Γιατί θέλουν να τους κρατήσουν ανώνυμους;

Το ζήτημα έσκασε κανα δύο μέρες πριν και φυσικά ήδη κάνει τον γύρο του διαδικτύου, από τα πιο δεξιά μέχρι και τα ...πιο «αριστερά» μέσα, χωρίς να ξεφύγει της προσοχής ακόμη και των ...lifestyle!

14 δημοσιογράφοι του «Ριζοσπάστη» ζητούν με επιστολή τους στην ΕΣΗΕΑ να παρέμβει για την καταβολή των μισθών τους.

Εμείς δεν θα μπούμε στην διαδικασία να εξηγήσουμε ξανά και ξανά πως ο «Ρ» δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση, και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κάποιος που να θησαυρίζει από τις απολύσεις και τις μη καταβολές δεδουλευμένων, πολύ περισσότερο που και για καθαρά πολιτικούς λόγους είναι ευνόητο πως εάν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα από πλευράς ΚΚΕ, ουδέποτε θα προέκυπταν τέτοια ζητήματα. Αυτά είναι αυτονόητα. Εδώ όμως υπάρχουν και κάποιες ακόμη προεκτάσεις στο ζήτημα που το κάνουν να ξεφεύγει από τα πλαίσια μίας συνηθισμένης «συνδικαλιστικής διεκδίκησης». Και αυτά είναι τα παρακάτω,

Αρχικά στην ίδια την πρώτη επιστολή, ο επίλογος έχει ως εξής:

«...διεκδικούμε να ξεκινήσει άμεσα η εξόφληση των δεδουλευμένων καθώς και να σταματήσουν οι απολύσεις.
 Καλούμε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να αναλάβει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση αυτή προκειμένου να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων».

Η απαίτηση της εξόφλησης των δεδουλευμένων είναι απόλυτα θεμιτή. Να σταματήσουν όμως οι απολύσεις; Δεν γνωρίζουν (στον Ριζοσπάστη δουλεύουν διάολε...) τα οικονομικά του κόμματος; Από που ακριβώς προκύπτει η απαίτηση, όχι από κάποιον καπιταλιστή, αλλά από εμένα τον άνεργο που χρηματοδοτώ το Κόμμα από τα λεφτά που δεν έχω, να τους μισθοδοτώ στον αιώνα τον άπαντα; Εγώ γιατί να μην έχω από αυτούς την ίδια απαίτηση;

Και τι ακριβώς σημαίνει «Καλούμε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να αναλάβει πρωτοβουλίες»;

Κάπου πήγε εμάς εξαρχής το μυαλό μας,

Διαβάζουμε λοιπόν σε παραπομπή από τον ιστότοπο της «Συσπείρωσης δημοσιογράφων» (συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ που σιγά μην άφηνε την ευκαιρία να πέσει κάτω, όταν είχε φτάσει στο σημείο να ζητάει παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ για το κλείσιμο του 902.gr!)

«...Το Διοικητικό Συμβούλιο, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση, έχει επανειλλημμένα καλέσει τον εκπρόσωπο των συντακτών στην ΕΣΗΕΑ, ο οποίος όμως δεν έχει ανταποκριθεί στις προσκλήσεις μας.
Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι θα προστατέψουμε τους συναδέλφους μας με κάθε τρόπο και θα αγωνιστούμε μαζί τους για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Είναι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, που εργάζονται στην εφημ. «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» και δεν πρέπει να αποστερηθούν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα και ό,τι η Εργατική Νομοθεσία τους επιτρέπει.
Για το λόγο αυτό, καλούμε όλους τους συναδέλφους της εφημερίδας «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» σε συνέλευση τη Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου 2013 στις 14.30 στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1 ος όροφος). ...»

Δηλαδή ο «Δούρειος ίππος» βρέθηκε! Η ΕΣΗΕΑ καλεί σε συνέλευση τους εργαζόμενους του «Ρ» ερήμην των συνδικαλιστικών εκπροσώπων τους!
Το επόμενο βήμα θα είναι πιθανόν η κύρηξη απεργίας(!) από την ΕΣΗΕΑ (και πάλι ερήμην των εκπροσώπων των δημοσιογράφων του «Ρ»!).
Τόμπολα! Πλέον δεν χρειάζονται Μανιαδάκηδες και Γιούρα για να απαγορευτεί η έκδοση του «Ριζοσπάστη». Μια χαρά την κάνει την δουλειά ο Τρίμης, και μάλιστα αναίμακτα, αλλά κυρίως ... «αριστερά»!
Μετά από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε την πρεμούρα που έπιασε τα αστικά μέσα για την δημοσίευση των ονομάτων των 14 από τον «Ρ»
Διαβάζουμε έτσι στην ίδια ανακοίνωση της «Συσπείρωσης Δημοσιογράφων»:

«...Και ακόμα χειρότερα: αποφάσισε να τους «κρεμάσει στα μανταλάκια»! Γιατί τι άλλο νόημα έχει η δημοσιοποίηση των ονομάτων τους από το να «δειχτεί» ο εχθρός, ο «προδότης»; Η λίστα ασφαλώς ήταν γνωστή -και στο σωματείο και στον «εργοδότη» (το Ριζοσπάστη). Η μη δημοσιοποίησή της ήταν απλώς η αναγνώριση μιας συλλογικής ύπαρξης ή τουλάχιστον ενός προβλήματος. Τα «μανταλάκια» τι φιλοδοξούν άραγε; Και πάντως σίγουρα συμβάλλουν στο να επεκταθεί ο κανιβαλισμός που υπάρχει στα «αστικά ΜΜΕ» και μέσα στο Ριζοσπάστη! ...»

Από κοντά και στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος και ο γνωστός ΚΚΕδολόγος του Βήματος, Σταυρόπουλος που χτυπάει τίτλο άρθρου «Ο Περισσός διαπομπεύει τους 14 που αντιδρούν στις απολύσεις στον Ριζοσπάστη»
Και εδώ μπαίνει το ερώτημα του τίτλου: Γιατί να μείνουν ανώνυμοι οι προσφεύγοντες στην ΕΣΗΕΑ; Για να προστατευθούν από ποιόν ακριβώς, όταν τα ονόματα τους είναι γνωστά στον «εργοδότη» τους; Γιατί σκούζουν σε απόλυτη συγχορδία οι ΣΥΝασπισμένοι με το «Βήμα»;
Μήπως γιατί εάν δούμε τις υπογραφές τους να κοσμούν (καλοπληρωμένες αυτήν την φορά) απόψεις στον αστικό τύπο, θα μπορούμε να βγάλουμε εύκολα συμπεράσματα και μεγάλο μέρος της πολιτικής υπεραξίας που προσπαθούν να δώσουν στην υπόθεση κάποιοι θα εξαερωθεί; Μήπως γιατί η δημοσίευση των ονομάτων τους, υπονόμευσε έτσι την προοπτική μιας τέτοιας συναλλαγής, καίγοντας την εν τη γενέσει;

Για την ιστορία, οι «14» είναι οι παρακάτω, σημειώνουμε τα ονόματα τους γιατί θεωρούμε πιθανόν να μας απασχολήσουν στο μέλλον:

Κυριάκος Ζηλάκος, Παναγιώτης Κακαλής, Κώστας Δέτσικας, Γιώργος Φλωράτος, Μελίνα Ζιάγκου, Χριστίνα Μαυροπούλου, Βασίλης Παπαγεωργίου, Χριστίνα Διαμαντή, Νίκος Πέρπερας, Γιώργος Γεωργουβιάς, Γιώργος Μιχαηλάρης, Κώστας Κρεμμύδας, Μάρκος Δολόπικος, Γιάννης Φωτούλας.