«Έφυγε» ο Τεοφίλο Στίβενσον

Το θάνατο του Κουβανού πυγμάχου Τεοφίλο Στίβενσον θρηνεί η παγκόσμια πυγμαχία. Ο κορυφαίος μποξέρ όλων των εποχών, τρεις φορές χρυσός ολυμπιονίκης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών. Ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου το 1972 στο Μόναχο, το 1976 στο Μόντρεαλ και το 1980 στη Μόσχα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 τού είχε προταθεί να αντιμετωπίσει τον Μοχάμεντ Άλι, ωστόσο ο ίδιος αρνήθηκε να παραιτηθεί από την ιδιότητά του ως ερασιτέχνης πυγμάχος.

Πηγή: Κρήτη Σπορ fm 87,6

Τεόφιλο Στίβενσον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Τεόφιλο Στίβενσον
Προσωπικά στοιχεία
Πλήρες όνομα	Teófilo Stevenson Lawrence
Εθνικότητα	Κουβανός
Ημερ. γέννησης	29 Μαρτίου 1952
Τόπος γέννησης	Καμαγκουέι (Camagüey)

Ο Τεόφιλο Στίβενσον Λόρενς (Teófilo Stevenson Lawrence), γνωστός απλά ως Τεόφιλο Στίβενσον, είναι Κουβανός πρώην πυγμάχος στην κατηγορία των βαρέων βαρών και νυν προπονητής. Θεωρείται ως η κορυφαία προσωπικότητα στην ιστορία της ερασιτεχνικής πυγμαχίας, έχοντας κατακτήσει τρία χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες - ρεκόρ που μοιράζεται με τους Λάσλο Παπ και Φέλιξ Σαβόν.

Πίνακας περιεχομένων 1 Βιογραφία 1.1 Καταξίωση 1.2 Απόσυρση 2 Παλμαρέ 3 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Καμαγκουέι (Camagüey) στις 29 Μαρτίου 1952 από μετανάστες γονείς - ο πατέρας ήταν από τον Άγιο Βικέντιο, η δε μητέρα είχε γεννηθεί στην Κούβα, αλλά οι γονείς της ήταν από τον Άγιο Χριστόφορο. Πρωτομπήκε στην πυγμαχία σε ηλικία εννέα ετών, ακολουθώντας τον πατέρα του σε ένα τοπικό γυμναστήριο. Για πολύ καιρό μάλιστα οι δυο τους το κρατούσαν μυστικό από τη μητέρα του, η οποία τελικά το αποδέχθηκε υπό τον όρο να έχει πάντα μαζί τον πατέρα του.
Στα μέσα της δεκαετίας του '60 και ενώ ο Στίβενσον είχε ξεχωρίσει σε επίπεδο παίδων, τον κάλεσε στην Αβάνα ο Αντρέι Τσερνιοβένκο, ένας Σοβιετικός παλαίμαχος που είχε αναλάβει αρχιπροπονητής του αναπτυξιακού προγράμματος πυγμαχίας. Υπό την καθοδήγησή του πρωτοεμφανίστηκε σε αγώνες ανδρών το 1969, όντας μόλις 17 ετών.

Καταξίωση

Μετά από κάποιες διακρίσεις σε εθνικό - περιφερειακό επίπεδο, εμφανίστηκε το 1972 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου. Στον πρώτο κιόλας αγώνα της διοργάνωσης, πέτυχε νοκ-ντάουν στα 30 δευτερόλεπτα, ενώ λίγο αργότερα ο διαιτητής καταλόγισε τεχνικό νοκ-άουτ για λόγους ασφαλείας του αντιπάλου του. Ήταν η απαρχή μιας εντυπωσιακής πορείας, η οποία απέφερε στο Στίβενσον τρία συνεχόμενα ολυμπιακά χρυσά. Αποτελούσε επίσης το μεγάλο φαβορί της κατηγορίας του στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες (1984), όμως η χώρα του δε συμμετείχε, συμμετέχοντας στο μποϊκοτάζ των αγώνων από τις σοσιαλιστικές χώρες. Συνολικά σε Ολυμπιακούς η επίδοσή του ήταν 12 νίκες (100%), εκ των οποίων 9 με νοκ-άουτ, 2 στα σημεία και 1 άνευ αγώνος.
Αντίστοιχη επιτυχία σημείωσε και στα παγκόσμια πρωταθλήματα, κατακτώντας τον τίτλο στις διοργανώσεις των ετών 1974, 1978 και 1986. Έχασε το χρυσό μόνο στο πρωτάθλημα του 1982, όταν αποκλείστηκε στους πρώτους γύρους από το Φραντσέσκο Νταμιάνι - ήταν η πρώτη του ήττα μετά από έντεκα χρόνια.
Σημειωτέον ότι κατά τη δεκαετία του '70 είχε απορρίψει αρκετές προτάσεις ώστε να μεταπηδήσει στην επαγγελματική πυγμαχία από παράγοντες των ΗΠΑ, με κορυφαία την προσφορά 5.000.000 δολαρίων για να αντιμετωπίσει το Μοχάμεντ Άλι. Όταν ρωτήθηκε για το λόγο των αρνήσεών του, είχε απαντήσει ότι προτιμά την αγάπη των 8.000.000 συμπατριωτών του - εάν είχε δεχτεί να γίνει επαγγελματίας, θα έπρεπε να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ και παράλληλα θα έχανε το δικαίωμα συμμετοχής στις διεθνείς διοργανώσεις.

Απόσυρση

Μετά το θρίαμβό του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 και όντας ήδη στο ηλικιακό όριο που ίσχυε για συμμετοχή στις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, ο Στίβενσον αποσύρθηκε από τα ρινγκ. Ήταν το τέλος μιας μεγάλης καριέρας με μόλις 22 ήττες σε 324 επίσημους αγώνες, τις περισσότερες σε νεαρή ηλικία.
Παρέμεινε στο χώρο της πυγμαχίας ως προπονητής και παράγοντας της εθνικής ομάδας. Στην Κούβα θεωρείται εθνικός ήρωας, ενώ διατηρεί στενή φιλία με το Φιντέλ Κάστρο.

Παλμαρέ

• Ολυμπιακοί Αγώνες
  • Μόναχο 1972: Χρυσό - επίσης το Βραβείο Μπάρκερ ως ο καλύτερος πυγμάχος όλων των κατηγοριών
  • Μόντρεαλ 1976: Χρυσό
  • Μόσχα 1980: Χρυσό

• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα
  • 1974, 1978, 1986: Χρυσό

• Παναμερικανικοί Αγώνες
  • 1971: Χάλκινο
  • 1975, 1979: Χρυσό

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πιστός στον ερασιτεχνισμό - εφ. Ελευθεροτυπία, 13/8/2004
• Teofilo Stevenson - ιστοχώρος historyofcuba.com
• Teófilo Stevenson, An Olympic Boxing Legend - ιστοχώρος olympics30.com