| Το λαομίσητο άγαλμα του Τρούμαν |
Νέο «σχέδιο Μάρσαλ» ζητούν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες
Την ανάγκη να υπάρξει ένα νέο «σχέδιο Μάρσαλ» για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας ζητούν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
«Η κυβέρνηση αντί να λιβανίζει τον Σόιμπλε που για άλλη μια φορά υπαγόρευσε πολιτικές ύφεσης και λιτότητας, πρέπει άμεσα να απαιτήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση τη χρηματοδότηση ενός νέου 'Σχεδίου Μάρσαλ' για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, την οποία κυριολεκτικά κατέστρεψε το μνημόνιο», αναφέρει σε δήλωσή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, Νότης Μαριάς.
Τσίπρας: «Η Ευρώπη χρειάζεται νέο Σχέδιο Μάρσαλ»
Δηλώσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες______
Νοσταλγοί του σχεδίου Μάρσαλ λοιπόν οι «αριστεροακροδεξιοί» υποψήφιοι μέλλοντες κυβερνητικοί εταίροι.
Εμείς από την μεριά μας εκείνο που θα κάνουμε είναι να δούμε τι ακριβώς είναι αυτό που νοσταλγούν, τόσο οι απροκάλυπτα θιασώτες του εμφυλιακού κράτους ΑΝΕΛ, όσο και οι ανιστόριτοι (στην καλύτερη μόνο των περιπτώσεων) «αριστεροί» μας.
Αρχικά ας δούμε την άποψη των ίδιων των «ευεργετών» μας, των αμερικάνων:
Σε μια προσπάθεια να εξυμνηθεί το «σχέδιο Μάρσαλ» και ένεκα της επετείου των 60 χρόνων από την εξαγγελία του, η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε (17/6/2007) μια συνέντευξη με τον Αμερικανό υπεύθυνο του σχεδίου στην Ελλάδα, κατά το έτος 1947, τον κ. Τζέιμς Γουόρεν.____
Η εν λόγω προσπάθεια απεδείχθη απεγνωσμένη και (τουλάχιστον) ατυχής για τους εμπνευστές της.
Ευτυχώς, όμως, για μας, η συνέντευξη υπήρξε πολύτιμη αφού το τι πραγματικά ήταν το «σχέδιο Μάρσαλ» το ομολόγησε - πλέον - ακόμα και ο εν Ελλάδι απεσταλμένος των ΗΠΑ για να το εφαρμόσει.
*
Τι ήταν, λοιπόν, το «σχέδιο Μάρσαλ» για τον τόπο; Κατά τον κ. Γουόρεν επρόκειτο για:«... μια πολύ αυστηρή συμφωνία, πολλές πτυχές της οποίας αποτελούσαν σαφή παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας. Μπορεί κάλλιστα να πει κανείς ότι επρόκειτο όχι για απλή παρέμβαση, αλλά για επέμβαση στην εθνική κυριαρχία της χώρας»!Ο κ. Γουόρεν, όμως, υπήρξε αποκαλυπτικός μιλώντας και για τους Ελληνες κυβερνώντες την περίοδο του Εμφυλίου:«Η επιτυχία (σ.σ.: των «πατριωτών» κυβερνώντων - όπως τους αποκαλεί ο Αμερικανός) ήταν ότι έφεραν τους Αμερικανούς, όχι απλά ως συμβούλους, αλλά ως ελεγκτές και υπεύθυνους των αποφάσεων. Για τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα έπρεπε να καταπιεί την περηφάνια της και να αποδεχτεί ευρείες παρεμβάσεις. Αυτό ήταν το πνεύμα της συμφωνίας μεταξύ των δυο χωρών».*
Προφανώς όταν τα παραπάνω τα δηλώνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, εμείς δε χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα για το «σχέδιο Μάρσαλ» και τι σήμαινε αυτή η «απόβαση των ΗΠΑ» για την Ελλάδα, την εθνική κυριαρχία της, την ανεξαρτησία της, τη δημοκρατία και το λαό της.
Έτσι λοιπόν. Η «αντιμνημονιακή» και «πατριωτική» (ακρο)δεξιά του Π.Καμένου, αυτό που πιστεύει πως χρειάζεται η χώρα είναι «να καταπιεί την περηφάνια της και να αποδεχτεί ευρείες παρεμβάσεις».
Στην εκδήλωση που διοργάνωσε η πρεσβεία των ΗΠΑ για τα 60 χρόνια από το «Σχέδιο Μάρσαλ», στην οποία μίλησαν ο Ν. Μπερνς και ο Κ. Μητσοτάκης, ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ στάθηκε στο ύψος του ως επιφανής εκπρόσωπος της αστικής τάξης και ευχαρίστησε τις ΗΠΑ, καθώς αυτές βοήθησαν «να μην κερδίσουν οι κομμουνιστές τον Εμφύλιο».
 |
| Ξεσπιτωμένοι από τις αμερικάνικες ναπάλμ, έλληνες χωρικοί |
Τι ήταν το «Σχέδιο Μάρσαλ»
Το «Σχέδιο Μάρσαλ», δηλαδή το σχέδιο των ΗΠΑ για τη λεγόμενη οικονομική βοήθεια στην Ευρώπη (με το αζημίωτο βέβαια...), παρουσιάστηκε στις 5 Ιούνη 1947 από τον Τζορτζ Μάρσαλ, στρατηγό και υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ. Είχε προηγηθεί το «δόγμα Τρούμαν», δηλαδή η απόφαση των ΗΠΑ για άμεση ανάμειξη σε Ελλάδα και Τουρκία, στις 12 Μάρτη 1947. Το «Σχέδιο Μάρσαλ» μπήκε σε λειτουργία τον Απρίλη του 1948, ενώ εκείνη τη χρονιά υπογράφτηκαν συμφωνίες των ΗΠΑ με τις χώρες που συμμετείχαν, πλην της Ελβετίας. Στο «Σχέδιο Μάρσαλ» συμμετείχαν 16 ευρωπαϊκές χώρες: Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Σουηδία, Νορβηγία, Δανία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Πορτογαλία, Αυστρία, Ελλάδα και Τουρκία.
Με τις συμφωνίες, επιβάλλονταν αυστηροί και λεπτομερείς όροι και έλεγχος της εφαρμογής τους στις χώρες. Ανάμεσα σε άλλα, τα ανταλλάγματα της οικονομικής βοήθειας ήταν ότι κάθε χώρα δεσμευόταν να δουλέψει για την ανάπτυξη της ελεύθερης επιχείρησης, να ενθαρρύνει τις αμερικανικές επενδύσεις, να μειώσει τους τελωνειακούς δασμούς, να παρέχει εμπορεύματα στις ΗΠΑ, να δημιουργήσει ειδικά κεφάλαια υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ και να παρουσιάζει απολογισμούς για τη χρησιμοποίηση των μέσων που έπαιρνε. Για τον έλεγχο εφαρμογής του «Σχεδίου», δημιουργήθηκε «Διεύθυνση Οικονομικής Συνεργασίας», ενώ η βοήθεια παρεχόταν από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό των ΗΠΑ με τη μορφή της δωρεάς, της επιχορήγησης και των δανείων. Τα «έργα» του «Σχεδίου Μάρσαλ» ήταν προσανατολισμένα να βοηθήσουν στην οικονομική διείσδυση των ΗΠΑ στην Ευρώπη και, ταυτόχρονα, να συμβάλουν στην αποκοπή κάθε επίδρασης των σοσιαλιστικών χωρών στους λαούς.
Από τον Απρίλη του 1948 μέχρι το Δεκέμβρη του 1951, οι ΗΠΑ δαπάνησαν περίπου 17 δισ. δολάρια, στο πλαίσιο του «Σχεδίου Μάρσαλ». Στην Ελλάδα, η αμερικανική οικονομική βοήθεια («Σχέδιο Μάρσαλ», «Δόγμα Τρούμαν», άμεση στρατιωτική βοήθεια κλπ.) από το 1944 μέχρι το 1951 ξεπέρασε τα 2 δισ. δολάρια.Πραγματικός στόχος του σχεδίου
Βασικός στόχος του σχεδίου ήταν η απόκρουση των επαναστατικών δυνάμεων, η αναχαίτιση οποιασδήποτε εξέλιξης στις ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσε να απειλήσει την κυριαρχία του καπιταλισμού. Γεγονός που φάνηκε από την πρώτη στιγμή με την αγνόηση των προτάσεων που έκανε η ΕΣΣΔ επί του σχεδίου, οι οποίες απορρίφθηκαν σύσσωμες. Η ΕΣΣΔ και οι λαϊκές Δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης αρνήθηκαν να συμμετέχουν στο «Σχέδιο Μάρσαλ».
Η οικονομική βοήθεια προς τις καπιταλιστικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης συνέβαλε στην ισχυροποίησή τους και στην ταυτόχρονη διαπλοκή του κεφαλαίου αυτών των χωρών με αυτό των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που είχαν υποστεί τις σοβαρότερες καταστροφές από τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο και είχαν τεράστια ανάγκη από οικονομική βοήθεια, εξασθενούσαν ακόμα περισσότερο, ενώ η σταθερότητά τους δεχόταν σοβαρό πλήγμα, τη στιγμή που οι Δυτικοί γείτονές τους ισχυροποιούνταν.
Οι ΗΠΑ ήταν η μοναδική δύναμη που εκείνη την περίοδο είχε τη δυνατότητα να δώσει οικονομική βοήθεια και, ταυτόχρονα, την ικανότητα να κυριαρχήσει στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Μέσα από το «Σχέδιο Μάρσαλ», οι ΗΠΑ κατάφεραν να εδραιώσουν την πρωτοκαθεδρία τους μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, να εδραιώσουν το ίδιο το σύστημα αυτό, να εμποδίσουν το ξέσπασμα επαναστατικών κρίσεων στην Ευρώπη και να μπλοκάρουν την επικράτηση του σοσιαλισμού.Οι επιπτώσεις στην Ελλάδα
 |
| Αποτελέσματα της "αμερικάνικης βοήθειας" στον Γράμμο |
___
Το δρόμο είχε ήδη ανοίξει το «Δόγμα Τρούμαν». Ο κυβερνητικός στρατός εξοπλίστηκε από τις ΗΠΑ, ενώ το μέγεθος της δράσης των ΗΠΑ με την χωρίς όρους αποδοχή της από την ελληνική πλουτοκρατία φάνηκε και από την αλησμόνητη φράση του τότε υπουργού Εθνικής Αμυνας της Ελλάδας, Π. Κανελλόπουλου, προς τον στρατηγό Βαν Φλιτ, «ιδού ο στρατός σας»! Από τις 24 Φλεβάρη του 1948 που έφτασε στην Αθήνα ο Βαν Φλιτ, σχεδιάστηκε νέα εκστρατεία ενάντια στον ΔΣΕ, η οποία έληξε τον Αύγουστο του 1949 με τη στρατιωτική ήττα του ΔΣΕ.Ευχαριστούν τους ευεργέτες τους
Εχουν πολλούς και σοβαρούς λόγους η αστική τάξη και, φυσικά, οι πολιτικοί της εκφραστές να δράττονται κάθε ευκαιρίας για να επισημάνουν ότι χωρίς το «Σχέδιο Μάρσαλ», η επαπειλούμενη κυριαρχία τους μπορούσε να έχει χαθεί. Αλλωστε, το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο είχε ανασυγκροτηθεί, είχε καθορίσει τους στόχους της πάλης του και είχε πάρει τα όπλα για να τους διεκδικήσει. Ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, το ΚΚΕ, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού που συμπαρατασσόταν με το ΚΚΕ στον αγώνα για λαϊκή εξουσία, αποτελούσαν σοβαρή απειλή για την κυριαρχία της αστικής τάξης. Η μετατροπή επίσης της Ελλάδας σε ορμητήριο για την εξαπόλυση ιμπεριαλιστικών πολέμων εντάσσεται στους στόχους και τα αποτελέσματα του «Σχεδίου Μάρσαλ».
Οι ίδιοι λόγοι, για τους οποίους η αστική τάξη επαναλαμβάνει τα «thanks man», είναι για τους εργαζόμενους και το λαό απόδειξη της θέσης και των συμφερόντων τους. Είναι απόδειξη ότι τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με εκείνα του κεφαλαίου. Και όχι μόνον. Είναι απόδειξη ότι το οργανωμένο λαϊκό κίνημα μπορεί να απειλήσει την εξουσία του κεφαλαίου, μπορεί να πάρει την εξουσία στα χέρια του. Και στον αγώνα του αυτόν θα συναντήσει την οργανωμένη και λυσσαλέα αντίσταση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων, που με κάθε μέσο θα προσπαθήσουν να πνίξουν στο αίμα το λαό και να διατηρήσουν την εξουσία τους. Οτι κέρδισαν τη μάχη με τη βοήθεια του «Σχεδίου Μάρσαλ» στο τέλος της δεκαετίας του '40 δε σημαίνει ότι κέρδισαν τον πόλεμο. Και αυτό το γνωρίζουν καλά. Η Ιστορία κινείται προς τα μπρος και το γρανάζι που την κάνει να προχωράει «λαδώνεται» καθημερινά στο μεροδούλι - μεροφάι, στον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων, στην κατάργηση των λαϊκών κατακτήσεων σε Παιδεία, Υγεία, Εργασία. Για να μπορέσει να γυρίσει τον τροχό της Ιστορίας με φόρα προς τα μπρος, για τη Λαϊκή Εξουσία, το Σοσιαλισμό.
Μόνο που τελικά στην περίπτωση των θιασωτών του νέου «Μάρσαλ», ανακαλύπτουμε πως ανιστόριτοι δεν είναι μόνο οι γιαλατζί «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνουν ανερυθρίαστα την πρόθεση τους να γυρίσουν την χώρα στην κατάσταση του '47-'50, του Τρούμαν και του Μάρσαλ.
Εξίσου ανιστόριτοι είναι και οι ακροδεξιοί ομόλογοι τους των ΑΝΕΛ. Γιατί ο μόνος λόγος για το Μάρσαλ ήταν η απόσβεση του «κομμουνιστικού κίνδυνου».
-Βλέπετε κανέναν τέτοιο πουθενά ρε καραγκιόζηδες;
_______
Βλέπε ακόμη:
TRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό ένα λινκ του "Ρ" που παραθέτεις
(..) Σύμφωνα με τα στοιχεία, εξάλλου, που υιοθέτησε η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (1950), οι Αγγλοαμερικανοί διέθεσαν για την Ελλάδα, από το 1944 έως τον Ιούλη του 1950, 3.610.000.000 δολάρια (7η Ολομέλεια ΚΕ, υλικά για εσωκομματική χρήση, σελ. 204-205). Αυτό το τεράστιο ποσό ξοδεύτηκε: Σε στρατιωτικοπολεμικούς σκοπούς το 78,3%. Σε σκοπούς περίθαλψης το 13,2%. Στην ανασυγκρότηση το 8,5%.
Το συμπέρασμα είναι φανερό: Το συντριπτικά μεγάλο μέρος της «βοήθειας» διατέθηκε ως ενίσχυση προς την αστική τάξη, για να νικήσει και να αιματοκυλήσει το λαό (..)
Κόβεται η "μάσα" και η "κουτάλα"; Όχι
Το "καραγκιοζιλίκι"; Ούτε και αυτό.
ΤRASH
ΔιαγραφήΕίναι και κάτι άλλο.
Ναι μεν θέλουν "Νέο σχέδιο Μάρσαλ", παράλληλα δηλώνουν και "κατά της ξένης κατοχής"! Αυτά πάνε μαζί;
Το σχέδιο Μάρσαλ ήταν όχι για απλή παρέμβαση, αλλά για επέμβαση στην εθνική κυριαρχία της χώρας όπως λέει ο κ. Γουόρεν αμερικανός υπεύθυνος του σχεδίου στην Καθημερινή (17/6/2007)
( http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4097990&textCriteriaClause=%2B%CE%A3%CE%A7%CE%95%CE%94%CE%99%CE%9F+%2B%CE%9C%CE%91%CE%A1%CE%A3%CE%91%CE%9B )
Το λινκ το είχε και ο ΤRASH
Αυτά για τους ροζογαλαζιομαύρους "αντιμνημονιακούς" που είναι κατά της "ξένης κατοχής" και που ζητούν και "Νέο σχέδιο Μάρσαλ"
Κόβεται το "καραγκιοζιλίκι"; Ilief
@ Ilief :
ΔιαγραφήΈνας από τους λόγους της ανάρτησης ήταν και η επισήμανση για το καραγκιοζιλίκι αυτό.
TRASH
ΔιαγραφήΚαι το «ζεστό χρήμα» από τις ΗΠΑ και είναι «κατά της ξένης κατοχής»! «Και τον σκύλο χορτάτο, και την πίτα γεμάτη».
Κόβεται η «μάσα» από νέο κύκλο «δανεικών»; Όχι. Κόβεται το «καραγκιοζιλίκι»; Πως να κοπεί όταν «έρχονται τα σάλια» γιατί σκέφτονται την «κουτάλα»; Ilief
από ( http://www.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=3744954 )
ΑπάντησηΔιαγραφή(..)Λίγο πριν την εξαγγελία του δόγματος Τρούμαν - κι ενώ είχε πλέον αποφασιστεί η αποχώρηση της Βρετανίας από το ελληνικό προσκήνιο - οι ΗΠΑ έστειλαν στην Ελλάδα την πρώτη τους Οικονομική Αποστολή με σκοπό να μελετήσει την κατάσταση επιτόπου και να καταλήξει στα σχετικά πορίσματα για τη διασφάλιση των αμερικανικών συμφερόντων.
Επικεφαλής της επιτροπής αυτής ορίστηκε ο κυβερνητικός αξιωματούχος και οικονομολόγος Πολ Πόρτερ, ο οποίος, μαζί με τη συνοδεία του, έφτασε στην Αθήνα το Φλεβάρη του 1947. Η αποστολή Πόρτερ στην Ελλάδα πέρασε στην ιστορία του εμφυλίου πολέμου. Κι αυτό όχι μόνο γιατί ο Αμερικανός αξιωματούχος εισηγήθηκε στην κυβέρνησή του την άμεση επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στις ελληνικές υποθέσεις, για την ακρίβεια τη μετατροπή της χώρας μας σε αμερικανικό προτεκτοράτο, αλλά και γιατί στην έκθεσή του και σε δημόσια άρθρα του δε δίστασε, μιλώντας για την ελληνική αστική τάξη και τους πολιτικούς της, να πει τα πράγματα με τ' όνομά τους.
Στην έκθεσή του, π.χ., προς την αμερικανική κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, έγραφε:
"Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικόν επίπεδον και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδοσκόποι και οι μαυραγορίται διάγουν εν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνησις το αντιμετώπισεν αποτελεσματικώς. Εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μίαν αθλίαν ζωή. Οι κερδίζοντες είναι σχετικώς ολίγοι τον αριθμόν... Αλλ' ο πολυτελής τρόπος ζωής των εν μέσω της πτωχείας συντείνει εις το να εξοργίζη τας μάζας και να υπογραμμίζη τη δυστυχίαν των πτωχών...".
Το Σεπτέμβρη του 1947 ο Πολ Πόρτερ δημοσίευσε, στο περιοδικό "Κόλιερς", ένα άρθρο καταπέλτη για την ελληνική ολιγαρχία του πλούτου. (..)
Το άρθρο αυτό, έλεγε μεταξύ άλλων: "Οπισθεν της κυβερνήσεως των Αθηνών εξακολουθεί να ευρίσκεται ισχυρά εμπορική και τραπεζιτική καββαλιστική κλίκα, διευθυνομένη από τον κ. Πεσματζόγλου, πονηρόν και ικανόν "οπερατέρ". Ούτοι αντιτίθενται εις παν μέτρον που θα έθιγε τα συμφέροντά των. Είναι αποφασισμένοι να προστατεύσουν τα προνόμιά των επάνω απ' όλα, ό,τι κι αν στοιχίση αυτό εις την χώραν. Αποθησαυρίζουν τα κέρδη των εις τας τραπέζας του Καϊρου και της Αργεντινής...".
Ασφαλώς ο αναγνώστης θα ανακαλύπτει, με έκπληξη ίσως, πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά στα χαρακτηριστικά της ελληνικής πλουτοκρατικής ολιγαρχίας από τότε που τη συναναστράφηκε ο Πόρτερ έως τα σήμερα(..)Ilief