») ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ:
 |
| Τσίπρας-Πέρες |
- Η ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕ (ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ), ΤΗ ΧΡΕΟΛΟΓΙΑ ΚΤΛ. ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ -- ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ-- ΕΝΩ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ… ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ,
- Η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ «ΜΕΤΩΠΑ ΑΝΤΙΦΑ» ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ» ΜΕ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», (ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ (!), ΕΝΩ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ» ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!…
Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΣΤΥΓΝΟ ΤΡΟΠΟ
12/03/2013 Παραθέτουμε ένα μικρό μόνο κομμάτι από την ανατριχιαστική (για την ωμότητα της) ομιλία του αρχι-Εγκληματία Σιωνιστή Προέδρου Σιμόν Πέρες στο κατάμεστο Ευρωκοινοβούλιο, που καταχειροκροτήθηκε, όπως μαθαίνουμε, από τους Συστημικούς λακέδες, παριστάμενους Ευρωβουλευτές.
Οι πελάτες έχουν πάντα δίκιο (αν έχουν να πληρώσουν φυσικά) και δεν είμαστε βέβαια «ρατσιστές» να αρνούμαστε τα λεφτά των πελατών. Το μοναδικό Εθνικό Κράτος που μπορεί να υπερτερεί των «δικαιωμάτων» (και έτσι να μη βομβαρδίζεται από το ΝΑΤΟ ή να μακελεύονται οι λαοί του από εισαγόμενους μισθοφόρους) και που έχει μάλιστα το «θείο δικαίωμα» να είναι το πιο ρατσιστικό παγκοσμίως (αν κρίνουμε από τις πολιτικές εθνοκάθαρσης των σιωνιστών) είναι και θα παραμείνει το Ισραήλ.«Ο Παγκοσμιοποιημένος κόσμος μας δεν έχει Παγκόσμια Κυβέρνηση. Έχει γίνει σχεδόν ακυβέρνητος. Θα πρέπει να κοιτάξουμε μια εναλλακτική λύση. Πιστεύω ότι οι μελλοντικοί τρόποι διακυβέρνησης θα πρέπει να βασίζονται σε τρεις πυλώνες: Οι εθνικές κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση του εθνικού κράτους.
Παγκόσμιες εταιρείες θα επενδύουν στην έρευνα και την ανάπτυξη. Και το άτομο θα απολαμβάνει την ικανότητα να αυτό-κυβερνάται, γνωρίζοντας τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος του. Η επιστήμη σήμερα είναι πιο αποκαλυπτική από την πολιτική. Είναι καθολική και χωρίς σύνορα. Οι Στρατοί δεν μπορούν να κατακτήσουν τη σοφία. Η αστυνομία δεν μπορεί να συλλάβει την επιστήμη.
Πιστεύω ότι η επιστημονική βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες μπορεί να τις κάνει ικανές να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Παγκόσμιες εταιρείες βασισμένες στην Επιστήμη μπορούν να συμβάλλουν να αλλάξουμε τον κόσμο. Η Παγκοσμιοποίηση έθεσε τέλος στον ρατσισμό.
 |
| Εικόνα από το "δημοκρατικό" Ισραήλ |
Αυτή μπορεί να είναι η καλύτερη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε στη νέα γενιά στον αραβικό κόσμο για να απαντήσει στις προκλήσεις της νέας εποχής. Πρότεινα ένα σχέδιο για μια κοινή επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων και των παγκόσμιων εταιρειών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις.
Κυρίες και κύριοι, ξέρω ότι αυτό χρειάζεται την υποστήριξή σας, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά επιτρέψτε μου να υπολογίζω στη βοήθειά σας.
Ενώνοντας τη σοφία της Ευρώπης και την εμπειρία του Ισραήλ, μπορούμε να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις του αύριο. Αντιμετωπίζοντας την έλλειψη της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, μπορούμε να προάγουμε τη στενή συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων και των παγκόσμιων εταιρειών.
Αντιμετωπίζοντας τους κινδύνους που απειλούν τις αξίες για τις οποίες πολεμούμε, θα πολεμήσουμε την τρομοκρατία, όπου και αν είναι, αδυσώπητα.
Πρόεδρε Schulz, αξιότιμοι βουλευτές, ο Jean Monnet, ο πατέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είπε κάποτε: «Ο καθένας είναι φιλόδοξος. Το ερώτημα είναι αν είναι φιλόδοξος να υπάρχει, ή φιλόδοξος να κάνει. "
Ήρθε η ώρα να κάνουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε μόνο τόσο σπουδαίοι όσο ο σκοπός που εξυπηρετούμε.
Ναι, οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας είναι φοβερές, όμως, ποιος μπορεί καλύτερα να αψηφήσει το φαινομενικά αδύνατο, από δύο θαύματα; Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ισραήλ. Για να εκπληρώσουμε τις διδασκαλίες της κληρονομιάς μας.»
(Ολόκληρη η ομιλία στα αγγλικά που αξίζει να διαβάσετε και να διαδώσετε: http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/full-text-of-peres-speech-to-european-parliament-1.508915 )
ΠΩΣ «ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ» ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΑΥΤΟ ΤΑ THINK TANKS ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ
(http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1014749&srv=266)
«Το νόημα των μηνυμάτων δυσφορίας των ευρωπαϊκών κοινωνιών εξακολουθεί να παρερμηνεύεται και να υποβαθμίζεται από τους υψηλόβαθμους χαρτογιακάδες που πληρώνονται αδρά για να χτίσουν και να διατηρήσουν ζωντανή την Ευρώπη, την ευρωπαϊκή ιδέα και συνοχή. Έτσι, για να δικαιολογήσουν τον παχυλό μισθό τους ορισμένες φορές, κατεβάζουν ιδέες που επιδέχονται κριτικής, όπως αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω.
Υπό τον φόβο εκπροσώπησης των άκρων στο Ευρωκοινοβούλιο, εν όψει των ευρωεκλογών του 2014, η ΕΕ με τον μειωμένο προϋπολογισμό για το 2014-2020 βρήκε πόρους για να χρηματοδοτήσει μια στρατιά από ανώνυμα ''Trolls'', - σωστά διαβάσατε μια στρατιά από ανώνυμα ''Trolls'' (Ευρωπαίους αξιωματούχους που δρουν ανώνυμα) - που ήδη έχουν λάβει θέσεις στα διαδικτυακά φόρουμ συζητήσεων, στο FB και στο twitter. Αποστολή τους να αντικρούουν όποιον εκφέρει αντίθετη, από την επιθυμητή, άποψη για την ΕΕ - εκείνη δηλαδή των ευρωενθουσιαστών όπως αποκαλούνται στη Γαλλία - και σε γενικότερες γραμμές για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού .»
22/01/2013 ΟΙ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΚΟ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΤΩΝ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ» ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΥΝ «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ» ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (http://www.oatye.gr/index.php?start_from=3&ucat=&archive=&subaction=&id=&)
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Καταστατικού για τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας της Ευρώπης"
Τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας στηρίζουν την οικονομία και το κοινωνικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Eνωσης»
«Η Αλληλεγγύη είναι η ύστατη ασπίδα προστασίας ενάντια στις ανισότητες», τόνισε ο Βέλγος Ευρωβουλευτής κ. Marc Tarabella (από την ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών), υπογραμμίζοντας ότι τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας στηρίζουν την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς προσφέρουν υγειονομική κάλυψη και κοινωνικές υπηρεσίες σε περισσότερους από 160 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες.»
03/11/12 (Από https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1434218)
«Οι συνεταιρισμοί, τα αλληλοβοηθητικά ταμεία υγείας, οι ενώσεις και τα ιδρύματα (CMAF) σημειώνουν «μία διαφορετική προσέγγιση στην επιχειρηματικότητα», που βασίζεται στα κοινά χαρακτηριστικά και τις κοινές αξίες που ακολουθούν:· Το προβάδισμα των ατομικών και κοινωνικών στόχων έναντι του κεφαλαίου· Την υπεράσπιση και εφαρμογή των αρχών της αλληλεγγύης και της ευθύνης.· Σύνδεση συμφερόντων μελών και γενικού συμφέροντος · Δημοκρατικό έλεγχο από τα μέλη· Εθελοντική και ανοικτή συμμετοχή ως μέλος· Διαχείριση της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας όσον αφορά τις αρχές· Τα πλεονάσματα να προορίζονται πρωταρχικώς για τη διαρκή ανάπτυξη σχεδίων, για το συμφέρον των υπηρεσιών των μελών και για το κοινό συμφέρον. »
[...]
Ολόκληρο το κείμενο εδώ
Συναγωνιστή, ευχαριστούμε για την αναδημοσίευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά να επισημάνω ότι η θεωρία για την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση (όπως είχαμε συζητήσει μεταξύ μας και παλιότερα) δεν έχει σχέση με τη θεωρία περί υπερ-ιμπεριαλισμού. Δες και την απάντηση μου στον LR εδώ:
http://ikonikos.blogspot.gr/2013/01/brookings-institute-levy-g-soros-think.html?showComment=1358910697309#c8503237833157054295
"η παγκοσμιοποίηση για την οποία μιλάμε δεν έχει σχέση ούτε με τον ιμπεριαλισμό του Λένιν ούτε με τον Υπερ-Ιμπεριαλισμό του Κάουτσκι.
Η παγκοσμιοποίηση για την οποία μιλάμε έχει ως δομική οικονομική μονάδα, ένα νέο φαινόμενο,0 την πολυεθνική επιχείρηση. Και με τον όρο "πολυεθνική επιχείρηση" δεν εννοούμε τις επιχειρήσεις που απλά έχουν και στο εξωτερικό δραστηριότητες (που υπήρχαν πάντα), αλλά επιχειρήσεις που στηρίζονται στη διεθνή αγορά παρά στην εσωτερική αγορά και επιβάλλουν το άνοιγμα και την απελευθέρωση όλων των αγορών καθώς και του εμπορίου, το οποίο άνοιγμα δεν συγκρίνεται ούτε ποσοτικά ούτε ποιοτικά, με αυτό που υπήρχε πριν τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.
Οι πολυεθνικές εμπλέκονται σε έναν διεθνοποιημένο καταμερισμό εργασίας και βέβαια σε μια συγκέντρωση οικονομικής εξουσίας σε υπερεθνικό επίπεδο που είναι πρωτοφανής και επίσης δεν υπήρχε την εποχή του Λένιν και του Κάουτσκι, ελέγχοντας το 80% του παγκόσμιου εμπορίου, ανάλογα μεγέθη των εξαγωγών και γενικά της σημερινής οικονομικής δραστηριότητας.
Συνεπώς, με βάση την ανάλυση μας, το κεφάλαιο σήμερα οργανώνεται κυρίως στη βάση των μονάδων αυτών και όχι στη βάση των εθνών-κρατών, που προϋποθέτει τόσο η θεωρία του ιμπεριαλισμού του Λένιν, όσο και του υπερ-ιμπεριαλισμού του Κάουτσκι.
Αυτό σημαίνει ότι τα έθνη-κράτη έχουν χάσει τεράστιο μέρος της οικονομικής τους κυριαρχίας (που τις περισσότερες φορές ήταν βέβαια αποτέλεσμα της κοινωνικής πάλης), παρότι πολιτικά και στρατιωτικά βέβαια χρησιμοποιούνται τα πιο ισχυρά κράτη προς όφελος της επέκτασης του συστήματος, με τη συνδρομή των ντόπιων ελίτ και προνομιούχων στρωμάτων που έχουν συμφέρον από τη διαδικασία αυτή.
Αυτά τα δύο λόγια από εμένα επιγραμματικά.
Υπάρχει και αυτό το άρθρο από το βιβλίο του Τάκη Φωτόπουλου "Παγκοσμιοποίηση, Αριστερά και Περιεκτική Δημοκρατία" που είχαμε δημοσιεύσει, με περισσότερα στοιχεία, που κάνουν νομίζω, εμφανείς τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ του υπερ-ιμπεριαλισμού και της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης για την οποία συζητάμε."
Επίσης δεν έχει καμία σχέση με την κυριαρχία του "χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου" όπως μας προσάπτει πάλι ο Αντώνης. Το αντίθετο, λαμβάνει υπόψη την ιεραρχική οργάνωση του συστήματος από την παραγωγική και καταναλωτική του βάση (άνοιγμα αγορών, εμπόριο, παραγωγική δομή κτλ.) και έτσι πώς συγκεντρώνεται η παγκόσμια και ντόπια καπιταλιστική εξουσία τα τελευταία 30-40 χρόνια.
@ikonikos:
ΔιαγραφήΠάρα πολύ συνοπτικά, θα επισημάνω πως εξακολουθούν να υπάρχουν ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, και να γίνονται και πόλεμοι εξ'αιτίας αυτών.
Αυτό δεν παραπέμπει σε ΜΙΑ "υπερεθνική ελίτ", αλλά στον κλασσικό "ιμπεριαλισμό" όπως τον σκιαγράφησε ο Λένιν.
Αν και ούτως ή άλλως, δεν νομίζω πως θα περίμενες να συμφωνήσω πως υπάρχει "μεταϊμπεριαλιστικό" στάδιο του καπιταλισμού...
@TRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιοί είναι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στους οποίους αναφέρεσαι και που εξακολουθούν να υπάρχουν;
Ποιοί είναι οι ενδο-ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που έχουμε δει τα τελευταία πχ. 20 χρόνια;
arsdemo
@arsdemo:
ΔιαγραφήΤα τελευταία 20 χρόνια, έχουν γίνει πόσοι πόλεμοι, που μόνον αν κάποιος ...εξωγήινος θα μπορούσε να μην τους γνωρίζει...
-Για ποιόν λόγο έγιναν αν δεν υπάρχουν ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί;
Μια και ρωτάς και για πόλεμους, πολύ πρόχειρα:
ΔιαγραφήΓιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λυβίη, Συρία, Αφγανιστάν, Τσετσενία, Γεωργία, Σομαλία, και ετοιμάζετραι ήδη μέτωπο για το Ιράν.
Δεν σου φτάνουν;
Μου φτάνουν και μου παραφτάνουν.
ΔιαγραφήΔεν είπα πως δεν ξέρω ποιοι πόλεμοι έχουν γίνει. Ήθελα να δω σε ΠΟΙΟΥΣ απο αυτούς βλέπεις ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, αλλά έπρεπε να καταλάβω από ότι είπες και εσύ πως τους θεωρείς ΟΛΟΥΣ αιτία ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Δλδ. αν κατάλαβα σωστά δεν θεωρείς ότι τα πράγματα έχουν ουσιαστικά αλλάξει από την εποχή του "κλασσικού" ιμπεριαλισμού και του Λένιν. Δεν μπορείς δλδ. να δεις ως αιτία την στρατιωτική επίθεση των μπλοκ που διαχειρίζονται την διεθνοποιημένη καπιταλιστική Οικονομία της Αγοράς (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ κλπ.) με στόχο την ανατροπή καθεστώτων και αντικατάστασή τους από πελατειακά καθεστώτα με στόχο την πλήρη ενσωμάτωσή τους (όταν αυτό δεν είναι εφικτό μόνο με οικονομικούς τρόπους).
Όμως σε αυτή την περίπτωση αναρωτιέμαι ποια είναι αντίπαλη πλευρά στους πολέμους που ανέφερες. Ο "ιμπεριαλισμός" του Μιλόσεβιτς, Σαντάμ, Καντάφι και Ρωσίας;;; Με συγχωρείς αλλά το να βάζουμε στην ίδια ζυγαριά τις πλευρές αυτές (και έτσι να πέρνουμε τελικά ίσες αποστάσεις) χάριν της …"κλασσικής" ιμπεριαλιστικής θεωρίας…μου φαίνεται τουλάχιστον ακατανόητο.
Αλήθεια υπήρχε περίπτωση σε όλους αυτούς τους πολέμους να κέρδιζε ο "ιμπεριαλισμός" του Μιλόσεβιτς…του Σαντάμ…του Καντάφι…; Και τι θα έπρεπε να κάνει η Ρωσία κατά το πέσιμο στη νότια Οσετία από τη Γεωργία (μετά το διορισμό αλα "ροζ επανάσταση") για τη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας; Να μην κάνει αμυντικό πόλεμο για να μην θεωρηθεί ιμπεριαλιστική δύναμη;
arsdemo
@arsdemo:
ΔιαγραφήΣτην περίπτωση που παρακολουθείς το μπλογκ, θα έβλεπες πως κάθε άλλο παρά "ίσες" αποστάσεις έχουμε κρατήσει στις διενέξεις που ανάφερες. Αυτό είναι το ένα κομμάτι.
Ας πάμε και παρακάτω,
Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να αμφιβάλει για τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα χωρών όπως η Ρωσία ή η Κίνα. Το γεγονός πως ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι με διαφορά ο ισχυρότερος στρατιωτικά, δεν κάνει λιγότερο ιμπεριαλιστές τους ανταγωνιστές του.
Άλωστε ήδη μίλησες για προσπάθεια "περικύλωσης" της Ρωσίας. Για ποιόν λοιπόν λόγο γίνεται αυτή η προσπάθεια αν δεν υπάρχουν ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί; Για την ultra καπιταλιστική Ρωσία μιλάμε και όχι για την ΕΣΣΔ...
Επιπλέον ο ορισμός που έδωσες στον πόλεμο της Γεωργίας ως "αμυντικό" από την πλευρά της ...Ρωσίας, που εισέβαλε στην Γεωργία, επιβεβαιώνει τον Λένιν πως στην περίοδο του ιμπεριαλισμού δεν υφίστανται "επιθετικοί" και "αμυντικοί", αλλά ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι.
Εκείνο που μπερδεύει αρκετό κόσμο, είναι η σε σχέση με το παρελθόν πλήρης στρατιωτική υπεροχή του ενός ιμπεριαλιστικού πόλου (ΝΑΤΟ) έναντι των υπολοίπων. Οστώσο ακόμη και μέσα εκεί εξακολουθούν να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, όπως φάνηκε στον 2ο πόλεμο του Ιράκ, και στην Λυβίη με την στάση της Γαλλίας.
Από εκεί και πέρα ο κάθε πόλεμος είχε τις δικές του ιδιεταιρότητες.
Η Γιουγκοσλαβία ήταν μία περιφεριακή υσχιρότατη δύναμη, φίλα προσκείμενη στην Ρωσία, το Ιράκ μία πολύ υσχιρή επίσης τέτοια, που δοκίμασε να αυτονομηθεί, η Λιβύη ήταν μία πετρελαιοπαραγωγός χώρα που πούλαγε σε ...ευρώ και όχι σε δολάρια κλπ κλπ.
Νομίζω πως το περίγραμμα της σκέψης μου το έδωσα
Για να μιλάμε για ιμπεριαλισμό, αρχικά πρέπει να μιλάμε ότι η οικονομία στηρίζεται στην Εθνική, εσωτερική αγορά όπως στηρίχτηκε όλη θεωρία του ιμπεριαλισμού. Η οικονομία των χωρών της Δύσης δεν στηρίζεται κυρίως στην Εθνική αγορά αλλά στη διεθνή, ξένη αγορά και στις Πολυεθνικές επιχειρήσεις που απλώνονται σε πολλές χώρες σε ένα διεθνή καταμερισμό εργασίας και ελέγχουν τον συντιπτικό όγκο της παραγωγής και του εμπορίου παγκοσμίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα δεν έχουμε "ιμπεριαλισμό" από την πλευρά της υπερεθνικής ελίτ/G7 κτλ., καθώς αυτό δεν ταιριάζει με τα σημερινά εμπειρικά δεδομένα (εκτός και αν θέλουμε να προσαρμόσουμε την πραγματικότητα σε θεωρία του 19ου αιώνα).
Δεύτερον, για να μιλάμε για ιμπεριαλισμό πρέπει να έχει δείξει και επιθετικό πολιτικοστρατιωτικό χαρακτήρα ο εθνικός καπιταλισμός (δηλαδή το κράτος που δεν έχει πλήρως ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές/πολυεθνικές, και άρα δεν ανήκει στην υπερεθνική ελίτ - αν και ένα μέρος της θέλει να μπει) της Ρωσίας κτλ. Πότε έκανε η Ρωσία επιθετικό πόλεμο; Εκτός και αν η άμυνα των κρατών και συνακόλουθα των λαών είναι...ιμπεριαλισμός οπότε πάω πάσο.
Στη Λιβύη δεν ξέρω από πού πήρες τα στοιχεία σου (θα με ενδιέφεραν οι πηγές σου), αλλά οι πιο διαπρύσιοι υποστηρικτές της επέμβασης και μάλιστα με τον πιο κτηνώδη τρόπο ήταν οι Γάλλοι. Άρα πάει και το επιχείρημα περί ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων μεταξύ ΗΠΑ-Γαλλίας κτλ. Επίσης στη Λιβύη το 90% της παραγωγής πετρελαίου πήγαινε σε εθνικοποιημένες (με τον στρεβλό έστω τρόπο) επιχειρήσεις (Στοιχεία από Le Monde 2011).
@ikonikos:
Διαγραφή-Για την στάση της Γαλλίας στην Λυβίη, συμφωνώ μαζί σου, και μάλλλον δεν έγινα κατανοητός. Ακριβώς όπως το λες η Γαλλία σε αυτήν την περίπτωση πρωτοστάτησε, ενω στο Ιρακ δεν συμμετείχε καν. Δεν βλέπουμε λοιπόν διαφοροποιήσεις ακόμη και της στάσης της ίδιας χώρας προς τους "συμμάχους" της, αναλόγως των ιδιέταιρων συμφερόντων της;
-Πραγματικά εκπλήσομαι στο άκουσμα του επιχειρήματος πως μία από τις ισχυρότερες στρατιωτικά-οικονομικά καπιταλιστικές χώρες, όπως η Ρωσία, η οποία μάλιστα διεκδικεί έλεγχο επί διεθνούς στρατηγικής σημασίας αγαθών όπως η ενέργεια, δεν είναι ...ιμπεριαλιστική(!!!!!). Η γκαζπρομ δηλάδή πχ, δεν είναι μονοπώλειο;
-Σύμφωνα με τον Λένιν ο ιμπεριαλισμός είναι ο καπιταλισμός στο μονοπωλειακό του στάδιο. Δεν βλέπω κάτι που να συνηγωρεί πως βρισκόμαστε σε κάποιο άλλο από αυτό. Τουλάχιστον κάτι που να αναφέρθηκε στην συζήτηση που κάνουμε εδώ.
-Σε άλλο σημείο λες πως:
"...για να μιλάμε για ιμπεριαλισμό πρέπει να έχει δείξει και επιθετικό πολιτικοστρατιωτικό χαρακτήρα ο εθνικός καπιταλισμός..."
Αυτό δεν νομίζω πως έχει σχέση με τον ορισμό του ιμπεριαλιστικού ή όχι μιας χώρας, αλλά με τον γενικότερο συσχετισμό των κάθε φορά δυνάμεων.
Οι Αγγλογάλοι (κραταιές ακόμη τότε αποικιοκρατικές δυνάμεις)δηλάδή, όταν υπέγραφαν την συμφωνία του Μονάχου, ήταν λιγότερο ιμπεριαλιστές επειδή στην συγκεκριμένη συγκυρία ήταν λιγότερο επιθετικοί από τους Γερμανούς;
Η Γκάζπρομ είναι ημι-κρατική εταιρία που ελέγχεται στενά από τη Ρωσική πολιτική τάξη οπότε δεν είναι με τον κλασικό μαρξιστικό ορισμό "ιμπεριαλιστική".
ΔιαγραφήΟι Πολυεθνικές όπως είπα είναι ιδιωτικές εταιρίες που βασίζονται στη διεθνή αγορά (και όχι στο έθνος-κράτος και την αγορά του) και χρησιμοποιούν την κρατική εξουσία όποτε έχουν ανάγκη για να ανοίξουν τις αγορές κτλ..
Οι Αγγλογάλλοι ήταν αποικιοκρατικές δυνάμεις, μόνος σου το λες. Η Ρωσία είναι αποικιοκρατική δύναμη;
Διαγραφή@Ikonikos:
Διαγραφή-Για την Γκάζπρομ (και όχι μόνο) υσχίει ότι για όλα τα μονοπώλεια. Ο κρατικομονοπωλειακός καπιταλισμός, δεν παύει να είναι ούτε μονοπωλειακός ούτε καπιταλισμός (τουλάχιστον με την Λενινιστική ορολογία που ασπάζομαι εγώ).
Η Γκαζπρομ είναι καπιταλιστικό μονοπώλειο και με την πιο κλασσική έννοια που υπάρχει, αλλά και με τον τρόπο που το θέτεις εσύ και αφορά την διείσδηση στην διεθνή αγορά. Είναι μάλιστα από τους διεθνείς πολύ μεγάλους παίχτες στον τομέα της. Και σαφέστατα και το Ρώσικο κράτος φροντίζει για την επέκταση και τα συμφέροντα της.
-Η αναφορά στους αγγλογάλλους έγινε ως απάντηση στον υσχιρισμό πως η "επιθετικότητα" σε συγκεκριμένη ιστορική φάση μπορεί να είναι κριτήριο για το "ιμπεριαλιστικό" ή όχι μιας χώρας. Αν κατάλαβα καλά, τώρα μου λες πως για να είναι μία χώρα "ιμπεριαλιστική" πρέπει να έχει και αποικίες;
Το ρωτάω γιατί:
α)Το ίδιο το σύνταγμα των ΕΠΑ απαγορεύει στην χώρα αυτή να έχει αποικίες. Μήπως δεν είναι ιμπεριαλιστική;
β)Η "κλασσική" αποικιοκρατία δεν υφίσταται πλέον πουθενά στον κόσμο. Ταυτίζεται με τον ιμπεριαλισμό, οπότε δεν υπάρχει και τέτοιος;
Και τελικά τι βάζεις ως κριτίριο;
Την "επιθετικότητα" ή την ύπαρξη αποικιών;
Γιατί στον 2ο Παγκόσμιο οι "σύμμαχοι" προέβαλαν το πρώτο, ενώ οι Γερμανοί το δεύτερο. Ποιός είχε τελικά δίκιο; (Εκτός της ΕΣΣΔ που ως μη καπιταλιστική, δεν μπορούσε φυσικά να ειναι και "ιμπεριαλιστική" χώρα)
Αρχικά μπορείς να μου πεις αν οι φιλελεύθεροι με τους οποίους συμμάχησαν οι κομουνιστές στον 2ο παγκόσμιο Πόλεμο χύνοντας ποταμούς αίματος (κυρίως οι κομουνιστές) θεωρούσαν την αντίθεση μεταξύ των δυτικών Συμμάχων και των Ναζί ως ενδο-ιμπεριαλιστική αντίθεση; Και κάποια πηγή σχετική για τη θέση αυτή;
ΔιαγραφήΣτην περίπτωση που η απάντηση είναι ναι, υποθετικό ερώτημα, θα συμμαχούσατε ποτέ ως κομουνιστές με τη μια μεριά των "ενδο-ιμπεριαλισμών" (μεταξύ δηλαδή πολυεθνικών από τη μία που ελέγχουν το 80% της παγκόσμιου παραγωγής/εμπορίου και Ρωσίας από την άλλη που στηρίζεται στην εθνική αγορά) σε ένα λαϊκό μέτωπο κατά του άλλου "ιμπεριαλιστικού" μετώπου, όπως κάνατε στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο;
Δεύτερον. Η Γκάζπρομ στηρίζεται κυρίως στην εσωτερική αγορά και όχι στη διεθνή και ελέγχεται με εκατοντάδες αυστηρούς ελέγχους (που είναι αποτέλεσμα φυσικά κινημάτων και όχι ενός Πούτιν που έπεσε από τον ουρανό) από την πολιτική της ελίτ.
Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις από την άλλη στηρίζονται στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές ("4 ελευθερίες" - πρέπει σου λένε κάτι, ΕΕ, Μάαστριχτ κτλ.) που η Ρωσία δεν έχει, δηλαδή στη διεθνή αγορά για την επέκταση και αναπαραγωγή τους.
Ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές στη Ρωσία βασικά δεν υπάρχουν (πλην εξαιρέσεων σε κάποιους τομείς) και μάλιστα ο Πούτιν μόλις προχτές πέταξε και τις ξένες τράπεζες έξω ερχόμενος και σε ευθεία σύγκρουση με τον ΠΟΕ.
Επίσης οι πολυεθνικές έχουν διεθνή καταμερισμό εργασίας και παραγωγής που η Γκάζπρομ βασικά δεν έχει (κάτι που αποκλείει "ενδο-ιμπεριαλισμούς" μεταξύ των χωρών της G7) αλλά είναι όπως οι παλιές "εθνικές" καπιταλιστικές επιχειρήσεις όπου όλο το κυρίως παραγωγικό της κέντρο είναι στην Ρωσία.
Αρχικά μπορείς να μου πεις αν οι φιλελεύθεροι με τους οποίους συμμάχησαν οι κομουνιστές στον 2ο παγκόσμιο Πόλεμο χύνοντας ποταμούς αίματος (κυρίως οι κομουνιστές) θεωρούσαν την αντίθεση μεταξύ των δυτικών Συμμάχων και των Ναζί ως ενδο-ιμπεριαλιστική αντίθεση; Και κάποια πηγή σχετική για τη θέση αυτή;
ΔιαγραφήΣτην περίπτωση που η απάντηση είναι ναι, υποθετικό ερώτημα, θα συμμαχούσατε ποτέ ως κομουνιστές με τη μια μεριά των "ενδο-ιμπεριαλισμών" (μεταξύ δηλαδή πολυεθνικών από τη μία που ελέγχουν το 80% της παγκόσμιου παραγωγής/εμπορίου και Ρωσίας από την άλλη που στηρίζεται στην εθνική αγορά) σε ένα λαϊκό μέτωπο κατά του άλλου "ιμπεριαλιστικού" μετώπου, όπως κάνατε στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο;
Δεύτερον. Η Γκάζπρομ στηρίζεται κυρίως στην εσωτερική αγορά και όχι στη διεθνή και ελέγχεται με εκατοντάδες αυστηρούς ελέγχους (που είναι αποτέλεσμα φυσικά κινημάτων και όχι ενός Πούτιν που έπεσε από τον ουρανό) από την πολιτική της ελίτ.
Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις από την άλλη στηρίζονται στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές ("4 ελευθερίες" - πρέπει σου λένε κάτι, ΕΕ, Μάαστριχτ κτλ.) που η Ρωσία δεν έχει, δηλαδή στη διεθνή αγορά για την επέκταση και αναπαραγωγή τους.
Ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές στη Ρωσία βασικά δεν υπάρχουν (πλην εξαιρέσεων σε κάποιους τομείς) και μάλιστα ο Πούτιν μόλις προχτές πέταξε και τις ξένες τράπεζες έξω ερχόμενος και σε ευθεία σύγκρουση με τον ΠΟΕ.
Επίσης οι πολυεθνικές έχουν διεθνή καταμερισμό εργασίας και παραγωγής που η Γκάζπρομ βασικά δεν έχει (κάτι που αποκλείει "ενδο-ιμπεριαλισμούς" μεταξύ των χωρών της G7) αλλά είναι όπως οι παλιές "εθνικές" καπιταλιστικές επιχειρήσεις όπου όλο το κυρίως παραγωγικό της κέντρο είναι στην Ρωσία.
Στο πρώτο θέμα εννοώ βέβαια αν οι κομουνιστές θεωρούσαν την αντίθεση Συμμάχων-Γερμανίας ενδο-ιμπεριαλιστική αντίθεση, και όχι οι φιλελεύθεροι.
ΔιαγραφήΣε σχέση με το ερώτημα σου, δεν είπα αυτό, είπα ότι η πολιτικοστρατιωτική επιθετικότητα είναι φυσικά κριτήριο για τον ιμπεριαλισμό. Αν έχεις αποικία είναι αυτονόητο ότι θα έχεις και πολιτικοστρατιωτική επιθετικότητα. Εσύ έκανες σύγκριση με τους Άγγλους Γάλλους κτλ. που είχαν αποικίες, σε σχέση με Ρωσία, που όμως δεν έχει δείξει πολιτικοστρατιωτική επιθετικότητα (και ούτε βέβαια έχει αποικίες) σε αντίθεση με την υπερεθνική ελίτ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ikonikos:
ΔιαγραφήΗ στρατιωτική επιθετικότητα, δεν μπορεί παρά να είναι θέμα τακτικής και συσχετισμών, αφού δεχτήκαμε πως με το κριτήριο αυτό μπορεί να βγεί ως "μη ιμπεριαλιστική" ακόμη και μία παραδοσιακή αποικιοκρατική δύναμη.
Ακόμα και αν εξαιρεθούν όμως (για ποιόν λόγο όμως;) οι αποικιοκρατικές δυνάμεις, φτάνουμε στο λογικό παράδοξο να ΜΗΝ θεωρούμε ιμπεριαλιστικές τις ...ΕΠΑ, που στον Β'ΠΠ ούτε "επιθετικά" μπήκαν, ούτε αποικίες είχαν. Πράγματα βέβαια που ουδώλως τις εμπόδισαν να απλώσουν κατά την διάρκεια του πολέμου και αμέσως μετά από αυτόν, το χέρι τους σε όλο τον κόσμο....
@ikonikos:
ΔιαγραφήΣτα υπόλοιπα που βάζεις θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος, γιατί είναι και πολλά.
-Ο Β’ΠΠ ήταν ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος, για όλους τους, άλλους πλην της ΕΣΣΔ, εμπλεκόμενους. Ηταν ιμπεριαλιστικός γιατί έγινε για τους ίδιους ακριβώς λόγους με τον πρώτο, και σαν φυσική συνέχεια αυτού. Το ξαναμοίρασμα δηλαδή του κόσμου από τις δυνάμεις εκείνες που θεωρούσαν τον εαυτό τους «ριγμένο». Εκείνο που έκανε τελείως διαφορετικό των χαρακτήρα αυτού του πολέμου ήταν η ύπαρξη ενός εργατικού κράτους, και η αλληλεγγύη μεγάλο μέρος των λαών της Ευρώπης σε αυτό.
-Η εκμετάλευση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων είναι αυτονόητη όταν μπορεί να γίνει. Το με ποιόν τρόπο γίνεται αυτή κρίνεται κατά περίπτωση. Αυτήν την στιγμή ο κυρίαρχος ιμπεριαλισμός είναι ο δυτικός. Η στρατιωτική του υπεροχή είναι συντριπτική. Στην συγκεκριμένη λοιπόν κατάσταση (αν για αυτό μιλάμε), κάθε βήμα υποχώρησης του δυτικού ιμπεριαλισμού είναι επιθυμητό, και αν θες είναι και καθήκον, με την έννοια πως για να μπορέσεις να εκμεταλευτείς τις όποιες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, θα πρέπει να υπάρχει και μία σχετική ισσοροποία υσχίος, η οποία σήμερα δεν υφίσταται.
-Η Γκάζπρομ τροφοδοτεί με φ.α. την μισή ευρώπη και μεγάλο κομμάτι της Ασίας. Εδώ δεν κάνω άλλη ανάλυση.
-Οι κρατικοποιήσεις δεν λένε κάτι. Καιο Ομπάμα στην Αμερική κρατικοποίησε και σειρά ...τραπεζών! Επαψαν μήπως οι ΕΠΑ να είναι ιμπεριαλιστικές για αυτό;
Ο «ιμπεριαλισμός» λέγεται και κρατικομονοπωλειακός καπιταλισμός. Οταν μία οικονομία λειτουργεί καπιταλιστικά, το αστικό κράτος κρίνει αν θα κρατικοποιήσει ή ιδιωτικοποιήσει το ο,τιδήποτε, κατά περίπτωση γενικότερου (αστικού) ταξικού συμφέροντος, και όχι από κάποια «ιδεολογία». Τις περισσότερες κρατικοποιήσεις στην Ελλάδα π.χ. τις έκανε ο Καραμανλής. Ο ίδιος που δήλωνε πως «ανήκομεν στην δύσην».
Γενικά δεν νομίζω πως μπορώ να βγάλω άκρη με τα κριτήρια που βάζεις, αλλά και στο που αυτά αποδεικνύουν ένα «μεταϊμπεριαλιστικό» στάδιο του καπιταλισμού.