Μαζί με τα «πολύχρωμα», της μοδός στον αστικό Τύπο και οι λεκτικές ακροβασίες. Βάζουν ένα τούβλο στη βάση με ό,τι μπαρούφα θέλουν και πάνω σ' αυτό χτίζουν λέξεις, δεν έχει σημασία αν λένε κάτι, σημασία έχει να φαίνεται ότι λένε κάτι. Ετσι και με το περίφημο «λάθος» του Μνημονίου. Πιασάρικο θέμα. Ουδείς, όμως, απ' όσους γράφουν γι' αυτό τολμά να γράψει ότι δεν υπάρχει λάθος. Οτι μύριες όσες μπορούν να 'ναι οι διαχειριστικές προτάσεις αλλά δυο δεδομένα δεν αλλάζουν. Η ίδια η καπιταλιστική κρίση. Και το αποτέλεσμά της με αυτήν ή την άλλη μέθοδο. Βολεύει το σχήμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», γιατί αφήνει στο απυρόβλητο την καπιταλιστική κρίση, η αναγνώριση της οποίας οδηγεί σε άλλους δρόμους το εργατικό κίνημα. Ετσι, οι γραφιάδες που δε θα μάθουν ποτέ - κι ευτυχώς - πώς σχεδιάζει ο εργάτης να αντιμετωπίσει τον καπιταλιστή, χτίζουν ανώγια και κατώγια και κάπου ανάμεσα κλαίνε.
***
Οι ίδιοι που κλαίγανε γιατί το Σύνταγμα δεν έγινε πλατεία Ταχρίρ τώρα κλαίνε γιατί η Ελλάδα δεν έχει πλατεία Ταξίμ.Αν τους πεις ότι η Ελλάδα διαθέτει δεκάδες πλατείες που σχεδόν καθημερινά διαδηλώνουν εργάτες θα σε κοιτάξουν με λύπηση το φουκαρά, που δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά της «εξέγερσης» από τα τετριμμένα της ταξικής πάλης.
Δεν ξέρουν; Δεν καταλαβαίνουν; Και ξέρουν και καταλαβαίνουν. Εχουν ονειρώξεις εξέγερσης στις οποίες δε χωράνε εργάτες. Αυτούς τους θέλουν μόνο ντεκόρ να δηλώνουν ότι θα το κάνουν όπως στην Αργεντινή. Χωρίς εξηγήσεις για τα περαιτέρω. Οτι παραμένει αδιατάραχτος ο καπιταλισμός. Οπως με τις περίφημες κρατικοποποιήσεις του '81 που οι εργάτες ξεχρέωσαν τους καπιταλιστές οι οποίοι στη συνέχεια πήραν καθαρά από χρέη τα εργοστάσια.
***
Ομως,
παρά την αλλού γι' αλλού κουβέντα όταν πρόκειται για το κίνημα, οι
ίδιοι που ασχολούνται με το κούνημα στο Σύνταγμα ομολογούν στις
αναλύσεις τους ότι η καπιταλιστική κρίση έφερε καταστροφή και κεφαλαίων
και εργατικής δύναμης. Πλασάρουν, όμως, το ένα μετά το άλλο μοντέλα
διαχείρισης, καθώς δε θέλουν να δεχτούν ότι αυτό το σύστημα μετράει τα
ψωμιά του και ότι η όποια ανάκαμψη θα φέρει την επόμενη κρίση. Στοιχείο
που παίρνει υπόψη του το εργατικό κίνημα.
***
Ασχετο:
Για όγδοη φορά αναβλήθηκε χτες η δίκη χρυσαυγιτών που μαχαίρωσαν
μετανάστες το 2011. Κι ύστερα θα ψάχνουν οι δικαστές νόμους για το
ρατσισμό...Πηγή: Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.