Η ξεφτίλα της "αριστερής διανόησης"

Για να μπορέσουμε να καταδείξουμε τον αυτοδιασυρμό της ελληνικής "αριστερής διανόησης", θα παραθέσουμε ολόκληρο (προκειμένου να φρίξετε) ένα άρθρο του Γ.Δελαστίκ από το "Έθνος" που αφορά σχολιασμό επάνω στις εξελίξεις στο κόμμα του Π.Καμμένου. Πάνω σε αυτό θα κάνουμε κάποιες απολύτως βασικές παρατηρήσεις.
Στην συνέχεια, θα παραθέσουμε απλά δύο παραπομπές που μας υπενθυμίζουν το τι ακριβώς είναι, τόσο ο κ.Καμμένος, όσο και κάποιοι άλλοι συνεργάτες του.
Οι συσχετισμοί και τα συμπεράσματα, τρομάζουν για το επίπεδο του "αριστερού" λόγου σε τόσο κρίσιμες για τον λαό μας στιγμές...

Πορεία διάλυσης των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Γράφει ο: Γ.Δελαστίκ*
Στρατηγικής σημασίας νίκη για τη ΝΔ και το μνημονιακό στρατόπεδο, όπως και για τους Γερμανούς επικυρίαρχους της πατρίδας μας, συνιστά η έναρξη των διαδικασιών διάσπασης του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου.

Η μετά τις εξελίξεις αυτές βέβαιη εκλογική συρρίκνωση του κόμματος αυτού, του οποίου πλέον δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε η διάλυση, οδηγεί στη σταδιακή αποδυνάμωση ή και στην εξαφάνιση του συγκροτημένου αντιμνημονιακού πόλου στον χώρο της Δεξιάς. Το πλεονέκτημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων ήταν ότι αποτελούνταν σε επίπεδο πολιτικής και κοινοβουλευτικής παρουσίας αποκλειστικά σχεδόν από στελέχη γνωστά και με ιστορία στον χώρο της ΝΔ. Αυτό σήμαινε ότι όποιος νεοδημοκράτης ψηφοφόρος διαφωνούσε με το εκάστοτε Μνημόνιο, αλλά δεν ήθελε να αλλάξει ιδεολογία και δεν ήθελε να μετακινηθεί πολιτικά από τον κεντροδεξιό χώρο, μπορούσε να πάει στους Ανεξάρτητους Ελληνες χωρίς να αισθάνεται ότι φεύγει από τη δεξιά παράταξη.

Αυτό αποτελούσε όχι μόνο σοβαρό πλήγμα, αλλά και μόνιμη απειλή για τη ΝΔ. Ηταν υποχρεωμένη να προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη διπλή αιμορραγία που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική του Αντώνη Σαμαρά στους δεξιούς ψηφοφόρους, ένα τμήμα των οποίων είχε ανά πάσα στιγμή τη δυνατότητα να στραφεί προς τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Πάνου Καμμένου, ενώ οι ακροδεξιοί οπαδοί της ΝΔ διαρρέουν προς τη Χρυσή Αυγή. Εξουδετερώνοντας η ΝΔ την απειλή του κόμματος Καμμένου όχι μόνο ενισχύεται εκλογικά, αλλά μπορεί επιπλέον να ακολουθεί τώρα πολύ πιο πειθήνια πολιτική υπακοής στις εντολές του Βερολίνου. Ακόμη και οι σπανιότατες σποραδικές διαφοροποιήσεις βουλευτών της ΝΔ από κάποια πτυχή της γραμμής Σαμαρά καθίστανται τώρα αισθητά δυσκολότερες μετά τη διαγραφόμενη περιθωριοποίηση των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Για τους εκτός του κόμματος ευρισκόμενους, καμία σημασία δεν έχει αν τις ευθύνες της έναρξης των διασπαστικών διαδικασιών τις έχει ο Πάνος Καμμένος ή ο Κώστας Μαρκόπουλος και οι περί αυτόν. Η πολιτική ουσία έγκειται στο ότι επιτυγχάνεται η δραστική αποδυνάμωση ή ακόμη και η εξαφάνιση από το πολιτικό σκηνικό του αντιμνημονιακού πόλου, συγκροτημένου σε κόμμα με αξιοπρεπή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, της δεξιάς παράταξης.

Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες συνιστούσαν πολύ μεγαλύτερη εκλογική απειλή για τη ΝΔ από όσο μπορεί να φανταστεί κανείς συγκρίνοντας απλώς το 7,51% του Π. Καμμένου με το 29,66% του Αντ. Σαμαρά. Τα ποσοστά αυτά κατεγράφησαν με τον ελληνικό λαό να διατηρεί ελπίδες και αυταπάτες για την πολιτική που θα ασκούσε ο Αντώνης Σαμαράς, όταν προσερχόταν στις κάλπες τον Ιούνιο.

Τώρα που όλοι οι Ελληνες έχουν υποστεί πάνω τους τις συνέπειες μιας πολιτικής Σαμαρά ίδιας και χειρότερης από εκείνην του Γιώργου Παπανδρέου, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η ΝΔ δεν θα υποστεί βίαιη πτώση του ποσοστού της στις επόμενες εκλογές. Θεωρητικά μιλώντας, δεν μπορούσε να αποκλειστεί σοβαρή μετατόπιση ψηφοφόρων της ΝΔ προς τους Ανεξάρτητους Ελληνες.

Με δεδομένο όμως ότι ο Πάνος Καμμένος ευνοούσε ουσιαστικά συνεργασία κυβερνητική με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αντ. Σαμαράς δικαίως φοβόταν ότι βουλευτές και στελέχη της ΝΔ, δρώντας καιροσκοπικά χάριν προσωπικού πολιτικού οφέλους, δεν θα δίσταζαν να μεταπηδήσουν την τελευταία ώρα στους Ανεξάρτητους Ελληνες, υπολογίζοντας ότι πολλοί από αυτούς θα έβγαιναν βουλευτές και κάποιοι ίσως γίνονταν και υπουργοί, αν το ρεύμα υπέρ Καμμένου καθίστατο ισχυρό.

Ολα αυτά όμως αποτελούν πλέον υποθέσεις άνευ αντικειμένου. Το κόμμα Καμμένου εξουδετερώνεται μέσω της διάσπασής του. Ετσι αφενός ενισχύεται αντικειμενικά η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και αφετέρου ουσιαστικά εκλείπει η δυνατότητα να σχημάτιζε ο ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως μία αμιγώς αντιμνημονιακή κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, αν το επέτρεπε το εκλογικό αποτέλεσμα. Με δεδομένη την κατηγορηματική άρνηση του ΚΚΕ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτός μένει χωρίς κανέναν δυνάμει κυβερνητικό σύμμαχο στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο. Μέσω λοιπόν και της διάσπασης και αποδυνάμωσης των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ωθείται σχεδόν υποχρεωτικά ο Αλέξης Τσίπρας σε μετεκλογική κυβερνητική συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ και το όποιο ΠΑΣΟΚ θα έχει απομείνει, προφανώς με άλλη ηγεσία. Με τον τρόπο αυτό θα είναι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όμηρος των μνημονιακών δυνάμεων που συγκυβερνούν και σήμερα, οπότε βεβαίως είναι απίθανο να κατορθώσει να ακολουθήσει διαφορετική πολιτική.
*»ΕΘΝΟΣ» Τετάρτη Δεκεμβρίου 2012


Θα ξεπεράσουμε με μία μικρή μόνο παραπομπή την μεγαλοπρεπέστατη μπαλαφάρα του Δελαστίκ πως " ...εκλείπει η δυνατότητα να σχημάτιζε ο ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως μία αμιγώς αντιμνημονιακή κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Ελληνες...", αφού μάλλον δεν ρώτησε τον Δραγασάκη για την "αμιγή αντιμνημονιακότητα" (τι λέξη και αυτή) του ίδιου του ...ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο φροντίζει και να δικαιολογήσει προκαταβολικά για τα μελλοντικά(!!) πεπραγμένα του σαν κυβέρνηση, ενημερώνοντας μας πως: "είναι απίθανο να κατορθώσει να ακολουθήσει διαφορετική πολιτική." 
Οπότε για την πολιτική που όλοι πλέον έχουν καταλάβει πως σκοπεύει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ εάν και όταν γίνει κυβέρνηση, θα φταίει (ναι, μαντέψατε πολύ σωστά) το ...ΚΚΕ!
Απλά θεϊκός!
Επίσης είναι πολύ "αριστερή" η ανάλυση του πως το πρόβλημα με την πολιτική της ΝΔ δεν είναι πως είναι "δεξιά" πολιτική, ούτε πως είναι "αστική" πολιτική, αλλά πως είναι "γερμανική" και "μνημονιακή" πολιτική. Και έπειτα μας αφήνει ξερούς ο "αριστερός" διανοητής μας, αφού λέει πως μπορεί να υπάρξει "φιλολαϊκή" και "εθνοανεξαρτησιακή" δεξιά πολιτική, και αυτή είναι του ...Καμμένου!
Να τον χαίρεστε οι σύντροφοι του, και να προσέξετε μην σας φύγει και δεν βρείτε άλλον με τέτοιους πλατιούς πνευματικούς ορίζοντες!
Πάμε να δούμε τώρα και τα άλλα δύο κατατοπιστικότατα κείμενα που μας υπενθυμίζουν το who is who του μορφώματος, που ο Γ.Δελαστίκ μας το παρουσίασε πιο πάνω σαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, την τελευταία ελπίδα του ελληνικού λαού!

Στο πρώτο βλέπουμε τον "αντιμνημονιακό" σύμμαχο που χάσαμε με την αποχώρηση για την ΝΔ του κ.Μαρκόπουλου ο οποίος είχε ορθά-κοφτά εκφράσει την επιθυμία του για ...στρατιωτική επέμβαση(!) τον Δεκέμβρη του 2008. Ποιο υπουργείο θα έπαιρνε στην "αμιγώς αντιμνημονιακή κυβέρνηση" του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε θα θέλαμε να το φανταστούμε... Με τέτοιο κελεπούρι που χάσαμε, άντε να μην τα βάψει μαύρα ο Δελαστίκ....

• Μαρκόπουλος: Αντίο Πάνο, καλημέρα Αντώνη

Και σε ένα δεύτερο που μας ξαναλέει για διάφορα πρόσωπα και πράγματα των ΑΝ.ΕΛ., και του ίδιου του Καμμένου περιλαμβανόμενου, που μεταξύ άλλων, κάποτε επαίρονταν και για τις σχέσεις του με τις μυστικές υπηρεσίες:

• Αφύσικοι έρωτες

Μετά από όλα τα παραπάνω, μπορεί κανείς να καταλάβει εύκολα την εκρηκτική άνοδο της άκρας δεξιάς στην Ελλάδα. Με τέτοια μυαλά στην "αριστερά", μοιάζει με απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη....