Άδειασμα Τσίπρα από Λαφαζάνη, κωλοτούμπες ΑΝΤΑΡΣΥΑ μερικές μέρες πριν τις εκλογές

Προκλητικός ίσως ο τίτλος, αλλά μου ήρθε αυθόρμητα στο μυαλό διαβάζοντας τις συνεντεύξεις των Π.Λαφαζάνη και Γ.Ρούσση που θα βρείτε εδώ και εδώ. Ετσι και αλλιώς πάντως, οι τελευταίοι που θα δικαιούταν να με καταδικάσουν για τον αυθορμητισμό μου είναι οι υμνητές του πάσης φύσης «αυθόρμητου», οπότε συνεχίζω...

Γιατί μιλάω λοιπόν για «άδειασμα Τσίπρα από Λαφαζάνη» και μαλιστα λίγες μόλις ημέρες πριν από τις εκλογές; Γιατί διαβάζοντας την συνένετευξη του Π.Λαφαζάνη στην “Iskra” διαπιστώνει κανείς οφθαλμοφανείς διαφοροποιήσεις από την επίσημη πολιτική γραμμή του ΣΥΝ. Ας τις δούμε:

«Π.Λ.: Η φύση και η ουσία των καθεστώτων που κυριαρχούν δεν κρίνεται από τις ομαλές περιόδους αλλά από τις περιόδους εξαιρετικής όξυνσης των δυσκολιών. Σε δυσκολίες σαν τις σημερινές η ελληνική μεταπολιτευτική δημοκρατία δείχνει το αληθινό αποκρουστικό της πρόσωπο.»

-Αρα λοιπόν αυτά που βιώνουμε δεν οφείλονται σε κάποια διαχειριστική ανικανότητα των «δογματικών νεοφιλελεύθερων» όπως είναι η επίσημη γραμμή του ΣΥΝ, αλλά απλά στην κρίση φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού η πραγματική φύση του συστήματος όπως υποστηρίζει εδώ και χρόνια το ...ΚΚΕ!

Παναγιώτης-Αλέξης 1-0 με γκολ από τα αποδυτήρια.

Μπαλλάρα ο Παναγιώτης!

Ερ.: Επομένως το «αντιμνημόνιο» δεν είναι αρκετό
«Π.Λ.: Ασφαλώς και δεν είναι! Το «αντιμνημόνιο» δεν αποτελεί διαβατήριο προόδου. Αντίθετα, είναι μια ομπρέλα κάτω από την οποία μπορεί να συνωθούνται και να δημαγωγούν οι πιο διαφορετικοί έως ετερόκλητοι προσανατολισμοί! Το αντιμνημόνιο δεν μπορεί να είναι όχημα αυτόματης πολιτικής συγγένειας. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση αλλά όχι ικανή για συγκλίσεις.»

Αρα ο διαχωρισμός δεν γίνεται επί της βάσης «μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί», αλλά με βάση άλλα κριτήρια, όπως όπως δεν λέει ο Αλέξης αλλά και πάλι έχει βαρεθεί να λέει το ...ΚΚΕ!

Παναγιώτης-Αλέξης 2-0 στο ρελαντί...

Ερ.: Επομένως δεν θεωρείτε ότι μπορεί σε αυτές τις εκλογές να αναδειχθεί μια νέα αντιμνημονιακή και προοδευτική κυβέρνηση.
«Π.Λ.: Μια τέτοια υπόθεση τη θεωρώ δύσκολο να γίνει πραγματικότητα στην επερχόμενη εκλογική μάχη. Η Αριστερά δεν έχει προετοιμασθεί ιδεολογικά, πολιτικά, ενωτικά, οργανωτικά, προγραμματικά για ένα τέτοιο άλμα ούτε οι κοινωνικές προϋποθέσεις είναι έτοιμες για να στηρίξουν αγωνιστικά αυτή τη στιγμή μια προοδευτική αριστερή κυβέρνηση ανατροπής, παρόλο που σημειώνονται μεγάλες θετικές κοινωνικές διεργασίες.»

Πάει λοιπόν και η «αριστερή κυβέρνηση» του Αλέξη. 3-0 ο Παναγιώτης, και έχει κέφια...

Ερ.: Το πιο ακανθώδες ζήτημα για μια συνεργασία των αριστερών δυνάμεων, ίσως, είναι το ζήτημα του ευρώ και της Ε.Ε.; Πως θα μπορούσε εδώ να βρεθεί κοινός παρονομαστής;
«Π.Λ. : Είναι πολλά τα κρίσιμα και ακανθώδη για μια συνεργασία.
Γνωρίζετε την προσωπική μου άποψη για το θέμα του ευρώ αλλά και της Ε.Ε. Η θέση μου (όχι του ΣΥΡΙΖΑ) είναι σαφής για την ανάγκη αριστερής εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη και συνολικής σύγκρουσης με την Ε.Ε., η οποία κατά τη γνώμη μου δεν μεταρρυθμίζεται αλλά ανατρέπεται.»

4-0 κεντάει ο Παναγιώτης (αν και τα κανει τα νεράκια του και αυτός, τι πάει να πεί «έξοδος από την ευρωζώνη» -μόνο- και «συνόλικη σύγκρουση» -αλλά όχι και έξοδο- από την ΕΕ;). Οριακά οφσάιντ, αλλά το γκολ μέτρησε.

Και αφήνω το θεαματικότερο γκολ για το τέλος:

«Π.Λ.: Δεν πρέπει να έχει κανένας καμία αυταπάτη ότι με την ενίσχυση για παράδειγμα της ΔΗΜΑΡ ή των Οικολόγων Πράσινων πλήττει το μνημόνιο ή τροφοδοτεί προοδευτικές εξελίξεις.»

Εδώ μπαίνει περιγραφή Χελάκη: «...θα το κάνει; Θα τον ξεφτιλίσει;...»

«Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες μη κοινοβουλευτικές οργανώσεις της αριστεράς) πρέπει να βγουν πανίσχυρες και ουσιαστικοί νικητές από τις κάλπες.»

Οχι το ΔΗΜΑΡ και το ...ΚΚΕ δηλαδή που καλεί δημόσια σε συνεργασία ο Τσίπρας, αλλά το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το εξωκοινοβούλιο είναι ο «όμορος χώρος», με τον οποίο θα μπορούσαν να γίνουν συνεργασίες, κατά τον Λαφαζάνη.

6-0 και ξανά σε περιγραφή Χελάκη: «...το έκανε! Τον ξεφτίλισε! Τον έστειλε για σπίρτα!»

Την ...αυτοκριτική του γράφει;

Πάμε τώρα και στον υποψήφιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  Γ.Ρούσση, που δεν λέει και άσχημα πράγματα αλλά... κοιτάξτε μόνο τον τίτλο, θυμηθείτε τις θέσεις (και τα έργα) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ λιγότερο από έναν χρόνο πριν, επί «αγανακτισμένων», και έχουμε τον ορισμό της κωλοτούμπας. Ο τίτλος εύγλωττος λοιπόν: «γιατί δεν αρκει το “OXI” στο μνημόνιο».

Τώρα δεν αρκεί βεβαίως-βεβαίως, γιατί πέρσι μια χαρά αρκούσε για να δικαιολογήσει την συνύπαρξη με όλα τα μέρη του πολιτικού φάσματος, από την ΑΚ μέχρι την Χ.Α. στις ...«πλατείες».

Μας λέει λοιπόν και αυτός πως το «όχι στο μνημόνιο» δεν αρκεί γιατί:

«ανάγει τη στάση απέναντι στα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης ως το θεμελιακό κριτήριο διαχωρισμού, ενώ αυτό είναι σαφώς δευτερεύον...»

Και δικαιώνει και αυτός πανιγυρικότατα τις θέσεις του ...ΚΚΕ(!), τις οποίες δεν είχε σταματήσει να καταγγέλλει την τελευταία πενταετία.

«είναι ένας διαχωρισμός που αντί να προωθεί παραπέρα το επίπεδο της λαϊκής συνείδησης, το συγκρατεί εντός των καπιταλιστικών τειχών....»

Ούπς! Το ξανάκανε! (να δικαιώσει το ...ΚΚΕ!)

«...πρόκειται για ένα διαχωρισμό που προβάλλει μια τακτική τοποθέτηση, δίχως καμιά σύνδεση με κάποιο στρατηγικό στόχο, συνεπώς για έναν κατεξοχήν συγκυριακό στην κυριολεξία οπορτουνιστικό διαχωρισμό...»

Πέστα ρε Γιώργη! Αλλά όταν τα λέγαμε εμείς, γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μας έλεγε ...σεχταριστές;

«...πρόκειται για ένα διαχωρισμό, ο οποίος αντί να διευκολύνει και να προωθεί μια αριστερή αντικαπιταλιστική μετωπική πολιτική, θολώνει τα νερά...»

Σωστό, αλλά ποιός ήταν αυτός που ψάρευε στα θολωμένα νερά, κρύβοντας μάλιστα και ο ίδιος την πολιτική του ταυτότητα; Να σκεφτώ λίγο... το ΚΚΕ δεν ήταν σίγουρα, Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν σίγουρα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τι ακριβώς έκανε; 
-Τί; το ίδιο με τον ΣΥΡΙΖΑ; Καλώς, συνεχίζουμε ...

«...Όσον αφορά πιο ειδικά στις εκλογές, κάθε άλλο παρά θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως θετική η ψήφος μόνο ενάντια στο Μνημόνιο, δίχως η απαραίτητη κατάργηση των μνημονίων να εντάσσεται σε ένα ευρύτερο ανιικαπιταλιστικό πλαίσιο. Κάτι τέτοιο είναι στην καλύτερη περίπτωση αφελές και στη χειρότερη δόλιο. Απέναντι σε αυτό το σαθρό διαχωρισμό ή ακόμη απέναντι στο εξίσου θολό ανάμεσα σε νεοφιλελεύθερους και αντινεοφιλελεύθερους, οι κομμουνιστές και οι άλλοι αριστεροί ριζοσπάστες καλούνται να προβάλουν το διαχωρισμό ανάμεσα σε φιλοκαπιταλιστές - φιλοϊμπεριαλιστές και αντικαπιταλιστές - αντιιμπεριαλιστές....»

Μα καλά, κάθε μέρα Λεκάτη διαβάζει ο Ρούσσης;

«...Όμως άλλο αυτές οι συμμαχίες και άλλο το πολιτικό Μέτωπο. Αυτό αν δεν έχει σαφές αντικαπιταλιστικό - αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, που σημαίνει αν δεν είναι στραμμένο ενάντια στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οργανισμούς όπως είναι το NATO, η EE, το ΔΝΤ, αν δεν είναι στραμμένο ενάντια στα μονοπώλια, ντόπια και ξένα, και αναζητά να συμβιβαστεί μαζί τους για να εξανθρωπίσει τον καπιταλισμό, τότε θα βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες των καιρών. Θα βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες αντιμετώπισης μιας συστημικής κρίσης του καπιταλισμού, που δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και πολιτική και οικολογική και αξιακή και ψυχολογική. Και η οποία επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί άμεσα ριζοσπαστικά, πολύπλευρα -και όχι μόνο οικονομικά- που σημαίνει να αντιμετωπιστεί σαφώς αντικαπιταλιστικά, με προοπτική το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό...»

Κρίμα ρε Γιώργο, τώρα που μπαίνεις υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προβάλεις τις θέσεις του ...ΚΚΕ.

Αν δεν αμόλαγες τους οχετούς από την «ελευθεροτυπία», μια χαρά θα τα βρίσκαμε τώρα που τελικά συμφώνησες σε όλα με το ...ΚΚΕ, προκειμένου να βάλεις υποψηφιότητα με το ...ΝΑΡ!

Με τις υγείες τους!