Αναστροφή της γλώσσας: Ο Τζο Μπάιντεν εφευρίσκει εκ νέου τον ρατσισμό

Του Τιερί Μεϊσάν

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν προτίθεται να εγγυηθεί την «ισότητα στο δίκαιο» για όλους τους Αμερικανούς ανεξάρτητα από τη φυλή. Αντιθέτως, σκοπεύει να είναι ο πρωταθλητής της «φυλετικής ισονομίας», δηλαδή μιας μορφής ισότητας μεταξύ, όχι ατόμων, αλλά αυτού που θεωρεί ως διακριτών φυλετικών ομάδων. Σε αυτό το άρθρο, ο Τιερί Μεϊσάν θα χρησιμοποιήσει τον όρο «ρατσισμός» κατά γράμμα και όχι με την κοινή έννοια της «διακριτικής συμπεριφοράς». Θα δείξει ότι ανακοινώνοντας την πρόθεσή τους να επεκτείνουν τη «φυλετική ισονομία» σε ολόκληρο τον κόσμο, ο πρόεδρος Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα απειλούν την παγκόσμια ειρήνη.

_______________

Σε ένα ομοσπονδιακό κράτος, κάπου στον κόσμο, το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας αποφάσισε να διδάξει στα δημοτικά και δευτεροβάθμια σχολεία ότι η ανθρωπότητα χωρίζεται σε ξεχωριστές φυλές.

Αν και αυτές οι φυλές είναι ξεχωριστές, είναι δυνατόν να ζευγαρώσουν και να γεννήσουν παιδιά. Ωστόσο, αυτά θα είναι στείρα όπως τα μουλάρια από ένα γάιδαρο και μια φοράδα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα στατιστικά στοιχεία του ομοσπονδιακού κράτους μετρά λευκούς, μαύρους κ.λπ. αλλά όχι μιγάδες.

Δεδομένου ότι υπάρχει μια σιωπηρή ιεραρχία μεταξύ αυτών των ξεχωριστών φυλών και, ότι δυστυχώς, οι μιγάδες δεν είναι στείροι, υπολογίζονται αυτομάτως ως ανήκοντες σε κατώτερη φυλή. Πρέπει όντως να προστατευτεί η ανώτερη φυλή από κάθε ακαθαρσία.

Αυτό το ομοσπονδιακό κράτος ήταν το ναζιστικό Ράιχ, αλλά είναι επίσης οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τζο Μπάιντεν και του υπουργού Παιδείας του, Μιγκέλ Καρντόνα.

Είμαστε θεατές της επιστροφής του «επιστημονικού ρατσισμού» που προκάλεσε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τους 70 εκατομμύρια θανάτους του. Κανείς όμως δεν φαίνεται να συνειδητοποίησε τον κίνδυνο, και πολλοί πιστεύουν ότι οι Αμερικανοί Δημοκρατικοί είναι παραδείγματα ανοίγματος στους άλλους.

Ας θυμηθούμε ότι ο ρατσισμός της δεκαετίας του 1930 είχε όλα τα γνωρίσματα της Επιστήμης. Ήταν αντικείμενο ερευνών σε πολλά επιστημονικά ινστιτούτα και διδασκόταν σε πανεπιστήμια τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στη Δυτική Ευρώπη. Για τη διατήρηση της ανώτερης φυλής, πολλά «σύγχρονα» κράτη είχαν απαγορεύσει τους διαφυλετικούς γάμους πριν από τον Α ’Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο ρατσισμός δεν είναι ούτε από τη δεξιά ούτε από την αριστερά

Αναμνηστικό μετάλλιο που εμπνεύστηκε από τον Karl Goetz (τότε ταξινομημένο στην αριστερά). Στην εμπρόσθια όψη, μια καρικατούρα ενός μαύρου Γάλλου στρατιώτη με το σύνθημα «Liberté, Égalité, Fraternité», στο πίσω μέρος, μια Γερμανίδα δεμένη και βιασμένη κάτω από ένα γαλλικό κράνος. Αυτό το ανοιχτά ρατσιστικό κομμάτι μεταδόθηκε από μερικές δεξιές οργανώσεις και από σχεδόν όλες τις δυτικές αριστερές οργανώσεις.

Στη συλλογική φαντασία, ο ρατσισμός αναπτύσσεται μόνο σε δεξιούς εθνικιστικούς κύκλους. Αυτό είναι απολύτως λάθος.

Έτσι, στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γαλλία κατέλαβε στρατιωτικά τη περιοχή με ανθρακωρυχεία του Ρουρ.

Μεταξύ των στρατευμάτων ήταν Αφρικανοί από τη Σενεγάλη και τη Μαδαγασκάρη για δύο χρόνια. Γρήγορα αναπτύχθηκε ένα κίνημα διαμαρτυρίας στη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά για να καταγγείλουν την ατίμωση των Γάλλων που τοποθέτησαν 20.000 μαύρους για να κυριαρχήσουν λευκούς Γερμανούς και να βιάσουν τις γυναίκες τους. Αυτό το ρατσιστικό κίνημα καθοδηγήθηκε από την κύρια αντιρατσιστική προσωπικότητα της αρχής του αιώνα, τον ED Morel [1], και συγκέντρωσε όλες τις διεθνείς φεμινιστικές οργανώσεις κατά τη διάρκεια μεγάλων διαδηλώσεων [2].

Στη ίδια τη Γαλλία, οι Σοσιαλιστές εντάχθηκαν σε αυτό το ρατσιστικό κίνημα, συμπεριλαμβανομένου του εγγονού του Καρλ Μαρξ, Ζαν Λόνγκουετ, δημοσιογράφου στην L’Humanité και μελλοντικού ηγέτη του SFIO (σοσιαλιστικό κόμμα).

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε δύσκολους καιρούς όπως τα χρόνια του μεσοπολέμου ή όπως αυτό που ζούμε σήμερα, οι άνθρωποι ακολουθούν τις παρορμήσεις τους ανεξάρτητα από τις ιδέες τους. Συχνά έρχονται σε πλήρη αντίφαση με τον εαυτό τους και δεν το συνειδητοποιούν.

To ρατσιστικό και δουλοκτητικό παρελθόν των Αμερικανών Δημοκρατικών

Ο Δημοκρατικός πρόεδρος, Woodrow Wilson (1913-1921),

ήταν ο σχεδιαστής της Κοινωνίας των Εθνών, προκάτοχου

του οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Προώθησε την

Ku Klux Klan στο κόρφο του κόμματος του και καθιέρωσε

το φυλετικό διαχωρισμό.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η δουλεία και ο ρατσισμός υπερασπίστηκαν ως επί το πλείστον από τους Δημοκρατικούς ενάντια στους Ρεπουμπλικάνους.

•  Τα προγράμματα του Δημοκρατικού Κόμματος των 1840, 1844, 1848, 1852 και 1856 επιβεβαιώναν ότι η κατάργηση της δουλείας μειώνει την ευτυχία του λαού και θέτει σε κίνδυνο τη σταθερότητα και τη μονιμότητα της Ένωσης.
•  Το πρόγραμμα του 1856 δήλωνε ότι οι πολιτείες μέλη της Ένωσης μπορούν ή όχι να ασκούν οικιακή δουλεία και να την συμπεριλαμβάνουν στο σύνταγμα τους.
•  Το πρόγραμμα του 1860 περίγραφε τις προσπάθειες των πολιτειών όπου είχε καταργηθεί η δουλεία οι οποίες αρνιούνταν να συλλάβουν τους φυγάδες σκλάβους ως ανατρεπτικούς και επαναστατικούς.
•  Η 14η τροπολογία που παρέχει πλήρη υπηκοότητα στους απελευθερωμένους σκλάβους εγκρίθηκε το 1868 από το 94% των βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και το 0% των βουλευτών του Δημοκρατικού Κόμματος.
•  Η 15η τροπολογία που παρέχει το δικαίωμα ψήφου στους απελευθερωμένους σκλάβους εγκρίθηκε το 1870 από το 100% των βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και από το 0% των βουλευτών του Δημοκρατικού Κόμματος.
•  Το 1902, το Δημοκρατικό Κόμμα ψήφισε νόμο στη Βιρτζίνια που καταργεί το δικαίωμα ψήφου για περισσότερους από το 90% των Αφροαμερικανών.
•  Ο πρόεδρος Woodrow Wilson καθιέρωσε τον φυλετικό διαχωρισμό των ομοσπονδιακών υπαλλήλων και επέβαλε τη παρουσία φωτογραφίας σε κάθε αίτηση εργασίας.
•  Η Εθνική Συνέλευση του Δημοκρατικού Κόμματος το 1924, στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, ονομάστηκε «Klan-Bake» λόγω της επιρροής του Ku Klux Klan στο κόμμα.

Τα πράγματα δεν άλλαξαν πραγματικά μέχρι το 1964, όταν, λίγο μετά τις προσπάθειες του Κένεντι, ο πρόεδρος Lyndon Johnson πέρασε τον νόμο Civil Rights Act (Πράξη Πολιτικών Δικαιωμάτων). Αυτή η αναστροφή ήταν οδυνηρή, με τους Δημοκρατικούς βουλευτές να καταφέρουν να μπλοκάρουν το νόμο για 75 ημέρες.

Το «Πρόγραμμα 1619» (Project 1619)

Η κυβέρνηση Μπάιντεν ισχυρίζεται ότι είναι αντιρατσιστική και κανείς δεν αμφιβάλλει για την καλή της πίστη. Αλλά είναι με τον τρόπο του Δημοκρατικού Κόμματος των ετών 1840-1961. Στην πράξη, δηλαδή: καθόλου. Ακριβώς το αντίθετο.

Οι αποφάσεις της σε εκπαιδευτικά θέματα στοχεύουν στην προώθηση της ιδεολογίας του «Προγράμματος 1619». 

Σύμφωνα με αυτό το πρόγραμμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ιδρύθηκαν από τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας κατά του Βρετανικού Στέμματος, αλλά περισσότερο από δύο αιώνες νωρίτερα, το 1619, με την ιδέα της επιβουλής της δουλείας στους μαύρους.

Το "Πρόγραμμα 1619" χαρακτηρίστηκε από μια σειρά συμπληρωμάτων, στη συνέχεια από αφιερωμένα άρθρα των New York Times από το 2019. Με αυτόν τον τρόπο, αυτή η καθημερινή εφημερίδα έπαψε να προσπαθεί να συσχετίσει την αλήθεια για να γίνει εργαλείο προπαγάνδας για την πουριτανική ιδεολογία. Κατ’ αυτή, οι Ινδιάνοι εφάρμοσαν τη δουλεία όπως οι Ευρωπαίοι. Ωστόσο, οι Ισπανοί ελευθέρωναν τους σκλάβους των Ινδιάνων που διέφευγαν από τους αφέντες τους με την προϋπόθεση να προσηλυτίζονται στην αληθινή πίστη, τον Καθολικισμό. Εντέλει, οι ευρωπαϊκές αποικίες της Αμερικής δεν αναπτύχθηκαν πραγματικά παρά μόνο μετά την άφιξη των μαύρων σκλάβων από την Αγκόλα στο έδαφος των σημερινών ΗΠΑ, το 1619. Ο πόλεμος της Ανεξαρτησίας δεν στράφηκε κατά των αδικαιολόγητων φόρων του Βρετανικού Στέμματος, αλλά για να διατηρηθεί το σύστημα της δουλείας. Γι ’αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ρατσιστικές με συστημικό τρόπο. Είναι καθήκον κάθε λευκού ανθρώπου να συνειδητοποιήσει το καταχρηστικό προνόμιο που απολαμβάνει και να αποκαταστήσει τα εγκλήματα της λευκής πατριαρχίας.

Αυτή η θεωρία δεν προκύπτει από την ιστορία [3]. Αναμιγνύει τη δουλεία και το ρατσισμό (για παράδειγμα, οι ιθαγενείς Αμερικανοί Ινδιάνοι έβαζαν τους εχθρούς τους στη δουλεία, αλλά δεν ήταν ρατσιστές). Αγνοεί τους λευκούς σκλάβους (μεταξύ των πρώτων σκλάβων στη Βόρεια Αμερική, υπήρχαν Άγγλοι που είχαν καταδικαστεί από τη δικαιοσύνη). Περιφρονεί τη χειραφέτηση των αποίκων έναντι στην Αγγλία. Τέλος, δεν ήταν οι ΗΠΑ, αλλά οι Πορτογάλοι που έφεραν τη δουλεία στους εποίκους και έκαναν το δουλεμπόριο. Περαιτέρω, αυτή η θεωρία είναι αμερικανο-κεντρική και αγνοεί τη δουλεία των Μαύρων και τον συστηματικό ευνουχισμό τους από τους Άραβες για μια χιλιετία.

Αυτή η θεωρία είναι θρησκευτική. Επαναλαμβάνει τον μύθο της αρχικής αμαρτίας, τον οποίο μεταμορφώνει, και για τον οποίο καθιστά υπεύθυνο κάθε λευκό άνθρωπο. Όπως οι εικονοκλάστες, οι πουριτανοί ή οι ουαχαμπιστές, οι υποστηρικτές της καταστρέφουν τις ακάθαρτες παραστάσεις εκείνων που έχουν αμαρτήσει, ξεκινώντας από τους νότιους στρατηγούς.

Κάθε ψέμα γεννά ένα νέο. Πράγματι, οι Νότιοι δεν υπερασπίστηκαν τη δουλεία (την οποία κατάργησαν πριν από το τέλος του εμφυλίου πολέμου), αλλά το δικαίωμα για κάθε ομοσπονδιακό κράτος να έχει το δικό του τελωνείο.

Οι υποστηρικτές του «Προγράμματος 1619» ενεργούν ακριβώς όπως αυτό που σκοπεύουν να πολεμήσουν: οι άνθρωποι δεν είναι πλέον ένοχοι για αυτό που κάνουν, αλλά κατά τη γέννηση τους, από κληρονομικότητα.

Η θεσμοθέτηση του ρατσισμού από τον Τζο Μπάιντεν

Όταν ο υπουργός παιδείας της κυβέρνησης Μπάιντεν, Μιγκέλ Καρτόνα, αποφάσισε να προωθήσει το «Πρόγραμμα 1619» στα δημοτικά και δευτεροβάθμια σχολεία, ένα κίνημα διαμαρτυρίας διέσχισε ολόκληρη τη χώρα.

Η πιο ενδιαφέρουσα αντίδραση ήταν στην Οκλαχόμα. Το τοπικό Κογκρέσο ψήφισε νόμο εκεί, που υπογράφτηκε αμέσως από τον κυβερνήτη Κέβιν Στίτ. Ο τελευταίος είναι ένας Ινδιάνος Τσερόκι και τζακσονικός όπως ο Ντόναλντ Τραμπ [4]. Αυτός ο νόμος, HB 1775 (κατεβάστε το κείμενο στο κάτω μέρος αυτής της σελίδας), απαγορεύει σε οποιονδήποτε να διδάξει τις ακόλουθες οκτώ ρατσιστικές προτάσεις:

 1. Μία φυλή ή φύλο είναι εγγενώς ανώτερη από μια άλλη φυλή ή φύλο.
 2. Ένα άτομο, λόγω φυλής ή φύλου του, είναι εγγενώς ρατσιστής, σεξιστής ή καταπιεστικός, συνειδητά ή ασυνείδητα.
 3. Ένα άτομο θα έπρεπε να υφίσταται διακρίσεις ή να υφίσταται δυσμενή μεταχείριση αποκλειστικά ή εν μέρει λόγω φυλής ή φύλου του,
 4. Τα μέλη μιας φυλής ή φύλου δεν μπορούν και δεν πρέπει να προσπαθούν να μεταχειρίζονται τους άλλους χωρίς σεβασμό της φυλής ή του φύλου τους.
 5. Ο ηθικός χαρακτήρας ενός ατόμου καθορίζεται αναγκαστικά από τη φυλή ή το φύλο του.
 6. Ένα άτομο, λόγω φυλής ή φύλου του, φέρει την ευθύνη για πράξεις που διαπράχθηκαν στο παρελθόν από άλλα μέλη της ίδιας φυλής ή φύλου.
 7. Κάθε άτομο πρέπει να αισθανθεί δυσφορία, ενοχή, αγωνία ή οποιαδήποτε άλλη μορφή ψυχολογικής δυσφορίας λόγω της φυλής ή του φύλου του
 8. Η αξιοκρατία ή χαρακτηριστικά όπως μια ηθική της σκληρής δουλειάς είναι ρατσιστικά ή σεξιστικά, ή έχουν δημιουργηθεί από μέλη μιας συγκεκριμένης φυλής για να καταπιέζουν τα μέλη μιας άλλης φυλής.

Το κείμενο που απαγορεύει τη διδασκαλία όλων ή τμημάτων αυτών των οκτώ προτάσεων στα σχολεία της Οκλαχόμα εγκρίθηκε από το 100% των Ρεπουμπλικανών βουλευτών και από το 0% των Δημοκρατικών βουλευτών.

Πρέπει να μετρήσουμε τις συνέπειες της ιδεολογίας του "Προγράμματος 1619" που το Δημοκρατικό Κόμμα και η κυβέρνηση Μπάιντεν σκοπεύουν να εφαρμόσουν όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και να εξαπλώσουν σε όλο τον κόσμο. Δεν μπορεί παρά μόνο να οδηγήσει σε τεράστιες βίαιες αντιδράσεις.

Παραπομπές:

• Κείμενο του νόμου HB 1775 της 7ης Μαΐου 2021 στην Οκλαχόμα (πρωτότυπη αγγλική έκδοση)
  (PDF - 56 ko)

[1] Ο ED Morel κατήγγειλε τη σκληρή μεταχείριση των Κογκολέζων ό από τον Βασιλιά των Βέλγων, Λεοπόλδο Β’.

[2] “Black Horror on the Rhine”: Idealism, Pacifism, and Racism in Feminism and the Left in the Aftermath of the First World War, Peter Campbell, Histoire sociale/Social history, Volume 47, Number 94, Juin/June 2014. («Μαύρος τρόμος στον Ρήνο»: Ιδεαλισμός, ειρηνισμός και ρατσισμός στον Φεμινισμό και η Αριστερά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, Peter Campbell, Histoire sociale / Social history , Volume 47, Number 94, Juin / June 2014). DOI: https://doi.org/10.1353/his.2014.0034.

[3] The New York Times’ 1619 Project: A racialist falsification of American and world history, Niles Niemuth & Tom Mackaman & David North, World Socialist Web Site (2020). 1620: A Critical Response to the 1619 Project, Peter W. Wood, Encounter Books (2020).

[4] Σημείωση: Η δημοκρατική ιστοριογραφία θεωρεί τον πρόεδρο Τζάκσον υπεύθυνο για τη γενοκτονία των Ινδιάνων Τσερόκι στο «μονοπάτι των δακρύων». Προφανώς δεν είναι έτσι που σκέφτεται ο Τσερόκι Kevin Stitt.