Πάγωσε η Τσιμινιέρα

Aπο:blackbedlam

Πάγωσε η Τσιμινιέρα και απ΄έξω από την πύλη εργάτες μαζεμένοι συζητάνε....

 "Δεν λυγίζουμε  και αυτό είναι απόφαση όλων μας.

Μας δίνει κουράγιο η συμπαράσταση του κόσμου,το κύμα αλληλεγγύης είναι κάτι που δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε".

"Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος,το να μην παραδίνεσαι αυτό είναι" 

Ναζίμ Χικμέτ

Και τούτοι  εδώ είναι ανυποχώρητοι, δεν παραδίνονται.

Τα πρόσωπα σκαμμένα και η απόφαση στα μάτια.

Έτσι δένεται το ατσάλι.

Εκεί στον προαύλιο χώρο της Χαλυβουργίας ,χτυπά για 21 μέρες η καρδιά της εργατικής τάξης.

Στέκονται γύρω από το βαρέλι με την  φωτιά, φυλάγοντας τα πόστα τους.

Περιφρουρούν με περηφάνια την απεργία τους.

Δίνουν την μάχη παλικαρίσια, ξέροντας πια ότι όταν είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι, τίποτα δεν μπορεί να τους τρομάξει,ούτε οι απειλές ούτε η τρομοκρατία.

"Έχουμε συμπαράσταση από όλους τους εργαζόμενους, η αλληλεγγύη που εκφράζεται απ΄όλες τις γωνιές της χώρας με όλους τους τρόπους, είναι που μας δίνει δύναμη,κουράγιο, μας εμψυχώνει.

Δεν θα λυγίσουμε, ο αγώνας μας είναι και δικός σας αγώνας"..

             Και  κοιτά κατευθείαν μέσα στα μάτια, με βλέμμα καθάριο.

 "Ευχαριστούμε πολύ"!                                 

Ακούς εκεί ευχαριστούμε πολύ.

Εμείς ευχαριστούμε, εμείς που πήρατε πάνω σας το βάρος της αξιοπρέπειας  όλων μας.

Εκεί στον δικό τους χώρο, εκεί που παράγουν τον πλούτο για να τον ιδιοποιηθεί ο κάθε  πλουτοκράτης, γίνεται πια συνείδηση ότι  είναι αυτοί που κινούν τις μηχανές και τα γρανάζια και ότι χωρίς αυτούς γρανάζι δεν γυρνά.

21 μέρες απεργία!

Δεν δουλεύει καμιά μηχανή, δεν βγάζει καπνό η τσιμινιέρα, δεν δουλεύουν τα καμίνια.

"Δουλεύουμε με 70 βαθμούς θερμοκρασία δίπλα στο λιωμένο μέταλλο,που ανεβάζει 300 βαθμούς.

Ψήνεται το πρόσωπο, το κορμί μας "

 Έχουν ένα δυνατό όπλο στα χέρια τους και αυτό δεν είναι άλλο από τον ανυποχώρητο αγώνα τους, την ενότητά τους, την αλληλεγγύη της τάξης τους.

Την απόφαση τους να συνεχίσουν να μείνουν με ψηλά το κεφάλι,την ενισχύει η παρουσία του κόσμου καθημερινά.

Αυτό το όπλο το στρέφουν  στην καρδιά του προβλήματος, χτυπούν  κατάστηθα τον ταξικό  εχθρό.

Μαθήματα ταξικού αγώνα δίνουν οι 400 απεργοί, διεκδικώντας την ανάκληση των απολύσεων 34 συναδέλφων τους και  τα  κατακτημένα με αγώνες  δικαιώματά  τους, για συλλογικές συμβάσεις και 8ωρο.

Δεν είναι μόνον δικός τους αγώνας, είναι αγώνας όλης της εργατικής τάξης που σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με την βάρβαρη επίθεση του μαύρου μετώπου και του διεθνούς κεφαλαίου.

Βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Ο Χαλυβουργοί δηλώνουν ότι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν μέχρι την νίκη και δίνουν  παλικαρίσια μάχη.

Αυτή την μάχη καλούνται να δώσουν όλοι οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, εκεί που έρχονται αντιμέτωποι με την εκμετάλλευση της εργοδοσίας των πλουτοκρατών.

Αυτή η μάχη είναι που πρέπει να πάρει διαστάσεις, να απλωθεί,συντονισμένα και αποφασιστικά.

Η εργατική τάξη, όλοι οι εργαζόμενοι σήμερα δεν έχουν να χάσουν τίποτα. 

Έχουν όμως να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην ζωή.

Τα σχέδια που απεργάζεται η εργοδοσία και το πολιτικό προσωπικό της, είναι σχέδια εξόντωσης.

Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο.

Η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι έχουμε δυνατά όπλα στα χέρια μας και πρέπει να τα αξιοποιήσουμε,να υψώσουμε την απόφασή μας,να αντισταθούμε  ενάντια στην βαρβαρότητα. 

Στο προαύλιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας, οι εργάτες ενωμένοι μας δείχνουν τον δρόμο και έχουν ανάγκη την συμπαράστασή μας με όλους τους τρόπους.

Εκεί νιώθεις ότι είσαι κομμάτι δικό τους και εκείνοι, γίνονται, είναι, ένα με σένα. 

Οι 400 οικογένειες των απεργών είναι και δικές μας οικογένειες, είναι οι δικοί μας άνθρωποι.

Δεν πρέπει να αισθανθούν λεπτό μόνοι τους,η νίκη τους θα είναι νίκη της τάξης μας.

Έτσι και αλλιώς είναι νικητές και αυτή η νίκη θα προστεθεί στην τελική νίκη των δικών μας αγώνων.

Όλοι για έναν και ένας για όλους.

Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε.

Επιλογή άλλη δεν υπάρχει.