Ένα άγαλμα...

[...]
Χτες το βράδυ ουκρανοί διαδηλωτές γκρέμισαν το άγαλμα του Λένιν στο Κίεβο. Αιτία ήταν η μη υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης Ουκρανίας-ΕΕ από τον πρωθυπουργό της Ουκρανίας Γιανούκοβιτς και αφορμή η ρωσική υπηκοότητα του Λένιν. 

Το άγαλμα επιβίωσε της "πορτοκαλί επαναστάσεως" που έφερε στην ουκρανική εξουσία ηγέτες διαμετρήματος σαν της Γιούλια Τιμοσένκο, η οποία εσχάτως κατοικοεδρεύει στις ουκρανικές φυλακές. 

Η πορτοκαλί επανάσταση αποτέλεσε εξαγώγιμο είδος που καταναλώθηκε σε κάμποσες χώρες, σε ποικιλία αποχρώσεων και τους έφερε τη δημοκρατία που επιζητούσαν -κι απ' ότι φαίνεται άξιζαν- οι πολίτες τους. Οι 200.000 ουκρανοί διαδηλωτές ζητούν σύνδεση με την ΕΕ και κάποιοι σπάνε το άγαλμα του Λένιν. Ποθούν τη δημοκρατία της ΕΕ και ζητούν απαγκίστρωση από τη Ρωσία. Αντί όμως να κάψουν καμιά ρώσικη σημαία ή τη ρώσικη πρεσβεία ξεσπούν στο Λένιν. Ίσως στη θέση του να ανεγείρουν κάνα άγαλμα του Μπαρόζο ή του Βαν Ρομπάι, όπως οι κοσσοβάροι ανέγειραν άγαλμα του Μπιλ Κλίντον στην Πρίστινα.

Το μίσος μου για τους σχεδιαστές της μετατροπής των προλεταρίων σε θλιβερά αγελαία δίποδα συγκρίνεται μόνο με το θαυμασμό μου για την επιτυχία του σχεδίου τους. Ειδικά το "εθνικό κράτος" αποδείχτηκε το πιο πετυχημένο κόνσεπτ καθυπόταξης στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους. 

Όσοι απόμειναν να επιμένουν στο ότι υπάρχουν δύο μόνο κόσμοι, αυτός των εκμεταλλευτών κι αυτός των εκμεταλλευόμενων αντιμετωπίζονται από τα δίποδα μηρυκαστικά ως παλαιολιθικοί ή ως εξωγήινοι. Είναι όμως μια μοναξιά που θα την αντέξουμε. Κάλλιο κουτσός κι απόκληρος παρά καμαρωτό σκουλήκι.

Όσο αποτελεσματικές κι αν είναι οι βαριοπούλες των απανταχού "ευρωπαϊστών", ο Λένιν (ή έστω Λενίν) θα φωτίζει αιώνια το μέλλον που ο φτωχός δικαιούται αλλά δυστυχώς δεν αξίζει. Διότι προτιμά τις πλαστικές χάντρες με σήμα CE, βαμμένες σε εθνική διχρωμία.

Απόσπασμα από το άρθρο "Ο Λένιν και ο Λενίν" από το ιστολόγιο "ένας στρατολάτης" 

Ακόμη:
Η ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια της 9ης Δεκεμβρίου 2013