Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Ο Mikeius και το τέλος της εργασίας

Έχεις ταλέντο στην γραφιστική και στο Photoshop; Έισαι άνεργος; Την βρίσκεις να δουλεύεις σε projects από τα οποία δεν αμείβεσαι, με σκοπό να γεμίσεις το βιογραφικό σου, ώστε να έχεις τα προσόντα για να προσληφθείς σε άλλα αντίστοιχα projects αμισθί; Την βρίσκεις, τελικά, με τους φαύλους κύκλους; Αν ναι, τότε ο διαγωνισμός του Mikeius είναι για σένα!




Εδώ, ο –αναμφίβολα ταλαντούχος– Mikeius προκηρύσσει έναν διαγωνισμό σε συνεργασία με το Unity Shop στο The Mall Athens. Σύμφωνα με τους όρους, οι υποψήφιοι πρέπει να στείλουν ένα ολόκληρο δημιουργικό –όχι απλά ένα logo δηλαδή– με συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές, με στόχο όχι κάποιο fan project ή την διακόσμηση του καφενέ του χωριού, αλλά ένα κανονικό εμπορικό κατάστημα μέσα σε ένα κανονικό εμπορικό κέντρο.

Σύμφωνα με τον ίδιο τον Mikeius σε σχόλιο κάτω από το βίντεο, ο διαγωνισμός αφορά «ερασιτέχνες που έχουν καβλα με Photoshop. Άμα ήταν να πληρώσω κανονικό γραφίστα, στο μπούτσο μου, το φτιάχνω κι εγώ σε 5 λεπτα. Το θέμα ειναι να το κάνουν fans που ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΤΗ ΦΑΣΗ και θα ήθελαν να δουν τη δουλειά τους να εκτίθεται σε πολλά ματια καθημερινά».

Όπως έγραψε και ένας σχολιαστής ως απάντηση, στην λογική του Mikeius κανονικός γραφίστας είναι μόνο αυτός που δεν ζητάει αμοιβή. Ο ενθουσιώδης ερασιτεχνισμός είναι ο μανδύας υπό τον οποίο το Unity Shop θα κάνει την δουλειά του μέσω του Mikeius. Αλλά δεν μένει εκεί: σιγά μην προσλάβει κανείς κανονικό (=όχι τζάμπα) γραφίστα όταν μπορεί να εκμεταλλευτεί κάποιον, για τον οποίο το κριτήριο είναι να ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΤΗ ΦΑΣΗ. Τα δε δύο υπογεγραμμένα μπλουζάκια που θα δοθούν στον νικητή μαζί με την ευκαιρία η δουλειά τους «να εκτίθεται σε πολλά μάτια καθημερινά» είναι η κορωνίδα της ξεφτίλας του όλου πράγματος.

Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Mikeius, από την δραστηριότητά του ως κωμικός ζει –και μπράβο του. Και προφανώς δεν προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες του, όπως βλακωδώς τονίζει ένας σχολιαστής στο βίντεο, απλώς η φύση της δουλειάς του είναι τέτοια, που δεν πέφτει κάποιο άμεσο οικονομικό βάρος στον καταναλωτή –ας είναι καλά το Youtube με τις διαφημίσεις των 5 δευτερολέπτων που μας προκαλούν εμφράγματα αν έχουμε ξεχάσει τα ηχεία ανεβασμένα. Αφού λοιπόν δεν προσφέρει ο ίδιος τις υπηρεσίες του δωρεάν, γιατί να τις προσφέρει ο τάδε «ερασιτέχνης» γραφίστας; Η απάντηση είναι ο ερασιτεχνισμός του Ίντερνετ.

Περίπτωσεις όπως ο διαγωνισμός του Mikeius δεν είναι σπάνιες. Συχνά σε projects που είτε τρέχουν διαδικτυακά είτε προωθούνται διαδικτυακά, διάφορες εργασίες σκεπάζονται είτε με το πέπλο του fun/fan, είτε με μια χομπίστικη αύρα. Οι γραφίστες/σχεδιαστές/κομίστες υποφέρουν εντονότατα σε αυτό το επίπεδο. Προσοχή: εδώ δεν μιλάμε ούτε για δουλειά σε πλαίσιο προσωπικής/φιλικής/οικογενειακής χάρης, ούτε για projects που είναι καθαρά ερασιτεχνικά, όπως –ελπίζουμε όχι για πολύ ακόμα– το περιοδικό που διαβάζετε τώρα. Μιλάμε για κανονικές εργασιακές υποχρεώσεις, που συνεπάγονται και κανονικές οικονομικές υποχρεώσεις. Επιπλέον, δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις χαμηλής αμοιβής, αλλά σε αυτόματη κατάταξη της εργασίας που έκανε κάποιος στο πλαίσιο του ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΦΑΣΗ, αφαιρώντας έτσι το εργασιακό περιεχόμενο και τo συνακόλουθο οικονομικό.

Κακά τα ψέματα, αφενός το καθεστώς εργασίας από το σπίτι, στο οποίο υπάγονται πλέον πολλοί εργαζόμενοι –κυρίως ελεύθεροι επαγγελματίες– αφετέρου η εσκεμμένη σύγχυση μεταξύ ανάληψης ενός έργου και της γνήσια χομπίστικης παράθεσης λ.χ ενός σχεδίου στο Deviantart, ευνοούν τις περιπτώσεις όπως αυτή του Mikeius. Τα πλεονεκτήματα, δηλαδή, της εργασίας από το σπίτι μπορούν να αποτελέσουν ταυτόχρονα λίπασμα για την εδραίωση αυτής της λογικής. Πολλοί, είτε μικρής ηλικίας, είτε αβαθούς κρίσης, είτε και τα δύο, θα σπεύσουν να φάνε ώρες επί ωρών μπροστά στο Photoshop, μπας και επιλεγούν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα με όλα αυτά είναι πως διαμορφώνεται σταδιακά ένα καθεστώς αλήθειας, σύμφωνα με το οποίο δεν είναι καν μέσα στον ορίζοντα της σκέψης κάποιου ότι θα μπορούσε να εργάζεται επί πληρωμή και όχι επειδή ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΤΗ ΦΑΣΗ. Περιπτώσεις όπως το νέο προϊόν του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, το περιοδικό Γκρέκα, δηλαδή έντυπα χωρίς συντάκτες, που λειτουργούν μόνο στη βάση του περίφημου πια internship, είναι απλώς το υλικό αντίστοιχο του 18χρονου «μη κανονικού γραφίστα» που ζητάει ο Mikeius.

Μπορεί να μην συνδέεται άμεσα με το ζήτημα, αλλα δεν μπορεί κανείς να μην σκεφτεί ότι ο άνθρωπος που έβγαζε πύρινες καταγγελίες κατά της απαρχαιωμένης λογικής των παραδοσιακών ΜΜΕ και μιλούσε με πάθος υπέρ της bottom-up λειτουργίας του Youtube, κάνει πλέον ραδιοφωνική εκπομπή στον σταθμό του Μαρινάκη. Ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, εκεί να μην πληρώνεται σε υπογεγραμμένα μπλουζάκια.
Πηγή:ΣΚΡΑ-punk via troMPAxtiko
Y.Γ.
Εδώ μπορείτε να δείτε ένα επεισόδιο από τους (αγαπημένους) Dukes of Hazzard, που πραγματεύεται ακριβώς την φάμπρικα εκμετάλλευσης του ερασιτεχνισμού από μια δισκογραφική εταιρία που δεν πληρώνει πνευματικά δικαιώματα. Στο τέλος φυσικά η αδικία σε βάρος της ξαδέρφης Νταίζη αποκαθίσταται από τους Μπο και Λούκ...
Αυτά από την δεκαετία του '70 στην αμερική. Πολύ μπροστά οι άνθρωποι...

13 σχόλια:

  1. επειδη μια εικονα αξιζει χιλιες λεξεις

    https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/s261x260/10001292_10203145932742875_2018808034263781296_n.jpg

    no pasaran

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. .... μέσα

    το πρώτο γράμμα ξεκινά από Χ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αρχίσαμε από τον "κοινωνικά ευαίσθητο" εθελοντισμό, για να περάσουμε στην "γουστάρω την φάση" άμισθη εργασία.
    Να δούμε τι άλλο θα σκεφτούν για να δουλεύουν χωρίς λεφτά τα 2.000.000 άνεργοι της χώρας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά τα γράφεις TRASH, επίτρεψέ μου όμως, αρχίσαμε ακόμα πιο πριν. Από τότε που συνδέθηκε η φοίτηση με την παραγωγή. Η μηχανή πρωτοξεκίνησε με θέματα λογότυπα κτλ που ζητούσαν ιδιώτες και εταιρείες. Αναρτούσαν στην Γραμματεία για ελεύθερη συμμετοχή σπουδαστών και τυράκι ένα χρηματικό βραβείο. Επόμενο στάδιο ήταν το εξής:

      - Έμπαινε ο αναζητών ρεκλάμα στη σχολή, και πρόσφερε 1ο, 2ο και 3ο χρηματικό βραβείο* για τη δουλειά του.
      - Όλοι οι σπουδαστές του εξαμήνου έπαιρναν το θέμα και το δούλευαν για να περάσουν το μάθημα.

      Η συνάρτηση του αγοραίου θέματος με το μάθημα-εργασία της σχολής δεν ήταν κάτι το αφηρημένο. Συγκεκριμένα γινόταν σαφές πως δεν παραδίδεις εργασία για το δοσμένο θέμα, δεν περνάς το μάθημα. Και αν παραδώσεις εργασία, αυτή παραδίδεται κατόπιν στον παραγγελιοδόχο για περαιτέρω αξιολόγηση. Κοπυραϊτ όλων των μακετών, όλων των σπουδαστών - όχι μόνο των τριών πρώτων - στον δουλέμπορα.

      Οι πρώτες εργασίες είχαν θεματολογία που ευνοούσε κοινωνικά αντανακλαστικά, όπως ανακύκλωση, αντικαπνιστική εκστρατεία, ενάντια στα ναρκωτικά, αιμοδοσία, κυκλοφοριακή αγωγή κτλ. Όσον αφορά την ανακύκλωση, επρόκειτο για καραμπινάτη περίπτωση "φορέα"-εταιρείας που μέσω προβολής της ανακύκλωσης επεδίωκε είσοδο στη νεόκοπη τότε αγορά της. Τα υπόλοιπα παρήγγειλαν "φορείς" ή / και φορείς. Τότε δεν ξέραμε ακόμα από ΜΚΟ. Νιώθαμε όμως πως οι λέξεις "οργανισμός", "ίδρυμα", "για την προστασία", "για την ανάδειξη" χρησιμοποιούνταν καταχρηστικά από μή Δημόσιους φορείς. Νιώθαμε ακόμα - αν και όχι όλοι - πως με περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της μεθόδου, κάποτε σαν επαγγελματίες δεν θα έχουμε δουλειά όσο υπάρχει η τζάμπα δεξαμενή των σπουδαστών.

      Αργότερα, με περαιτέρω διαστολή, υπήρξαν γραφεία που λειτουργούσαν αποκλειστικά στην βάση της πρακτικής των σπουδαστών. Χωρίς εργαζόμενους, μόνο με πρακτικάριους ανανεούμενους κάθε εξάμηνο.

      Έκαναν την είσοδό τους και οι ιδιωτικές σχολές με θέματα-εργασίες-διαγωνισμούς που προκήρυσσαν τράπεζες, βιομηχανίες και "πρωτοπόρες" επιχειρήσεις. Γέμιζαν σελίδες στις αστικές και ειδικά μετρό, σίτυ πρες, λιφο, βοϊς με τις "πρωτιές" σπουδαστών για τις ρεκλάμες τους, όλες σε επίπεδο βραβείου ή πρακτικής, όχι αμοιβής.

      *Η αμοιβή γραφείου την εποχή εκείνη υπερέβαινε πολύ το άθροισμα του ποσού των τριών βραβείων.

      ΥΓ. Βλέπε και σχόλιο Ζαχαρίας Αποστόλου πιο κάτω.
      graf

      Διαγραφή
    2. @graf:
      Πράγματι έτσι είναι όπως τα λες.
      Το νέο της υπόθεσης είναι πως πια δεν αφορά μονό σπουδαστές αυτή η φάμπρικα...

      Διαγραφή
    3. Ακριβώς ναι TRASH, μιας και από εδώ και πέρα αρχίζει η κουβέντα για την (ποια;) επαγγελματική κατοχύρωση...

      graf

      Διαγραφή
    4. @graf:
      "Επαγγελματική κατοχύρωση" και καπιταλισμός είναι δύο πράγματα ασύμβατα από την φύση τους, εκτός και εάν αφορούν το "βαθύ" αστικό κράτος (δικαιοσύνη, στρατός, αστυνομία).

      Σε κάθε άλλη περίπτωση, η έννοια της "επαγγελματικής κατοχύρωσης" και μόνο, συνιστά παράδοξο σε μια κοινωνία που ρυθμίζεται με βάση την προσφορά, την ζήτηση και το μέγιστο κέρδος.

      Διαγραφή
  4. Αυτό υπάρχει εδώ και χρόνια. Έχω την εντύπωση πως πλασαρίστηκε με ακαδημαικό προφίλ, μέσα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ (π.χ. των καλών τεχνών να φτιάχνει αφίσες με σκοπό να βοηθήσει καμπάνια του ΣΚΑΙ ΄΄όλοι μαζί μπορούμε΄΄ και πάει λέγοντας). Εδώ και χρόνια μεγάλες εταιρείες χρησιμοποιούν αυτού του είδους την πατέντα για να πάρουν ιδέες από νέους γραφίστες με αντάλαγμα συνήθως θέση στην επιχείρηση. Μια θέση που δεν έρχεται καθώς απορίπτουν όλες τις ιδέες και απλά κρατάνε τα καλύτερα και κάνουν μια μίξη. Όταν όμως είσαι μακροχρόνια άνεργος ψάχνεις το οτιδήποτε για να γεμίσεις το portfolio και εκεί πέφτουν αρκετοί στην λούμπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ενα ακομα βιντεακι σχετικο με το ποστ απο την δεκαετια του 70 στην Δ.Γερμανια. Δειτε το μεχρι το τελος...

    http://diskoryxeion.blogspot.gr/2014/05/blog-post_27.html


    Παντως αν διαβασα σωστα, αυτη που εκμεταλευεται την κατασταση της "εθελοντικης εργασιας", ειναι η εταιρια που προσελαβε τον Mikeius και οχι ο ιδιος ο Mikeius (που ομολογω οτι εχει ενδιαφεροντα βιντεακια - κυριως η σειρα Σκεπτικός Κάφρος ) γιατι οπως λεει και ο ιδιος, ενδιαφερεται για πολλα πραγματα, εκτος απο την πολιτικη, οπως δυστυχως κανουν πολλοι νεοι της γενιας του.
    Και εκεινος οταν ξεκινησε να γραφει τα κειμενα του, το εκανε εθελοντικα και μονο οταν απεκτησε μεγαλο κοινο και τα βιντεο του τα βλεπανε χιλιαδες κοσμος, αρχισε να πληρωνεται απο το youtube. Και επειδη ξερω οτι το να εχεις χιλιαδες views και να βγαζεις τα εξοδα σου μονο απο αυτο, δεν ειναι καθολου ευκολο, εχω μια σχετικη εκτιμηση για αυτους που το καταφερνουν. Κυριως οταν αυτοι που το κανουν, εχουν και κατι δικο τους να πουν, χωρις να αντιγραφουν καποιον αλλον.

    γ.γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @γ.γ.:
      Το "αυτοδημιούργητο" κάποιου που προωθεί την στυγνή εκμετάλλευση και την τσάμπα εργασία, δεν με συγκινεί καθόλου.

      Και η ουσία του άρθρου είναι φυσικά αυτή. Η φρικτή προοπτική να παρουσιάζεται η δωρεάν εργασία ως κάτι όχι απλά "φυσικό" αλλά και "καλό" από επάνω για τον εκμεταλλευόμενο.

      Αν κάποιος έλεγε σε μπογιατζή να του βάψει το σπίτι με αμοιβή δύο Τ-shirt με το λογότυπο του και την ικανοποίηση πως θα βλέπουν την δουλειά του (του μπογιατζή) οι ...περαστικοί(!!!), το πιθανότερο να ήταν ο μπογιατζής να τον πλακώσει στο ξύλο...

      Διαγραφή
  6. Τι είναι η bottom-up λειτουργία του Youtube;

    Ευχαριστώ!

    ΑΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΑΛΗΣ:
      "Από κάτω προς τα επάνω".
      Η ύλη του δηλαδή φτιάχνεται κατά βάση από το κοινό που το παρακολουθεί, και όχι από κάποια συντακτική επιτροπή π.χ.

      Διαγραφή
  7. Παίρνοντας πάσα από το κείμενο παρατηρώ πως η ''φάση'' πάντως στις ΗΠΑ για τη νεολαία είναι μια κάμερα στο χέρι και βουρ για ηλίθιες φάρσες και αστεία στο δρόμο,πολύ συχνά με ''θύματα'' εργαζόμενους σε φαστ φουντ κ.α.σεξισμό ρατσισμό και όλα τα καλά ή καταγράφουν την προσωπική τους ζωή και δώσε ριάλιτι.Όλως τυχαίως αυτοί που αποκτούν πολλούς φανς και views περνάνε στη διαδικασία "προτάσεων'' για την "ανακούφιση'' των αστέγων,των απόρων των ανέργων καταγράφοντας σε βίντεο τις πράξεις καλής θελήσεως παροτρύνοντας τον κόσμο αυτή τη ''λύση''.
    Και υπάρχει φυσικά και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι νεολαίας που δουλεύει στα φαστ φουντ για να πληρώσει το δάνειο για δίδακτρα.Αυτή η σαπίλα όπως φαίνεται και από το άρθρο καταφθάνει με πολύ γρηγορότερους ρυθμούς από τις 10ετίες κ 15ετίες που περιμέναμε παλιότερα.Η ανεργία επίσης μπορεί να καταπολεμηθεί αν όλοι ήμασταν δημιουργικοί και καλοί και βγάζαμε βιντεάκια στο γιουτιουμπ.Η σαπίλα δεν έχει πάτο δυστυχώς.Αυτό το σύστημα είναι πανέξυπνο. Θάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.