Αναφερόμενος στην «παράλληλη κρίση», οικονομική και προσφυγική, που βιώνει η Ευρώπη, δήλωσε ότι «αναδεικνύουν με έντονο τρόπο τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση».
«Η Ελλάδα επειδή βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των κρίσεων έχει ως φυσικούς συμμάχους τις προοδευτικές δυνάμεις και τις προοδευτικές κυβερνήσεις, συνεπώς μόνο κέρδη μπορούμε να έχουμε από τη δυνατότητα να χαράξουμε μαζί ένα σχέδιο, μέσα από ένα κοινό μέτωπο ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων, για την αντιμετώπιση των μεγάλων κοινών απειλών σήμερα στην Ευρώπη», ανέφερε στη δήλωσή του, αποσιωπώντας ότι οι όποιες διαφορές μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και των κυβερνήσεων που στηρίζουν την ΕΕ αφορούν περισσότερο τα συμφέροντα διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου.
Θέλοντας να δημιουργήσει ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές χαρακτήρισε «καταλύτη του ευρωσκεπτικισμού» το νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά, αντιπαρατάσσοντας απέναντί τους τις «προοδευτικές δυνάμεις», στις οποίες συγκαταλέγει και τη σοσιαλδημοκρατία, που βαρύνεται με εγκλήματα κατά των λαών, και οι οποίες «προοδευτικές δυνάμεις» κατά τα λεγόμενά του οφείλουν να αναδείξουν την ανάγκη «να επιστρέψουμε στις ιδρυτικές αξίες» της ΕΕ, που δεν είναι άλλες από τις ανάγκες των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
«Το χειρότερο για την Ευρώπη είναι να συνεχιστεί η ανοχή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα», είπε στην τοποθέτησή του, προτρέποντας τις «προοδευτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν σε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο».
Ωστόσο, στην ομιλία του από τη μία επέκρινε τη λιτότητα και από την άλλη υπεραμύνθηκε όλου του αντιλαϊκού οπλοστασίου της ΕΕ, επιβεβαιώνοντας ότι ο καυγάς γίνεται για τη στήριξη του κεφαλαίου. «Χρειαζόμαστε κοινά δημοσιονομικά εργαλεία, αλλά και κοινούς φορολογικούς κανόνες, τραπεζική ένωση, αλλά και πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων», σημείωσε, αποσιωπώντας ότι όλα αυτά συμβαδίζουν με τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ.
Φτάνοντας στο «ψητό» της υπόθεσης ζήτησε ένα «έκτακτο επενδυτικό πακέτο ιδίως για τις χώρες του Νότου, που έχουν ανάγκη μεγαλύτερης ευελιξίας» προκειμένου να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν τους επιχειρηματικούς τους ομίλους και την επάνοδο στην καπιταλιστική ανάκαμψη.
Για το ελληνικό πρόγραμμα υποστήριξε ότι κάποιοι επιμένουν να ζητάνε εν όψει της πρώτης αξιολόγησης, περισσότερα από όσα προβλέπει η Συμφωνία. «Ξεκαθαρίζω ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει τίποτα λιγότερο, αλλά και τίποτα περισσότερο από όσα προβλέπει η Συμφωνία του Ιούλη», ανέφερε, λες και τα μέτρα του τρίτου μνημονίου δεν αρκούν για να δώσουν τη χαριστική βολή στο λαό.
Στο Προσφυγικό εντόπισε το πρόβλημα στην «ηγεμονία των ακροδεξιών ιδεών» και όχι στις ίδιες τις αποφάσεις της ΕΕ που εγκλωβίζουν πρόσφυγες και μετανάστες. Επίσης ζήτησε να εφαρμοστεί η επανεγκατάσταση προσφύγων απευθείας από τηνΤουρκία.
Πηγή: 902 (ο τίτλος δικός μας)
Η ΕΟΚ ειναι το Κοινο Ευρωπαικο μας σπιτι και εκφραζει τα Οικουμενικα πανανθρωπινα ιδανικα και αξιες. Αυτο ζουμε απο την μετατροπη της σε Ε.Ε και μετα. Τα ειχανε προβλεψει ολα μεγαλες Φυσιογνωμιες οπως ο Φυσαρμονικας....Ο Πιτσαδόρος κ.α. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα γινανε τελεια. Ο Οπορτουνισμος σε Σοσιαλδημοκρατια και Αστικη διαχειρηση με καθυστερηση 27 χρονια. Δεν τους εκατσε τοτε γιατι ακομα το ΠΑΣΟΚ είχε ψωμ τους κρατησε ο Καπιταλισμος εφεδρεια και τους χρησιμοποίησε στα ζορια του 2012. Ζουμε μεγαλες στιγμες. Μαζι και με την δημιουργια του νεου Οπορτουνιστικου Αναχωματος. Λαφαζανης Αλαβανος Χαγιος Αραβανης Καλαματιανός Πετρόπουλος ολος ο Ανθος.....στην πιστα Μεγαλες ωρες. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήO οπορτουνισμός σήμερα στην Ελλάδα είναι μια ανάξια λόγου ποσότητα, και δεν ξέρω αν υφίσταται κιόλας καν.
Πνίγηκαν στα ίδια τα σκατά τους σε 6 μόλις μήνες διακυβέρνησης.
Οπως ακριβώς το λες ειναι. Δεν είναι οπως με το ΠΑΣΟΚ που είχε περιθώρια και ανάγκη ο Καπιταλισμός να δίνει.Σημερα στενέψανε τα ορια. Εχουνε και το ΚΚΕ που τους χαλαει την σουπα οπότε τρεχουνε και δεν φτανουνε τα Παιδιά.......ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΜην είσαι τόσο σίγουρος γι' αυτό. Όσο υπάρχει ή κοινωνική ρίζα που το τροφοδοτεί, πάντα θα υπάρχει το οπορτουνιστικο ρεύμα.Δεν ξεμπλεκεις εύκολα με δαυτους.Ο μικροαστος δεν αποσύρεται από το προσκήνιο της ιστορίας έτσι εύκολα, χωρίς να ζήσει μέχρι τέλους τη φαντασίωση του.
ΔιαγραφήΠρολεκαλτ
@Προλεκαλτ:
ΔιαγραφήΜα την έζησε την φαντασίωση του. Ως το τέλος.
Υπάρχει μια διαλεκτική εδώ αν θες, καθώς είναι ακριβώς το γιγάντωμα του οπορτουνισμού τα προηγούμενα χρόνια που οδήγησε στην εξαφάνιση του σχεδόν από τον πολιτικό χάρτη σήμερα.
Είναι αναγκαστικό θέλω να πω, πως ο οποροτνισμός όσο γιγαντώνεται, τόσο θα σοσιαλδημοκρατικοποιήται δια της μετάλλαξης.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως δεν υπάρχει στην βουλή οπορουνιστικό κόμμα (αλλά ούτε κ κάποιο με σοβαρές πιθανότητες να μπει σε αυτήν) μετά το '92.
Στην παρατήρηση σου περί διαλεκτικής θα συμφώνησω.Πράγματι, ή μεγάλη άνοδός του τα προηγούμενα χρόνια, οδήγησε στην κυβερνησιμοτητα του ΣΥΡΙΖΑ, και συνεπώς στην σοσιαλδημοκρατική του μετάλλαξη του.Όταν ένας οργανισμός φτάσει στο ακρότατο όριο της ανάπτυξής του, μέσω ποσοτικών μεταβολών, μεταβάλλεται και ποιοτικά - νόμος της εξέλιξης (ή της διαλεκτικής αν θέλεις).
ΔιαγραφήΠαρ' ολ' αυτά, υπάρχει ακόμα ένας ολόκληρος συρφετος εξωκοινοβουλευτικά (απ τον Λαφαζάνη και τον Αλαβανο, μέχρι και την ανταρσυα) τους οποίους δεν πρέπει να τους υποτιμουμε. Μπορεί να μην έχουν κατορθώσει να μπούν ακόμα στην βουλή, αλλά υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στον χώρο αυτόν, και όλο και κάποιο μόρφωμα θα προκύψει, που θα παίζει τον ρόλο του αναχώματος. Και μην ξεχνάς επίσης, ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ δεινοπαθουσε κάποτε να μπει στην βουλή (και μια φορά μάλιστα έμεινε έξω), αλλά στο τέλος είδαμε την πορεία του.
Και θα επιμεινω, υπάρχει ακόμα ή κοινωνική ρίζα του οπορτουνισμου. Μπορεί ο καπιταλισμός να συμπιέζει τους μικροαστούς, αλλά πάντα αναπαράγει ένα τμήμα του, και τροφοδοτεί τα όνειρα αυτών που καταστρέφει.
Προλεκαλτ
Ο Καπιταλισμός παντα θα χρειαζεται τον οπορτουνισμο. Το οτι δεν ειναι στο Αστικό Κοινοβουλιο δεν πρεπει να μας κανει να χαλαρώσουμε.Και το 1993 δεν ήτανε και το 1996 επανήλθε. Ετσι και τωρα απο οτι φαινεται ο καινουργιος Εκλογικος νομος θα έχει οριο το 2% για να βοηθηση σε αυτην την υποθεση. Επαγρυπνηση και αισιοδοξια να εχουμε. Στοχος μας να κρατησουμε την Σπιθα αναμμενη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@Προλεκαλτ:
ΔιαγραφήΚοινωνική ρίζα του οπορουνισμού είναι κατά βάση ηε ργατική αριστοκρατία λέει ο Λένιν, και η μικρο-μέσοαστική δοιανόηση θα προσέθετα εγώ για την Ελλάδα ειδικότερα και παραδοσιακά, για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Είναι ακριβώς τα στρώματα που καταστρέφει η καπιταλιστική κρίση δηλαδή, και δεν θεωρώ τυχαία την ραγδαία πολιτική συρρίκνωση του οπορτουνισμού, που πάει παράλληλα αν θέλεις, με την κοινωνική συρρίκνωση αυτών των στρωμάτων.
-Την ΛΑΕΝ δεν την θεωρώ οπορτουνιστικό μόρφωμα, οι θέσεις που εκφράζει είναι καθαρά εθνικιστικές. Δεν ξέρω γιατί θεωρείται καν αριστερά, αυτό το πράγμα...
-Για όλο το υπόλοιπο συνοθύλευμα που αναφέρεις, δεν βλέπω να έχει μεγάλο μέλλον. Πολλοί παραγοντίσκοι για ελάχιστες θέσεις, που είναι υποχρεωμένοι να καταναλώνουν τον περισσότερο πολιτικό χρόνο τους στις μεταξύ τους πολιτικές ίντριγκες για το ποιός θα βγει τελικά στην επιφάνεια.
Προσωπικά, το οπορτουνισμό θα τον έψαχνα εντός των τειχών για το επόμενο χρονικό διάστημα.
Εκεί που μπορεί να κάνει και την μεγαλύτερη ζημιά.
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΚοίτα λίγο τι γράφω στον Προλετκαλτ παραπάνω.
Εντος των τειχων εχουνε χοντρό προβλημα και θα σου το εξηγησω αμεσως. Εχει ολοκληρωθει μια 25 χρονη πορεια ανασυγκροτησης του Κομματος σε Στελεχη. Στο 19ο Συνεδριο στην ηγεσία δεν υπάρχει τιποτα τετοιο. Ολα τα Ντοκουμεντα ψηφιστηκανε απο το 98% των μελων του Κόμματος. Το παιχνιδι μεσα το εχουνε χασει Δωσανε τα ρεστα τους το 2012 και σπασανε τα μουτρα τους. ΠΡΟΣΟΧΗ σε καμμια περιπτωση δεν λεω να χαλαρωσουμε ουτε στιγμη. Αυτος ο Καρκίνος πάντα θα υπαρχει αλλα πλεον οτι παει να πεταχτει κοβεται στην ριζα. Θα φτιαξουνε ενα μετωπικο σχημα και με την βοηθεια του νεου Εκλογικου νομου θα μπουνε στην Βουλη. Για μεσα στο ΚΚΕ να εισαι ησυχος. Εχωντας δει το ΚΚΕ απο το 1974 σου υπογραφω οτι τα τελευταια 25 χρονια ειναι χρυσαφι. Την Καλημερα μου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΕπί του παρόντος όχι "μετωπικό σχήμα" δεν μπορούνε να φτιάξουνε, αλλά διασπώνται και σαν τις αμοιβάδες. Αλλού ο "Γιάνης" (με ένα "ν"), αλλού η Ζωή, αλλού ο Λαφαζάνης, και πάντα μέσα η ορολογιακή βόμβα που ονομάζεται Αλαβάνος και που έχει διασπάσει τους πάντες με τους οποίους σχετίστηκε.
Δεν βλέπω πως θα προχωρήσουν υπό αυτές τις συνθήκες και όταν πάρα πολύς κόσμος έχει καταλάβει πια τον ρόλο τους.
Αυτο ακριβως λεω και εγω για αυτο βρισκονται και σε αδιεξοδο και υπαρχει ολη αυτη η Αντικομμουνιστικη λυσσα. Ετσι θα ερθει ο Συριζα με τον καινουργιο Εκλογικο νομο να βοηθηση. Εμεις συνεχιζουμε την δουλεια μας οπως βαδιζουμε.Δεν λεω οτι ολα ειναι τελεια και δεν χρειαζεται βελτιωση.Λεω οτι Στρατηγικα ειμαστε στον σωστο δρομο. Οταν γιορτασουμε τα 100 χρονια θα εχουνε ολοκληρωθει και οι τελευταιες λεπτομερειες και συνεχιζουμε. Κραταμε την Φλογα Αναμμενη ΟΒΕΡ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΟι ολες διεργασιες το τελευταιο διαστημα απο πλευρας ανταρσυα φωτογραφιζουν την λαε ως συμμαχο στο αμεσο μελλον. Πολυ πιθανον να μπει και οπορτουνισμος μεσα στην βουλη, αλλα φανερα αποδυναμωμενος.
ΔιαγραφήΟ.Χ.Ε.Π.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
ΔιαγραφήΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε σχήμα μαζί με Καζάκη, πολύ δύσκολα. Θα βαρέσουν διάλυση προν προλάβουν να το συζητήσουν καν. Και με την "πρώην πρόεδρο της βουλής" να ετοιμάζεται για δικό της κόμμα (όλο και κάτι θα τους κόψει, μη σου πω και πολύ), ούτε με όριο το 2% δεν μπαίνουν στην βουλή. Με το μακαρόνι θα την κοιτάνε.
Και θυμίσω πως είναι πολλοί οι παράγοντες και ποραγοντίσκοι για πολύ λίγες θέσεις. Το μέλλον τους είναι αλληλοσπαραγμός για μια θέση στο φως, ακόμη και αν είχαν (που δεν έχουν σε καμμία περίπτωση) ακόμη και τις ελάχιστες ιδεολογικές συγκλίσεις μεταξυ τους.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
ΔιαγραφήΚαι να κάνω και μία πρόβλεψη. Μην περιμένετε να οφεληθούν αυτοί από την αναμενόμενη αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί που έμειναν (ακόμη κ ως ψηφοφόροι) εκεί ακόμη και μετά το ΔΨ, τον έχουν διαβεί από καιρό τον Ρουβίκονα της σοσιαλδημοκρατίας και σε αυτήν θα παραμείνουν.
Για την εργατική αριστοκρατία έχεις δίκιο, το γράφει ο Λένιν - παράλειψη μου που δεν το ανέφερα.
ΔιαγραφήΣε ότι αφορά τα άλλα: οπορτουνισμος είναι η διάδοση της αστικής ιδεολογίας στην εργατική τάξη.Επομένως, μια χαρά παίζουν το ρόλο τους τα λαφαζανοειδη, κυρίως μέσα απ' τους φορείς του κινήματος.
Για το άλλους που λες, ότι ο οπορτουνισμος μπορεί να προκύψει εντός των τοιχών, δεν το κατάλαβα, μπορείς να το εξηγήσεις λίγο;
Προλεκαλτ
@Προλεκαλτ:
ΔιαγραφήΤα Λαφαζανοειδή μέσα στους φορείς του κινήματος είναι πρακτικά ανύπαρκτοι. Ακόμη στον ίδιο συνδικαλιστικό φορέα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι για να καταλάβεις. Σε τέτοια ανυποληψία ο οπορτουνισμός στην Ελλάδα, δεν είχε ξαναπέσει ποτέ μετά το 1968 (εάν επαναλαμβάνω θεωρήσουμε "οπορτουνιστικό" το εθνικιστικό μόρφωμα της ΛΑΕΝ).
Για τον οπορτουνισμό "εντός των τειχών", δύο πράγματα. Παντού και πάντα υπάρχουν και οπορτουνιστικές απόψεις εντός των ΚΚ. Και οι φορείς τους δεν είναι ντε και καλά, πράκτορες ή κακοπροαίρεται άνθρωποι.
Στην δημιουργία του οπορτουνισμού εντός ενός ΚΚ πάιζει μεγάλο ρόλο η όχι καλή και προσεκτική ιδεολογική δουλειά, αλλά και η φύση των ΚΚ που παρότι κόμματα της εργατικής τάξης, δεν αποτελούνται αποκλειστικά από εργάτες, αναγκαστικά.
Ένα άλλο ζήτημα είναι τα στρώματα που προλεταριοποιούνται -που λέγαμε πριν- και που μοιραία ένα τους μέρος θα πλησιάσει τους κομμουνιστές αφενός, θα κουβαλάει όμως και ένα σορό ιδεολογικά βαρίδια από την πρώτερη ιδεολογική και ταξική του τοποθέτηση αφεταίρου.
Κάθε ενδυνάμωση της κοινωνικής επιρροής δηλαδή ενός ΚΚ (και με τον παραδοσιακό οπορτουνισμό σε πλήρη απαξίωση από τα κοινωνικά στρώματα που εξέφραζε ως τώρα) θα φέρει μοιραία αρκετούς από τους κοινωνικούς-ιδεολογικούς φορείς του οπορτουνισμού δίπλα, αλλά και μέσα, στο ΚΚ.
Και αυτό είναι ένα ζήτημα που θέλει πολύ μεγάλη προσοχή, ειδικά όταν μιλάμε για το ΚΚΕ που ήδη έχει μέσα του πάρα πολύ κόσμο διαπαιδαγωγημένο ιδεολογικά κατά την περίοδο 1956-1989, με όσα αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Θάλεγα πως είναι ο πυρήνας του πολιτικού προβλήματος για το εργατικό κίνημα στην Πατρίδα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ οππορτουνισμός στην Ελλάδα έχει και αντικειμενικές αιτίες αλλά και υποκειμενικές, που κουβαλάνε το βάρος σχεδόν ενός αιώνα πολιτικών εξελίξεων.
1. Για τις αντικειμενικές ισχύει εν μέρει η παρατήρηση του Παναγιώτη. Πράγματι, ακόμη και η μονοπωλιακή αγορά θα συντηρεί πάντα έναν συμπληρωματικό τομέα "μικρομεσαίων", με ισχυρές εσωτερικές διαφοροποιήσεις στην ταξική θέση, και που ένα μέρος του μάλιστα θα είναι μόνο τυπικά κάτοχοι μέσων παραγωγής και θα φυτοζωούν, συχνά με εισοδήματα κατώτερα από μισθούς όχι μόνο εργατικής αριστοκρατίας, αλλά και εργατών. Νομίζω, παντως, πως η εξέλιξη των δυνάμεων παραγωγής θα συμπιέζει όλο και περισσότερο αυτόν τον τομέα, ιδίως λόγω της εξέλιξης των επικοινωνιών.
Και χωρίς να αγνοούμε τις διακυμάνσεις βραχείας χρονικής κλίμακας λόγω των κυκλικών κρίσεων: Συρρίκνωση στις φάσεις της κρίσης και της ύφεσης , σχετική αύξηση στη φάση της αναζωογόνησης και ιδίως της ανάκαμψης. Η σχετική αύξηση θα είναι φθίνουσα από κύκλο σε κύκλο. Αυτά ισχύουν για κάθε καπιταλισμό, ανεξαρτήτως τοπικών ιδιομορφιών.
Η ιδιομορφία στην χώρα μας είναι πως ο τομέας των "μικρομεσαίων" ήταν δυσανάλογα εκτεταμένος, φθάνοντας να περιλαμβάνει, προ κρίσης, μέχρι και το ~83%(!) της συνολικής απασχόλησης, την ώρα, που, στις χώρες του ανεπτυγμένου μονοπωλιακού καπιταλισμού η σχέση είναι αντίστροφη, 20% προς 80%. ( Και χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο ελληνικός καπιταλισμός δεν είναι ανεπτυγμένος, δηλαδή πως δεν κυριαρχεί στην οικονομία το μονοπωλιακό κεφάλαιο, όπως λανθασμένα συμπεραίνουν οι "true").
O υποφαινόμενος θεωρεί, πως αυτή η αντικειμενική πραγματικότητα υπαγορεύτηκε σε αποφασιστικό βαθμό από πολιτικές σκοπιμότητες, ήταν δηλαδή προϊόν παραχωρήσεων του κεφαλαιού, αλλά αυτό είναι μια ξεχωριστή συζήτηση. Το αντικειμενικό γεγονός, ανεξαρτήτως αιτίων, ήταν αυτό, και αποτέλεσε τροχοπέδη για το τοπικό εργατικό κίνημα.
2. Στις υποκειμενικές αιτίες ανήκει το γεγονός, πως μεγάλη μερίδα των μικρομεσαίων+αγροτών πολιτικά εκφράστηκε από το ΚΚΕ/ΕΑΜ λόγω της εξέλιξης των κοινωνικοπολιτικών αντιθέσεων στην Πατριδα μας. Κοντά σε αυτά, πρέπει να προστεθεί και το αποτέλεσμα των μακρόχρονων διώξεων των αριστερών πολιτών γενικά, που είχε σαν παραπροϊόν την εξώθησή τους στην ...μικρή "ιδιωτική πρωτοβουλία" για λόγους επιβίωσης! Ετσι ερμηνεύεται το "κανονικά" περίεργο γεγονός να κυριαρχούν οι κομμουνιστές στις οικείες επαγγελματικές ενώσεις, παρά την μικρή, μετεμφυλιακά, πολιτική τους δύναμη. Το κακό βέβαια είναι πως οι περισσότεροι, και προϊόντος του χρόνου, ταξικά λειτουργούσαν σαν μικροκαπιταλιστές, δηλαδή καπιταλιστές, αλλά ερμήνευαν αυτή τους την στάση σαν ...αριστερή, ενίοτε και κομμουνιστική!
Οι δύο παραπάνω ιδιομορφίες, θαρρώ, στη αλληλεπίδρασή τους δυνάμωσαν την επιρροή τους στο εργατικό κίνημα, ασκώντας μια ιδιότυπη γοητεία, που παραπλάνησε μεγάλες μάζες εργατών.
Κι αυτό θα κρατήσει πολύ, γιατί η γοητεία του ονείρου ενός πρόσκαιρου και απατηλού "τρίτου δρόμου", που για πολλά χρόνια δεν διαψευδόταν, δεν μπορεί να σβήσει εύκολα, παρά τις αλλεπάλληλες σφαλιάρες της νομοτελειακής αναγκαιότητας.
Θάχουμε λοιπόν πολλές οβιδιακές μεταμορφώσεις του "διαχρονικού πασόκ", μέχρι να το δαμάσουμε.....
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΣωστά όλα αυτά που λες, μόνο που κατά την δική μου άποψη εξηγούν μια χαρά τον πυρήνα της ιδεολογικής κυριαρχίας της σοσιαλδημοκρατίας (το λές κιόλας στο τέλος που μιλάς για "διαχρονικό ΠΑΣΟΚ") στην Ελλάδα, και όχι του οπορτουνισμού.
Είναι δύο διαφορετικά πράγματα ο οπορτουνισμός και η σοσιαλδημοκρατία που νομίζω πως δεν είναι σωστό να συγχέονται.
Άλλο πράγμα ήταν το ΠΑΣΟΚ και άλλο πράγμα το "εσωτερικό", όπως άλλο πράγμα είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ π.χ.
Υπάρχουν πολλοί καοινωνικοί και ιδεογικοί, αντικειμενικοί και ιστορικοί, λόγοι που ο ελληνικός οπορτουνισμός σινθλίβεται ιστορικά συνεχώς ανάμεσα στις συμπληγάδες της σοσιαλδημοκρατίας και του ΚΚ.
"...Είναι δύο διαφορετικά πράγματα ο οπορτουνισμός και η σοσιαλδημοκρατία..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά.
Ασχέτως πολιτικής ή κοινωνικής επιρροής, δηλαδή ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, ο οππορτουνισμός εκφράζει δυνάμεις ΕΝΤΟΣ του εργατικού κινήματος ενώ η σοσιαλδημοκρατία (με τη σύγχρονη βέβαια μορφή της, δηλαδή μετά τη δημιουργία των ΚΚ) εκφράζει δυνάμεις και στρώματα ΕΚΤΟΣ του εργατικού κινήματος: μικρομεσαίους και λοιπούς μικρούς καπιταλιστές, που κατέχουν, για παράδειγμα, κάποιο μικρό μέσο παραγωγής και που το εισόδημά τους προκύπτει με την μορφή κέρδους και όχι μισθού.
Μπορείτε να ορίσετε τις διαφορές ανάμεσα σε οπορτουνισμό και σοσιαλδημοκρατία, που μάλιστα δεν πρέπει να συγχέονται;
ΔιαγραφήΑν καλά έχω καταλάβει, η δυτικοευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ιστορικά είναι η πολιτική εξέλιξη του οπορτουνισμού σε χωριστό κίνημα και ασφαλώς και κόμμα, διάσπαση μέσα στα πλαίσια του εργατικού κινήματος, που τελικά αστικοποιείται πλήρως, όπως έγινε στην "Δύση" και βλέπουμε να γίνεται κι εδώ με τον τΣύριζα.
Η σοσιαλδημοκρατία είναι γέννημα του οπορτουνισμού, από τον οποίον και αενάως τροφοδοτείται. Γιατί είναι "δύο διαφορετικά πράγματα"; Και τι κίνδυνοι δημιουργούνται αν δεν υιοθετούμε αυτή την άποψη;
Το ερώτημα δεν είναι σχολαστικίστικο. Ποιές είναι οι πρακτικές σκοπιμότητες της διάκρισης, που προτείνετε
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΗ σοσιαλδημοκρατία είναι γέννημα του οπορτουνισμού ιστορικά. Σωστά το λες. Δεν ταυτίζονται όμως.
Αν ταυτιζόντουσαν θα είχαμε καταγγείλει το ΠΑΣΟΚ προ πολλού ως οπορτουνιστικό, πράγμα που δεν κάναμε ποτέ.
Οι πρακτικές σκπιμότητες της διάκρισης είναι προφανείς.
Αν αντιμετωπίσεις την σοσιαλδημοκρατία ως οπορτουνισμό, της κάνεις την χάρη να την θεωρήσεις μέρος (έστω και με αστική επιρροή) του εργατικού κινήματος, ενώ δεν είναι (εδώ και σχεδόν 100 χρόνια δεν είναι).
Αν πάλι αντιμετωπίσεις τον οπορτουνισμό σαν καθαρά αστικό ρεύμα (ενώ είναι η επιρροή της αστικής ιδεολογίας ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ), τότε απλά δεν θα σε παρει κανείς στα σοβαρά, μια και κάτι τέτοιο είναι ολοφάνερα λάθος.
Υ.Γ.
Το ότι η μήτρα της σοσιαλδημοκρατίας ιστορικά, είναι ο οπορτουνισμός σημαίνει όσα και ότι η μήτρα του οπορτουνισμού ιστορικά, είναι το ίδιο το εργατικό κίνημα.
Αν αρχίσουν οι εξισώσεις, μπαίνουμε σε πολύ επικύνδινα μονοπάτια...
Κατανοητό, TRASH, δεν μπορούμε να κατηγορούμε το παληό ΠΑΣΟΚ για οπορτουνισμό του μαρξισμού, αφού ποτέ δεν υιοθέτησε τον τελευταίο με σαφήνεια. Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε (Διακήρυξη 3/9/74) σαν αστικό εθνικοαπελευθερωτικό αντιϊμπεριαλιστικό κόμμα τω "μή προνομιούχων", ("κίνημα" τώλεγε ο αρχηγός του), που όμως είχε εξαρχής μερικά επίπλαστα σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά, για τους ιστορικούς λόγους, που προανέφερα. Καταχράστηκε τις παραδόσεις του ελληνικού εργατικού κινήματος, με κορυφαίο-προκλητικό παράδειγμα την Αντίσταση. Αλλά όχι και εντελώς άδικα, γιατί, όπως είπα, για ιστορικούς λόγους το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα χρειάστηκε να υποκαταστήσει, για μετωπικούς λόγους, την έλλειψη εθνικοαπελευθερωτικού αστικού κόμματος χωρίς, δυστυχώς, να κατανοήσει τον κίνδυνο από τέτοιες "ακροβασίες" και να λάβει τα μέτρα του. Κλασσικό χαρακτηριστικό παράδειγμα το σύνθημα της ΚΕ/ΚΚΕ της 17/12/44: "Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες", που υιοθετήθηκε μεταγενέστερα (και σε διαφορετικές βέβαια συνθήκες) από το ΠΑΣΟΚ και σήμερα εκφράζει την Χρυσή Αυγή, για σαφέστατους λόγους, που ασφαλώς δεν ταυτίζονται με αυτούς του '44.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι συμφωνώ πως οι φαινομενολογικοί εξισωτισμοί είναι επικίνδυνοι ως αντιδιαλεκτικοί.
Ομως, κάπου στην αλυσσίδα "ΚΚΕ->Οπορτουνισμός->Σοσιαλδημοκρατία->αστικό κόμμα->Φασισμός" υπάρχει, θαρρώ, ένας Ρουβίκωνας, στον οποίον τρώει τα μούτρα του ο εξισωτισμός. Κι αυτός είναι ανάμεσα στον οπορτουνισμό και το ΚΚΕ. Οποιος διαβεί αυτό το όριο, περνάει απέναντι, ας είναι και εργάτης, ας έχει και 50 χρόνια ιστορία μέσα στο κομ. κίνημα, ας έχει και πληγές από το 2ο αντάρτικο. Από εκεί και πέρα, εκτιμώντας ασφαλώς τις διαφορές, που υπογραμμίσατε, δε θεωρώ πως είναι τόσο σημαντικές σε σχέση με το κύριο ζήτημα. Αλλωστε, και η αμφίδρομη και πολλαπλή κυκλοφορία ιδεών και προσώπων, οι συμμαχίες στους μαζικούς χώρους, στην πολιτική και στο κίνημα, ανάμεσα σε αυτούς τους πολιτικούς χώρους, χωρίς να το αποδεικνύουν μαθηματικά, ωστόσο το επιβεβαιώνουν. Εχουν ιδεολογική συγγένεια, που δεν έχουν με το ΚΚΕ και τον Μαρξισμό-Λενινισμό, από τα οποία έχουν οριστικά ξεκόψει.
Νομίζω, π.χ., αυτή την αντίληψη εξέφρασε το ΚΚΕ τον Μάη/1912, και πράγματι, μόνο το 4,5% του ελληνικού Λαού το πήρε στα σοβαρά. Την κοπάνησε κανονικά και η μισή εκλογική του βάση. Αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, γιατί οτιδήποτε άλλο θα ήταν αυτοκτονία.
Kαι υπενθυμίζω, ήταν αρκετά διαφορετικοί οι δρόμοι διαμόρφωσης της Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και του οπορτουνισμού, στην Ελλάδα, από αυτούς στην "Δύση", για τους λόγους, που συνοπτικά εξέθεσα στο προηγούμενο "σεντόνι" μου, και που δεν μπορούν να αγνοηθούν χωρίς κίνδυνο αποστασιοποίησης από την ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα.
Αυτά σαν δική μου άποψη, στα πλαίσια διαλόγου, χωρίς αξίωση υιοθέτησης από κανέναν προφανώς.
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
Διαγραφή"Νομίζω, π.χ., αυτή την αντίληψη εξέφρασε το ΚΚΕ τον Μάη/1912, και πράγματι, μόνο το 4,5% του ελληνικού Λαού το πήρε στα σοβαρά."
Ναι γιατί δεν είχε κατανοητό πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν πλέον οπορτουνιστικό κόμμα, αλλά είχε ολοκληρώσει την μετάλλαξη του σε σοσιαλδημοκρατία.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως η εξίσωση οπορτουνισμός=σοσιαλδημοκρατία, στην πράξη εκείνο που κάνει είναι να εξωραΐζει την σοσιαλδημοκρατία και όχι να τραβάει διαχωριστική από τον οπορτουνισμό, που είναι άλλη, υπαρκτή και πολύ σημαντική φυσικά.
Επίσης δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν υπάρχει κάποιος ιστορικός Ρουβίκονας ανάμεσα στον οπορτουνισμό και στο ΚΚΕ, καθώς και αυτό στην ιστορία του έχει κάποιες εποχές διολισθήσει σε οπορτουνιστικές θέσεις, με αποκορύφωμα βέβαια την περίοδο '87-'89.
Τα Σεβη μου.Εσυ μην έχεις καμμια αξιωση εγω παντως την συνυπογραφω και για δική μου άποψη. Χαιρετώ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΕπίσης έχει νομίζω την σημασία της και μια ελληνική ιδιεταιρότητα για την οποία μίλησα και προηγούμενως.
Πως δηλαδή ο οπορτουνισμός στην Ελλάδα, παραδοσιακά δεν εξέφρασε την εργατική αριστοκρατία (αυτό το έκανε το ΠΑΣΟΚ), αλλά την μικροαστική-μεσοαστική δοιανόηση. Ίσως αυτό το κομμάτι να χρειάζεται περισσότερη μελέτη για να καταλάβουμε και την φύση του.
Υπάρχει Ρουβίκονας Σύντροφε εκει που τον βαζει ο Σεχταρ. Η Διολιόσθησει του 87 89 ηταν βεβαιο οτι θα συμβει απο την στιγμη που το 1974 δεν αλλαξε το προγραμμα του Κομματος λογο των Συνθηκων. Με μαθηματικη ακριβεια οδηγηθήκαμε εκει κατω απο τετοιες συνθηκες.Στο λεξιλογιο μας η λεξη Οπορτουνισμος τοτε ητανε απαγορευμενη. Αναθεωρητές τους λεγαμε.Η Διαφορά ειναι τεραστια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΑλλο "κάνω οπορτουνιστικά λάθη" και άλλο "είμαι οπορτουνιστής". Αλάθητος κανένας δεν είναι και κάθε λάθος εκ των πραγμάτων ένα γλίστρημα είναι, είτε προς τα αριστερά ("αριστερίστικο") είτε προς τα δεξιά ("ρεβιζιονιστικό"). Ομως πάντα υπάρχει μια "λυδία λίθος", που κρίνει τον καθένα. Το "Κ"ΚΕεσ, π.χ., δεν έκανε απλά λάθη, αλλά προδοσίες. Για τον Συνασπισμό, δε συζητάω, και μόνο ότι επεχείρησε να διαλύσει το ΚΚ φτάνει. Το ΚΚΕ πιστεύω κι εγώ, πως έκανε προγραμματικά λάθη, αλλά ταυτόχρονα έπρεπε να διατηρήσει την ενότητα του κομ. κινήματος και να κρατάει την διεθνιστική αλληλεγγύη απέναντι στον ιμπεριαλισμό/καπιταλισμό και να υπερασπίζεται την ΕΣΣΔ παρά τα στραβά της, που πολλά τα ξέραμε και τότε. Κι ο ίδιος ο Ζαχαριάδης δεν σκόπευε να κηρύξει πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ και του ίδιου του Χρουστσώφ, ένα συντροφικό συμβιβασμό επεδιώκε, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες. Από ότι ξέρω τα λεγόμενα "λάθη" του ΚΚΕ ήταν δύσκολες επιλογές ανάμεσα σε αντικρουόμενα καθήκοντα στα πλαίσια του παγκόσμιου κομ. κινήματος, που ασφαλώς ελάχιστα μπορούσε να επηρεάσει το ΚΚΕ μόνο του.
ΔιαγραφήΑλλά ποτέ το ΚΚΕ δεν πέρασε τον Ρουβίκωνα του ταξικού συμβιβασμού. Εξέφραζε πάντα το πιο ασυμβίβαστο και μαχητικό τμήμα της εργατικής τάξης και του Λαού στην Ελλάδα.
Τώρα για το ιδιαίτερο βάρος της μικροαστικής διανόησης στην διάβρωση του ελληνικού εργατικού και κομ. κινήματος προφανώς και συμφωνώ, αν και δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα φαινόμενα της εργατικής αριστοκρατίας, π.χ. ΠΝΟ και δημόσιο, όπου από καιρό διατηρεί δυνάμεις ο οπορτουνισμός.
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΝα βάλω εδώ έναν σοβαρό προβληματισμό, πάνω και στα όσα λες.
Όσο αφορά την Ελλάδα, ο οποτρουνισμός δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να τραβήξει μέχρι τις έσχατες συνέπειες τους, απόψεις που προϋπήρχαν ΕΝΤΟΣ του ΚΚΕ (από το "ειρηνικό πέρασμα στον σοσιαλισμό" μέχρι την "ειρηνική συνύπαρξη" με τον ιμπεριαλισμό και τον κυβερνητισμό).
Δεν λέει -για να δώσω ένα παράδειγμα- σήμερα ο Αλαβάνος πολύ διαφορετικά πράγματα από όσα υποστήριζε το '87.
Δεν γίνεται τότε "να έκανε απλά κάποια οπορτουνιστικά λάθη" και σήμερα να είναι οπορτουνιστής.
Και ποιός είναι οπορτουνιστής δηλαδή αν όχι αυτός που κάνη τέτοια λάθη;
Ασφαλως και ειναι οπως το λες στην περιπτωση του Αλαβανου Λαφαζανη κ.α.Δεν λεει διαφορετικα απο αυτα του 1987. Η Διαφορα ειναι οτι ολοι αυτοι ητανε τα Στελεχη που αναδειχτήκανε μετα το 1974 λογο της διαλυσης των Κ.Ο και ητανε συνειδητα Οπορτουνιστες οπως και το Εσωτερικο ενω αντιθετα οι υπολοιποι κανανε Οπορτουνιστικα λαθη λογο του προγραμματος του Κομματος και του Δ.Κ.Κ. Η διαφορα ειναι τεραστια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΥιοθετωντας τα περι οπορτουνιστικου κκε του 87' τοτε τι μας κραταει απο το να βγαλουμε οπορτουνιστικο ολο το ανατολικο μπλοκ μετα το 56'; Π.χ. ο Τσαουσεσκου εκανε πολλα λαθη αλλα εκτελεστηκε τραγουδωντας την Διεθνη απο αντεπαναστατες. Ειναι δυνατον να βγει καποιος απο εμας και να τον πει οπορτουνιστη χωρις να φανει γελοιος;
ΔιαγραφήΕιναι αλλο να εχεις ζητηματα στην στρατηγικη σου και να πληρωνεις με αιμα, απωλεια της εξουσιας ή με μια διαδικασια εικοσαχρονης ανασυγκροτησης και αλλο να την "πατας" διαρκως με τον ιδιο τροπο σαν λαφαζανης και μετα να μην κανεις ουτε μιση προσπαθεια να δεις τι στραβωσε. Απλως ξεπατηκωσε το προγραμμα του Γεναρη του ΣΥΡΙΖΑ και το πλασαρει ως αδικαιωτο. Το ιδιο ισχυει και με τα εκλογικα μετωπα ειτε λεγονται ανταρσυα ειτε λεγονται μερα, ειτε λεγονται μαχομενη αριστερα για τους πιο παλιους που δεν αποκτουν ποτε τα επιδιωκομενα χαρακτηριστικα που επιθυμουν οι οργανωσεις που ειναι συστατικα τους αλλα επαναλαμβανονται στην ιστορια του ελληνικου κινηματος σχεδον ανα πενταετια ως φαρσες των προηγουμενων.
Και κατι ακομα: ο λαφαζανης ηταν ηδη μια φορα στο 2,9% και εκτος βουλης, αλλα μεσα σε 15 χρονια εγινε υπουργος σε κυβερνηση με 35%. Μπορει να το ξανακανει. Μην τον υποτιμας καθολου. Ουτε αυτον ουτε την ανταρσυα. Ειναι γελοιοι αλλα πονταρουν ακριβως στο γεγονος οτι οι μικροαστοι δεν τους γνωριζουν.
Ο.Χ.Ε.Π.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
Διαγραφή-Τα περί "οπορουνιστικού ΚΚΕ" εκείνη την περίοδο θα τα βρεις και στην επίσημη αυτοκριτική του Κόμματος για εκείνη την περίοδο που μιλάει για "διολίσθηση σε οπορτουνιστικές θέσεις".
-Νομίζω πως πολλοί έχετε μπερδέψει δύο πολύ διαφορετικά πράγματα. Τους οπορουνιστές (που μπορεί να είναι και τίμιοι άνθρωποι με ιδεολογικές αποκλίσεις), με τους προδότες και τους απατεώνες. Δεν ταυτίζονται αυτά μετάξύ τους. Ούτε βεβαίως ο Τσαουσέσκου ήταν προδότης και απατεώνας, ούτε ο "αρχηγός μας ο Μάρκος" (που έλεγαν στον ΔΣΕ για τον Βαφειάδη), ούτε ο Μήτσος ο Κωστόπουλος για να πάω και στα πιο πρόσφατα.
Οπορτουνιστές ήταν ασφαλώς όλοι.
Το μπέρδεμα ίσως να προέρχεται από το γεγονός πως οι βασικοί εκπρόσωποι του οπορτουνισμού στην Ελλάδα μετά το '91, ήταν όντως προδότες και απατεώνες.
-Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται παρά σαν φάρσα. Οι Λαφαζαναίοι έχουν πλέον δοκιμαστεί ως κυβέρνηση, οπότε είναι πάρα πολύ χλωμό να ανακάμψουν (συν τους άλλους λόγους που ανάφερα πριν για αυτό).
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τις παλινωδίες της και το οργανωτικό μπάχαλο είναι ανέκδοτο. Τίποτε από τα δύο δεν είναι ΣΥΝ του '95.
Προσωπική μου άποψη είναι αυτό που ξέραμε ως "οπορτουνισμό" κατά την περίοδο '91-2010, έχει κλείσει τον κύκλο του οριστικά.
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΟ οπορτουνισμός πάντα από ιδεολογικά λάθη, ΕΝΤΟΣ του ΚΚΕ προέρχεται. Και λοιπόν;
Σε ποια επισημη αυτοκριτικη αναφερεσαι; Το μονο κειμενο που εχω υποψη ειναι αρκετα παλιο δεν αναφερεται σε κατι τετοιο. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=873584
ΔιαγραφήΟ.Χ.Ε.Π.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
ΔιαγραφήΈχω υπόψην μου ένα κείμενο που είχα βρει πριν καμμία πενταετία περίπου στο ΚΚΕ.gr (προφανώς από κάποια ΚΟΜΕΠ), αλλά δεν το έχω κρατήσει ούτε σαν λινκ. Με λίγο ψάξιμο μπορεί προφανώς να βρεθεί.
Μην υποτιμας ΛΑΕ ανταρσυα Μανιαδακηδες.Δεν θα μεινει ο καπιταλισμος χωρις Οπορτουνιστικο ανάχωμα.Οσο για τα ΚΚΕ το προβλημα ητανε οτι απο το 1936 μέχρι το 1974 σε κατασταση παρανομιας και πολιτικης Προσφυγιας παγιωθηκανε ως κομμουνιστικες αντιλήψεις καραμπινατες Οπορτουνιστικες στο Προγραμμα του Κομματος.Που ητανε αδυνατο να αλλαξει οτιδηποτε μετα το 1974 αν δεν τελειωνε η ΕΣΣΔ το 1991. Το ποιος ειναι Οπορτουνιστης δηλαδη με τον Ταξικό αντίπαλο και ποιός απλα ειχε Ιδεολογικες παρρεκλισεις φαινεται ξεκαθαρα απο τα πραγματα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.komep.gr/2013-teyxos-6/h-poreia-apokatastashs-toy-epanastatikoy-xarakthra-toy-kke
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο κομεπ υπαρχει αυτο αλλα δεν αναφερει πουθενα οτι το κκε του 1987 εχει οπορτουνιστικες θεσεις.
Επισης εψαξα στην ιστορια στο κκε.gr: http://www.kke.gr/istoria/
Αλλα τζιφος. Πηρα την φραση "διολίσθηση σε οπορτουνιστικές θέσεις" και την εβαλα αλλα δεν βρηκα κατι σχετικο. Μπορεις σε παρακαλω να μου δειξεις ποιο εννοεις;
Ο.Χ.Ε.Π.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
ΔιαγραφήΝομίζω πως πρέπει να είναι αυτό που ...στην γη το έψαχνα και στον ...ουρανό το βρήκα:
Κατά τη δεκαετία του 1980, είχε κυριαρχήσει πλήρως ο δεξιός οπορτουνισμός στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης και σε άλλα κόμματα της σοσιαλιστικής κοινότητας, είχαν υιοθετηθεί οι αντισοσιαλιστικές θεσμικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που έδωσαν νέα δυναμική στη διείσδυση αστικών πολιτικών επιδιώξεων και ιδεολογημάτων στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, βεβαίως και στο ΚΚΕ. Είχε εγκαταλειφθεί η μαρξιστική, ιστορική υλιστική ανάλυση των κοινωνικών φαινομένων και η διαμόρφωση ανάλογων πολιτικών θέσεων. Η οπορτουνιστική διολίσθηση οδήγησε στην υιοθέτηση της θέσης “Ευρώπη κοινό σπίτι των λαών”, και στην αποδοχή της “Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αγοράς”. Στη συνέχεια, ο ιδεολογικός και πολιτικός οπορτουνισμός άγγιξε και τον εργατικό χαρακτήρα του κόμματος, την αμφισβήτηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας του (το μαρξισμό-λενινισμό), τις οργανωτικές αρχές λειτουργίας του. Εκδηλώθηκε σε όλη του την έκταση και το βάθος κατά την προσυνεδριακή και συνεδριακή διαδικασία με αποτέλεσμα να οξυνθεί η εσωκομματική πάλη που οδήγησε στη διάσπαση τον Ιούνιο του 1991.
https://athens.indymedia.org/post/518245/
Η βιβλιοπαρουσιάση εδώ:
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3230926
Υπάρχει επίσης και αυτό, και αν ψάξεις θα βρεις και άλλα:
H Συνδιάσκεψη του 1995 έκανε κριτική στο γεγονός ότι το Kόμμα μας δέχτηκε άκριτα την πολιτική της περεστρόικα, εκτιμώντας ότι πρόκειται για πολιτική μεταρρυθμίσεων προς όφελος του σοσιαλισμού. Tο γεγονός αυτό αντανακλούσε και την ενδυνάμωση του οπορτουνισμού στις γραμμές του Kόμματος εκείνη την περίοδο.
http://www.kke.gr/18o_synedrio/apofash_toy_18oy_synedrioy_toy_kke_gia_to_sosialismo
Σε ευχαριστω πολυ για την βοηθεια σου.
ΔιαγραφήΤωρα στην ουσια του κειμενου. Αναφερεται σε πληρη επικρατηση του δεξιου οπορτουνισμου μεσα στο κκσε που διαβρωνε ολο το δκκ μαζι και το κκε αρχικα στα θεματα της εοκ και μετα στα θεματα του κομματος. Αυτα στο κκε δεν περασαν οπως φανερωνει και η διατυπωση του κειμενου. Και δεν αναφερομαι μονο το 87' αλλα ουτε και το 91'. Στο πρωτο θεμα υπηρχαν καποιες διολισθησεις στο 13ο ισχυσαν για ελαχιστους μηνες. Στο δευτερο θεμα δεν θα μιλουσαμε για κκε αν ειχε περασει στο 13ο.
Ενδυναμωση του οπορτουνισμου μεσα σε ενα κκ δεν σημαινει οτι το κκ συνολικα ειναι οπορτουνιστικο. Αναφερεται στους ανανεωτικους προφανως.
Ο.Χ.Ε.Π.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
ΔιαγραφήΝαι, σαφώς και αναφέρεται στην "ανανεωτική πτέρυγα" που καλό είναι να μην ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή είχε επικρατήσει και είχε περάσει την γραμμή της σχεδόν πλήρως (μην αρχίσω να απαριθμώ εδώ).
Από την τότε γραμμή της το μόνο που δεν είχε μπορέσει να περάσει (στο τέλος) ήταν η ...αυτοδιάλυση του ΚΚΕ! Μια μάχη που και αυτή ακόμη, κερδήθηκε οριακά.
Άρα....
Επιπλέον η Μπέλλου αναφέρει ρητά και το ΚΚΕ ανάμεσα στα κόμματα στα οποία είχε επικρατήσει ο οπορτουνισμός.
Ειχανε περασει τα εξης. Συμμαχία με το Εσωτερικο το 1974 Ανοχη στο ΠΑΣΟΚ σε ολη την Μεταπολιτευση στοους 2ους Γύρους δημοτικων μας ψηφιζε και ψηφίζαμε το ΠΑΣΟΚ το 1981 το 17% ο Σαρτζετάκης το 1985 και το 1989 ο Συνασπισμος και οι δυο κυβερνησεις. Αυτα ήτανε συνειδητες Οπορτουνιστικες ενεργειες για την Ανανεωτική....πτερυγα και Ιδεολογικες παρεκλίσεις για τους υπολοιπους που μειναμε μετα το 1991.Οχι για όλους βεβαια στους οπορτουνιστες ανηκουνε Κωστοπουλος Θεωνας Κοψίδης Αραβανης και σια. ΟΠορτουνιστικο κομμα δεν εγινε το ΚΚΕ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΣε αυτο που παραθεσες λεει οτι στο κκε εγινε διείσδυση αστικών πολιτικών επιδιώξεων και ιδεολογημάτων. Οχι οτι το κκε ηταν ο φορεας αυτων στο κινημα. Αν δε συνυπολογισουμε οτι αυτο δεν περασε και οτι οι ανανεωτικοι διαγραφηκαν τοτε αναρωτιεμαι που το βλεπουμε το οπορτουνιστικο κκε.
ΔιαγραφήΟσο αφορα τους ανανεωτικους η κυρια γραμμη τους ηταν το κομμα να εγκαταλειψει το σφυροδρεπανο, τον δημοκρατικο συγκεντρωτισμο, τον μαρξισμο λενινισμο, να ενδυναμωθει ο ρολος του συνασπισμου, να αλλαξει η αντιμετωπιση απεναντι στην ΕΟΚ και παψει η αυτοτελης παρεμβαση του κομματος. Απο την στιγμη που δεν περασαν αυτα τουλαχιστον στην πλειοψηφια τους δεν καταλαβαινω απο προκυπτει η επικρατηση της γραμμης τους.
Ο.Χ.Ε.Π.
@Ο.Χ.Ε.Π.:
ΔιαγραφήΑυτά που αναφέρεις ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Είχαν προηγηθεί, ο αριστερός κυβερνητισμός, η συνεργασία με τους πρώηην ευρωκομμουνιστές (που πλέον ήταν ακόμη δεξιότερα από το "εσωτερικό", η άκριτη αποδοχή της Περεστρόικα (που λέει και η Μπέλλου παραπάνω), αλλά και θέσεις όπως αυτές εδώ ( https://www.scribd.com/doc/242158161/%CE%9A%CE%9A%CE%95-%CE%9D%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%A3%CE%BF%CE%B2-%CE%88%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%AC ), που δεν βλέπω που ακριβώς διαφέρουν από τις αντίστοιχες του ΣΥΡΙΖΑ προ πενταετίας π.χ.
-Αν κατάλαβα σωστά υποστηρίζεις πως οι θέσεις του ΚΚΕ την περίοδο '85-89 ήταν θέσεις ενός συνεπώς Μ-Λ κόμματος και όχι οπορτουνιστικές;
Ο.Χ.Ε.Π Για την ιστορια να σημειωσω οτι η θεση για την ΕΟΚ στο 12ο Συνεδριο το 1987 έλεγε. Παλευουμε τις αρνητικες συνεπειες τις ενταξης στην πορεια για την Αποδεσμευση.Επισης περιεγραφε οτι μπορουμε να κανουμε πολιτικες συνεργασιες με κομματα που ειναι αντιθετα και με αυτο ακομα τον Κουτσουρεμενο στοχο.Οπως και εγινε... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΑπο το 1974 ειχανε προβλημα οι Θεσεις του ΚΚΕ οχι μονο απο το 1985 εκει απλα επιδεινωθηκε η κατασταση. Δεν υπαρχει αμφιβολια οτι υπηρχανε τεραστιες Ιδεολογικες Παρρεκλισεις.Ητανε αδυνατο να αλλαξει οτιδηποτε ητανε Αναγκαστικη πορεια. Δεν υπηρχε τροπος για κατι αλλο.Οπορτουνιστικο δεν εγινε ποτε υπηρχανε ισχυρα αντισωματα.Φανηκε το 1991 και πολυ περισσότερο στην 25χρονη ανασυγκροτηση που ακολούθησε. Αν ητανε οπως το λες ακομα και να γλιτωναμε το 1991 δεν θα μπορούσαμε να εχουμε αλλαξει τα πάντα και να αποφύγουμε την μπανανοφλουδα του 2012. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΑπό την στιγμή που είχε οπορτουνιστικές θέσεις, (οι οποίες είχαν επικρατήσει κιόλας) δεν καταλαβαίνω πως "δεν ήταν οπορτουνιστικό".
Ιδεολογική απόκλιση είναι ο οπορτουνισμός, δεν είναι η κατάρα του Φαραώ για να μην μπορείς να την ξεπεράσεις.
Δεν μπορουσε να γινει τιποτα σε συνθηκες 1974 και μετα. Ειχανε παγιωθει ολα 18 χρονια χωρις Κ.Ο. Μπορει να εγινε διασπαση το 1968 αλλα απο την στιγμη που δεν μπορουσες να αλλαξεις το προγραμμα και ξεκιναγες απο το μηδεν χωρις στελέχη το 1974 ητανε μαθηματικα βεβαιο οτι θα φτιαξεις καινουργια γενιά οπορτουνιστων και θα φτασεις στο 1989. Ειναι καταρα.Αλλος τροπος ητανε να φυγουνε και να φτιαξουνε καινουργιο κομμα.Δεν θα ειμαστε εδω σημερα στο υπογραφω. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΠροφανώς δεν καταλαβαίνεις τι λέω.
Δεν εξέτασα το τι θα μπορούσε (ή δεν θα μπορούσε) να γίνει. Επισήμανα απλά το τι έγινε τελικά. Δεν το έκρινα. Το επισήμανα.
Ενταξει το καταλαβα το ειπες ΟΚ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή