Με αφορμή τις διάφορες καλοπροαίρετες ή μη, κριτικές απέναντι στο ΚΚΕ, που βλέπουν το φως το τελευταίο διάστημα, μου ήρθε στο νου μία από τις πρώτες αναρτήσεις αυτού του μπλογκ με τίτλο «ενοχλήστε τους κομμουνιστές».Ξανακοιτάζοντας το, βλέπω πως σήμερα πως μπορεί να είναι και πιο επίκαιρο από τότε που γράφτηκε, σχεδόν ένα χρόνο πριν. Θα παραθέσω λοιπόν αυτούσιο ένα απόσπασμα από εκείνο το άρθρο, που απαντάει και στην ερώτηση «τις πταίει;»
Λοιπόν για
αρχή φταίω εγώ. Που
μπορεί να απεργήσω, να πάω το χάραμα στην περιφρούρηση και πρωί στην πορεία,
αλλά την Κυριακή το πρωί να μην πάω στην συνέλευση του σωματείου μου, ή αν πάω
να ψηφίσω την εισήγηση και να φύγω, για να προλάβουμε μετά να «πάμε για κανένα
μπάνιο», και παρόλα αυτά να μην έχω κανένα πρόβλημα με την ταξική μου
συνείδηση.
Μετά φταις εσύ
συνάδελφε, που όταν
έρχεσαι στις εργατικές συσκέψεις, δεν βάζεις όλα τα θέματα που σε απασχολούν,
από φόβο μήπως κουράσεις ή από ντροπή μην σε πάρουν για «αδιάβαστο».
Φταίμε εμείς που αν δεν πέσει το τηλέφωνο για την
χρέωση «δουλειάς», αλλάζουμε ανακουφισμένοι πλευρό αντί να τηλεφωνήσουμε εμείς
για να ρωτήσουμε το τι ανάγκες υπάρχουν.
Φταις εσύ
εργάτη/ια που δεν βαράς
τα κουδούνια από τις ΚΟΒ για να πεις τους προβληματισμούς σου. Λες να σε διώξει
κανείς;
Εχεις παράπονα
από την δράση των κομμουνιστών; Καλά κάνεις! Ελα και πέστα! Κάντους με την συμμετοχή σου
καλύτερους! Κωλοχέριασε τους, αλλά μην μένεις θεατής και κριτής εκ του
μακρώθεν, λες και είναι κάτι έξω από εσένα.
Θεωρείς πως
υπολειτουργούν οι λαϊκές επιτροπές στην γειτονιά σου; Εμπα και λειτούργησε τις
καλύτερα! Εχεις πρόβλημα με την λειτουργία του ΠΑΜΕ; Πάρε τον λόγο στις
συνελεύσεις! Μην ντρέπεσαι! Κανείς δεν θα σε αποπάρει, και αν κάποιος το
κάνει κατάγγειλε τον!
Ενόχλησε!
Τι νομίζεις
εργάτη πως είναι τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος; Κάτι το ανώτερο ιεραρχικά
με την αστική έννοια, από εσένα; Όχι φυσικά! Εργάτες σαν και εσένα είναι οι
περισσότεροι, που απλά έχουν συνειδητά αναλάβει περισσότερες υποχρεώσεις.
Απέναντι σε ποιόν νομίζεις πως έχουν αναλάβει τις υποχρεώσεις αυτές;
Στον Μαΐλη,
την Παππαρήγα, την Κ.Ε., τα ντουβάρια του Περισσού ή τον μακαρίτη τον
...Μπρέζνιεφ;
Απέναντι σε
εσένα, την εργατική τάξη, τις έχουν αναλάβει. Έλεγξε τους λοιπόν, ζήτα τους λογαριασμό, αλλά
ανάγκασε τους με την συμμετοχή σου να δουλέψουν καλύτερα!
Τι νομίζεις πως
είναι το κομμουνιστικό κόμμα; Ένας ακόμη αστικός οργανισμός που θέλει την
εξουσία για να μοιράσει λεφτά και οφίτσια στα μέλη και τους οπαδούς του;
Οπωσδήποτε όχι!
Το Κ.Κ. είναι το όπλο με το οποίο η εργατική τάξη (δηλαδή εσύ!), Θα πάρει την
εξουσία για να καταργήσει τις τάξεις! Αντιμετώπισε το ανάλογα.
Σκέψου-
ενόχλησε- προβλημάτισε -συμμετείχε!
Δώσε δύναμη στην
δύναμη σου, συνδιαμόρφωσε την δράση της, και ζήτα της τον λογαριασμό για το τι
έκανε. Τόσο δύσκολο είναι;
Όχι δεν φτάνει η
οικονομική ενίσχυση, δεν φτάνει να σου πέφτουν τα χέρια από τις αφίσες, δεν
φτάνει μόνο να μαλλιάζει η γλώσσα σου στην δουλειά. Συναποφάσισε επιτέλους!
Κατάγγειλε τα
στραβά, και δημιούργησε κάτι πιο όμορφο ο ίδιος.
Χωρίς εσένα
γρανάζι δεν γυρνά εργάτη, θα μπορούσε χωρίς εσένα να ξεπεράσει το δικό σου
Κόμμα τις αδυναμίες του;
(Θα θεωρήσω ευκόλως εννοούμενο, πως οι αναγνώστες καταλαβαίνουν σαν δεδομένο, πως μιλάω για κριτική εντός του κόμματος)
Μια προταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι να περιμενει το ΠΑΜΕ την προταση νομου στην Βουλη για την καταργηση των μνημονιων και της δανειακης συμβασης και να μην το κατεβασει σε καθε χωρο δουλειας και να το μεταφερει και στο Συνταγμα με διαδηλωσεις τα 2 Σαββατα που απομενουν μεχρι τις εκλογες;
AAntonXXXX
@AntonXXX
ΔιαγραφήΠροτείνεις δηλαδή:
1)Να κατέβει ένα σχέδιο νόμου για ψήφιση στα ...συνδικάτα, που δεν έχουν καμμία αρμοδιότητα να το ψηφίσουν
2)Για την υποστήριξη αυτής της πρότασης, να κυρηχτούν δύο 24ωρες πολιτικές απεργίες (το Σάββατο είναι εργάσιμη για πάνω από 60% στον ιδιωτικό τομέα)
3)Αυτές οι πολιτικές απεργίες να γίνουν για να πιέσουν μία κυβέρνηση της οποίας ο χρόνος ζωής είναι άλλες δυόμισι εβδομάδες
-Δεν θα μου φαίνοταν ιδιέταιρα σοφή τακτική...
Αύριο πάντως έχει κυρηχτεί 4ωρη πανελλαδική στάση εργασίας στους εμποροϋπάλληλους. Η οργάνωση και οι ταξικοί αγώνες συνεχίνονται κανονικά και αθόρυβα, καθόλη την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου....
My thouhghts exactly trash
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΡΟΕ:
ΔιαγραφήΑυτοκριτική ζήτησε ο λαός, κριτική και αυτοκριτική του δώσαμε!
Προφανώς όχι αυτήν που θα ήθελαν κάποιοι, αλλά δεν μπορεί κανείς να τα έχει και όλα... :)
Προφανώς και ΕΤΣΙ ακριβώς πρέπει να γίνει ... να γινόταν, να γίνει σήμερα, να γίνει ΚΑΙ αύριο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μια παρότρυνση, αν μου επιτρέπει το φιλόξενο μπλογκ σου.
- Εργάτη, Φίλε, Σύντροφε, Σκέψου : Αφήνουμε στην μπάντα (προς το παρόν αν θέλεις) αυτά που μας χωρίζουν (ή αυτά που μας έχουν ήδη προσωρινά χωρίσει) και βάζοντας μπροστά αυτά που μας ενώνουν (και είναι πολλά αυτά ... γραμμότι μου) ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ! Σε ΟΛΑ τα μετερίζια !
@Φάρος:
ΔιαγραφήΠάντα σου επιτρέπεται :)
-Πράγματι, δεν έχουμε χρόνο για γκρίνια, ενότητα και αγώνας χρειάζεται!
Ελένη Μπελλου : «Το ζήτημα της διαλεκτικής σχέσης κομματικής βάσης- καθοδήγησης ίσως είναι από αυτά τα ζητήματα στα οποία χρειάζεται να βαθύνουμε, γιατί μάλλον είναι περιορισμένη η πρακτική και η γενίκευση συμπερασμάτων από την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, του ‘‘κόμματος νέου τύπου’’ που καθιέρωσε ο Λένιν και η Κομμουνιστική Διεθνής…. Χωρίς αμφιβολία υπάρχει διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην κομματική βάση και την καθοδήγηση, με προβάδισμα στη δεύτερη λόγω δυνατότητας γενίκευσης της πείρας, συνολικά θεωρητικής υποδομής… Η Ιστορία επιβεβαιώνει ότι ιδιαίτερα σε φάσεις μεγάλων αποφάσεων, σε καμπές, καθοριστικός είναι ο ρόλος του κόμματος, που προσδιορίζεται από τις αποφάσεις του καθοδηγητικού οργάνου. Οι οπορτουνιστικές εκφορές της αστικής ιδεολογίας αρέσκονται να παραμυθιάζουν για τον αποφασιστικό ρόλο της κομματικής βάσης. Η πραγματικότητα είναι ότι ο συγκεντρωτισμός στη λήψη αποφάσεων σε κρίσιμες στιγμές είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλισθεί η ενότητα θέλησης και δράσης, η αποτελεσματικότητα του πιο σκληρού ταξικού αγώνα. Συγκεντρωτισμός και πειθαρχία σε αυτόν σημαίνει οργανωτική μετουσίωση της ιδεολογικής - πολιτικής πρωτοπορίας».
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα λοιπόν στην ήττα ο μόνος που φταίει είναι η βάση και οι αδυναμίες της (δεν είδα πουθενά ούτε κιχ για κανέναν άλλο) ενώ ταυτόχρονα είναι και οπορτουνισμός και παραμύθιασμα να μιλάς για τον αποφασιστικό ρόλο της βάσης....
μάλιστα.....μονά ζυγά χάνουμε δηλαδή
ΔΙΟΡΘΩΣΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα σύμφωνα με αυτά που γράφεις στην ήττα ο μόνος που φταίει είναι η βάση και οι αδυναμίες της (δεν είδα πουθενά ούτε κιχ για κανέναν άλλο) ενώ ταυτόχρονα (κατά την Μπέλλου)είναι οπορτουνισμός και παραμύθιασμα να μιλάς για τον αποφασιστικό ρόλο της βάσης....
@kraftwerk:
Διαγραφή-Νομίζω πως πας να μπερδέψεις διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα.
Την επιχειρηματολογία για την αναγκαιότητα του οργανωτικού σχήματος του "δημοκρατικού συγκεντρωτισμού" της Μπέλλου, όπου πράγματι η αστική ιδεολογία προωθεί την οπορτουνιστική άποψη πως ο ρόλος της καθοδήγησης είναι αμεληταίος, και η οποία φτάνει στο σημείο να αναιρεί την ίδια την αναγκαιότητα καθοδηγητικού οργάνου, με αυτό που λέω εγώ, που είναι πως χωρίς την ενεργή συμμετοχή της βάσης, ακόμη και η πιο "φωτισμένη" καθοδήγηση, πολύ λίγα θα κατάφερνε.
Είναι η "διαλεκτική σχέση", η οποία αναφέρεται παραπάνω.
-Πολύ βολικά, ξεχνάς φυσικά πως η καθοδήγηση επιλέγεται από την βάση και είναι υποχρεωμένη να δίνει "γραμμή" μέσα στα πλαίσια που η ίδια η βάση έχει καθορίσει μέσα από συνέδρια. Άρα η δεύτερη έχει πάντα ευθήνες, τόσο για την στελέχωση όσο και για την "γραμμή" που δίνει η πρώτη.
-Το κείμενο της Μπέλλου, καλό θα ήταν να το παραθέσεις ολόκληρο ή με ένα link, αν θέλεις να κουβεντιάσουμε πάνω σε αυτό.
-Στο πρώτο σου σχόλιο υπάρχει σε πρώτο πλυθηντικό η έκφραση "χάνουμε". Μπορείς να διευκρινήσεις ποιοί ακριβώς είμαστε οι "εμείς" που "χάνουμε";